Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Metodyka prowadzenia (lekcji) prac wytwórczych z papieru (Środki…
Metodyka prowadzenia (lekcji) prac wytwórczych z papieru
Metoda praktyczna
Zajęcia wytwórcze
przygotowanie materiałów i narzędzi – na podstawie odpowiednich informacji o nich.
wykonywanie prac
samokontrola i kontrola wykonywanych prac, ich indywidualna i ewentualnie zbiorowa ocena.
uświadomienie sobie przez uczniów celu, warunków i środków oraz efektu końcowego realizacji danego zadania.
opracowanie modeli (rysunków) prac, które mają być wykonane oraz harmonogram czynności.
Metody
Oparte na słowie
Pogadanka
rozmowa nauczyciela z uczniami
część wiedzy podaje nauczyciel, część wiedzy już dawniej przyswojonej podają uczniowie zapytani przez nauczyciela lub zgłaszający się.
Przygotowanie uczniów do pracy na lekcji
zaznajomienie z nowym materiałem
Utrwalanie wiadomości
Lekka forma przedstawiania informacji. Polecana szczególnie w młodszych klasach (kontratyp wykładu)
"Czy jesteście w stanie podać mi trzy rzeczy w zasięgu wzroku, które są wykonane z papieru? Czym ten papier jest?"
Wykład
Słowny przekaz określonych informacji ułożonych w pewną strukturę. Celem wykładu jest przekazanie wiedzy, która następnie jest absorbowana przez grupę
Przedstawienie grupie suchych informacji
Wykłady nie mają większego sensu z młodszymi klasami
Ciężej o ich ciągłą uwagę i skupienie
Przykład:
"Starożytni egipcianie zapisywali rzeczy na papirusie"
"do wytworzenia x papieru potrzeba x drzew"
"Papier to..."
Wady:
Jednostronna aktywność w procesie nauczania - uczenia się. Uczniowie biorą w nim minimalny udział nawet przy starannym przygotowaniu się wykładowcy
brak informacji zwrotnej, co utrudnia określenie, w jakim stopniu uczniowie zrozumieli przekazywane im informacje
ograniczona możliwość rozwoju u uczniów takich umiejętności, jak samodzielność w poszukiwaniu własnych sposobów działania
brak możliwości weryfikacji na bieżąco przekazywanych przez wykładowcę informacji.
Zalety:
możliwość przekazywania istotnych informacji przygotowanych dla określonego odbiorcy pod kątem zarówno jego potrzeb, jak i możliwości, i to w stosunkowo krótkim czasie
ekonomiczne wykorzystanie czasu na osiągnięcie określonego celu, bez potrzeby przeznaczania go np. na przygotowanie stanowisk pracy i wykonywania czynności pomocniczych
możliwość łatwego i szybkiego dostosowywania treści materiału nauczania w zależności od poziomu i przygotowania odbiorców (uczących się)
możliwość tworzenia odpowiednich struktur materiału nauczania, co daje możliwość tworzenia logicznych ciągów oddziaływań dydaktycznych
Dyskusja
wymiana zdań między nauczycielem i uczniami lub tylko między uczniami, przy czym zdania te odbijają poglądy własne uczestników lub odwołują się do poglądów innych osób.
Spontaniczność
kształtowanie przekonań młodzieży
uzupełnienie własnej wiedzy przez uczniów
Przebieg
Wprowadzenie do problemu
Dyskusja właściwa (zespołowe rozwiązanie problemu)
Podsumowanie wyników
Forma pracy
indywidualna
zbiorowa
grupowa
Środki dydaktyczne
szablony
nożyczki
modele
ilustracje
Wzory
Prezentacje
przybory do rysowania
materiały papiernicze
zszywacz
kolorowe mazaki
Metody nauczania
Poglądowości
Dużo schematów, modeli
np schemat wykonywanego zadania. Graficzne przedstawienia.
Przystępności nauczania
Dbałość o zrozumiałość
Stopniowanie trudności materiału
najpierw łatwe, potem trudniejsze
Najpierw określamy czym jest papier, a następnie ustalamy w jakich rodzajach występuje. Od najłatwiejszeo do trudniejszego. Nie na odwrót!
Ustawiczność kształcenia
ciągła potrzeba aktualizacji swojej wiedzy
Potrzeba samorozwoju
"Polecam tę stronę internetową, znajdzienie na niej wiele ciekawych informacji na ten temat"
Trwałości wiedzy
przygotowanie i prowadzenie zajęć w taki sposób, by każdy miał aktywny udział
przekazywane informacje łączone w układy logiczne
systematyczna kontrola oceniania
Mapy myśli (metoda aktywizująca)
Indywidualizacji i zespołowości
Praca w grupach
Plakat na temat papieru w dwie lub więcej osób
każdy członek grupy oceniany indywidualnie
Kształtowanie umiejętności uczenia się
świadome i samodzielne planowanie i organizowanie pracy umysłowej
Prawidłowe rozumienie poznawanych informacji
obserwacja, korzystanie z podręcznika, korzystanie z materiałów dydaktycznych,
Łączenie teorii z praktyką
źródło wiedzy oraz zastosowanie i weryfikacja prawdziwości teorii
Wykorzystanie wiedzy w praktyce - rozpoznawanie typów papieru, wiedza o segregacji
"Dzisiaj przygotujemy sobie na zajęciach projekt origami z papieru poddanemu recyklingowi"
Świadomego i aktywnego uczestnictwa
Strukturalizacja
określone układy kształcenia, tj. pojęcia, reguły, zasady i prawa powiązanych ze sobą zależności, w szczególności przyczynowo-skutkowymi
świadomy i aktywny udział uczniów
skłanianie uczniów do myślenia: "jak to jest?", "jak powinno być?", "co, jeżeli?"
"Co robimy, po co, z czego i dlaczego to ważne"
Czemu uczymy się o wynalazkach? Czego się uczymy?
Systematyczność
Rytmiczność
Określenie stanu wiedzy uczniów
"Czy potraficie powiedzieć mi z czego robi się papier? Czy wiecie co to jest papier?" itd
równomierne tempo pracy
Systematyzacja
Podział na punkty, podpunkty, kroki itd
kolejne kroki składania origami
Częste powtórzenia
Powtarzanie i przypominanie informacji odnośnie rysunku, papieru, pisma technicznego, definicji itd
Cele (przykładowe)
poznawczy -, zapoznanie z właściwościami poszczególnych rodzajów papieru
rozpoznaje rodzaje materiałów papierniczych, oraz porównuje ich pod względem grubości, gładkości i przezroczystości,
Wychowawczy - dostrzeżenie potrzeby oszczędnego wykorzystania papieru,
gromadzi wnioski na temat stopnia trudności obróbki papieru i wytworów papierniczych
z wykonanych doświadczeń
kształcący - kształtowanie wrażliwości dzieci na racjonalne gospodarowanie papierem, kształtowanie wyobraźni oraz sprawność manualną rąk
samodzielnie wykonuje przy użyciu odpowiednich narzędzi i instrukcji pracę z papieru
„serce – koszyczek”
Rysunek techniczny
pisze litery duże, małe i cyfry, np. podpisuje rysunek, posługuje się pismem
pochyłym,
wskazuje zastosowanie pisma technicznego i jego normalizację
stosuje zasady rysunku technicznego