Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

HIV (Human Immunodeficiency) (ปัจจัยร่วมที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อเอชไอวี…

- - - - p24 (HIV p24 antigen testing)
        
        การตรวจหาแอนติเจนของเชื้อเอชไอวี จะทำการตรวจโปรตีนของเชื้อที่ชื่อว่า p24 (HIV p24 antigen testing) ซึ่งเป็นวิธีที่ใช้ตรวจการติดเชื้อในระยะแรกที่ผู้ได้รับเชื้อยังไม่สร้างแอนติบอดีต่อเชื้อเอชไอวี (Anti-HIV) หรือมีระดับแอนติบอดีที่ต่ำจนไม่สามารถตรวจวัดได้ โดยสามารถตรวจได้ภายหลังการติดเชื้อประมาณ 14-15 วัน
      - การตรวจหาสารพันธุกรรมของไวรัส (Nucleic Acid Test: NAT)
        
        การตรวจหาสารพันธุกรรมของเชื้อเอชไอวีหรือ nucleic acid test (NAT) เป็นวิธีที่มีความไวมากที่สุด โดยสามารถตรวจการติดเชื้อได้ตั้งแต่ 3-7 วันหลังการติดเชื้อ ปัจจุบันวิธีนี้ใช้ในการตรวจคัดกรองเลือดผู้บริจาคโลหิตแต่ยังไม่นำมาใช้ในการตรวจคัดกรองผู้ติดเชื้อเอชไอวีในสถานพยาบาล
      - การตรวจหาแอนติบอดีที่จำเพาะต่อเชื้อเอชไอวี (Anti-HIV testing)
        
        เป็นวิธีที่นิยมใช้ในการตรวจคัดกรองการติดเชื้อไวรัสเอชไอวีในปัจจุบัน โดยสามารถตรวจพบได้หลังการติดเชื้อประมาณ 3-4 สัปดาห์
      - การตรวจโดยใช้ชุดตรวจแอนติบอดีจำเพาะต่อเชื้อเอชไอวีและแอนติเจนของเชื้อพร้อมกันในน้ำยาเดียวกัน(HIV Ag/Ab combination assay)
        
        หรือเรียกอีกอย่างว่าน้ำยาตรวจแบบ Fourth generation เป็นการตรวจ Anti-HIV และ/หรือ HIV p24 antigen ในคราวเดียวกัน ซึ่งปัจจุบันน้ำยาประเภทนี้มีการใช้อย่างแพร่หลายเพื่อตรวจคัดกรองผู้ที่ติดเชื้อเอชไอวี โดยสามารถตรวจพบการติดเชื้อได้เร็วที่สุด 14-15 วัน หรือ 2 สัปดาห์หลังติดเชื้อ
- - - - เชื้อ HIV เจาะผ่านเข้าไปอยู่ใน WBC
        
        เชื้อ HIV แบ่งตัวเพิ่มจำนวนจน WBC แตก
        
        เชื้อ HIV เข้าสู่กระแสเลือดไปเกาะ WBC ตัวอื่น
        
        WBC ถูกทำลายจนไม่สามารถสร้างภูมิต้านทานให้ร่างกายได้ เกิดภาวะภูมิต้านทานบกพร่องขณะเดียวกันมีการเพิ่มจำนวนขึ้นของเชื้อ HIV
        
        ไม่สามารถทำลายเชื้อ HIV ที่อยู่ในเซลล์เม็ดเลือดขาว CD4 เพียงอย่างเดียว แต่เม็ดเลือดขาว CD4 ที่มีเชื้อ HIV อยู่จะถูกทำลายด้วย
        
        เม็ดเลือดขาว CD4 ลดลงเรื่อยๆ ภูมิต้านทานร่างกายจึงต่ำลง
- - - - อาการคล้ายเป็นไข้หวัด เช่น เป็นไข้ เจ็บคอ ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ มีไข้ต่ำๆ อ่อนเพลีย น้ำหนักลดเล็กน้อย ถ่ายอุจจาระเหลว ต่อมน้ำเหลืองโต
        
        ไวรัสจะทำลาย T-cell เป็นจำนวนมาก และเป็นช่วงที่ร่างกายจะมีปริมาณเชื้อไวรัสสูงมาก สามารถติดต่อไปยังผู้อื่นได้ง่าย อาการที่เป็นในช่วงแรกอาจหายไปและไม่มีอาการอีกหลายปีจนเกิดการติดเชื้ออย่างรุนแรง
  - - - มีอาการไม่รุนแรง ในระยะนี้เชื้อไวรัสจะเข้าไปอยู่ในต่อมน้ำเหลือง และม้าม ปริมาณของ CD4 และ T-cell ในเลือด จะค่อยๆลดจำนวนลงเรื่อยๆอย่างช้าๆ จนระบบภูมิคุ้มไม่สามารถต้านทานโรคของร่างกายได้
        
        ระยะนี้ส่วนใหญ่จะใช้เวลานาน 7-10 ปี ซึ่งในระยะแรกและระยะที่สองนี้จะยังไม่เรียกว่าเป็นโรคเอดส์
  - - - CD4 และ T-cell ต่ำมาก สำหรับผู้ที่เข้าสู่ระยะโรคเอดส์ส่วนใหญ่จะต่ำกว่า 200 เซลล์ต่อไมโครลิตร (ค่าปกติระบบภูมิคุ้มกันที่แข็งแรงมีปริมาณเซลล์ CD4 อยู่ระหว่าง 500 – 1,600)
        
        เป็นระยะที่ระบบภูมิคุ้มกัน ต้านทานโรคของร่างกายถูกทำลายเกือบหมด ทำให้มีการติดเชื้ออย่างรุนแรง เช่น ติดเชื้อในปอด มีอาการทางสมอง และเกิดมะเร็งชนิดต่างๆ
- - - - เป็นเชื้อรา
        
        เกิดการติดเชื้อที่อวัยวะภายใน เช่น ปอด สมอง ตับ ไต และต่อมน้ำเหลือง
      - ติดเชื้อวัณโรค
      - เชื้อไวรัสซัยโตเมกาโลไวรัส
      - เชื้อไวรัสเริม
      - เชื้อไวรัสงูสวัด
      - มักจะมีความรุนแรงของโรคมากกว่าปกติ เพราะร่างกายไม่มีภูมิคุ้มกันที่จะต้านทานโรค
    - - พบมาก
        
        มะเร็งต่อมน้ำเหลือง มะเร็งคาโปซิซาร์โคมา
      - มะเร็งชนิดอื่นๆ
        
        มะเร็งไต มะเร็งปากมดลูก มะเร็งกระเพาะปัสสาวะ
    - - อาการที่เกิดจากเชื้อไวรัสทำลายเนื้อสมองจากการที่เชื้อไวรัสเข้าไปอยู่ในเซลล์ของสมอง จะทำให้มีอาการทางสมอง
        
        ความจำเสื่อม ซึม โวยวาย ชัก หมดสติ และมีอาการคล้ายโรคจิต เป็นต้น
- - - - โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
  - - - การใช้เข็มฉีดยาร่วมกัน