Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 4 การป้องกันและช่วยเหลือเด็กที่ได้รับอุบัติเหตุ, นางสาวธิดารัตน์…

- - - - ชนิดตื้น(Superficial partial-thickness burns)
        
        มี cell เจริญขึ้นมาทดแทนส่วนที่ตายได้
        
        หายภายใน 2-3 สัปดาห์
        
        มีการทำลายของหนังกำพร้าทั้งชั้นผิวนอกและชั้นผิวในสุด และหนังแท้ส่วนที่อยู่ตื้นใต้หนังกำพร้า
        
        ไม่เกิดแผลเป็น(ยกเว้นติดเชื้อ)
        
        ลักษณะแผล
        
        มีน้ำเหลืองซึม
        
        รู้สึกปวดแสบปวดร้อนมาก เพราะเส้นประสาทไม่ได้ถูกทำลายมาก
        
        ผิวหนังอาจหลุดลอก เห็นเป็นเนื้อชมพูแดง
        
        พุพองเป็นตุ่มน้ำใสขนาดเล็กและใหญ่
      - ชนิดลึก(Deep partial-thickness burns)
        
        มีการทำลายของหนังแท้ส่วนลึก
        
        ทำให้เกิดแผลเป็นได้แต่ไม่มาก ถ้าไม่ติดเชื้อช้า
        
        แผลมักหายภายใน 3-6 สัปดาห์
        
        ใช้ยาปฎิชีวนะเฉพาะที่จะทำให้ไม่เกิดการติดเชื้อ
        
        ลักษณะแผล
        
        มีสีเหลืองขาว แห้ง
        
        ไม่ค่อยปวด
        
        ไม่ค่อยมีตุ่มพอง
    - - มีการทำลายของหนังกำพร้าและหนังแท้ทั้งหมด รวมทั้งต่อมเหงื่อ และเซลล์ประสาท อาจกินลึกถึงชั้นกล้ามเนื้อหรือกระดูก
      - มักไม่มีอาการเจ็บปวด เนื่องจากเส้นประสาทถูกทำลาย(Hypertrophic scar or krloid)
      - มีโอกาสเกิดแผลหดรั้งทำให้ข้อยึดติดตามมาสูงมากถ้ารักษาไม่ถูกต้อง
    - - สามารถเจริญขึ้นมาแทนที่ส่วนผิวนอกได้
      - มีโอกาสหายสนิท ยกเว้นติดเชื้อ
      - หมายถึง บาดแผลที่มีการทำลายของ cell หนังกำพร้าชั้นผิวนอกเท่านั้น
  - - - ยาปฎิชีวนะทาเฉพาะที่(Topical antibiotic) คือ 1% ซิลเวอร์ซัลฟาไดอะซีน
      - ถ้ามีบาดแผลกว้าง แพทย์จะให้สารน้ำได้แก่ ริงเกอร์แลกเตท (Ringer's lactate)
      - แผลกว้างมีดอกาสติดเชื้อรุนแรง
    - - 1.ล้างแผลด้วยน้ำสะอาดและใช้ผ้าแห้งสะอาดปิดแผลไว้
      - 2.เป็นตุ่มน้ำใสไม่ควรเอาเข็มเจาะ เพราะอาจติดเชื้อบาดทะยักหรือแผลอักเสบ
      - 3.ถ้าบาดแผลมีขนาดกว้างอาจทำให้ป่วยเกิดภาวะช็อคได้อย่างรวดเร็ว
  - - - กรด
      - ด่าง
    - - พลุ
      - ประทัด
      - ตะเกียง
      - บุหรี่
      - เตาไฟ
    - - ไอน้ำ
      - กระติกน้ำ
      - กาน้ำ
    - - จานชามใส่ของร้อน
      - เตารีด
    - - แสงแดด (แสงอัลตราไวโอเลต)
      - รังสีโคบอลล์
      - รังสีเรเดียม
      - ระเบิดปรมาณู
      - รังสีนิวเคลียร์
- - - - เป็นชนิดร้ายแรง เพราะอาจตกเลือดรุนแรงเส้นประสาทถูกทำลาย หรือติดเชื้อได้ง่ายเป็นเหตุให้เสียแขน-ขาได้
  - - - เลือดไม่หยุดไหล ให้หาสายรัดเหนือบาดแผลแน่นๆ และคลายทุก 15 นาที ครั้งละ 30-60 นาที เลือดไม่หยุดให้กระชับเข้าไปใหม่
    - - 3.ใช้สิ่งนุ่มๆรองรับผิวหนังของอวัยวะ
      - 4.รัดทั้งหมดเข้าด้วยกัน โดยใช้เทป เชือก ด้าย สายไฟ ผ้าพันคอ เน็คไท
      - 2.ให้ปลายเฝือกทั้ง 2 ข้างครอบคลุมถึงข้อที่อยู่เหนือและใต้ส่วนที่หัก
      - 1.ใช้แผ่นไม้ แผ่นพลาสติกแข็ง ทำเป็นเฝือกวางแนบกับส่วที่หัก
      - บริเวณที่ดามเฝือกจะต้องจัดให้อยู่ในท่าที่สุขสบายที่สุด
      - ถ้าส่วนที่หักเป็นปลายแขนหรือมือให้ใช้ผ้าคล้องคอ
    - - ประคบไว้นานประมาณ 20 นาทีจนชาแล้วเอาออก
      - ขณะประคบให้กระดูกที่หักให้สูงขึ้น เพื่อลดอาการบวม ชะลอการไหลของเลือด
      - หลังดามแล้วให้ใช้ผ้าบางๆห่อแลัวประคบทันที
      - ช่วยลดอาการปวด ลดการบวม ลดการไหลของเลือด
    - - ถ้ากระดูกโผล่ออกมาห้ามดึงกระดูกเข้าที่เพราะอาจติดเชื้อ
      - ถ้าหักตรงขาส่วนบนไม่ควรเคลื่อนไหวร่างกาย NPO
      - อย่าดึงข้อหรือจัดกระดูกเอง