Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลด้านจิตสังคมของผู้ป่วยเด็กและครอบครัว (กลุ่มที่ 3) (สาเหตุของโรค…

- - - - ก้าวร้าว
      - ถดถอย
      - กลัว
      - ซึมเศร้า
      - กังวลต่อการพลัดพราก
        
        ระยะหมดหวัง
        
        ระยะปฏิเสธ
        
        ระยะประท้วง
    - - Tachypnea
      - oxygen sat ลดลง
      - Tachycardia
      - Pallor
      - เหนื่อยง่าย
      - นอนหลับน้อย
      - ไม่มีแรง
      - หงุดหงิด
    - - HRเร็ว,RRเร็ว,BPเพิ่มขึ้น
      - เหงื่อออก ผิวซีดเย็น นอนไม่หลับ
      - เด็กโตดูพฤติกรรมเป็นหลัก
      - เบื่ออาหาร ท้องอืด คลื่นไส้อาเจียน
  - - - ยอมรับ
      - กลัว
      - ซึมเศร้า
      - หงุดหงิดคบข้องใจ
      - ต่อรอง
      - โกรธ
      - ปฏิเสธ
    - - กลุ้มใจ
      - กลัวตัวเองเป็นสาเหตุความเจ็บป่วย
      - ว้าเหว่
      - อิจฉา
- - - - จัดสิ่งแวดล้อมให้เหมาะสมกับพัฒนาการ
      - ระมัดระวังการสัมผัสแตะต้องตัวผู้ป่วยเด็กเพื่อลดความตื่นตระหนก
      - สร้างสัมพันธภาพเพื่อให้เกิดความคุ้นชินและลดความวิตกกังวล
    - - ผู้ป่วยมีสามารถปรับตัวกับสิ่งแวดล้อมใหม่ได้
  - - - ศึกษาวิธีการรักษาโรคและการลดความเจ็บปวดเพื่อวางแผนการทำการพยาบาล
      - เลือกวิธีการเตรียมผู้ป่วยก่อนทำหัตถการให้เหมาะสมกับวัย
      - อธิบายการรักษาอย่างเป็นรูปธรรมเพื่อสร้างความเข้าใจและลดความกลัว
      - ใช้ภาษาเข้าใจง่าย ไม่น่ากลัว ไม่หวาดเสียวในการอธิบายพูดคุย เพื่อป้องกันการจินตนาการของผู้ป่วยและครอบครัวที่เกินจริง
      - ให้แสดงความคิดเห็นและความรู้สึกต่อการรักษาเพื่อลดความกลัวต่อการรักษา
      - ประเมินระดับความเจ็บปวดเพื่อวางแผนการพยาบาลในการลดความเจ็บปวด
      - เบี่ยงเบนความสนใจจากความกลัวและการเจ็บปวด เช่น ส่งเสริมการพักผ่อนนอนหลับ การใช้ความร้อนความเย็นในการบรรเทาความเจ็บปวด
      - ให้ยาบรรเทาความเจ็บปวด
    - - ผู้ป่วยให้ความร่วมมือในการทำหัตถการและการรักษาโรค
  - - - แนะนำบิดา-มารดาให้บอกเด็กว่าจะไม่ทอดทิ้ง
        ให้คำสัญญาและตามคำสัญญา
      - อนุญาตให้บิดา-มารดาเฝ้าบุตรได้
      - อนุญาตให้อยู่กับบุตรขณะทำหัตถการได้
        ในกรณีที่ต้องการเตรียมตัวในการรักษา
      - อธิบายปฏิกิริยาแยกจากของเด็กให้บิดา-มารดาเข้าใจ
      - อนุญาตให้นำเครื่องใข้ส่วนตัวมาได้
      - แนะนำให้บิดา-มาารดาเล่าถึงบุคคลในครอบครัว
      - ส่งเสริมให้เพื่อนหรือคุณครูมาเยี่ยม
      - แนะนำให้นำหนังสือเรียนมาอ่านและฝึกทำแบบฝึกหัดต่างๆได้
        เมื่อผู้ป่วยสามารถทำได้
    - - ผู้ป่วยสามารถปรับตัวในการอยู่โรงพยาบาล สามารถอยู่ร่วมกับพยาบาลหรือเจ้าหน้าที่ดูแลสุขภาพเมื่อไม่มีผู้ปกตรองอยู่ด้วย
  - - - บอกความเหมือนและแตกต่างของร่างกาย
        ภายหลังจากการผ่าตัดหรือความเจ็บป่วย
      - ช่วยเหลือและแนะนำการปรับตัว
      - ไม่ละเลยสุขวิทยาส่วนตัว
    - - ผู้ป่วยสามารถปรับตัวต่อการสูญเสียอวัยวะหรือภาพลักษณ์ที่เกิดการเปลี่ยนแปลง
  - - - อธิบายแนวทางการรักษาให้ชัดเจน
      - สังเกตุปฏิกิริยาที่บอกถึงความกลัวและความวิตกกังวล
      - อยู่เป็นเพื่อนไม่ทอดทิ้งผู้ป่วย
      - แนะนำให้ญาติดูแลผู้ป่วยอย่างใกล้ชิด
      - ดูแลสุขวิทยาส่วนบุคคลเสมอ
      - บรรเทาความไม่สุขสบายต่างๆ
    - - ผู้ป่วยมีความวิตกกังวลจากความรู้สึกกลัวตายลดลง