Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Antenatal care : ANC (ข้อมูลหญิงตั้งครรภ์ (หญิงตั้งครรภ์อายุ 30 ปี, G3P2-0…

- - - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        SD : มารดาบอกว่า มีอาการตกขาวคัน เเละเเสบขัดเมื่อปัสสาวะ
        
        OD:มีตกขาว เเละมีกลิ่นเหม็น
      - วัตถุประสงค์การพยาบาล
        
        -ป้องกันการติดเชื้อภายในช่องคลอดเเละระบบทางเดินปัสสาวะ
        
        -เพื่อให้มารดาสุขสบายขึ้น อาการตกขาวคันเเละปัสสาวะเเสบขัดลดลง
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        1.มารดามีสัญญาณชีพปกติ ไม่มีไข้
        
        2.มารดารู้สึกสุขสบายขึ้น อาการตกขาวคันเเละเเสบขัดปัสสาวะลดลง
        
        3.ช่องคลอดไม่มีอาการอักเสบ บวม เเดง
        
        4.ตรวจตกขาว Wet smear (saline, 10% KOH) หรือ Gram stain ไม่พบเชื้อ
        
        5.ตรวจปัสสาวะปกติ ไม่พบ WBC เเละ Bacteria
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        1.อธิบายสาเหตุการเกิดเเละพยาธิสภาพของการตกขาวเเละการติดเชื้อในช่องคลอดเเละระบบทางเดินปัสสาวะ
        
        2.ประเมินการติดเชื้อในช่องคลอดเเละระบบทางเดินปัสสาวะ
        
        3.เเนะนำการปฏิบัติตนให้มารดา ดังนี้
        
        -ล้างจุดซ่อนเร้นด้วยน้ำอุ่นและผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดที่อ่อนโยนต่อผิว แต่ไม่ควรล้างมากกว่า 1 ครั้งต่อวัน เพราะอาจทำให้ช่องคลอดแห้ง
        
        -เปลี่ยนเสื้อผ้าที่เปียกเเละอับชื้นทันที
        
        -รับประทานโยเกิร์ตที่มีจุลินทรีย์มีชีวิต เพื่อลดโอกาสการติดเชื้อราในช่องคลอด
        
        -เลือกใส่ชุดชั้นในที่ทำจากผ้าฝ้าย และเปลี่ยนชุดชั้นในทุกวัน
        
        -เช็ดทำความสะอาดหลังถ่ายอุจจาระจากด้านหน้าไปหลังเท่านั้น เเละควรซับให้เเห้งทุกครั้ง
        
        -ใช้ถุงยางอนามัยทุกครั้งที่มีเพศสัมพันธ์
        หากช่องคลอดแห้ง ควรใช้เจลหล่อลื่นก่อนมีเพศสัมพันธ์ เเต่ควรหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์
        
        -หลีกเลี่ยงการใช้ผ้าอนามัย กระดาษชำระ สบู่ ครีมบำรุงผิว หรือโฟมอาบน้ำที่มีส่วนผสมของน้ำหอม
        
        -หลีกเลี่ยงการใช้ผลิตภัณฑ์เพื่อทำความสะอาดจุดซ่อนเร้น เช่น สเปรย์ หรืออุปกรณ์สวนล้างช่องคลอด เป็นต้น
        
        -ห้ามเกาผิวหนังบริเวณจุดซ่อนเร้น เพราะอาจทำให้การระคายเคืองรุนแรงขึ้น
        
        5.เเนะนำให้มารดาปัสสาวะทุกครั้งเมื่อมีอาการปวด ไม่ควรกลั้นปัสสาวะไว้
        
        4.เเนะนำให้มารดาดื่มน้ำให้เพียงพอ 2-3 ลิตร/วัน
        
        6.เเนะนำให้มารดาสังเกตอาการผิดปกติ ได้เเก่ อาการหดรัดตัวของมดลูก อาการเจ็บครรภ์ เเละการนับลูกดิ้น
        
        7.เเนะนำมารดาถ้ามีอาการคันหรือมีสิ่งผิดปกติที่แสดงว่าอาจติดเชื้อ ตกขาวมีสีและกลิ่นเปลี่ยนไป เช่น ตกขาวเป็นสีเหลืองปนเขียว มีลักษณะขุ่น ข้น เป็นก้อนคล้ายนมบูดและมีกลิ่นเหม็น ควรรีบมารักษาที่โรงพยาบาลโดยเร็ว
      - ประเมินผล
        
        1.มารดามีสัญญาณชีพปกติ ไม่มีไข้
        
        2.มารดามีอาการตกขาวลดลง ไม่คันในช่องคลอดเเละไม่เเสบขัดปัสสาวะ
        
        3.ช่องคลอดไม่มีอาการอักเสบ บวม เเดง
        
        4.ผลตรวจตกขาว ไม่พบเชื้อ
        
        5.ผลตรวจปัสสาวะปกติ ไม่พบ WBC เเละ Bacteria
  - - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        SD : -
        
        OD:มารดามีอายุครรภ์ 26 สัปดาห์
        มารดามี Notify Pretermและ Previous C/S
      - วัตถุประสงค์การพยาบาล
        
        เพื่อป้องกันการคลอดก่อนกำหนดของทารก
        
        มารดาทราบ เข้าใจเเละเตรียมพร้อมในการผ่าคลอด
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        1.มารดาทราบถึงอาการเจ็บครรภ์เตือน เจ็บครรภ์จริง อาการผิดปกติที่ต้องรีบมาโรงพยาบาล เเละทราบถึงการผ่าตัดคลอดเพื่อเตรียมสภาพจิตใจ
        
        2.มารดาสามารถปฏิบัตตนเพื่อป้องกันการคลอดก่อนกำหนดของทารกได้อย่างถูกต้อง
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        1.อธิบายถึงสาเหตุเเละการการเจ็บครรภ์ให้มารดาทราบเเละเข้าใจ ดังนี้
        
        -อาการเจ็บครรภ์เตือน จะมีลักษณะการหดรัดตัวมดลูกน้อยมาก มีระยะห่างมาก ไม่สม่ำเสมอ ปวดเฉพาะบริเวณหน้าท้อง อาการปวดจะไม่สัมพันธ์กับการหดรัดตัวของกล้ามเนื้อมดลูก อาการเจ็บครนภ์จะหายหลังจากเปลี่ยนท่าหรือนับประทานยาเเก้ปวด ไม่มีมูกเลือดปน ไม่มีการเปิดของปากมดลูก ยังไม่ต้องมาโรงพยาบาล
        
        -อาการเจ็บครรภ์จริง มดลูกหดรัดตัวทุก 5-10 นาที เป็นจังหวะสม่ำเสมอ เกิดบริเวณหลังส่วนล่างหรือบั้นเอว ร้าวมาถึงหน้าท้องส่วนบนบริเวณยอดมดลูก อาการเจ็บครรภ์จะไม่หายกลังจากรรับประทานยาเเห้ปวด ให้รีบมาโรงพยาบาล
        
        2.ให้คำเเนะนำถึงอาการผิดปกติที่ให้รีบมาโรงพยาบาล ดังนี้
        
        -ลูกดิ้นน้อยลงหรือลูกไม่ดิ้น
        
        -มีอาการเจ็บครรภ์ทุกๆ10นาทีและเจ็บถี่ขึ้น
        
        -มีน้ำเดินเป็นสีใสไหลออกมาจากช่องคลอดไม่สามารถกลั้นได้
        
        -มีมูกเลือดหรือเลือดสดออกมาทางช่องคลอด
        
        -อาการผิดปกติอื่นๆ เช่น มีไข้ หนาวสั่น คลื่นไส้อาเจียน ปวดศีรษะ ตาพร่ามัว จุกแน่นลิ้นปี่ ปัสสาวะออกน้อย ตกขาวมากผิดปกติ
        
        10..เเนะนำให้มารดาหลีกเลี่ยงการมีเพศสัมพันธ์
        
        4.เเนะนำให้มารดารับประทานอาหารให้ครบ 5 หมู่ เเละดื่มน้ำอย่างเพียงพอวันละ 2-3 ลิตร
        
        5.งดการสูบบุหรี่เเละการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์
        
        6.เเนะนำให้มารดาพักผ่อนอย่างเพียงพอวันละ 6-8 ชั่วโมง เเละมีสุขภาพจิตที่ดี หลีกเลี่ยงความเครียด
        
        7.เเนำนำให้มารดาหลีกเลี่ยงการทำงานที่หนักหรือการยกของหนัก
        
        8.เเนะนำให้มารดาหลีกเลี่ยงการเบ่งถ่ายอุจจาระหรือปัสสาวะที่เเรงๆ
        
        9.เเนะนำให้มารดารักษาความสะอาดช่องคลอดเพื่อป้องกันการติดเชื้อ
        
        3.ประเมินเเละสอบถามความรู้สึกการผ่าคลอดครั้งที่ผ่านมาและอธิบายเกี่ยวกับการผ่าตัดคลอดเเละวิธีการเตรียมตัวการผ่าตัดคลอด ให้มารดาทราบ
      - การประเมินผล
        
        1.มารดาเข้าใจเเละสามารถบอกถึงอาการเจ็บครรภ์เตือน เจ็บครรภ์จริงเเละอาการผิดปกติที่ต้องรีบมาโรงพยาบาลได้อย่างครบถ้วน เเละเตรียมตัวเเละเตรียมสภาพจิตใจพร้อมสำหรับการผ่าคลอด
        
        2.มารดาปฏิบัติตนตามคำเเนะนำได้อย่างถูกต้องเพื่อป้องกันการคอดก่อนกำหนด
  - - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        SD : -
        
        OD: -มารดามีค่าดัชนีมวลกาย 16.16 kg/m^2 (ปกติ 18.5-24.5 kg/m^2)
        -การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักมารดาตลอดการตั้งครรภ์ 7 kg. (ปกติ 12.5-18 kg.)
      - วัตถุประสงค์การพยาบาล
        
        เพื่อให้มารดาเเละทารกในครรภ์ได้รับสารอาหารเเละพลังงานอย่าเพียงพอ
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        1.มารดามีน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้น 0.5 kg/week
        
        2.มารดารับประทานอาหารได้อย่างเหมาะสมเพียงพอต่อความต้องการของร่างกายและทารกในครรภ์
        
        มารดาบันทึกเเบบประเมินโภชนาการ Vallop curve ในสมุดฝากครรภ์
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        เเนะนำให้มารดารับประทานอาหารเพื่อเสริมสร้างเเละการเจริญเติบโตของทารกในครรภ์ ดังนี้
        
        โปรตีน สร้างเซลล์และอวัยวะทั้งของทารกและของมารดา เช่น การขยายตัวของผนังมดลูกการสร้างรากและสายสะดือจึงควรได้รับโปรตีนเพิ่มขึ้นจากก่อนตั้งครรภ์โปรตีนได้จากเนื้อสัตว์ นม ไข่ ถั่วต่างๆ เต้าหูน้ำเต้าหู้
        
        แคลเซียม ช่วยการพัฒนาระบบประสาทกล้ามเนื้อหัวใจหลอดเลือดอาหารที่มีแคลเซียมสูง ได้แก่ นมปลาเล็กปลาน้อย ปลาซาร์ดีนกระป๋อง กุ้งฝอยกุ้งแห้ง คะน้า ใบยอ ผักกวางตุ้ง เป็นต้น
        
        เหล็ก เพื่อสร้างเม็ดเลือดแดงอาหารที่มีธาตุเหล็กสูงและดูดซึมได้ดีได้แก่ตับเลือดเนื้อสัตว์สีแดงเช่นเนื้อหมูเนื้อวัวเป็นต้นและควรกินร่วมกับอาหารที่มีวิตามินซีสูง เช่น ฝรั่ง ส้ม มะขามป้อม จะช่วยในการดูดซึมธาตุเหล็กได้ดี
        
        ไอโอดีน การขาดไอโอดีนอย่างรุนแรงทำให้เกิดภาวะพร่องThyroid hormone ทารกเกิดความผิดปกติของระดับสติปัญญาการเจริญเติบโตของเซลล์สมองไม่สมบูรณ์และการพัฒนาระบบประสาทและกล้ามเนื้อบกพร่องอาหารที่มีสารไอโอดีนตามธรรมชาติใต้แก่พืชและสัตว์ทะเลปลาทะเล 100 กรัมมีสารไอโอดินประมาณ 25 = 70 ไมโครกรัมสาหร่ายทะเลแห้ง 100 กรัมมีสารไอโอดินประมาณ 200-400 ไมโครกรัม
        
        โฟเลต หากร่างกายได้รับโฟเลตไม่เพียงพอจะทำให้เกิดภาวะโลหิตจางผักและผลไม้ที่เป็นแหล่งอาหารที่ดีของโฟเลศ ได้แก่ ดอกกะหลำดอกและใบกุ้ยช่าย มะเขือเทศ ผักตระกูลกะหล่ำ แตงกวา หน่อไม้ ฝรั่ง แครอท ถั่วฝักยาว ผักใบเขียว องุ่น ถั่วเมล็ดแห้ง เป็นต้น
        
        วิตามินบี1 (ไฮอะมีน), วิตามินบี2 (ไรโบฟลาวิน), วิตามินบี6 (ไพริดอกซึน), วิตามินบี12และวิตามินซี
        
        2.เเนะนำการรับประทานอาหารอย่างเหมาะสม ให้ครบ 3 มื้อ เพื่อให้ร่างกายได้รับพลังงานอย่างเพียงพอและเพื่อให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นตามเกณฑ์ ดังนี้
        
        -คาร์โบไฮเดรต ได้แก่ อาหารจำพวกข้าว และผลิตภัณฑ์จากข้าว แป้ง และน้ำตาล เช่น ขนมจีน ก๋วยเตี๋ยว ขนมปัง ขนมหวานต่างๆ น้ำหวาน น้ำตาล อาหารกลุ่มนี้จะย่อยกลายเป็น น้ำตาล และดูดซึมเข้าสู่กระแสเลือด ทำให้น้ำตาลในเลือดสูงขึ้นได้ ควรเลือกรับประทานข้าวซ้อมมือ หรือขนมปังโฮลวีต ซึ่งจะมีใยอาหารมากกว่าข้าวขาว และควรหลีกเลี่ยงข้าวเหนียว เพราะมีพลังงานสูง
        
        -ผัก เป็นแหล่งของวิตามินและเกลือแร่ แบ่งเป็น 2 ประเภท ได้แก่ ผักใบชนิดต่างๆ ผักกาด คะน้า ตำลึง ซึ่งมีใยอาหารและวิตามินมาก สามารถเลือกรับประทานได้มากเท่าที่ต้องการ และผักจำพวกที่เป็นหัวและถั่วต่างๆ แครอท ฟักทอง เผือก มัน ข้าวโพด ถั่วลิสง ซึ่งมีแป้ง และพลังงานมากกว่าผักใบชนิดต่างๆ ดังนั้นควรหลีกเลี่ยงผักหัวและถั่วต่างๆ
        
        -ผลไม้ เป็นแหล่งวิตามิน เกลือแร่ และใยอาหารที่ดี ควรรับประทานผลไม้แทนขนมเป็นประจำทุกวัน และทุกมื้อ ผลไม้ที่รับประทานควรเป็นผลไม้ที่มีน้ำตาลน้อย รสไม่หวานจัด เช่น ฝรั่ง ชมพู่ ส้มเขียวหวาน ส้มโอ มะละกอ แอปเปิ้ล สาลี่ แก้วมังกร พยามยามงดผลไม้ที่มีรถหวานจัด หรือผลไม้ที่มีน้ำตาลมาก เช่น เงาะ ทุเรียน ลำไย ขนุน น้อยหน่า ละมุด หลีกเลี่ยงน้ำผลไม่ทุกชนิด รวมถึงน้ำมะพร้าวด้วย
        
        -โปรตีน เป็นอาหารประเภทเนื้อสัตว์ และไข่ โดยเน้นรับประทานเนื้อสัตว์ที่มีไขมันต่ำ และไม่ติดมัน ไม่ติดหนัง เช่น เนื้อปลา เนื้อไก่ หมูเนื้อแดง ไข่ หลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์แปรรูป เช่น ไส้กรอก แฮม เบคอน ลูกชิ้น หลีกเลี่ยงการใช้น้ำมันในการปรุงอาหาร ให้ใช้การต้ม ตุ๋น นึ่ง ลวก อบ ย่าง แทนการผัดและการทอด
        
        -น้ำนม เป็นสารอาหารที่จำป็นสำหรับหญิงตั้งครรภ์ ควรดื่มนมสดชนิดจืด และพร่องมันเนย หรือนมสดขาดมันเนย เพื่อหลีกเลี่ยงไขมันในนมและไม่ควรดื่มนมปรุงแต่งหรือน้ำนมแปลงรูป นมหวาน นมเปรี้ยว โยเกิร์ต เนื่องจากอาจจะมีการเติมน้ำตาล หรือผลไม้เชื่อม
        
        -ไขมัน ควรหลีกเลี่ยงการผัดและการทอด หากจำเป็นควรใช้ไขมันจากพืช เช่น น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันข้าวโพด หรือน้ำมันรำข้าว ควรหลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์ที่มีไขมันสูง เช่น หมูติดมัน หนังไก่ หนังเป็ด และเลี่ยงไขมันจากสัตว์ น้ำมันหมู กะทิ เนย ครีมเทียม
        
        งดการสูบบุหรี่เเละอยู่ในเขตที่ปลอดบุหรี่เเละหลีกเลี่ยงเครื่องดื่มประเภทแอลกอฮอล์ยาดองเหล้าทุกชนิดเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีน เช่น ชา กาแฟ
        
        1.ประเมินภาวะโภชนาการของมารดาเเละการเพิ่มขึ้นของน้ำหนักมารดาขณะตั้งครรภ์
        
        ออกกำลังกายอย่างเหมาะสม วันละ 30 นาที อย่างน้อย 3-5 ครั้ง/สัปดาห์
        
        ดื่มน้ำสะอาดให้เพียงพอ 2-3 ลิตร/วัน
        
        พักผ่อนให้เพียงพอวันละ6-8 ชั่วโมงเเละไม่ทำงานหนักเกินไป
        
        4.เเนะนำให้มารดาตั้งครรภ์ทำกราฟประเมินโภชนาการ Vallop curve ในสมุดฝากครรภ์ เพื่อเป็นการเฝ้าระวังภาวะทุพโภชนาการและติดตามเเนวโน้มการเปลี่ยนเเปลงของน้ำหนักมารดาขณะตั้งครรภ์
        
        เมื่อมีอาการผิดปกติควรปรึกษาแพทย์ทันที
        
        กินยาบำรุงตามเเผนการรักษาของเเพทย์ ได้แก่ Folic acid 1x1 oral pc.,Iodine 1x1 oral pc. ,Caltab 1x1 oral pc.เเละ Nataral 1x1 oral pc. เป็นประจำทุกวันเเละสำหรับยาอื่น ๆ ควรปรึกษาแพทย์ก่อนทุกครั้ง
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        2.มารดาเข้าใจเเละเลือกรับประทานอาหารได้อย่างเหมาะสมเเละเพียงพอต่อความต้องการของร่างกายและทารกในครรภ์
        
        1.มารดามีน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอดการตั้งครรภ์เเละอยู่ในเกณฑ์จนครบกำหนดคลอด
        
        3.มารดาบันทึกเเละให้ความสำคัญการประเมินโภชนาการ Vallop curve ในสมุดฝากครรภ์
  - - - ข้อมูลสนับสนุน
        
        SD : มารดาบอกว่า มีประวัติครอบครัว มีคุณย่าเป็นโรคเบาหวาน
        
        OD:ผลตรวน้ำตาล วันที่ 20 มีนาคม 2563 OGTT 105,200,140,150 (ค่าปกติ OGTT <105,190,165,145 )
      - วัตถุประสงค์การพยาบาล
        
        มารดามีระดับน้ำตาลในเลือดปกติ
      - เกณฑ์การประเมิน
        
        2.มารดาสามารถเลือกรับประทานอาหารได้อย่างเหมาะสมเพื่อควบคุมระดับน้ำตาลเเละได้รับพลังงานอย่างเพียงพอ
        
        1.มาตรวจตามนัดครั้งถัดไปตรวจ BS 50 gms. ระดับน้ำตาล<140 mg/dL เเต่ถ้า BS 50 gms. มากกว่าหรือเท่ากับ 140 mg/dL ให้ตรวจ OGTT เเละผลตรวจ OGTT ปกติ
      - กิจกรรมการพยาบาล
        
        1.อธิบายถึงสาเหตุการเกิดโรคเบาหวานขณะตั้งครรภ์ให้มารดาเข้าใจ
        
        2.เเนะนำการควบคุมอาหารอย่างเหมาะสม เพื่อให้ร่างกายได้รับพลังงานอย่างเพียงพอ และเพื่อให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นตามเกณฑ์ ดังนี้
        
        -โปรตีน เป็นอาหารประเภทเนื้อสัตว์ และไข่ โดยเน้นรับประทานเนื้อสัตว์ที่มีไขมันต่ำ และไม่ติดมัน ไม่ติดหนัง เช่น เนื้อปลา เนื้อไก่ หมูเนื้อแดง ไข่ หลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์แปรรูป เช่น ไส้กรอก แฮม เบคอน ลูกชิ้น หลีกเลี่ยงการใช้น้ำมันในการปรุงอาหาร ให้ใช้การต้ม ตุ๋น นึ่ง ลวก อบ ย่าง แทนการผัดและการทอด
        
        -ผัก เป็นแหล่งของวิตามินและเกลือแร่ แบ่งเป็น 2 ประเภท ได้แก่ ผักใบชนิดต่างๆ ผักกาด คะน้า ตำลึง ซึ่งมีใยอาหารและวิตามินมาก สามารถเลือกรับประทานได้มากเท่าที่ต้องการ และผักจำพวกที่เป็นหัวและถั่วต่างๆ แครอท ฟักทอง เผือก มัน ข้าวโพด ถั่วลิสง ซึ่งมีแป้ง และพลังงานมากกว่าผักใบชนิดต่างๆ ดังนั้นควรหลีกเลี่ยงผักหัวและถั่วต่างๆ
        
        -ผลไม้ เป็นแหล่งวิตามิน เกลือแร่ และใยอาหารที่ดี ควรรับประทานผลไม้แทนขนมเป็นประจำทุกวัน และทุกมื้อ ผลไม้ที่รับประทานควรเป็นผลไม้ที่มีน้ำตาลน้อย รสไม่หวานจัด เช่น ฝรั่ง ชมพู่ ส้มเขียวหวาน ส้มโอ มะละกอ แอปเปิ้ล สาลี่ แก้วมังกร พยามยามงดผลไม้ที่มีรถหวานจัด หรือผลไม้ที่มีน้ำตาลมาก เช่น เงาะ ทุเรียน ลำไย ขนุน น้อยหน่า ละมุด หลีกเลี่ยงน้ำผลไม่ทุกชนิด รวมถึงน้ำมะพร้าวด้วย
        
        -น้ำนม เป็นสารอาหารที่จำป็นสำหรับหญิงตั้งครรภ์ ควรดื่มนมสดชนิดจืด และพร่องมันเนย หรือนมสดขาดมันเนย เพื่อหลีกเลี่ยงไขมันในนมและไม่ควรดื่มนมปรุงแต่งหรือน้ำนมแปลงรูป นมหวาน นมเปรี้ยว โยเกิร์ต เนื่องจากอาจจะมีการเติมน้ำตาล หรือผลไม้เชื่อม
        
        -คาร์โบไฮเดรต ได้แก่ อาหารจำพวกข้าว และผลิตภัณฑ์จากข้าว แป้ง และน้ำตาล เช่น ขนมจีน ก๋วยเตี๋ยว ขนมปัง ขนมหวานต่างๆ น้ำหวาน น้ำตาล อาหารกลุ่มนี้จะย่อยกลายเป็น น้ำตาล และดูดซึมเข้าสู่กระแสเลือด ทำให้น้ำตาลในเลือดสูงขึ้นได้ ควรเลือกรับประทานข้าวซ้อมมือ หรือขนมปังโฮลวีต ซึ่งจะมีใยอาหารมากกว่าข้าวขาว และควรหลีกเลี่ยงข้าวเหนียว เพราะมีพลังงานสูง
        
        -ไขมัน ควรหลีกเลี่ยงการผัดและการทอด หากจำเป็นควรใช้ไขมันจากพืช เช่น น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันข้าวโพด หรือน้ำมันรำข้าว ควรหลีกเลี่ยงเนื้อสัตว์ที่มีไขมันสูง เช่น หมูติดมัน หนังไก่ หนังเป็ด และเลี่ยงไขมันจากสัตว์ น้ำมันหมู กะทิ เนย ครีมเทียม
        
        3.หากใช้วิธีการควบคุมอย่างเดียวไม่เพียงพอ อาจจำเป็นต้องได้รับการรักษาเพิ่มเติม
        เช่น การใช้ยารับประทาน หรือการฉีดอินซูลิน ควบคู่กับการควบคุมอาหารด้วย
        
        4.เเนะนให้มารดาควรมาตรวจครรภ์ตามนัดเป็นประจำโดยสูตินรีแพทย์ เพื่อติดตามการเปลี่ยนแปลงของน้ำตาลในเลือดเเละภาวะเเทรกซ้อนของโรคเบาหวานที่มีผลต่อมารดาเเละทารกอย่างใกล้ชิด
        
        5.เเนะนำการออกกำลังกาย เพราะการออกกำลังกาย เป็นขบวนการทำให้มีการส่งเสริมการเผาผลาญกลูโคสถูกนำไปใช้มากขึ้น ทำให้อินซูลินดูดซึมเร็วขึ้น และความต้องการอินซูลินลดลควรเริ่มออกกำลังกายในระยะเวลาสั้น แต่สม่ำเสมอ แบ่งทำวันละ 3-4 ครั้ง ครั้งละ5-10 นาที ท่าการออกกำลังกาย เช่น ท่าหมุนไหล่ ท่ายืดข้างลำตัว ท่าบิดลำตัว ท่าดันผนัง ท่าบริหารเท้า
      - การประเมินผล
        
        1.มาตรวจตามนัดครั้งถัดไปผลตรวจน้ำตาลปกติ
        
        2.มารดาสามารถเลือกรับประทานอาหารได้อย่างเหมาะสม เเละควบคุมระดับน้ำตาลให้อยู่ในค่าปกติเเละน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นตามเกณฑ์
- - - - การผ่าตัดเพื่อคลอดทารกผ่านรอยดำที่หน้าท้องและรอยผ้าที่ผนังมดลูกในช่วงอายุครรภ์ที่ทารกสามารถมีชีวิตรอดได้ซึ่งโดยปกติแล้วแพทย์จะผ่าท้องฟ้าคลอดก็ต่อเมื่อมีเหตุผลทางการแพทย์โดยพิจารณาในรายที่ไม่สามารถคลอดทางช่องคลอดได้เองหรือคลอดได้แต่อาจก่อให้เกิดอันตรายต่อมารดาหรือทารก
    - - การคลอดติดขัด
        
        การผิดสัดส่วนระหว่างศีรษะทารกกับกระดูกเชิงกรานของมารดา
        
        ทารกอยู่ในท่าหรือแนวที่ผิดปกติ เช่น ทารกอยู่ในแนวขวางซึ่งไม่สามารถคลอดทางช่องคลอดได้
        
        การขวางกั้นช่องทางคลอดจากก้อนเนื้องอก เช่น เนื้องอกมดลูกเนื้องอกรังไข่
        
        ความผิดปกติของการพตรัดตัวของมดลูกที่แก้ไขแล้วไม่เป็นผลทำให้ไม่สามารถคลอดทางช่องคลอดได้
      - ทารกในครรภ์มีการขาดออกซิเจนหรือมีความเสี่ยงสูงต่อการขาดออกซิเจนจากการตรวจพบเสียงหัวใจของทารกเต้นผิดปกติและไม่สามารถให้คลอตทางช่องคลอดได้โดยเร็ว
      - รกเกาะต่ำคือภาวะที่รกเกาะบริเวณปากมดลูกในตำแหน่งที่ต่ำกว่าส่วนนำของทารกทำให้ขวางทางออกถ้าปล่อยให้คลอดทางช่องคลอดจะทำให้เลือดออกมากจนเป็นอันตรายต่อมารดาและทารก
      - ภาวะสายสะดือย้อยที่ทารกยังมีชีวิตอยู่และปากมดลูกอัสดไม่หมด
      - เคยผ่าท้องทำคลอดหรือผ่าตัดก้อนเนื้องอกที่มดลูกมาก่อนการผ่าตัดเหล่านี้จะทำให้เกิดแผลเป็นที่ผนังมดลูกซึ่งเป็นบริเวณที่มีความอ่อนแอถ้าปล้อยให้มีการเจ็บครรภ์คลอดอาจทำให้เกิดการปริหรือแตกบริเวณแผลเป็นที่ผนังมดลูกได้
      - กระดูกเชิงกรานหักหรือความผิดปกติของช่องทางตลอดซึ่งยามปืนโดยกำเนิดหรืออุบัติเหตุ
      - มะเร็งปากมดลูกระะลุกลาม
      - เหตุผลอื่นๆ เช่น การติดเชื้อเริมที่อวัยวะสืบพันธุ์ในช่วงระยะใกล้คลอดโรคแทรกซ้อนทางอายุรกรรมหรือสูติกรรมบางกรณีเช่นภาวะครรภ์เป็นพิษชนิดรุนแรงที่จำเป็นต้องให้คลอดโดยเร็ว
    - - 1.แพทย์ให้คำแนะนำเกี่ยวกับการผ่าท้องทำคลอดและให้ลงนามยินยอมเข้ารับการผ่าตัด
      - 2.งดอาหารและน้ำทางปากอย่างน้อย 6 ชั่วโมงก่อนการผ่าตัดอาจยกเว้นในกรณีการผ่าตัดฉุกเฉิน
      - 3.ทำความสะอาดและโกนขนบริเวณสะคือและท้องน้อยตำแหน่งที่จะลงแผลผ่าตัด
      - 4.เจาะเลือดเพื่อใช้ในการเตรียมเลือด เผื่อไว้ใช้ในกรณีที่มารดาอาจเสียเลือดมากในระหว่างผ่าตัด
      - 5.ให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ
      - 6.ใส่สายสวนคาไว้ในกระเพาะปัสสาวะเพื่อระบายปัสสาวะไม่ให้กระเพาะปัสสาวะโป่งพองซึ่งจะช่วยให้เห็นส่วนล่างของมดลูกได้อย่างชัดเจนและป้องกันอันตรายต่อกระเพาะปัสสาวะในขณะผ่าตัด
      - 7.สวนอุจจาระเพื่อให้ทวารหนักและลำไส้ใหญ่ส่วนล่างปราศจากอุจจาระเว้นมีข้อห้ามหรือกรณีการผ่าตัดฉุกเฉิน
    - - 1.การดมยาสลบ
      - 2.การฉีดยาชาเข้าบริเวณไขสันหลัง
    - - ภาวะแทรกซ้อนในขณะผ่าตัด
        
        1.ภาวะแทรกซ้อนจาการให้ยาระงับความรู้สึกพบประมาณร้อยละ ๑. ๕ เช่น สำลักน้ำหรือเศษอาหารเข้าไปในหลอดลมความดันโลหิตต่ำคือ ซ็อก
        
        2.แผลผ่าตัดที่ตัวมดลูกอาจฉีกขาดไปจนถึงปากมดลูกช่องคลอดหรือเส้นเลือดที่มาเลี้ยงมดลูกพบได้ประมาณร้อยละ ๑-๒ ทำให้เสียเลือดมากในขณะผ่าตัด
        
        3.อันตรายต่ออวัยวะข้างเคียงพบประมาณร้อยละ 0.1 เช่น กระเพาะปัสสาวะ ท่อไต และลำไส้
        
        4.อันตรายต่อทารกพบประมาณร้อยละ 1-2 เช่น กระดูกหัก โดนมีดบาด
      - ภาวะแทรกซ้อนหลังผ่าตัด
        
        1.มดลูกอักเสบติดเชื้อพบประมาณร้อยละ 0.6
        
        2.แผลผ่าตัดติดเชื้อพบประมาณร้อยละ 2.5-6
        
        3.การติดเชื้อในช่องท้องและมีถุงหนองในอุ้งเชิง กราน
        
        4.การติดเชื้อของระบบทางเดินปัสสาวะและระบบทางเดินหายใจ
        
        5.การตกเลือดในช่องท้องพบประมาณร้อยละ 0.5
        
        6.ภาวะลิ่มเลือดอุดตันในหลอดเลือดพบน้อยกว่าร้อยละ 0.1
        
        7.โอกาสมารดาเสียชีวิตจากการผ่าท้องทำคลอดพบประมาณ 1 รายต่อการผ่าตัด 12,000 ราย
        
        8.ทารกอาจมีการหายใจเร็วผิดปกติเกิดขึ้นชั่วคราวหลังคลอดพบได้ร้อยละ 3.1
      - ความเสี่ยงในระยะยาว
        
        2.เพิ่มอุบัติการณ์ของรกเกาะต่ำและรกฝังตัวลงลึกในผนังมดลูกในการตั้งครรภ์ครั้งถัดไปโอกาสที่รกจะเกิดการฝังตัวลึกในผนังมดลูกจะมากขึ้นตามจำนวนครั้งของการนำท้องทำคลอดทำให้การตั้งครรภ์ครั้งต่อมามีความเสี่ยงที่จะเกิดการตกเลือดและแพทย์อาจต้องทำการตัดมดลูณพื่อช่วยชีวิต
        
        1.เพิ่มโอกาสเสี่ยงที่จะเกิดมดลูกแตกในการตั้งครรภ์ครั้งถัดไปพบประมาณร้อยละ 0.2-0.7 โดยมากจะเกิดในเดือนสุดท้ายของการตั้งครรภ์หรือเมื่อมีการเจ็บครรภ์คลอด
    - - 1.โดยทั่วไปจะงดน้ำและอาหารประมาณ 12-24 ชั่วโมงแรกหลังผ่าตัดในวันถัดมาสามารถดื่มน้ำรับประทานอาหารเหลวและอาหารอ่อนได้ตามลำดับพร้อมกับการหยุดให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำและหลังจากนั้นสามารถที่จะรับประทานอาหารปกติได้
      - 2.ภายหลังผ่าตัด 24 ชั่วโมแรกจะได้รับยาแก้ปวดชนิดฉีดเข้าหลอดเลือดหรือเข้ากล้ามเนื้อหลังจากนั้นสามารถระงับปวดด้วยยาแก้ปวดชนิดรับประทาน เช่นพารเซตามอล
      - 3.สามารถถอดสายสวนปัสสาวะออกได้ประมาณ 12-24 ชั่วโมงแรกหลังผ่าตัด
      - 4.ถ้าไม่ปวดแผลผ่าตัดมากสามารถให้ทารกดูดนมได้ในวันแรกหลังผ่าตัดเพื่อช่วยกระตุ้นให้น้ำนมมาเร็วขึ้นและยังเป็นการสร้างสายสัมพันธ์ระหว่างมารดาและทารก
      - 5.ในวันแรกหลังผ่าตัดสามารถปลี่ยนอิริยาบถโดยการลุกนั่งลุกเดินใกล้ๆการเปลี่ยนอิริยาบถได้เร็วจะช่วยให้ลำไส้กลับมาทำงานได้เร็วทำให้ท้องไม่ยืดลดการเกิดพังผืดในช่องท้องและป้องกันการเกิดภาวะลิ่มเลือดอุดตัน
      - 6.โดยทั่วไปจะไม่ให้แผลผ่าตัดถูกน้ำประมาณ 7 วันหากเย็บแผลด้วยไหมละลายไม่ต้องตัดไหมหากเย็บด้วยไหมธรรมดาให้ตัดไหมเมื่อครบ 7 วัน
      - 7.โดยทั่วไปถ้าไม่มีภาวะแทรกซ้อนสามารถกลับบ้านได้ในวันที่ 3 หรือ 4 หลังผ่าตัด
      - 8.ควรรีบกลับมาพบแพทย์ถ้ามีอาการผิดปกติดังต่อไปนี้ เช่น ไข้มีน้ำหรือเลือดออกจากแผลผ่าตัดปวดแผลมากขึ้นหรือแผลบวมแดงมีหนองน้ำคาวปลาออกปริมาณมากขึ้นหรือนานกว่า 2 สัปดาห์
  - - - คือภาวะปากมดลูกเปิดที่เป็นผลมาจากการหดและขยายตัวของมดลูกในช่วงก่อนสัปดาห์ที่ 37 ของการตั้งครรภ์ ซึ่งการตั้งครรภ์แบบครบกำหนดคลอดจะใช้เวลา 37-40 สัปดาห์ การคลอดก่อนกำหนดจะส่งผลกระทบต่อทั้งมารดาและอาจเกิดภาวะแทรกซ้อนต่อทารกได้
    - - มีอาการปวดหลังช่วงล่างหรือบริเวณเอว อาจแสดงอาการอย่างต่อเนื่องหรือเป็นแล้วหาย ถึงแม้จะมีการเปลี่ยนอิริยาบถแล้วก็ตาม
      - มีอาการหดตัวของมดลูก อาจเกิดขึ้นเป็นระยะทุก ๆ 10 นาทีหรือมีความถี่ที่มากกว่านั้น อาจรู้สึกเจ็บหรือไม่เจ็บก็ได้
      - มีอาการปวดหรือเป็นตะคริวที่บริเวณท้องช่วงล่าง อาจรู้สึกคล้ายตอนปวดประจำเดือน
      - มีของเหลวไหลออกมาจากช่องคลอดหรือมีน้ำคร่ำแตก
      - มีความรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ เช่น คลื่นไส้อาเจียน หรือท้องเสีย
      - รู้สึกได้ถึงความดันเพิ่มขึ้นบริเวณเชิงกรานหรือช่องคลอด
      - มีเลือดออกบริเวณช่องคลอด
    - - มีประวัติการคลอดก่อนกำหนด
      - มีประวัติการแท้งลูก
      - ตั้งครรภ์แฝด หรือมีจำนวนบุตรในครรภ์มากกว่า 1 คน
      - ตั้งครรภ์ตอนอายุต่ำกว่า 18 ปีหรือมากกว่า 40 ปี ขึ้นไป
      - มีปัญหาเกี่ยวกับมดลูก มดลูกหรือปากมดลูกมีรูปร่างผิดปกติ หรือเคยตรวจพบชิ้นเนื้อที่ปากมดลูก
      - มีความผิดปกติในน้ำคร่ำ เช่น มีน้ำคร่ำมากเกินไป
      - มีภาวะแทรกซ้อนระหว่างตั้งครรภ์ เช่น ครรภ์เป็นพิษ หรือครรภ์เป็นพิษอย่างรุนแรง
      - มีเลือดออกที่ช่องคลอดระหว่างตั้งครรภ์
      - มีความพิการเกิดขึ้นกับทารกในครรภ์
      - ได้รับการดูแลในช่วงก่อนการคลอดน้อยเกินไปหรือไม่เคยฝากครรภ์
      - ระยะการตั้งครรภ์จากบุตรคนที่ผ่านมาน้อยกว่า 6 เดือน
      - มีการติดเชื้อ เช่น การติดเชื้อมะเร็งปากมดลูก การติดเชื้อสเตรปโตคอคคัสกรุ๊ปบี (Group B Streptococci) การติดเชื้อทริโคโมแนส หรือช่องคลอดอักเสบจากเชื้อพยาธิ รวมถึงการติดเชื้อจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เช่น หนองในแท้ หนองในเทียม ซิฟิลิสย
      - มีประวัติของโรคโลหิตจาง โรคเบาหวาน โรคความดันเลือดสูง หรือโรคเหงือก
      - มีการใช้ยาคุมกำเนิดที่มีส่วนประกอบของ Diethylstilbestrol ระหว่างตั้งครรภ์
      - มีปัญหาเรื่องน้ำหนักตัวมากเกินไปหรือน้อยเกินไป ก่อนหรือในช่วงการตั้งครรภ์
      - เกิดการตั้งครรภ์ในระหว่างที่ใช้ห่วงอนามัย
      - มีการสูบบุหรี่หรือใช้ยาเสพติด
      - ความเครียด ยกของหนัก หรือได้รับบาดเจ็บในระหว่างตั้งครรภ์
    - - การตรวจภายใน แพทย์จะทำการตรวจความกว้างและระยะห่างของปากมดลูก ขนาดตัวและตำแหน่งของทารกในครรภ์
      - การอัลตราซาวด์ เพื่อทำการวัดความยาวของปากมดลูก รวมไปถึงขนาดตัว น้ำหนัก อายุและตำแหน่งของทารก อาจต้องเว้นระยะในการตรวจเพื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงหรือพัฒนาการของทารกในครรภ์
      - การเก็บตัวอย่างสารคัดหลั่งไปตรวจ เพื่อตรวจหา Fetal Fibronectin ซึ่งเป็นสิ่งหนึ่งที่ทารกสร้างขึ้น เพื่อเป็นการประเมินความเสี่ยงของการคลอดก่อนกำหนด ถ้าตรวจพบแสดงว่าจะมีการคลอดเกิดขึ้นในเวลาอันใกล้
      - การเจาะตรวจน้ำคร่ำ (Amniocentesis) โดยการเก็บตัวอย่างน้ำคร่ำ เพื่อตรวจสอบความสมบูรณ์ของปอดทารก และตรวจหาการติดเชื้อต่าง ๆ
      - มีการหดรัดตัวของมดลูก 4 ครั้งใน 20 นาที หรือ 8 ครั้ง ใน 60 นาที ร่วมกับ ปากมดลูกเปิด > 1 เซนติเมตร และ มีการบางตัวของปากมดลูก > 80 %
    - - อายุครรภ์ต่ำกว่า 24 สัปดาห์ ไม่ยับยั้งการเจ็บครรภ์คลอด และไม่ให้คอร์ติโคสเตียรอยด์
      - อายุครรภ์มากกว่า 34 สัปดาห์ ไม่ยับยั้งการเจ็บครรภ์คลอด หรืออาจยับยั้งการเจ็บครรภ์คลอด แต่ไม่ให้คอร์ติโคสเตียรอยด์ เพื่อยืดอายุครรภ์ลดภาระของ NICU ให้ยาปฏิชีวนะป้องกัน GBS ในระยะคลอด
      - อายุครรภ์ 24-34 สัปดาห์ แนะนำดังต่อไปนี้
        
        รับไว้ในโรงพยาบาล นอนพัก ให้สารน้ำเพียงพอ
        
        ค้นหาสาเหตุ ตรวจนับเม็ดเลือด ปัสสาวะ ตรวจอัลตราซาวด์ค้นหาความพิการของทารก และประมาณน้ำหนัก
        
        ยับยั้งการเจ็บครรภ์หรือการหดรัดตัวของมดลูก (tocolysis) (กรณีอายุครรภ์ 24-34 สัปดาห์ ร่วมกับปากมดลูกเปลี่ยนแปลง) ยาลำดับแรกอาจเป็น nifedipine หรือ indomethacin ลำดับรองลงไปได้แก่ terbutaline ในกรณีเจ็บครรภ์คลอดก่อนกำหนดที่สัมพันธ์กับปริมาณน้ำคร่ำมากยับยั้งด้วย indomethacin (ตรวจติดตาม ductus arteriosus เป็นระยะ ๆ) กรณีที่ยับยั้งด้วยยาตัวแรกไม่ได้ผล อาจเลือกใช้ยาตัวลำดับต่อไป แต่ไม่ควรให้ร่วมกัน
        
        Corticosteroid เร่งการเจริญของปอดทารก โดยให้ dexamethasone 6 มก. ฉีดเข้ากล้ามจำนวน 4 ครั้งห่าง 12 ชั่วโมง
        
        ในกรณียับยั้งเจ็บครรภ์คลอดได้สำเร็จ อาจให้ยาชนิดฉีดเข้าใต้ผิวหนัง 0.25 มก. ทุก 6 ชั่วโมง อีก 3 วัน แล้วเปลี่ยนเป็นชนิดรับประทานวันละ 15-20 มก. จนกระทั่งถึงอายุครรภ์ 36 สัปดาห์
        
        ในกรณีที่ต้องคลอดก่อนกำหนด ให้ยาปฏิชีวนะในระยะคลอด (สำหรับป้องกัน GBS ในทารกแรกคลอด) ได้แก่ Penicillin G ในระยะคลอด 5 ล้านยูนิต IV ตามด้วย 2.5 ล้านยูนิตทุก 4 ชม. หรือampicillin 2 กรัมทางหลอดเลือดดำ ตามด้วย 1 กรัมทุก 4 ชั่วโมงจนคลอด
    - - การทำหัตถการการเย็บผูกปากมดลูก (Cervical Cerclage) แพทย์จะแนะนำสำหรับหญิงที่มีอายุครรภ์น้อยกว่า 24 สัปดาห์ พบประวัติการคลอดก่อนกำหนด แท้ง ติดต่อกันตั้งแต่ 3 ครั้งขึ้นไป และทำการอัลตราซาวด์และพบว่าปากมดลูกสั้นกว่า 2.5 เซนติเมตร โดยแพทย์จะทำการเย็บโดยใช้ไหมที่มีความแข็งแรงสูง ปกติจะทำการถอดไหมออกในช่วงสัปดาห์ที่ 36 ของการตั้งครรภ์หรืออาจจะเร็วกว่านั้นหากมีเงื่อนไขที่จำเป็น
      - การฝากครรภ์ โดยแพทย์และพยาบาลที่เกี่ยวข้องจะให้คำแนะนำเพื่อสุขภาพที่ดีของมารดาและทารกในครรภ์ โดยเฉพาะในผู้ที่เคยมีประวัติการคลอดก่อนกำหนดเพื่อเข้ารับการตรวจและทดสอบครรภ์ อาจช่วยให้ลดโอกาสการคลอดก่อนกำหนดอีกครั้งได้
      - การรับประทานอาหารและวิตามินที่เป็นประโยชน์ต่อการตั้งครรภ์ เช่น กรดโฟลิค ธาตุเหล็ก ไอโอดีน แคลเซียม วิตามินดี วิตามินซี วิตามินอี วิตามินบี 12 ไนอาซิน หรือสังกะสี เพื่อชดเชยวิตามินและแร่ธาตุที่ขาดหายไปในอาหารที่มารดารับประทาน ทั้งนี้ควรปรึกษาแพทย์เรื่องขนาดและปริมาณของวิตามินและแร่ธาตุที่ควรจะได้รับในเงื่อนไขของผู้ที่ตั้งครรภ์
      - งดการสูบบุหรี่และงดการดื่มแอลกอฮอล์ในระหว่างตั้งครรภ์ รวมถึงการอยู่ในสถานที่ที่มีควันบุหรี่ เพื่อลดความเสี่ยงในการเกิดความผิดปกติที่จะเกิดขึ้นกับบุตรในครรภ์
      - ระยะห่างของการตั้งครรภ์ ควรเว้นระยะห่างจากการตั้งครรภ์ครั้งล่าสุดอย่างน้อย 6 เดือน อาจสามารถลดความเสี่ยงต่อการคลอดก่อนกำหนดในครรภ์ต่อไปได้
      - เพิ่มความระมัดระวังการทำกิจกรรม เช่น การออกกำลังกาย การยกของหนัก การทำกิจกรรมที่ต้องใช้แรงมาก รวมถึงการกระแทก เพื่อเป็นการลดความเสี่ยงต่อการคลอดก่อนกำหนด
    - - ปัญหาเกี่ยวกับตาและการมองเห็น ในช่วง 3 เดือนสุดท้ายหรือช่วงสัปดาห์ที่ 28-40 ของการตั้งครรภ์ เป็นช่วงที่ตามีการพัฒนามากที่สุดของทารกในครรภ์ มองภายนอกอาจดูเหมือนปกติแต่จะมีปัญหาในการมองเห็น รวมไปถึงอาการต่าง ๆ เหล่านี้
      - จอประสาทตาผิดปกติในทารกคลอดก่อนกำหนด (Retinopathy of Prematurity หรือ ROP) พบมากในทารกที่คลอดก่อนกำหนดในช่วงสัปดาห์ที่ 31 หรือก่อนหน้านั้น ทำให้เลือดไปเลี้ยงจอประสาทตาได้ไม่เต็มที่ ทำให้เกิดการบวม เลือดออก และทำให้จอประสาทตาแยกออกจากลูกตา จะส่งผลต่อการมองเห็นหรือถึงขั้นตาบอดได้ รวมไปถึงความผิดปกติเกี่ยวกับดวงตาที่อาจเกิดขึ้นในภายหลัง เช่น ตาเหล่ ต้อหิน สายตาขี้เกียจ สายตาสั้น สายตายาว เป็นต้น
      - สูญเสียการมองเห็น ในทารกบางรายอาจเกิดมาโดยมีอวัยวะที่เกี่ยวข้องกับการมองเห็นที่ไม่สมบูรณ์ เช่น ลูกตา หรือม่านตา จึงทำให้สูญเสียการมองเห็น แต่ค่อนข้างพบได้น้อย
      - ปัญหาเกี่ยวกับหูและการได้ยิน ในทารกบางรายอาจพบทั้งปัญหาที่เกี่ยวกับตาหรือหูอย่างใดอย่างหนึ่ง บางรายอาจพบปัญหาทั้ง 2 ประการร่วมกัน รวมไปถึงภาวะแทรกซ้อนต่าง ๆ ดังนี้
      - สูญเสียการได้ยินแต่กำเนิด เป็นการสูญเสียการได้ยินเพียงบางส่วนหรือทั้งหมด โดยสามารถเกิดขึ้นได้กับหูข้างใดข้างหนึ่งหรือทั้ง 2 ข้าง มักเป็นผลมาจากความบกพร่องทางพันธุกรรม หรือในผู้ที่มีการติดเชื้อในระหว่างตั้งครรภ์
      - ความผิดปกติทางกายภาพของหู มักเกิดจากปัญหาสุขภาพของมารดาในช่วงตั้งครรภ์ ส่งผลต่อโครงสร้างของหู เช่น มีรอยบุ๋ม ติ่งเนื้อ เป็นต้น
      - ปัญหาเกี่ยวกับสมอง เช่น ภาวะเลือดออกในโพรงสมอง (Intraventricular Hemorrhage) จะพบในทารกที่คลอดก่อนกำหนดน้อยกว่า 1.5 กิโลกรัม ทำให้เกิดความเสียหายต่อเซลล์ประสาท มักเกิดขึ้นร่วมกับอาการผิดปกติของระบบทางเดินหายใจ และอาจรวมไปถึงอาการต่าง ๆ ที่อาจเกิดขึ้น เช่น ระดับเซลล์เม็ดเลือดแดงในปริมาณต่ำหรือโรคโลหิตจาง ร้องไห้มีเสียงแหลม อัตราการเต้นของหัวใจต่ำ หยุดหายใจชั่วขณะ ชัก รวมถึงไม่สามารถดูดนมได้ตามปกติ หรือภาวะสมองพิการ จะส่งผลต่อการทำงานของกล้ามเนื้อ การเคลื่อนไหว และการทรงตัว เกิดจากการติดเชื้อ ระบบไหลเวียนเลือดไม่ดี หรือสมองได้รับการกระทบกระเทือนตั้งแต่อยู่ในครรภ์หรือหลังคลอด
      - ปัญหาเกี่ยวกับไต เช่น ปัญหาในการกรองของเสียออกจากเลือด ปัญหาในการกำจัดของเสีย การผลิตปัสสาวะ เป็นต้น โดยวินิจฉัยจากการเก็บตัวอย่างปัสสาวะหรือเลือดไปตรวจระดับของเสีย เช่น โพแทสเซียม ยูเรีย และครีอะตินิน เพื่อวัดสมรรถนะในการทำงานของไต
      - ปัญหาเกี่ยวกับการหายใจ ทารกที่คลอดก่อนกำหนดจะมีระบบทางเดินหายใจที่ยังพัฒนาไม่เต็มที่ เช่น การขาดสารลดแรงตึงผิวในปอด จะทำให้ปอดไม่สามารถขยายและหดตัวได้ตามปกติ ซึ่งเป็นการเพิ่มความเสี่ยงต่อการเป็นโรคเกี่ยวกับระบบทางเดินหายใจต่อไป
      - ปัญหาเกี่ยวกับหัวใจ เช่น โรคหลอดเลือดหัวใจเกิน (Patent Ductus Arteriosus หรือ PDA) เกิดจากการเปิดของเส้นเลือดหลัก 2 เส้นที่หัวใจ ซึ่งควรจะปิดลงหลังทารกคลอด ทำให้มีเลือดสูบฉีดผ่านปอดเป็นจำนวนมาก และอาจส่งผลให้เกิดภาวะน้ำท่วมปอดและหัวใจล้มเหลวได้ในอนาคต
      - ปัญหาการติดเชื้อ ทารกที่คลอดก่อนกำหนดจะสามารถติดเชื้อได้ง่าย เนื่องจากทารกมีระบบภูมิคุ้มกันที่ยังพัฒนาได้ไม่เต็มที่ ได้รับสารภูมิต้านทานหรือแอนติบอดี้ (Antibody) จากมารดามาปริมาณเล็กน้อย จะทำหน้าที่กำจัดสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในร่างกาย และทารกที่คลอดก่อนกำหนดจะต้องได้รับการดูแลรักษาหลายอย่าง เช่น การต่อท่อปัสสาวะหรือท่อช่วยหายใจ ซึ่งเป็นการเพิ่มความเสี่ยงต่อการที่เชื้อไวรัส แบคทีเรีย หรือเชื้อราจะเข้าสู่ร่างกายของทารก
      - ปัญหาอื่น ๆ เช่น ความบกพร่องทางปัญญา พัฒนาการช้า ปัญหาด้านพฤติกรรม สมาธิสั้น ฟันขึ้นช้าหรือขึ้นผิดตำแหน่ง ตัวเล็กศรีษะโต มีขนปกคลุมที่ร่างกายมากกว่าปกติ อุณหภูมิในร่างกายต่ำ มีความยากลำบากในการดูดและกลืนอาหาร เป็นต้น