Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
De structurele school van Minuchin (1) (Hiërarchie (De adolescentie is het…
De structurele school van Minuchin (1)
Visie en sleutelbegrippen
Elk gezin heeft een bepaald repertoire aan structuren. Elk gezin heeft de neiging vast te houden aan bepaalde voorkeurinteractiepatronen. Deze creëren voorspelbaarheid en een basiszekerheid. (wie zorgt voor wat in jouw gezin)
De structurele therapeut creëert een nieuwe werkelijkheid
Dit vanuit het idee dat er soms enorme verschillen bestaan tussen wat gezinsleden zeggen wat ze doen en wat ze doen
Problemen kunnen ontstaan als voorkeurinteractiepatronen te rigide worden of bij gesprek aan structuur
Bijzondere aandacht voor ogenschijnlijk onbelangrijke spontane gebeurtenissen, enactement
De structuur is niet de realiteit. Het is een verklaringsmodel, een werkhypothese. Deze dient om interacties binnen het gezin te begrijpen en inspiratie te bieden voor therapeutische interventies
De structurele gezinstherapie werkt vooral met het proces, minder met de inhoud
Verklaringsmodellen van het gezin en de gezinsleden zijn heel belangrijk. Hun visie op het probleem speelt een belangrijke rol bij het niet opgelost geraken van het probleem
Grenzen
Evenwicht nodig tussen verbondenheid en autonomie
Kluwengezin = totaal afhankelijk van elkaar
= een beschrijving van de regels wie deelneemt aan de interacties, en hoe
Loszand-gezin = volledig onafhankelijk
Gezinnen die goed functioneren bevinden zich tussen die twee extremen en hebben de nodige flexibiliteit om over te schakelen indien nodig bv. bij een crisis. Bij een loszand-gezin = gevaar voor gebrek aan onderlinge steun en hulp, kluwengezin = gevaar voor de autonomie van de gezinsleden
Alliantie: om aan te geven wie deelneemt aan de interactie
In alle gezinnen zijn er voortdurend wisselende associaties en allianties
Twee soorten alliantie: de associatie en de coalitie
Associatie = het samengaan van subsystemen voor het realiseren van een gemeenschappelijk doel
Coalitie = het samengaan van subsystemen gericht tegen een ander
Hiërarchie
De adolescentie is het cruciaal moment, gezinnen moeten zich dan aanpassen
Gezinshiërarchie kan niet los gezien worden van zijn culturele context
Naarmate het kind ouder wordt, vermindert de ouderlijke controle en neemt de autonomie van het kind toe
De helse driehoek = als een belangrijk conflict tussen de ouders bestaat en vooral als het conflict ontkend wordt
Eensgezindheid, adequate en flexibele autoriteit van de ouders is een essentiële voorwaarde voor de ontwikkeling van de autonomie en het zelfvertrouwen van de gezinsleden
Het kind moet kiezen, kan inhoudelijk onbelangrijk lijken maar de keuze is een godsoordeel met slechte afloop
Belangrijk is dat er ook iemand is die beslist over wie beslist
Om dit dilemma op te lossen zou een kind moeten meta-communiceren. Jonge kinderen kunnen dit niet, dan rest er weinig anders dan problematische ontsnappingsmogelijkheden
Wie beslist wat
Het kind kan de rol krijgen van bliksemafleider, let wel, het kind is dan zowel slachtoffer als één der architecten
Therapeutisch proces
Dit begint reeds voor de komst van het gezin. De therapeut formuleert een eerste hypothese op basis van een minimale informatie, er is altijd ergens beïnvloeding
Een structureel therapeut is meer toegespitst op het betrekkingsaspect dan op de inhoud
De structurele therapie is een dialectisch proces waarin informatie verzamelen, hypothesevorming, doelstelling en interventie elkaar voortdurend afwisselen
De werkhypotheses hebben vooral betrekking op de structuur en de visie van het gezin. De therapeut is deel van het systeem
Doel:
Het bereiken van structurele veranderingen die het gezin nodig heeft om de verschillende gezinsfuncties beter uit te voeren, zodat het symptoomgedrag zijn functie verlies
Het induceren van inzicht bij de gezinsleden in niet primair, de verandering van het gedrag en van de interactiepatronen krijgen prioriteit
Structurele verandering en een nieuwe visie induceren
Rol van de therapeut
Hij moet ook strategisch denken, het creëren van enactments is een belangrijke voorwaarde
Directief zijn betekent ook dat je de leiding neemt
Een structureel therapeut is een directief therapeut, hij stelt zich actief op, hij dient dus veel aandacht te geven aan de wijze waarop hij zo vlug mogelijk een goed contact, een vertrouwensrelatie kan opbouwen met de gezinsleden, joinen
Er is veel aandacht voor het creëren van een nieuwe werkelijkheid, reframing en positieve connotatie zijn belangrijke middelen
De therapeut is een deel van het systeem
Bij alle interventies is de therapeut op zoek naar gezondheid en sterkte