เมื่อทารกคลอดแล้วอาจจะใช้สายยางอ่อนขนาดเล็กดูดน้ำคร่ำเพิ่มเติมที่ส่วนที่ต่ำลงมาจากปากหากมีขี้เทาปนในน้ำคร่ำ ประกอบกับทารกหายใจช้า ความตึงตัวของกล้ามเนื้อลดลง ควรใส่ท่อหลอดลมคอ เพื่อดูดขี้เทาออกก่อน เพราะขี้เทามักเหนียวดูดผ่านท่อเล็กไม่ได้

หลังจากนั้นควรดูสภาพทารกไม่ให้ขาดออกซิเจนนานเกินจำเป็น คือ ไม่ควรนานเกิน 20 นาทีหรืออัตราการเต้นของชีพจรช้าลง

กรณีที่ยังไม่หมดเมื่อทำคลอดไหล่แล้ว แต่ยังไม่ดึงตัวทารกออกมา ให้รีบดูดน้ำคร่ำเพิ่มทั้งในปากและจมูกก่อนที่ทารกจะร้อง

กรณีที่น้ำคร่ำมีขี้เทาปนและทารกยังร้องดี หายใจได้ดี ความตึงตัวของกล้ามเนื้อปกติ ไม่จำเป็นต้องใส่ท่อหลอดลมคอเพื่อดูดขี้เทา แต่สามารถให้การพยาบาลช่วยเหลือได้ตามปกติ

เมื่อศีรษะทารกคลอด ให้ผู้คลอดหยุดเบ่งแล้วดูดเอาเมือก น้ำคร่ำออกจากปากและจมูกทันที

ประวัติขี้เทาในน้ำคร่ำ

อาการหายใจลําบากที่ไม่ใช่เกิดจากโรคปอดอื่น หน้าอกโป่งมากกว่าปกติ

การตรวจพบขี้เทาอยู่ในหลอดลมคอโดยการทํา tracheal suction หรือทางเดินหายใจของทารก

ภาพรังสีทรวงอกพบลักษณะของปอดอักเสบจากการสูดสําลักขี้เทา(infilltration)