Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

กรณีศึกษาที่ 1 หญิงตั้งครรภ์อายุ 25 ปี G2P0A1L0 อายุครรภ์ 8 สัปดาห์ -…

กรณีศึกษาที่ 1
หญิงตั้งครรภ์อายุ 25 ปี G2P0A1L0 อายุครรภ์ 8 สัปดาห์

สาเหตุของการเกิด โรคหอบหืด

ทฤษฎี

   ปัจจัยภายนอกร่างกาย (extrinsic) เช่น การแพ้เกสรดอกไม้ อาหาร ยา ขนสัตว์ เป็นต้น 
   ปัจจัยภายในร่างกาย (intrinsic) เช่น พันธุกรรม การติดเชื้อทางเดินหายใจ การใช้ยาบางอย่าง ความเครียด ความกลัว ความโกรธ

กรณีศึกษา

   ปัจจัยภายนอกร่างกาย (extrinsic) คือ รักษาไม่ต่อเนื่องและไม่มียารับประทานประจำ จึงทำให้โรคหอบหืดกำเริบ
   ปัจจัยภายในร่างกาย (intrinsic) คือ พันธุกรรม เพราะกรณีศึกษาเป็นหอบหืดตั้งแต่เด็ก และมีความวิตกกังวล เพราะมาฝากครรภ์ครั้งแรก

อาการและอาการแสดง
ของโรคหอบหืด

ทฤษฎี

   หายใจลำบาก มีเสียง wheezing ใช้กล้ามเนื้อส่วนอื่นช่วยในการหายใจ เช่น กล้ามเนื้อที่ไหล่หรือคอ มีอาการไอ หายใจเร็ว ชีพจรเร็ว เหงื่อออกมาก อ่อนเพลีย เป็นต้น

กรณีศึกษา

   กรณีศึกษามีอาการครั้งสุดท้ายเมื่อปีที่แล้ว แต่ปัจจุบันมีอาการวิตกกังวล

การตรวจวินิจฉัยโรคหอบหืด

ทฤษฎี

   1. การซักประวัติ : ประวัติการเป็นโรคหอบหืด การแพ้ยา สารเคมี อาหารหรือสิ่งต่าง ๆ ประวัติการใช้ยาหรือเคยมีอาการและอาการแสดงของโรคหอบหืด 
   2. การตรวจร่างกาย : พบชีพจรเต้นเร็ว หายใจเร็ว หายใจลำบาก มีเสียง wheezing หรือตรวจครรภ์จะพบขนาดของมดลูกน้อยกว่าอายุครรภ์ เป็นต้น 
   3. การตรวจทางห้องปฏิบัติการ : การถ่ายภาพรังสีทรวงอก ผลการเพาะเชื้อจากเสมหะหรือการตรวจสุขภาพทารกในครรภ์ด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง

กรณีศึกษา

   1. การซักประวัติ : เป็นหอบหืดตั้งแต่เด็ก รักษาไม่ต่อเนื่อง มีอาการครั้งสุดท้ายเมื่อปีที่แล้ว ไม่มียารับประทานประจำ ปฏิเสธการมีโรคประจำตัว ปฏิเสธการผ่าตัด ปฏิเสธการแพ้ยา
   2. การตรวจร่างกาย : อายุครรภ์ 8 สัปดาห์
   3. การตรวจทางห้องปฏิบัติการ : -

ผลของการตั้งครรภ์ ต่อโรคหอบหืด

ทฤษฎี

   ไม่สามารถทำนายผลได้แน่นอน รายที่มีอาการของโรครุนแรงอยู่แล้ว อาการจะกำเริบขึ้นในระยะคลอด ส่วนรายที่มีอาการไม่รุนแรง มักไม่มีปัญหาในระหว่างการตั้งครรภ์หรือการคลอด

กรณีศึกษา

   กรณีศึกษามีอาการไม่รุนแรง จึงไม่มีปัญหาในระหว่างการตั้งครรภ์หรือการคลอด

การรักษา

 1. หาสาเหตุหรือปัจจัยส่งเสริมที่ทำให้เกิดอาการของโรค และแนะนำให้หลีกเลี่ยงปัจจัยส่งเสริมเหล่านั้น
 2. ดูแลให้ได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ หากอาการรุนแรงอาจใส่เครื่องช่วยหายใจและให้ corticosteroid  
 3. การให้ยาขยายหลอดลม ยาที่นิยมใช้และมีความปลอดภัยสูง คือ terbutaline และ isoproterenol ในระยะคลอดควรให้ Oxytocin เสริม ส่วน isoproterenol ใช้ควบคุมโรคที่มีอาการรุนแรงได้ดี แต่อาจทำให้ทารกผิดปกติได้ จึงไม่ควรใช้ในระยะยาว 
 4. ในหญิงตั้งครรภ์ที่มีอาการของโรคไม่รุนแรง สามารถให้การดูแลเช่นเดียวกับหญิงตั้งครรภ์ปกติ
 5. ในระยะคลอดควรให้ยาระงับปวดชนิด non-histamine releasing narcotic เช่น fentanyl ไม่แนะนำ meperidine หรือ morphine และในรายที่จำเป็นต้องให้ยาระงับความรู้สึก ควรใช้ epidural แทน general anesthesia เพราะการใส่ท่อจะกระตุ้นให้หลอดลมหดเกร็ง

ผลของโรคหอบหืดต่อภาวะสุขภาพของมารดาและทารกในครรภ์

ทฤษฎี

   ผลต่อมารดา ได้แก่ แท้ง อัตราตายจะสูงขึ้น (30-60%) ในรายที่มี status asthmaticus เสี่ยงต่อภาวะความดันโลหิตสูง อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ เช่น pneumothorax หรือ cardiac arrhythmias และมีการหยุดหายใจจากกล้ามเนื้อหัวใจอ่อนล้า เป็นต้น
   ผลต่อทารก ได้แก่ การคลอดก่อนกำหนด น้ำหนักแรกเกิดน้อย เสียชีวิตในครรภ์หรืออัตราตายปริกำเนิดสูงขึ้น รวมทั้งทารกที่เกิดจากมารดาเป็นโรคหอบหืด มีโอกาสเป็นโรคหอบหืดในภายหลังสูงกว่าทารกที่เกิดจากมารดาปกติ 2-4 เท่า

กรณีศึกษา

   ผลต่อมารดา คือ แท้ง เนื่องจากกรณีศึกษาเคยมีประวัติการแท้งมาแล้ว 1 ครั้ง
   ผลต่อทารก คือ การคลอดก่อนกำหนด เนื่องจากกรณีศึกษาเคยมีประวัติการแท้งมาแล้ว 1 ครั้ง จึงอาจทำให้การคลอดครั้งต่อไปคลอดก่อนกำหนดได้ และทารกที่เกิดจากมารดาเป็นโรคหอบหืด มีโอกาสเป็นโรคหอบหืดในภายหลังสูงกว่าทารกที่เกิดจากมารดาปกติ 2-4 เท่า