การกำจัดการถ่ายทอดเชื้อเอชไอวีจากแม่สู่ลูก: ศึกษาเกี่ยวกับการเรียนรู้จากประสิทธิผลในประเทศไทย

การกำจัดการถ่ายทอดเชื้อเอชไอวีจากแม่สู่ลูก:
ศึกษาเกี่ยวกับการเรียนรู้จากประสิทธิผลในประเทศไทย

การตอบสนองเบื้องต้นในการป้องกันการถ่ายทอดเชื้อเอชไอวีจากแม่สู่ลูก (1988-1999)

บทนำ

วงจรของการแพร่เชื้อไปยังทารก

บทเรียนที่ได้เรียนรู้

การป้องกันการถ่ายทอดเชื้อเอชไอวีจากแม่สู่ลูกในระดับชาติ (2543 ถึงปัจจุบัน)

สรุป

โรคภูมิคุ้มกันบกพร่องที่ได้มา (เอดส์) ได้รับการยอมรับในขั้นต้นในปี 1981 ในผู้ชายที่มีพฤติกรรมรักร่วมเพศในอเมริกาเหนือหลังจากนั้นกลายเป็นโรคระบาดทั่วโลก

มีรายงานผู้ป่วยเอดส์รายแรกในประเทศไทยในคนไทยเมื่อเดือนกันยายน 1984

ในที่สุดวงจรของการแพร่เชื้อในประเทศไทยนำไปสู่การถ่ายทอดเชื้อเอชไอวีจากแม่สู่ลูกสู่ทารกโดยการสำรวจทางระบาดวิทยาที่ดำเนินการเกี่ยวกับการแพร่ระบาดของเอชไอวีในประเทศไทยตั้งแต่ปี 1988-1997 วัฒนธรรมที่เกี่ยวข้องกับ MTCT

โครงการส่งเสริมการสาธารณสุขแห่งชาติและโครงการถุงยางอนามัย 100%

สูตรสำหรับทารกสำหรับคุณแม่ที่ติดเชื้อเอชไอวี

การสำรวจทางระบาดวิทยาระยะแรกของการติดเชื้อเอชไอวีจากปริกำเนิดในประเทศไทย

โครงการบริจาค zidovudine ของสภากาชาดไทย

ในปี 2004 ระบบยาสามตัว (TDR) ของ zidovudine และ lamivudine กับหนึ่งใน nevirapine, efavirenz หรือ lopinavir/ritonavir ถูกนำมาใช้ บรรลุอัตราการแพร่เชื้อลดลงต่ำสุดที่ 1.1% ในหญิงตั้งครรภ์จำนวน 1832 ระหว่างปี 2004 และ 2010 ในช่วงเวลาของ TDR 10.4 (7.3–13.4) สัปดาห์

Zidovudine สำหรับ 6 สัปดาห์หลังคลอดและสูตรทารกฟรีจนถึงอายุ 12 เดือนก็มีให้สำหรับทุกสูตร TRCS

สูตรยาต้านไวรัส

รูปแบบการแพร่ระบาดของเอเชีย

4 กลยุทธ์ของ WHO PMTCT

ระบบตรวจสอบ

ความท้าทายและวิวัฒนาการในอนาคตของ PMTCT ในประเทศไทย

กลยุทธ์ที่ 2: การป้องกันการตั้งครรภ์โดยไม่ตั้งใจในผู้หญิงที่ติดเชื้อเอชไอวี

กลยุทธ์ที่ 3: การป้องกันการแพร่เชื้อเอชไอวีจากผู้หญิงที่ติดเชื้อ HIV ไปยังทารก

กลยุทธ์ที่ 4: จัดหาการดูแลรักษาและการสนับสนุนที่เหมาะสมสำหรับผู้หญิงและเด็กที่อาศัยอยู่กับเอชไอวีและครอบครัว

กลยุทธ์ที่ 1: การป้องกันเบื้องต้นของการติดเชื้อเอชไอวีในสตรีวัยเจริญพันธุ์

ความชุกของ HIV ในหญิงตั้งครรภ์ลดลงอย่างมากในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา MTCT ลดลงอย่างมากในช่วงต้นและมีความพยายามร่วมกันในหลายภาคส่วน

ความมุ่งมั่นร่วมกันการตัดสินใจทรัพยากรและความพยายามของทุกภาคส่วนของสังคมไทยเพื่อให้บรรลุเป้าหมายในการกำจัดของ MTCT นั้นเป็นสิ่งที่จำเป็น