Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

เคสกรณีศึกษาAsthma (การรักษา (ให้ยาขยายหลอดลม, ให้ยาสเตรอยด์ลดอาการบวมและก…

- - - - ผื่น ลมพิษ แสดงมาก่อน
    - - ฝุ่นละออง
        
        รับจ้างทำโรงงานพลาสติก
      - ขนสัตว์
      - แป้ง ความเย็น
      - ได้รับควันบุหรี่เป็นประจำ
        
        ผู้ป่วยได้รับควันบุหรี่จากสามีทุกวัน
    - - นม เนื้อวัว อาหารทะเล
  - - - เป็นหวัดหรือหลอดลมอักเสบ
      - โพรงอากาศรอบจมูกอักเสบ
- - - - basophils
      - mast cells
      - eosinophil
      - lymphocyte
    - - histamine หลั่ง
        
        cytokine
        
        mediator
      - immunoglobulin E
    - - พบร่วมกับเม็ดเลือดขาว eosinophil จำนวนมาก
      - sub epithelial basement membrane thickening
    - - เกิดการเสื่อมหลอดลมถาวร airway remodeling
  - - - มีผลต่อการหายใจออกเป็นเสียงหวีด
      - เกิดการแแลกเปลี่ยนก๊าซไม่สมดุล
        
        มีภาวะพร่องออกซิเจนตามมา
      - เกิดจากกล้ามเนื้อเรียบของหลอดลมหดตัวเกร็งตัวผิดปกติ
      - การอักเสบของเยื่อบุหลอดลม
        
        ทำให้บวม มีเสมหะอุดตันในหลอดลม
- - - - อุณหภูมิ 37เซลเซียส
      - มีเสมหะที่ลำคอน้อยลง
      - ฟังเสียงลมเข้า-ออกปอดไม่มีเสียงวี้ดหรือเสียงผิดปกติอื่นๆ
    - - 2.สังเกตลักษณะสีและปริมาณของเสมหะ เก็บเสมหะส่งตรวจและติดตามผล
      - 3.แนะนำการไออย่างถูกวิธีเพื่อให้เสมหะหลุด ไม่มีการคั่งค้างในปอด
      - 4.เปลี่ยนท่านอนทุก1-2ชั่วโมง เพื่อป้องกันไม่ให้เสมหะคั่ง
      - 5..ล้างมือก่อนและหลังให้การ
        พยาบาลเพื่อป้องการกันแพร่กระจายเชื้อ
      - 6.ดูแลให้รับประทานอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย อ่อนย่อยง่าย รสไม่จัด ครบทั้ง 5 หมู่ หลีกเลี่ยงอากาศเย็นจัดและร้อนจัด
      - 7.การดูแลความสะอาดช่อง ปาก แนะนำให้ผู้ป่วยจิบน้ำอุ่นบ่อยๆ เพื่อป้องกันการติดเชื้อทางผ่านอากาศหายใจ
      - 1.ติดตามวัดสัญญาณชีพ สังเกตการเปลี่ยนแปลงที่บ่งถึงการติดเชื้อ เช่น อุณหภูมิในร่างกายสูงขึ้น หัวใจเต้นเร็ว ความดันโลหิตต่ำ
    - - อุณหภูมิ 37.8 องศาเซลเซียส
      - ฟังเสียงปอด ขณะหายใจออกมีเสียงวี้ดเล็กน้อย
      - มีเสมหะที่ลำคอ
      - มี WBC 13,600 cell/mm3
    - - ลดการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ
        
        เกณฑ์การประเมิน
        
        ค่า WBC อยู่ระหว่าง 5,000- 11,000 cell/mm3
        
        อุณหภูมิ 36.5-37.5 องศาเซลเซียส
        
        มีเสมหะที่ลำคอน้อยลง
        
        ฟังเสียงปอดไม่พบเสียงวี้ด
  - - - 1.สร้างสัมพันธภาพที่ดี กับผู้ป่วยและญาติ การพูดคุยเอาใจใส่สอบถามอาการอย่างเป็นกันเองและอัธยาศัยที่ดี ช่วยเหลือผู้ป่วยเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อให้ผู้ป่วยให้ความร่วมมือในการรักษา
      - เปิดโอกาสให้ผู้ป่วยระบายความรู้สึกออกมา ซักถามปัญหาต่าง ๆ ตอบคําถามด้วยคําที่สุภาพ สีหน้าและอารมณ์คงที่ ยอมรับการแสดงออกของผู้ป่วย
      - 3.อธิบายให้ผู้ป่วยเข้าใจเกี่ยวกับภาวะของโรคและแผนการรักษาพยาบาลเปิดโอกาสให้ซักถาม ให้ความมั่นใจแก่ผู้ป่วยในการเผชิญกับโรคที่เป็น
      - 4.แนะนําเกี่ยวกับการปฏิบัติตนที่ถูกต้องตามแผนการรักษาพยาบาล เพื่อให้ผู้ป่วยร่วมมือ ด้วยความเต็มใจให้คำแนะนำในการปฏิบัติตัวขณะใช้เครื่องช่วยหายใจ
      - 5.ให้กำลังใจผู้ป่วยเพื่อลด ความวิตกกังวล หลังจากพูดคุยและให้คำแนะนำผู้ป่วยวิตกกังวลลดลงให้ความร่วมมือดี หายใจสัมพันธ์ กับเครื่องช่วยหายใจ
    - - ผู้ป่วยวิตกกังวลลดลง
      - ให้ความร่วมมือดีผู้ป่วยหายใจสัมพันธ์กับเครื่องช่วยหายใจ
    - - ผู้ป่วยรู้สึกอึดอัดกลัวการหายใจในที่แคบๆผ่านหน้ากาก
      - สีหน้าวิตกกังวล
    - - ลดความวิตกกังวล ช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกผ่อนคลาย และให้ความรู้ในการใช้เครื่องหายใจ
        
        เกณฑ์การประเมิน
        
        ผู้ป่วยวิตกกังวลลดลง
        
        ให้ความร่วมมือในการรักษา
  - - - มีอาการหายใจหอบเหนื่อย
      - ฟังเสียงปอดได้ยินเสียงวี้ดที่ปอดทั้ง 2 ข้าง
      - ลักษณะ การหายใจเร็วและหอบลึก
      - อัตราการหายใจ 30 ครั้ง/นาที
      - วัดความอิ่มตัวของออกซิเจน ปลายนิ้วได้ 92 %
    - - ส่งเสริมให้การแลกเปลี่ยนก๊าซมีประสิทธิภาพมากที่สุด
        
        เกณฑ์การประเมิน
        
        ลักษณะการหายใจไม่มีการหายใจลำบาก
        
        อัตราการหายใจประมาณ16-24ครั้ง/นาที
        
        ผู้ป่วยไม่เกิดอาการ cyanosis
        
        วัดความอิ่มตัวของออกซิเจน ปลายนิ้วได้ 98 %
    - - 1.ประเมินสัญญาณชีพค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนและลักษณะการหายใจว่ามีการหายใจเร็ว แรงขึ้น หายใจลำบาก และสังเกตอาการcyanosis
      - ดูแลให้ผู้ป่วยพักผ่อนบนเตียงให้พักผ่อนเพื่อลด การใช้ออกซิเจน
      - 3.ดูแลใหผู้ป่วยนอนศีรษะสูงเพื่อทำให้กระบังลมเคลื่อนที่ต่ำลงไปดันปอดทำให้ปอดขยายตัวได้ดีขึ้นการระบายอากาศและการแลกเปลี่ยนก๊าซเป็นไปได้ดีขึ้น
      - 4.ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนตามแผนการรักษาของแพทย์คือดูแลให้ออกซิเจนทางหน้ากากแบบใช้เครื่องช่วยหายใจ (Non Invasive) โดยแพย์กำหนดตั้งเครื่องช่วยหายใจ ดังนี้
        
        ค่าปริมาตรอากาศการช่วยหายใจ (Tidal Volume) เท่ากับ 500 ml ออกซิเจน 100 % อัตราการ หายใจ 18 ครั้ง/นาที ค่าแรงดันในปอดช่วงการหายใจออกสุด(PEEP) เท่ากับ 3
        
        ช่วงเวลาในการหายใจเข้าต่อช่วงเวลาในการหายใจออก (I:E) เท่ากับ 1:1.7
        
        ปริมาตรอากาศในการหายใจเข้าออก (Tidal Volume) ของผู้ป่วยแต่ละครั้ง มีค่าประมาณ 600-700 ml
      - 5.สังเกตอาการของการได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ เช่น หัวใจเต้นเร็ว กระสับกระส่าย สับสน ปวดศีรษะ วิงเวียน เหงื่อออก ระดับความรู้สึกตัวลดลง
    - - ผู้ป่วยหายใจหอบเหนื่อยลดลง
      - อัตราการหายใจ 20 ครั้ง/นาที
      - ผู้ป่วยไม่เกิดอาการ cyanosis
      - วัดความอิ่มตัวของ ออกซิเจนปลายนิ้วได้ 100 %
  - - - 1.ประเมินสัญญาณชีพโดยเฉพาะลักษณะการหายใจ และสังเกตอาการ cyanosis
      - 2.ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาตามแผนการรักษา
        
        พ่นยาขยายหลอดลม Beradual 2 ml ผสม 0.9% NSS 2 ml ทาง เครื่องพ่นยาให้เป็นละอองฝอย พ่นทุก 2 ชั่วโมง
        
        ฉีดยา Dexamethasone 5 mg ทางหลอดเลือดดำ ทุก 8 ชั่วโมง
        
        ให้งดน้ำและอาหารยกเว้นยา ให้รับประทานยา meptin ครั้งละ 1 เม็ด วันละ 2 ครั้ง ก่อน อาหารเช้าเย็น(ยารักษาภาวะหลอดลมหดเกร็งในผู้ป่วยหอบหืด)
      - 4.แนะนำการไออย่างถูกวิธีเพื่อให้เสมหะหลุด ไม่มีการคั่งค้างในปอด
      - 3.ฟังเสียงการหายใจและเสียงปอดว่ามีเสมหะมากน้อยเพียงใดเพื่อจะช่วยเคาะปอดให้เสมหะมีการเคลื่อนไหวsuctionออกง่ายขึ้น
      - 5.การดูแลความสะอาดช่อง ปาก แนะนำให้ผู้ป่วยจิบน้ำอุ่นบ่อยๆเพื่อละลายเสมหะ
      - 6.สังเกตอาการของการได้รับออกซิเจนไม่ เพียงพอ เช่น หัวใจเต้นเร็ว กระสับกระส่าย สับสน ปวดศีรษะ วิงเวียน เหงื่อออก ระดับความรู้สึกตัวลดลง
    - - ผู้ป่วยสีหน้ายิ้มแย้ม
      - ผู้ป่วยมีอาการระคายคอเล็กน้อยไอลดลง ไม่มีเสมหะ
      - ลักษณะการหายใจไม่มีลักษณะการหายใจไม่หอบเหนื่อย
      - วัดความอิ่มตัวของออกซิเจน ปลายนิ้วได้ 98 %
    - - ไอคล้ายมีเสมหะอยู่ใน ลำคอ ขับเสมหะไม่ออก
      - ฟังเสียงปอดได้ยินเสียงวี้ดที่ปอดทั้ง 2 ข้าง
      - วัดความอิ่มตัวของออกซิเจน ปลายนิ้วได้ 92 %
    - - ไม่เกิดการอุดกั้นทางเดินหายใจจากหอบหืด
        
        เกณฑ์การประเมิน
        
        ผู้ป่วยสีหน้ายิ้มแย้ม
        
        ผู้ป่วยทางเดินหายใจโล่ง มีเสียงเสมหะน้อยลง
        
        ลักษณะการหายใจไม่มีการหายใจลำบาก
        
        วัดความอิ่มตัวของออกซิเจน ปลายนิ้วได้ 98 %
  - - - แนะนำการปฏิบัติตัวเมื่อกลับไปอยู่บ้าน
        
        Diagnosis:อธิบายให้ผู้ป่วยทราบว่าผู้ป่วยมีภาวะหอบหืดเฉียบพลันเนื่องจาก หลอดลมของผู้ป่วยโรคหอบหืดมีภาวะไวต่อการกระตุ้นจากสารก่อภูมิแพ้ / สิ่งแวดล้อม หากถูกกระตุ้นจะทำให้กล้ามเนื้อของหลอดลมหดเกร็ง มีการ บวมของเยอื่บุบริเวณหลอดลม
        
        Medicine:แนะนำอธิบายเกี่ยวกับสรรพคุณผลข้างเคียงของยา เพื่อที่จะให้สังเหตอาการผิดปกติ แนะนำให้รับประทานยาตามแผนการรักษาของแพทย์ให้ครบ
        
        Environment :แนะนำให้หลีกเลี่ยง การอยู่ในที่อากาศเย็นจัดร้อนจัดหรือลมที่ปะทะโดยตรงเป็นเวลานานๆ การหลีกเลี่ยงสารก่อภูมิแพ้จากการทำงาน เช่นฝุ่นจากพลาสติกที่สัมผัสเป็นประจำ ดูแลทำความสะอาดบ้านป้องกันฝุ่น
        
        Treatment:สังเกตอาการผิกปกติ หากพบความผิดปกติให้รีบมาพบแพทย์
        
        Health :การส่งเสริมฟื้นฟูสมรรถภาพทางด้านร่างกายและจิตใจตลอดจนป้องกันภาวะแทรกซ้อน เช่น แนะนำออกกำลังกาย วันละ15 นาที แนะนำให้ผู้ป่วยใช้ ผ้าปิดปากจมูกขณะทำงานหรืออยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เป็นปัจจัยให้เกิดอาการหอบหืดได้
        
        out patient:เห็นความสำคัญของการมาตรวจตามแพทย์นัด แพทย์ได้นัดมาตรวจที่ห้องตรวจ ผู้ป่วยนอก 2 สัปดาห์หลังกลับจากโรงพยาบาล
        
        Diet:รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ
        
        Support: แนะนำให้ญาติคอยสังเกตความผิดปกติอย่างใกล้ชิด กระตุ้นให้ผู้ป่วยดูแลตัวเอง คอยให้กำลังใจพูดคุยกับผู้ป่วยบ่อยๆ
    - - ผู้ป่วยรับฟังและเข้าใจดี
        ผู้ป่วยทวนวิธีการดูแลตัวเองได้
    - - ผู้ป่วยสีหน้าสดชื่นดี
      - ทำกิจวัตรประจำวันได้ตามปกติ
      - แพทย์ ตรวจเยี่ยมอาการฟังเสียงลมเข้าออกปอดไม่มีเสียงวี้ดหรือเสียงผิดปกติอื่นๆ
      - ผู้ป่วยอาการดีขึ้น แพทย์ อนุญาตให้ผู้ป่วยกลับไปพักฟื้นต่อที่บ้าน
      - วัดสัญญาณชีพ อุณหภูมิ 37องศาเซลเซียส ชีพจร 100 ครั้ง/นาที อัตราการหายใจ 20 ครั้ง/นาที ความดันโลหิต 120/60 mmHg ความอิ่มตัวของออกซิเจนปลายนิ้วได้ 97 %
    - - ผู้ป่วยมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการปฎิบัติตัวให้เหมาะสมกับโรค
        
        เกณฑ์การประเมิน
        
        ผู้ป่วยรับฟังและเข้าใจ
        
        ผู้ป่วยทวนวิธีการดูแลตัวเองได้
- - - - ร่างกายตอบสนองต่อสารก่อภูมิแพ้มากกว่าปกติ
      - mast cell ถูกกระตุ้น macrophage หลั่ง histamine
      - กล้ามเนื้อหดเกร็ง หลั่งน้ำมูก หลอดเลือดขยายตัว
        
        สารน้ำรั่วจากหลอดเลือกซึมออกสู่หลอดลม
  - - - สามารถหลั่ง mediator และโปรตีนที่เป็นพิษหลายชนิด
        
        เส้นเลือดมีรูรั่ว น้ำมูกหลั่งมากขึ้น กล้ามเนื้อเกร็งตัว เซลล์บุหลอดลมหลุดร่วง
        
        หลอดลมไวเกิด ทำให้หลอดลมอักเสบต่อเนื่อง
  - - - กล้ามเนื้อหนามากขึ้น ต่อมมูกมากขึ้น
      - หลั่ง cytokines กระตุ้นให้เซลล์อักเสบรวมตัวกันที่ผนังหลอดลม
- - - - ไอคล้ายมีเสมหะ ในลำคอ ขับเสมหะไม่ออก พ่นVentolin 2 puff 2ครั้ง ก่อนออกจากบ้าน
    - - ฟังปอดได้ยินเสียงวี้ด ปอดทั้ง 2 ข้าง หายใจเร็วและหอบลึก
      - T=36.7 องศา P=144ครั้ง/นาที R=30ครั้ง/นาที BP=139/92 ความอิ่มตัวออกซิเจน92 %
      - ผลตรวจทางโลหิตวิทยา
        
        WBC 13,000 cell/mm3 Neutrophil 69.6% Lymphocyte 24.9 % Hct 41.5% platelet 497,000 cell/mm3
      - ผลตรวจเกลือแร่พบว่าโซเดียม 144 mmol/dl โพแทสเซียม 4.84 mmol/dl คลอไรด์ 106 mmol/dl ไบคาร์บอเนต 28 mmol/dl
- - - - ฟังเสียงปอดยังได้ยินเสียงวี้ดทั้ง 2 ข้าง
        
        พ่นยา Beradual 2 ml ผสม 0.9% NSS 2 ml พ่นทางเครื่องพ่นยาให้เป็นละอองฝอย ทุก 2 ชั่วโมง
        
        ฉีดยา Dexamethasone 5 mg ทางหลอดเลือดดำ ทุก 6 ชั่วโมง
        
        ให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำชนิด 5%D/N/2 1000 ml rate 80 ml/hr.
        
        ให้งดน้ำและอาหารยกเว้นยา ให้รับประทานยา meptin ครั้งละ 1 เม็ด วันละ 2 ครั้ง ก่อน อาหารเช้าเย็น
        
        บันทึกปริมาณสารน้ำเข้าและออกจากร่างกาย
      - ผู้ป่วยหายใจหอบเหนื่อยลดลง
    - - ให้ออกซิเจนทางหน้ากากแบบใช้เครื่องช่วยหายใจ (Non Invasive)
        
        ค่าปริมาตรอากาศการช่วยหายใจ (Tidal Volume) เท่ากับ 500 ml ออกซิเจน 100 % อตัราการ หายใจ 18 ครั้ง/นาที ค่าแรงดันในปอดช่วงการหายใจออกสุด(PEEP) เท่ากับ 3
        
        ช่วงเวลาในการหายใจเข้าต่อช่วงเวลาในการหายใจออก (I:E) เท่ากับ 1:1.7
        
        ปริมาตรอากาศในการหายใจเขา้ออก (Tidal Volume) ของผู้ป่วยแต่ละครั้ง มีค่าประมาณ 600-700 ml
    - - แพทยต์รวจเยี่ยมอาการ
        
        ฟังเสียงปอด ขณะหายใจออกมีเสียงวี้ดเล็กน้อย
        
        พ่นยาขยายหลอดลม Beradual 2 ml ผสม 0.9% NSS 2 ml ทาง เครื่องพ่นยาให้เป็นละอองฝอย พ่นทุก 2 ชั่วโมง
        
        ฉีดยา Dexamethasone 5 mg ทางหลอดเลือดดำทุก 8 ชั่วโมง เมื่อสารน ้าทางหลอดเลือดดำหมดเปลี่ยนเป็น NSS Lock
      - หลังจากผู้ป่วยอาการดีขึ้นแพทย์อนุญาตให้ย้ายผู้ป่วยออกจากหอผู้ป่วยวิกฤตไปหอผู้ป่วยสามัญได้