Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ภาวะไม่สุขสบายในหญิงตั้งครรภ์, ยาแก้อาเจียน, tired, Bipolar disorder,…

- - - - เกิดจากฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนทำให้อาหารผ่านเข้ากระเพาะช้า
      - การเพิ่มขึ้นของระดับฮอร์โมน HCG
      - เกิดจากความวิตกกังวลของหญิงตั้งครรภ์
    - - เป็นอาการที่พบได้ตั้งแต่เริ่มตั้งครรภ์ประมาณ 6-12 สัปดาห์ หลังจากนั้นอาการจะค่อย ๆ ทุเลาและหายไปเอง
      - เวียนหัว คลื่นไส้ อาเจียนเป็นบางครั้ง โดยเฉพาะในตอนตื่นนอนตอนเช้า หรือมีอาการเหนื่อย อ่อนเพลียง่าย ง่วงตลอดเวลา เหม็นกลิ่นต่างๆ ได้ง่ายเกินไป และทานอาหารได้น้อยลง
    - - แนะนำคุณแม่เข้มงวดในเรื่องของการรับประทานอาหาร (รับประทานอาหารที่ไม่มัน มีคาร์โบไฮเดรตสูง และทานอาหารให้น้อยลงแต่ทานบ่อย ๆ ให้อยู่ท้อง หลีกเลี่ยงอาหารที่ย่อยยากและสิ่งกระตุ้นทำให้คลื่นไส้อาเจียน)
      - เมื่อตื่นตอนเช้าให้ดื่มเครื่องดื่มอุ่น ๆ เช่น นม น้ำขิง รวมถึงขนมปังกรอบ หรือคาร์โบไฮเดรตแห้งพวกบิสกิตในตอนเช้า 20 นาทีก่อนลุกขึ้นจากเตียง
      - หากมีอาการอาเจียนและอ่อนเพลียมาก ๆ ควรรีบไปพบแพทย์ (ห้ามซื้อยาแก้อาเจียนมาทานเอง)
  - - - รู้สึกเหนื่อย อ่อนเพลีย
    - - การเพิ่มฮอร์โมนเอสโตรเจนและโปรเจสเตอโรนในช่วงแรกของการตั้งครรภ์
      - การขาดอาหาร
      - การขาดการออกกำลังกาย
      - โรคโลหิตจาง
      - สภาวะทางจิตใจและความเครียด
    - - แนะนำให้มารดาพักผ่อนให้เพียงพอ
      - แนะนำคุณแม่มีเวลางีบหลับ หรือพักผ่อนเป็นระยะ ๆ ในช่วงกลางวัน
      - แนะนำไม่ให้ร่างกายหักโหมจากการทำงานมากนัก
      - ควรรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย รับประทานอาหารกลางวันและอาหารค่ำทุกมื้อ และควรเข้านอนแต่หัวค่ำ
  - - - รู้สึกมีความสุขสักพักก็รู้สึกเศร้า อาการซึมเศร้าฟูมฟาย ร้องไห้ไม่มีเหตุผล
    - - ใจน้อย
      - วิตกกังวล
      - อารมณ์เปลี่ยนแปลงง่าย
      - ความเครียด
      - ความกังวลในเรื่องการเจริญเติบโตของลูกในครรภ์ การคลอด การเลี้ยงลูกที่จะเกิดมา และจากบทบาทที่ต้องเปลี่ยนไป
    - - คุณพ่อและคนในครอบครัวควรให้กำลังใจและรับฟังปัญหาของคุณแม่
      - พยายามอธิบายและให้คำแนะนำเกี่ยวกับการเตรียมตัว
      - ให้คุณแม่ได้รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ และพักผ่อนอย่างเพียงพอ
  - - - ฮอร์โมน
      - ฮอร์โมน อาการขาดน้ำกะทันหัน
      - ความหิว
      - ความอ่อนเพลีย
      - เยื่อบุโพรงจมูกอักเสบ
      - จากภาวะเครียด
      - การเปลี่ยนแปลงของระดับฮอร์โมนหรือปริมาณเลือดในร่างกายที่เพิ่มสูงขึ้นขณะตั้งครรภ์
    - - ปวดตุ๊บ ปวดแน่นๆ อาการปวดศีรษะคล้ายปวดศีรษะไมเกรน
    - - แนะนำให้นวดต้นคอด้านข้าง โดยเริ่มจากฐานของกะโหลกศีรษะ หรือขอให้คุณพ่อนวดใบหน้า ลำคอ และไหล่
      - ดื่มน้ำบ่อย ๆ ในระหว่างอาหารแต่ละมื้อ และพยายามรับประทานอาหารอย่างสม่ำเสมอให้ครบทุกมื้อ
  - - - พบได้ตั้งแต่เริ่มตั้งครรภ์ได้ 2 สัปดาห์ ไปจนถึง 12 สัปดาห์
      - ทำให้คุณแม่มีอาการแสบบริเวณยอดอกหรือร้อนบริเวณคอ
    - - ฮอร์โมนโปรโจสเตอโรนไปลดการทำงานและการย่อยของระบบทางเดินอาหารทำให้กระเพาะอาหารและลำไส้เคลื่อนไหวได้น้อยลง และกล้ามเนื้อหูรูดของกระเพาะอาหารคลายตัว
      - มดลูกที่ใหญ่ขึ้นจะไปดันกระเพาะอาหารให้มีพื้นที่น้อยลง กรดในกระเพาะอาหารจึงไหลย้อนกลับขึ้นไปในหลอดอาหาร
    - - แนะนำให้คุณแม่หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารที่ทำให้เกิดแก๊ส งดอาหารรสจัด
      - แนะนำรับประทานอาหารที่ย่อยได้ง่าย โดยรับประทานครั้งละน้อย ๆ แต่ทานบ่อย ๆ และรับประทานอย่างช้า ๆ
      - เมื่อรู้สึกว่ามีอาการร้อนในอกเกิดขึ้นให้ดื่มนมหรือน้ำอุ่น ๆ เพื่อเจือจางกรด แต่ถ้าอาการไม่ดีขึ้นเลยควรไปพบแพทย์
  - - - มดลูกที่ขยายใหญ่ขึ้นไปเบียดกระเพาะปัสสาวะให้มีความจุน้อยลง
      - การเปลี่ยนแปลงการไหลเวียนเลือดที่มากขึ้นบริเวณอุ้งเชิงกราน
      - ทางเดินปัสสาวะอักเสบ
    - - แนะนำให้คุณแม่อย่ากลั้นปัสสาวะไว้นาน ๆ
      - ไม่ดื่มเครื่องดื่มที่มีสารกาเฟอีน เช่น ชา กาแฟ เพราะมีฤทธิ์ขับปัสสาวะ
      - ให้สังเกตอาการดังต่อไปนี้ ได้แก่ มีปัสสาวะแสบขัด มีไข้ คลื่นไส้อาเจียน ปวดหลัง ถ้าคุณแม่มีอาการเหล่านี้ควรรีบไปพบแพทย์
    - - จะเกิดขึ้นหลังจากขาดประจำเดือนไปแล้วประมาณ 1-12 สัปดาห์
      - รู้สึกปวดปัสสาวะได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม
  - - - นั่งหลังตรง การนั่งหลังตรงให้อกผายไหล่ผึ่งจะช่วยให้ปอดขยายและมีความจุอากาศภายในปอดมากขึ้น
      - แนะนำใช้หมอนหนุนสูงขึ้นขณะนอน การใช้หมอนหนุนศีรษะให้สูงขึ้นขณะนอนหลับจะช่วยให้หายใจได้สะดวกขึ้น โดยเฉพาะในขณะที่กระบังลมถูกดันให้สูงขึ้น
      - ใช้หมอนหนุนสูงขึ้นขณะนอน การใช้หมอนหนุนศีรษะให้สูงขึ้นขณะนอนหลับจะช่วยให้หายใจได้สะดวกขึ้น โดยเฉพาะในขณะที่กระบังลมถูกดันให้สูงขึ้น
    - - กระบวนการเปลี่ยนแปลงของร่างกายขณะตั้งครรภ์
      - ระดับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนที่เพิ่มสูงขึ้น โดยฮอร์โมนดังกล่าวจะกระตุ้นให้สมองต้องการออกซิเจนมากขึ้น เพื่อให้ทารกในครรภ์ได้รับออกซิเจนเพียงพอต่อการหายใจ
    - - รู้สึกเหมือนอากาศไม่พอหายใจและต้องสูดหายใจเข้าลึก ๆ เสมอ
- - - - อาการ
        
        รู้สึกอึดอัดเมื่อใส่เสื้อผ้าที่รัดรูป
      - หายใจไม่อิ่ม
    - - ฮอร์โมนทำให้กล้ามเนื้ออกหย่อนตัวลงและขยายหลอดลม เนื่องจากต้องผลิตเลือดให้ปอดเพิ่มขึ้น เมื่อคุณแม่มีอายุครรภ์มากขึ้น มดลูกที่ขยายใหญ่ขึ้นจะไปดันกะบังลมจนส่งผลถึงปอด ทำให้หายใจได้ไม่สะดวก
    - - แนะนำให้คุณแม่นอนศีรษะสูง
      - หลีกเลี่ยงการอยู่ในที่ชุมชนแออัด
      - อย่าทำอะไรรีบร้อน พยายามหายใจช้า ๆ และลึก ๆ
  - - - การนอนหงายจนทำให้มดลูกไปกดทับเส้นเลือดที่กลับสู่หัวใจ ทำให้เลือดกลับสู่หัวใจไม่ดี
      - การเปลี่ยนแปลงอิริยาบถเร็วเกินไป เช่น จากท่านอนเป็นท่านั่ง
      - การที่หลอดเลือดขยายตัวจนทำให้การไหลเวียนเลือดไปยังสมองไม่ดี มีน้ำตาลในเลือดต่ำ
      - มีพยาธิสภาพของโรค เช่น โรคหัวใจ โรคโลหิตจาง
    - - วิงเวียน หน้ามืด เป็นลม ตาลาย คลื่นไส้ อาจอาเจียน มือ เท้าเย็น เหงื่อออกมาก ชีพจรเบา เต้นเร็ว หายใจเร็ว เหนื่อยกระหายน้ำ ตัวแห้ง ปัสสาวะน้อย
    - - แนะนำให้คุณแม่เปลี่ยนอิริยาบถอย่างช้า ๆ
      - รับประทานอาหารให้บ่อยครั้งขึ้น เพื่อป้องกันระดับน้ำตาลในเลือดต่ำ
      - เวลาจะนอนให้นอนตะแคงซ้าย เพื่อป้องกันไม่ให้มดลูกไปกดทับหลอดเลือดขนาดใหญ่
  - - - การที่ทารกกำลังเจริญเติบโตในครรภ์ จึงต้องการสารอาหารจำเป็นเพิ่มขึ้น เช่น แคลเซียม ธาตุเหล็ก วิตามิน
      - ระดับน้ำตาลในเลือดลดลง
      - ฮอร์โมนในร่างกายที่เปลี่ยนแปลงจนทำให้เรารู้สึกนึกถึงรสชาติของอาหารพวกนี้
    - - รู้สึกอยากรับประทานอาหารมากขึ้น และแปลก
    - - แนะนำให้คุณแม่รับประทานอาหารให้น้อยแต่บ่อยขึ้น รวมทั้งอาหารที่มีคาร์โบไฮเดรตมาก ๆ เช่น ข้าว ขนมปัง มันฝรั่งอบ พาสต้า ฯลฯ
      - หลีกเลี่ยงอาหารที่มีน้ำตาล แต่ถ้าคุณแม่อยากรับประทานอาหารแปลก ๆ ควรปรึกษานักโภชนาการ
  - - - การเพิ่มขึ้นของระดับฮอร์โมนเอสโตรเจน เนื่องจากสาเหตุทางจิตใจของคุณแม่ทำให้ไม่สามารถกลืนลงไปหรือบ้วนทิ้ง
    - - ในกรณีนี้ควรแนะนำให้คุณแม่รับประทานอาหารน้อย ๆ แต่บ่อยครั้งขึ้นในแต่ละวัน
  - - - แนะนำให้คุณแม่เปลี่ยนมาใช้แปรงสีฟันที่มีขนอ่อนนุ่ม
      - ล้างปากด้วยน้ำยาบ้วนปาก (หากต้องการใช้ไหมขัดฟันควรใช้อย่างเบามือ)
      - แนะนำให้ดูแลสุขภาพฟัน โดยหลีกเลี่ยงการกระทบกระเทือน รับประทานอาหารให้ได้สัดส่วน เพิ่มอาหารที่มีโปรตีน ผักและผลไม้
      - ควรไปพบทันตแพทย์เพื่อตรวจสุขภาพช่องปากและฟัน
    - - การกระตุ้นของฮอร์โมนเอสโตรเจน ทำให้มีเลือดมาคั่งค้างมากขึ้น เมื่อมีรอยขีดข่วนหรือเศษอาหารติดซอกฟันก็ทำให้เกิดการติดเชื้อ มีเลือดออกได้ง่าย และเหงือกอักเสบได้
    - - รู้สึกว่าเหงือกมีเลือดออกง่ายขึ้น
  - - - ฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนทำให้กล้ามเนื้อหย่อนตัว อาหารและของเสียจึงไหลผ่านระบบย่อยอย่างช้า ๆ และสร้างลมในกระเพาะให้เกิดขึ้น
      - การกลืนอากาศอย่างไม่ตั้งใจ เพื่อไล่อาการคลื่นไส้หรือจุกแน่นหน้าอกก็สามารถทำให้เกิดลมขึ้น
      - พวก Alkaline food เช่น นม เกิดปฏิกิริยากับกรดในกระเพาะ
    - - แนะนำให้คุณแม่รับประทานอาหารอย่างช้า ๆ
      - หลีกเลี่ยงการรับประทานอาหารที่ทำให้เกิดแก๊ส
      - ดื่มชาเปปเปอร์มินต์หรือชาดอกคาโมมายล์
    - - รู้สึกไม่สบาย อึดอัด ปวดมวนท้อง
  - - - มีการไหลย้อนของกรดจากกระเพาะอาหารเข้าไปในหลอดอาหารจนทำให้เกิดอาการแสบร้อนที่หน้าอก
    - - การเปลี่ยนของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน ทำให้กระเพาะอาหารลำไส้บีบเคลื่อนไหวช้าลง มดลูกที่ขยายใหญ่ขึ้นจึงไปกดทับลำไส้ใหญ่ ทำให้อุจจาระผ่านได้ลำบาก อุจจาระที่ค้างอยู่นานจะถูกดูดซึมน้ำออกไปมาก
      - การทานวิตามิน ธาตุเหล็กก็อาจเป็นสาเหตุทำให้เกิดอาการท้องผูกได้
    - - แนะนำให้คุณแม่รับประทานอาหารที่มีกากใยมาก ๆ เช่น ผักและผลไม้สด
      - แนะนำให้คุณแม่ดื่มน้ำวันละมาก ๆ อย่างน้อยวันละ 8 แก้ว หรือดื่มน้ำลูกพรุน
      - แนะนำให้ฝึกการขับถ่ายให้เป็นเวลา เข้าห้องน้ำทันทีที่จำเป็นอย่ากลั้นไว้
  - - - การเพิ่มระดับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนและจากมดลูกที่โตขึ้นจนไปกดทับเส้นเลือดดำ ทำให้การไหลเวียนของเลือดบริเวณทวารหนักไม่ดี ความดันในเส้นเลือดเลยสูงขึ้น เส้นเลือดจึงโป่งพอง เมื่อท้องผูกอุจจาระจะเป็นก้อนแข็ง ทำให้เส้นเลือดที่โป่งพองเกิดฉีกขาด จึงมีเลือดสด ๆ ปนออกมากับอุจจาระ
    - - แนะนำให้คุณแม่รับประทานอาหารที่มีกากใย
      - ดื่มน้ำให้มาก ๆ อย่างน้อยวันละ 8 แก้ว
      - ฝึกการขับถ่ายให้เป็นเวลา
      - ให้ไปพบแพทย์เพื่อทำการผ่าตัด
      - หลีกเลี่ยงการสวมชุดชั้นใน หรือกางเกงที่รัดรูปมากเกินไป
      - หลีกเลี่ยงการนั่งหรือยืนเป็นเวลานาน แนะนำให้เปลี่ยนท่าทางให้บ่อยครั้ง
    - - พบได้บ่อยในช่วงอายุครรภ์ 4-6 เดือน
      - ทำให้คุณแม่รู้สึกปวดแสบ
      - เส้นเลือดดำบริเวณทวารหนักบวม มีอาการปวด และมีติ่งยื่นที่บริเวณทวารหนัก
  - - - มักพบได้ในช่วงอายุครรภ์ 4 เดือน
      - ลักษณะของตกขาวจะเป็นมูกขาวขุ่นเล็กน้อยและมีกลิ่นเหม็นอ่อน ๆ
      - ลักษณะของตกขาวจะเป็นมูกขาวขุ่นเล็กน้อยและมีกลิ่นเหม็นอ่อน ๆ
      - ถ้าเกิดจากการติดเชื้อหนองในก็จะมีอาการแสบเวลาปัสสาวะด้วย
    - - แนะนำให้คุณแม่ดูแลความสะอาดบริเวณอวัยวะเพศให้สะอาดและแห้ง
      - ใช้น้ำและสบู่และทำความสะอาดหลังขับถ่ายหรือทำความสะอาดร่างกาย
      - ห้ามสวนล้างช่องคลอดหรือใช้นิ้วสอดเข้าไปทำความสะอาดอวัยวะภายใน
      - หลีกเลี่ยงการใส่ชุดชั้นในที่คับ (ควรใช้ผ้าฝ้าย)
      - ถ้าคุณแม่มีอาการคันหรือมีสิ่งผิดปกติที่แสดงว่าอาจติดเชื้อ ตกขาวมีสีและกลิ่นเปลี่ยนไป เช่น ตกขาวเป็นสีเหลืองปนเขียว มีลักษณะขุ่น ข้น เป็นก้อนคล้ายนมบูดและมีกลิ่นเหม็น ควรรีบพาคุณแม่ไปรักษาที่โรงพยาบาลโดยเร็ว
    - - การเพิ่มขึ้นของฮอร์โมนเอสโตรเจนที่กระตุ้นการสร้างมูกที่บริเวณ Cervix
      - เกิดจากการติดเชื้อ เช่น หนองใน เชื้อรา Bacterial vaginosis
- - - - ขนาดของทารกในครรภ์ที่โตขึ้นและส่วนหัวของทารกจะเริ่มเข้าสู่อุ้งเชิงกราน และเบียดกระเพาะปัสสาวะ
      - ทารกกลับหัวลงมาอยู่ในตำแหน่งของอุ้งเชิงกรานเพื่อรอการคลอด
    - - แนะนำให้คุณแม่อย่ากลั้นปัสสาวะไว้นาน ๆ
      - ไม่ดื่มเครื่องดื่มที่มีสารกาเฟอีน เช่น ชา กาแฟ เพราะมีฤทธิ์ขับปัสสาวะ
      - สังเกตอาการดังต่อไปนี้ ได้แก่ มีปัสสาวะแสบขัด มีไข้ คลื่นไส้อาเจียน ปวดหลัง ถ้าคุณแม่มีอาการเหล่านี้ควรรีบไปพบแพทย์
      - อย่าสวมใส่ชุดชั้นใน กางเกง ที่รัดรูปมากเกินไป
    - - คุณแม่จะเริ่มรู้สึกปัสสาวะบ่อยขึ้นอีก
  - - - การเพิ่มของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน ทำให้กล้ามเนื้อเรียบของหลอดเลือดทำงานได้ไม่ดี มีผลทำให้การไหลเวียนของเลือดส่วนล่างของร่างกายไม่ดี
      - ขนาดของมดลูกที่โตขึ้น ซึ่งจะไปกดทับเส้นเลือดดำที่ผ่านจากอุ้งเชิงกรานมาสู่ช่องท้อง เมื่อถูกกดทับนาน ๆ ความดันโลหิตสูงขึ้น ก็จะดันให้เส้นเลือดเล็ก ๆ พองตัว ทำให้เลือดคั่งเส้นเลือด
    - - แนะนำให้คุณแม่นอนในท่าที่สบายที่สุดและยกเท้าขึ้นสูงประมาณ 5-10 นาที
      - เปลี่ยนท่าทางบ้าง เช่น การเดินไปมา ไม่ยืนอยู่กับที่เป็นเวลานาน ๆ หรือนอนตะแคงเพื่อให้เลือดไหลเวียนได้ดีขึ้น
      - นวดเพื่อลดอาการปวดเมื่อย ด้วยการนั่งบนเก้าอี้และยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาพาดบนเข่าอีกข้าง แล้วใช้มือจับบีบที่น่องไปเรื่อย ๆ
      - พันผ้ายืดจากข้อเท้าขึ้นมาถึงใต้เข่าหรือโคนขา เพื่อช่วยให้กล้ามเนื้อกระชับและลดอาการปวด แต่ระวังอย่าพันจนแน่นเกินไปเพราะจะทำให้รู้สึกชาได้, ใส่เสื้อผ้าหลวม ๆ ใส่กางเกงพยุงครรภ์
      - , รับประทานอาหารให้ครบห้าหมู่และอาหารที่มีวิตามินซีมาก ๆ
      - แนะนำให้ออกกำลังกายเพื่อช่วยให้กล้ามเนื้อแข็งแรงและเพิ่มการไหลเวียนของเลือดไปที่ขา
    - - พบได้ในช่วงไตรมาสสุดท้ายของการตั้งครรภ์
      - ส่วนใหญ่มักพบบริเวณตาตุ่ม น่อง ข้อพับ ขึ้นมาจนถึงโคนขา
      - เลือดคั่งเส้นเลือดเป็นสีน้ำเงินม่วงที่ขอด ๆ ขดไปมาคล้ายตัวหนอน ทำให้คุณแม่มีอาการปวดและบวมที่ขา
  - - - แนะนำให้คุณแม่ซื้อบราที่ได้ขนาดพอดีกับทรวงอกที่ขยายขึ้น
      - ควรนั่งหลังตรงเพื่อให้กระดูกใต้อกมีเนื้อที่มากขึ้นหรือนั่งกับพื้นชูแขนขึ้นเหนือศีรษะ แล้วขอให้คุณพ่อช่วยดึงแขนแต่ละข้างขึ้นอย่างช้า ๆ อย่างเบามือ
    - - การขยายตัวใหญ่ขึ้นของมดลูกไปกดทับกระดูก
    - - มีอาการเจ็บแปลบ ๆ ใต้อกข้างใดข้างหนึ่ง
  - - - มือ เท้าจะมีอาการชา เจ็บยิบ ๆ หรือรู้สึกเจ็บฝ่ามือ
    - - แนะนำให้คุณแม่นวดฝ่ามือ ขยับนิ้วมือขึ้นลง กางนิ้วมือทั้ง 5 ออกกว้าง ๆ ประมาณ 2-3 วินาทีแล้วหุบมือ
      - ตอนกลางคืนให้นอนห้อยมือลงมาข้างเตียง
    - - ระบบประสาทที่ข้อมือถูกกดทับ
  - - - เจ็บแบบแปลบ ๆ
    - - แนะนำให้คุณแม่ปัสสาวะบ่อย ๆ เพื่อระบายกระเพาะปัสสาวะให้ว่าง
      - ถ้าเตียงแข็งเกินไปให้หาผ้าห่มหรือถุงนอนมาปูใต้ผ้าปูที่นอน แล้วให้คุณแม่นอนตะแคงด้านข้าง กอดหมอนข้างหรือวางหมอนระหว่างเข่าและใต้ท้องของคุณแม่
      - เวลาก้าวขึ้นเตียงนอนให้งอเข่าก้าวขึ้นเตียงแล้วค่อย ๆ เอนกลิ้งลงนอนอย่างช้า ๆ
    - - เกิดจากข้อต่อกระดูกซึ่งหย่อนตัวลง เตรียมพร้อมสำหรับการคลอด
      - ทารกดิ้นไปชนกระเพาะปัสสาวะที่เต็มอยู่ของคุณแม่
  - - - มดลูกหดรัดตัวเป็นจังหวะ มีความรุนแรงสม่ำเสมอและถี่มากขึ้นเรื่อย ๆ ในระยะแรกมดลูกจะหดรัดตัวนานครั้งละ 30-60 วินาที และทิ้งช่วงเวลาห่างกันประมาณครั้งละ 5-20 นาที
    - - ดูแลให้มารดาอยู่ในท่าที่สุขสบายและเหมาะสม
      - ส่งเริมให้มีการผ่อนคลาย เช่น การหายใจ -หายใจแบบช้า(slow-deep)
      - ดูแลจัดท่าให้นอนตะแคง
      - ประเมินการหดรัดตัวของมดลูก
    - - อาการแข็งตัวของมดลูกเพิ่มขึ้น เจ็บนานขึ้นและถี่ขึ้น แม้ว่าจะเปลี่ยนอิริยาบถ หรือนอนพักอาการปวดก็ไม่ดีขึ้น
      - อาการเจ็บจะเริ่มที่หลังแล้วปวดร้าวมาถึงด้านหน้าบริเวณหัวหน่าวและท้อง น้อย บางครั้งจะปวดร้าวลงขา และอาจมีอาการปวดท้องอยากถ่ายอุจจาระและถ่ายบ่อย
      - มีมูกเลือดปนออกมาเป็นเลือดสด สีจะแดงสด
      - มีถุงน้ำแตก
  - - - การเคลื่อนไหวที่ไม่ถูกต้อง (การเดิน การยกของหนัก การก้มเก็บของ การยืนหรือเดินนาน ๆ ในท่าที่ไม่ถูกต้อง)
      - มดลูกมีขนาดโตขึ้น ทำให้น้ำหนักถ่วงมาด้านหน้า จุดศูนย์ถ่วงของร่างกายเลื่อนข้างหน้า ทำให้คุณแม่ต้องแอ่นหลังหรือเกร็งกล้ามเนื้อด้านหลังมากกว่าปกติ
      - การยืดขยายของเส้นเอ็นที่ข้อต่อต่าง ๆ ของกระดูกเชิงกรานเพื่อเตรียมสำหรับการคลอด
    - - แนะนำให้คุณแม่หลีกเลี่ยงการทำงานหนัก การนั่งพับเข่า ให้ยืนหรือนั่งในท่าหลังตรง พักผ่อนในท่านอนตะแคง
      - ใส่รองเท้าส้นเตี้ย ออกกำลังกายยืน เดิน ในท่าที่สบาย เพื่อให้กล้ามเนื้อแข็งแรง
      - หากมีอาการปวดมากขึ้นให้พบแพทย์ (ห้ามซื้อยาแก้ปวดมากินเอง)
    - - พบได้มากในช่วงไตรมาสสุดท้ายของการตั้งครรภ์
      - รู้สึกปวดตรงกลางหลังส่วนล่าง (ตรงบริเวณกระเบนเหน็บ) ซึ่งอาจเกิดขึ้นเฉียบพลัน หรือค่อยเป็นทีละน้อย อาการปวดอาจเป็นอยู่ตลอดเวลา หรือปวดเฉพาะในท่าบางท่า การไอ จาม หรือบิดตัว เอี้ยวตัวอาจทำให้รู้สึกปวดมากขึ้น
  - - - ทารกในท้องกดทับเส้นประสาท
    - - แนะนำให้คุณแม่นั่งพักและหลีกเลี่ยงการเคลื่อนไหว เพราะจะไปกระตุ้นให้เกิดอาการเจ็บแปลบอีก
      - ให้คุณแม่ลองบีบนวดอย่างเบา ๆ แล้วปล่อยมือ แล้วบีบนวดใหม่ที่ก้น หรือเอามือจับพนักเก้าอี้แล้วแกว่งขาไปมาด้านข้างหลาย ๆ ครั้งทุกวัน ถ้าอาการยังไม่ดีขึ้นหรือมีอาการปวดมากขึ้นควรรีบไปพบแพทย์
    - - ปวดสะโพก ร้าวลงขาข้างใดข้างหนึ่ง อาการปวดขาอาจลามไปจนถึงเท้า และอาจมีอาการแขน ขาอ่อนแรง
  - - - น้ำคั่งในเนื้อเยื่อของร่างกายที่เกิดจากอิทธิพลของฮอร์โมนระหว่างการตั้งครรภ์
    - - แนะนำให้คุณแม่ยกขาขึ้นบ่อย ๆ หรือยกเท้าให้สูงเท่าที่จะทำให้
      - ลดอาหารเค็ม
      - ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ
      - นอนตะแคงข้างเพื่อลดการกดทับของเส้นเลือด
      - หลีกเลี่ยงการใส่ถุงเท้าหรือถุงน่องรัด ๆ ใส่รองเท้าสบาย ๆ และถ้ามีอาการบวมมากและอาการบวมไม่ลดลงควรไปพบแพทย์
    - - รู้สึกตึงที่อวัยวะนั้น เมื่อกดแล้วปล่อยจะมีรอยบุ๋มค้างอยู่นาน ถ้ามือบวมมักจะรู้สึกในช่วงเช้า พอสายอาการบวมจะลดลง อย่าพยายามฝืนกำมือแรง ๆ ในขณะที่บวม เพราะจะทำให้ข้อนิ้วมืออักเสบได้
      - ส่วนขานั้นมักจะบวมมากในช่วงบ่ายและเย็น พอตื่นเช้าอาการบวมจะลดลง ในคนที่นั่งหรือยืนนาน ๆ มักจะเป็นมากกว่าคนที่เดินเคลื่อนไหวบ่อย ๆ
  - - - แนะนำให้คุณแม่รับประทานให้ครบห้าหมู่ ดื่มนมให้มากขึ้น
      - เปลี่ยนอิริยาบถบ่อย ๆ หลีกเลี่ยงการอยู่ในที่เย็นจัดและการใช้กำลังมากเกินไป
      - ถ้าเกิดอาการตะคริวให้ใช้มือนวดกล้ามเนื้อส่วนนั้น ถ้าเป็นที่ต้นขาให้เหยียดขาตรง ยกเท้าให้พ้นจากพื้นเล็กน้อย แล้วกระดกปลายเท้าลงล่าง ถ้าเป็นที่น่องให้เหยียดขาให้ตรงแล้วกระดกปลายเท้าให้มากที่สุด แต่ถ้าเป็นตะคริวจากการนอน ให้ยกขาสูง ใช้หมอนรอง 2 ใบ
    - - พบได้มากในช่วงไตรมาสสุดท้ายของการตั้งครรภ์
      - ต้น คุณแม่จะรู้สึกปวดส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย เช่น ต้นขา น่อง จะมีการแข็งตัวและปวดมาก ถ้าคลำดูจะรู้สึกแข็งเป็นก้อน ๆ ถ้าขยับกล้ามเนื้อส่วนนั้นก็จะยิ่งทำให้ปวดและแข็งมากขึ้น
    - - การหมุนเวียนของเลือดมีประสิทธิภาพลดลง
      - เกิดจากความล้าของกล้ามเนื้อและการรับประทานอาหารที่ไม่เพียงพอกับความต้องการของร่างกาย เช่น ขาดแคลเซียม ขาดวิตามินบีรวม หรือเกลือ
      - เกิดจากการเสียสมดุลระหว่างแคลเซียมและฟอสฟอรัส จนทำให้แคลเซียมในเลือดน้อย
      - การดูดแคลเซียมลดลง
  - - - การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมน ผิวหนังแห้ง การยืดตัวของผิวหนังในระยะสุดท้ายของการตั้งครรภ์
      - ความร้อนในร่างกาย
      - การแพ้อาหารบางชนิด สบู่ หรือแม้แต่ผงซักฟอก
    - - แนะนำให้คุณแม่ดื่มน้ำสะอาดให้มาก ๆ
      - ดูแลตนเองในเรื่องการทำความสะอาดร่างกาย โดยใช้แชมพูอาบน้ำแทนสบู่ที่ทำให้ผิวแห้ง ใช้ครีมบำรุงผิวที่มีส่วนผสมของวิตามินอี หรือเบบี้โลชั่นที่เย็น ๆ
      - สวมใส่เสื้อผ้าที่ทำจากคอตตอน ไม่ควรเกาบริเวณที่คัน เพราะจะทำให้ผิวหนังถลอกและอักเสบ หากรู้สึกว่าเป็นมากจนผิดปกติ ควรรีบไปพบแพทย์
    - - มีอาการคันตามเนื้อตัว
  - - - มีรอยดำคล้ำในบางแห่ง โดยเฉพาะบริเวณหัวนม ลานหัวนม เส้นกลางท้อง คอ รักแร้ ขาหนีบ ใบหน้า บางคนมีผิวแห้ง แต่บางคนหน้ามันขึ้น เส้นคล้ำ ๆ หรือรอยดำ ๆ
    - - แนะนำให้คุณแม่เพิ่มความชุ่มชื้นให้กับผิวอย่างสม่ำเสมอ ด้วยการทาออยล์หรือครีมบำรุง
      - ควบคุมน้ำหนักตัวไม่ให้เพิ่มขึ้นมากจนเกินไป
    - - ผิวหนังเกิดการตึง
      - ระดับของฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน
      - ความยืดหยุ่นของผิวหนัง
      - การที่มีน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้มีอาการผิวแตกลายที่หน้าท้อง
      - มีอาการคันหน้าท้อง ซึ่งเกิดจากหน้าท้องขยายเร็วและความอ้วน
  - - - ปวดตุ๊บ ปวดแน่นๆ อาการปวดศีรษะคล้ายปวดศีรษะไมเกรน
    - - นั่งพักผ่อน หรือนอนพักผ่อนในห้องที่มีแสงน้อย ปิดตาและพยายามผ่อนคลายหลัง ลำคอ และหัวไหล่
      - ดื่มน้ำบ่อย ๆ ในระหว่างอาหารแต่ละมื้อ และพยายามรับประทานอาหารอย่างสม่ำเสมอให้ครบทุกมื้อ
      - แนะนำให้นวดต้นคอด้านข้าง โดยเริ่มจากฐานของกะโหลกศีรษะ หรือขอให้คุณพ่อนวดใบหน้า ลำคอ และไหล่
    - - ท่าทางในการยืนหรือการนั่งที่ไม่เหมาะสม
      - ความตึงของกล้ามเนื้อจากการแบกรับน้ำหนักครรภ์ที่เพิ่มมากขึ้น
      - ภาวะความดันโลหิตสูงหรือภาวะครรภ์เป็นพิษ
  - - - หายใจไม่สะดวก
      - นั่งหลังตรง การนั่งหลังตรงให้อกผายไหล่ผึ่งจะช่วยให้ปอดขยายและมีความจุอากาศภายในปอดมากขึ้น
      - ใช้ชีวิตให้ช้าลง การใช้ชีวิตให้ช้าลง ไม่เร่งรีบทำกิจกรรมต่าง ๆ และทำอะไรอย่างค่อยเป็นค่อยไปจะช่วยบรรเทาอาการหายใจไม่อิ่มขณะตั้งครรภ์ได้
    - - หายใจไม่สะดวก
      - รู้สึกอึดอัด
    - - มดลูกที่ขยายใหญ่ขึ้น ส่งผลให้กระบังลมถูกดันสูงขึ้น
  - - - จะเกิดขึ้นแบบไม่สม่ำเสมอ ส่วนความแรงของการหดรัดตัวจะคงที่ ไม่เจ็บเพิ่มขึ้น
      - จะเจ็บบริเวณท้องน้อย ไม่ปวดร้าวไปด้านหลัง
      - อาการเจ็บจะดีขึ้นเมื่อเดินรอบหรือเปลี่ยนอิริยาบถ
      - ลักษณะมูกจะออกเป็นเลือดเก่าคือสีจะเข้ม ไม่เป็นสีชมพูสด หรือแดงสด
      - การดิ้นของทารกจะแรงขึ้น
    - - ควรลดกิจกรรมที่ต้องออกแรงหรือการเปลี่ยนท่าเพื่อลดอาการเจ็บท้องเตือน
      - นอนพักตะแคงซ้าย
      - ดื่มน้ำสักแก้ว (การขาดน้ำจะทำให้การเจ็บท้องเตือนเป็นถี่ขึ้น)
      - ปัสสาวะบ่อย ๆ (การอั้นปัสสาวะจะกระตุ้นให้เจ็บท้องเตือนได้บ่อยขึ้น)
      - หายใจเข้าออกยาว ๆ ลึก ๆ อย่างช้า ๆ ซึ่งจะช่วยลดอาการเจ็บท้องเตือนได้
    - - การยกของหนัก
      - การสัมผัสที่ท้อง
      - การมีเพศสัมพันธ์
      - การเคลื่อนไหวของทารก
      - การขาดน้ำ