Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

คุณยายคำน้อย อายุ 68 ปี (Dx. Parkinson's disease (สาเหตุ…

- - - - 10 ปีก่อน (พ.ศ.2553) เริ่มมีอาการมือเท้าสั่นและเกร็ง เคลื่อนไหวลำบาก ญาติจึงพาไปรักษาตามคลินิกต่างๆ อาการไม่ดีขึ้น ญาติจึงพาไปรับบริการตรวจรักษาที่ โรงพยาบาลอุดรธานี แพทย์ตรวจวินิจฉัยว่าเป็น โรคพาร์กินสัน
      - 3 ปีก่อน (พ.ศ.2560) มีอาการปวดที่หลังมากขึ้น เมื่อไปตรวจตามนัดที่โรงพยาบาลอุดรธานี แพทย์พบว่า มีภาวะโรคกระดูกพรุน แพทย์พิจารณาให้ยากระตุ้นการสร้างกระดูก โดยฉีดยาเข้าชั้นใต้ผิวหนังทุกวันร่วมกับการรับประทานยาแคลเซียมเป็นมาเวลา 2 ปี
      - 3 เดือนก่อน มีอาการเบื่ออาหาร กลืนลำบาก น้ำหนักลดลง 3 กิโลกรัม จาก 55 เหลือ 52 กิโลกรัม เริ่มมีอาการท้องผูก แพทย์แนะนำให้รับประทานผักผลไม้ เพื่อเพิ่มกากใย ช่วยในการขับถ่าย
- - - - อายุ หากมีอายุมากขึ้นก็จะเสี่ยงต่อการเป็นโรคมากขึ้น
      - พันธุกรรม โดยพบว่าผู้ป่วยประมาณ 15-20% จะมีประวัติคนในครอบครัวเป็นโรคพาร์กินสัน (หากมีญาติสายตรงเป็นโรคนี้ 1 คนจะเพิ่มโอกาสเสี่ยงต่อการเป็นโรคนี้ 3 เท่า และหากมี 2 คนก็จะเพิ่มความเสี่ยงเป็น 10 เท่า)
      - เป็นผู้ที่สัมผัสกับยาฆ่าแมลงหรือยาฆ่าวัชพืช ดื่มน้ำจากบ่อ อาศัยอยู่ในเขตทุรกันดาร เพราะพบโรคนี้ได้มากในชาวนาชาวไร่ที่ดื่มน้ำจากบ่อ
      - เป็นผู้ที่มีระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนต่ำ เช่น ในหญิงที่ตัดรังไข่และมดลูก ผู้หญิงวัยทองก่อนกำหนด ซึ่งคนกลุ่มนี้จะมีโอกาสเป็นโรคนี้ได้สูง แต่หากได้รับฮอร์โมนเอสโตรเจนทดแทนก็จะช่วยลดการเกิดโรคนี้ได้
  - - - คาร์บิโดปา-ลีโวโดปา (Carbidopa-Levodopa) ยาลีโวโดปาเป็นสารเคมีธรรมชาติที่เมื่อผ่านเข้าสู่สมองแล้วจะกลายเป็นโดปามีนซึ่งเป็นสารสื่อประสาทสำคัญที่ควบคุมการเคลื่อนไหว ส่วนคาร์บิโดปาเป็นยาที่ใช้รักษาร่วมกับลีโวโดปา โดยจะออกฤทธิ์ป้องกันไม่ให้โดปามีนถูกทำลายภายนอกสมอง Pt.ได้รับ Stalevo 200 mg
      - โดปามีน อะโกนิสต์ (Dopamine Agonists) เป็นยากระตุ้นตัวรับโดปามีน ทำงานต่างจากลีโวโดปาที่กลายเป็นโดปามีน แต่ยากลุ่มนี้จะทำหน้าที่แทนโดปามีนในร่างกาย เพื่อลดอาการที่เกิดจากภาวะพาร์กินสัน Pt.ได้รับ Pramipexole ER 0.375 mg
      - แคทิคอล-โอ-เมทิลทรานสเฟอเรส (ซีโอเอ็มที) (Catechol-O-Methyltransferase: COMT Inhibitors) เช่น Entacapone ยานี้จะช่วยส่งเสริมกระบวนการทำงานของยาลีโวโดปา ด้วยการป้องกันไม่ให้เอนไซม์ทำลายโดปามีนที่ถูกสร้างขึ้น Pt.ได้รับ Stalevo 200 mg
      - Anticonvulsant ที่ส่งผลต่อสารเคมีและระบบประสาทในสมองที่เป็นสาเหตุของอาการชัก และยังนำมาใช้รักษาอาการปลายประสาทอักเสบ Pt.ได้รับ Gabapentin 300 mg
- - - - กระบวนการออกซิเดชั่นของ O๒ ที่ไม่สมบูรณ์ในกระบวนการเผาผลาญสารจำพวกโปรตีน, คาร์โบไฮเดรททำให้เกิดอนุมูลอิสระ (Free Radical substance) สามารถทำลายผนัง cell โดยโมเลกุลของอนุมูลอิสระเมื่อแตกออกเป็นอิสระจะจับกับโมเลกุลอื่นๆ ที่อยู่ใกล้เคียงทำให้โครงสร้างและหน้าที่ของ Cell เปลี่ยนไปอนุมูลอิสระเกิดได้จากสาเหตุอื่น ๆ ได้อีก เช่น มลภาวะเป็นพิษ,รังสี,อาหาร,บุหรี่
      - Pt. เคยประกอบอาชีพเกษตรกร ซึ่งอาจได้รับสารเคมี ส่งผลให้Cell ทั่วร่างกาย โดยเฉพาะสมองเกืดการเปลี่ยนแปลง ส่งผลให้เกิดความผิดปกติของสมองได้
    - - เป็นกระบวนการเกิดขึ้นเอง เป็นผลมาจากการทำหน้าที่ของร่างกายเป็นเวลานาน หรือจากการใช้งานมากเกินไปจะทำให้เกิดความเสื่อมโทรมตามมา เมื่อเซลล์สะสมความเสื่อมโทรมจนถึงระดับหนึ่งจะทำให้ร่างกายไม่สามารถทำหน้าที่ได้
      - Pt. มีอายุ 68 ปี เป็นผู้สูงอายุ ซึ่งโรคพาร์กินสันเป็นโรคที่พบได้บ่อยในผู้ที่มีอายุเกิน 50 ปีขึ้นไป และจะพบได้มากขึ้นเรื่อย ๆ ตามอายุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อย่างเข้าวัย 70 ปีขึ้นไป ส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับความชราภาพของสมอง
    - - เซลล์มีอายุมากขึ้นจะเกิดการเปลี่ยนแปลงในนิวเคลียสของเซลล์ โดยความผิดพลาดจะเกิดขึ้นในขั้นตอนใดขั้นตอนหนึ่งของการถ่ายทอดข้อความ(transcription)ในกระบวนกาสังเคราะห์โปรตีนของ deoxyribonucleic acid (DNA) และ ribonucleic acid (RNA) ทำให้โปรตีนที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่(polypeptide)และเอนไซม์มีลักษณะผิดไปจากเดิมผลที่ตามมาก็คือเซลล์เกิดการเปลี่ยนแปลงและไม่สามารถทำหน้าที่ได้ตามปกติ
      - Pt. ุ68 ปี เป็นผู้สูงอายุ อาจมีความชราภาพของเซลล์ในสมองได้ ส่งผลให้เกิดความผิดพลาดการสร้างเซลล์สมองได้
    - - เมื่อชรา สาร Fibrous Protein จะเพิ่มขึ้น และจับตัวกันมากขึ้นทำให้ collagen Fiber หดตัวขาดความยืดหยุ่นและจับกันไม่เป็นระเบียบมีผลให้ cell ตาย และเสียหน้าที่กระบวนการนี้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นในระดับ DNA ของ cell โดยสาร cross link ที่เกิดจากปฏิกิริยาทางเคมีจะทำให้ DNA มีการเปลี่ยนแปลงและเสื่อม
      - ผู้สูงอายุ อายุ 68 ปี เกิดความเสื่อมโทรมตามวัย ความยืดหยุ่นของกล้ามเนื้อลดลง เมื่อมีการขยับแขนขา มีอาการข้อติดและข่อเข่าเสื่อม ทำให้เคลื่อนไหวได้ลำบาก
      - ผู้สูงอายุ อายุ 68 ปี เกิดความเสื่อมโทรมตามวัย Collagen Fiber หดตัว ขาดความยืดหยุ่น ทำให้ผิวหนังสูญเสียหน้าที่ ส่งผลให้เกิดผิวหนังเหี่ยวย่น
    - - ความสูงอายุเป็นผลมาจากร่างกายมีการสะสมของเสียใน cell สารที่พบได้แก่ lipofuscin เป็นของเสียที่เกิดจาก เมตาบอลิซึมในเซลล์ เกิดการสะสมที่ละน้อย เมื่ออายุมากขึ้น ผิวหนังจะมีลักษณะเป็นจุด คือ age pigment หรือรงควัตถุชรา
      - Pt. พบ arcus senilis และ พบ Lentigo senilis ตามร่างกาย จากความชราภาพ ซึ่งอาจจะการสะสมทั่วร่างกาย โดยเฉพาะเมื่อเกิดการสะสมในสมอง จะส่งผลให้เกิดความผิดปกติได้
    - - เมื่อเข้าสู่วัยชรา การทำงานของระบบประสาทจะลดลง Reflex ต่างๆ จะเชื่องช้า ความจำจะเสื่อมลง ต่อมไร้ท่อทำงานลดลง
      - ผู้สูงอายุ อายุ 68 ปี มีเซลล์สมองส่วนที่สร้างโดพามีน (Dopamine) ที่มีชื่อว่า “เซลล์ประสาทสีดำ” (Substantia nigra) ซึ่งเป็นสมองส่วนควบคุมการเคลื่อนไหวที่อยู่ในส่วนลึกของก้านสมองมีการตายและลดจำนวนลง เป็นเหตุทำให้สมองพร่องสารโดพามีนที่ทำหน้าที่ควบคุมการเคลื่อนไหวของร่างกาย ทำให้ร่างกายเกิดอาการสั่น เกร็ง เคลื่อนไหวช้า และสูญเสียการทรงตัว
  - - - วัยสูงอายุการสูญเสียบทบาทมักมีมากกว่าการได้รับบทบาทใหม่และบทบาทที่สูญเสียไปแล้วมักไม่ได้กลับคืนมา
      - ผู้สูงอายุเสียบทบาทหน้าที่แม่บ้าน ในการดูแลครอบครัวเนื่องจากการเจ็บป่วย
    - - การพัฒนาของชีวิตขึ้นกับวัยต้นของชีวิตตามลำดับขั้นพัฒนาการชีวิต 8 ระยะ
        ระยะที่ 8 ความมั่นคง/ความท้อแท้
      - ผู้สูงอายุภูมิใจในตัวเองที่สามารถส่งเสียบุตรทั้งสองคน ให้มีความเจริญในหน้าที่การงานที่มั่นคง(ความมั่นคง)
      - ผู้สูงอายุบอกว่า ตนเองสุขภาพไม่ค่อยดีเท่าเพื่อนบ้านที่อายุเท่ากัน ต้องรับประทานยาตลอดชีวิตต่างกับเพื่อนบ้านที่บางคนมีสุขภาพแข็งแรง ไม่มีโรคประจำตัว (ความท้อแท้)
    - - Social belonging –อาจจะเรียกว่าความสัมพันธ์ ความรัก มิตรภาพ ครอบครัว ฯลฯ เพราะความต้องการที่ว่านี้คือเรื่องความสัมพันธ์ที่มนุษย์มีกับคนอื่นๆ (ในสังคม) ซึ่งนั่นทำให้ตัวมนุษย์คนนั้นๆ รู้สึกถึงการเป็นส่วนหนึ่งของสังคมไม่ว่าสังคมนั้นจะเล็กหรือใหญ่ก็ตาม และนั่นทำให้มนุษย์พัฒนาความสัมพันธ์รูปแบบต่างๆ เช่นครอบครัว เพื่อน คนรัก ฯลฯ
      - Safety Needs – คือความต้องการที่รู้สึกปลอดภัยจากอันตรายต่างๆ ซึ่งแน่นอนว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งที่ติดตัวมากับมนุษย์ตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์ที่เราต้องล่าสัตว์ หาอาหาร และต้องระวังภัยต่างๆ พอเข้ามายุคที่มีอารยธรรม เราก็เจอเรื่องสงคราม การรุกราน พอยุคปัจจุบันเราก็เจอความไม่มั่นคงทางเศรษฐกิจ ฯลฯ และนั่นนำมาซึ่งความรู้สึกกลัวถึงความไม่มั่นคงต่างๆ ในชีวิตของมนุษย์ (เช่นมั่นคงทางการงาน การเงิน สุขภาพ ฯลฯ)
      - Pt. ป่วยเป็นโรคพาร์กินสัน ร่วมกับความชราภาพ ซึ่งมีความเสี่ยงต่อการเกิดอุบัติเหตุหกล้มได้ง่าย
      - Pt. มีอาการของโรคพาร์กินสันมากขึ้น ส่งผลให้การเข้าร่วมสังคมลดน้อยลง
    - - ผู้สูงอายุและสังคมจะลดบทบาทซึ่งกันและกัน อย่างค่อยเป็นค่อยไปตามความต้องการของร่างกายและไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เนื่องจากยอมรับว่าตนเองมีความสามารถลดลง สุขภาพเสื่อมลงจึงถอยหนีจากสังคมเพื่อลดความเครียดและรักษาพลังงาน พอใจกับการไม่เกี่ยวข้องกับสังคมต่อไป เพื่อถอนสภาพและบทบาทของตนให้แก่ชนรุ่นหลัง
      - เดิมผู้สูงอายุเป็นคนที่ชอบเข้าสังคมและประกอบอาชีพ แต่ปัจจุบันไม่สามารถออกไปทำงานได้เช่นเดิมและกลายเป็นคนติดบ้าน จะเข้าสังคมลดน้อยลงแค่ตอนเช้า คือการไปวัดทำบุญพบปะเพื่อนบ้าน และกลับมาพักผ่อนที่บ้านกับคุณตาสองคน เนื่องจากพยาธิสภาพของโรคทำให้การดำเนินชีวิตเปลี่ยนไปจากเดิม