Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Pneumonia, ผู้ป่วยมีอาการ 2 เดือนที่แล้วมีอาการไอกลางคืน…

- - - - ผู้ป่วยที่ควรได้รับการถ่ายภาพรังสีทรวงอก ได้แก่
        
        สงสัยภาวะแทรกซ้อนจากปอดบวม เช่น มีน้ำในช่องเยื่อหุ้มปอด
        (pleural effusion), ปอดแฟบ
        
        สงสัยว่าเป็นปอดบวมแต่ยังไม่สามารถวินิจฉัยได้จากประวัติและ
        การตรวจร่างกาย
        
        ปอดบวมรุนแรง
        
        ไม่ตอบสนองต่อการรักษาปอดบวมตามปกติภายใน 48-72 ชั่วโมง
  - - - ควรทำเฉพาะในรายที่มีความเสี่ยงสูงต่อการติดเชื้อในกระแสเลือด (bacteremia)เช่น มีไข้สูง อาการรุนแรงมีภาวะแทรกซ้อนของปอดบวม อาการไม่ดีขึ้นหลังการรักษาด้วยยาต้านจุลชีพ 48-72 ชม.
    - - ไม่ควรทำทุกราย เนื่องจากไม่ช่วยในการวินิจฉัยเชื้อที่เป็นสาเหตุของปอดบวมโดยเฉพาะในเด็กเล็กที่ไม่สามารถไอเอาเสมหะออกมาได้ ดังนั้นสิ่งคัดหลั่งที่ได้จึงมาจากในปากหรือทางเดินหายใจส่วนบน ซึ่งมีเชื้อแบคทีเรียเป็น normal floraอยู่แล้ว ไม่เป็นตัวบอกเชื้อก่อโรคในทางเดินหายใจส่วนล่าง
    - - ควรทำในเด็กโตที่สามารถไอเอาเสมหะออกมาได้ ร่วมกับมีอาการรุนแรงต้องนอนในโรงพยาบาล ผู้ป่วยที่มีภาวะแทรกซ้อน หรือไม่ตอบสนองต่อการรักษา หรือกรณีผู้ป่วยมีอาการรุนแรงต้องใส่ท่อช่วยหายใจ การเก็บสารคัดหลั่งจาก tracheal suction เพื่อส่งย้อมสีแกรมและเพาะเชื้ออาจช่วยบอกเชื้อก่อโรคได้
    - - ช่วยบอกเชื้อที่เป็นสาเหตุได้
    - - พบว่ามีความไวและความจำเพาะต่อเชื้อ S. pneumoniae สูง
  - - - เป็นการตรวจหา lgM antibody ต่อ I-antigen บนเม็ดเลือดแดง ไม่จำเพาะเจาะจงต่อเชื้อ M. pneumoniae พบว่าความไวและความจำเพาะค่อนข้างต่ำโดยเฉพาะในเด็กอายุน้อยกว่า 12 ปี แต่ใช้เป็นการทดสอบเบื้องต้นได้
    - - สำหรับเชื้อ M. pneumoniae, C. pneumoniae และ C. trachomatis เช่น การตรวจวัดระดับของ paired serum antibody titer ด้วยวิธี complement fixation test
    - - สำหรับเชื้อ M. pneumoniae และ C. pneumoniae ใช้ในการวินิจฉัยปอดบวมจากเชื้อดังกล่าวได้ มีความไวและความจำเพาะสูง
  - - - เป็นวิธีการตรวจหาเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่จาก nasopharyngeal secretion สามารถทำได้ง่ายและทราบผลตรวจภายใน 15-30 นาที
    - - ใช้ตรวจหาไวรัสที่เป็นสาเหตุของปอดบวมได้หลายชนิด
    - - เป็น gold standard ในการตรวจหาไวรัสที่เป็นสาเหตุของปอดบวม
- - - - เชื้อนิวโมค็อกคัส (pneumococcus) หรือสเตรปโตค็อกคัสนิวโมเนีย (Streptococcus pneumoniae) มักทำให้เกิดอาการปอดอักเสบเฉียบพลันและรุนแรง
    - - เป็นเชื้อคล้ายแบคทีเรียแต่ไม่มีผนังเซลล์จัดว่าอยู่กำกึ่งระหว่างไวรัสกับแบคทีเรียมักทำให้เกิดปอดอักเสบที่มีอาการไม่ชัดเจน (มีอาการไข้ไอปวดเมื่อยคล้ายไข้หวัดใหญ่หรือหลอดลมอักเสบเฉียบพลันโดยไม่มีอาการหอบรุนแรง มักพบในวัยรุ่นและวัยหนุ่มสาว
    - - ที่พบบ่อย ได้แก่ ไวรัสไข้หวัดใหญ่ (influenza virus) อีสุกอีใส-งูสวัด (varicella-zotes virus) ไวรัสอาร์เอสวี (respiratory syncytial virus) RSV) ไวรัสค็อกแซกกี (coxsackie virus) ไวรัสเริม (herpes simplex virus / HSV) เป็นต้น
    - - ได้แก่ นิวโมซิสติสคาริไน (Pneumocystis carini) ที่เป็นสาเหตุของปอดอักเสบในผู้ป่วยเอดส์