Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Geesteswetenschappelijke pedagogie (1. Opvoeding is een deel van het leven…
Geesteswetenschappelijke pedagogie
1. Opvoeding is een deel van het leven
Opvoeden is een onvermijdelijk deel van ons leven.
Je kan geen afstand nemen van opvoeding, want iedereen is zelf opgevoed.
We kunnen opvoeden enkel van binnenuit benaderen.
Opvoeding is geen technische kwestie.
Opvoeden is doorgeven wat we waardevol vinden, zonder enige garantie op het slagen ervan.
Opvoeden is uit zichzelf waardevol.
Is opvoeden uit zichzelf waardevol? Je moet hiervoor naar jezelf kijken en kijken naar wat opvoeding voor je heeft gedaan.
De Hermeneutiek
Methode voor de natuurwetenschappen aanvaarden:
afstandelijk benaderen en algemene wetten achterhalen
.
Menswetenschappen en pedagogiek waren op zoek naar eigen methode.
Hermeneutiek = leer van het interpreten. Het hangt vast aan het verstaan van de wereld.
Er is maar een betekenis/ interpretatie dankzij een voorverstaan dat er al is.
Menselijke cultuur is nooit zuiver verstaan, interpretatie is altijd van binnen uit. Je vertrekt vanuit je eigen visie om iets te interpreteren
(elke interpretatie = een subjectieve visie)
Hermeneutische cirkel = je zit opgesloten in je eigen manier van denken.
2. Opvoeding bestaat uit doorgeven van intensifiëring van een cultuur
Opvoeding is relationeel: het gaat om een ontmoeting tussen generaties
Oudere generatie geeft een wereld vol betekenissen door aan de nieuwkomers.
Het doorgeven van de wereld gebeurd op een organische manier, zo doorgeven dat vernieuwing mogelijk is.
Cultuur = kwestie van constante verandering, vernieuwing en herbronning.
Transformatie is maar mogelijk bij een bestaande wereld van betekenissen.
Opvoeding is altijd een paradoxaal gegeven, iets doorgeven in de hoop dat het blijft bestaan, dat anderen er opnieuw mee kunnen beginnen.
3. Het leven zelf is contradictoir, en het is niet anders met het fenomeen opvoeden
Opvoeden wordt gekenmerkt door constitutieve antinomieën
(= dingen die elkaar uitsluiten, ze maken opvoeding juist mogelijk)
Drie tegenstellingen die kenmerkend zijn voor opvoeden
Ideaal vs realiteit =
we moeten een ideaal hebben voor opvoeding, maar we mogen niet vreemd worden van de werkelijke realiteit.
Initiatie vs bevrijding/ transformatie =
we moeten bestaande wereld doorgeven en mogelijkheid openhouden dat er transformatie plaats vindt.
Zelfbestendiging vs zelfopheffing
= op een bepaald moment stopt de opvoeding, de noodzaak dat opvoeding zich op een bepaald moment opheft.
Echte opvoeding = antinomieën respecteren als deel van het leven
Als we echte opvoeding willen, moeten we een evenwicht vinden
4. Nimmer eindigend proces van objectivering en resubjectivering
Scheppen van cultuur = subjectieve kwestie, want je eigen gedachten en gevoelens zijn het vertrekpunt.
Om wereld te delen moet je het objectiveren in concrete cultuurproducten.
Hiermee gaat nieuwe generatie aan de slag: geobjectiveerde cultuurobjecten worden geresubjectiveerd
--> waarborgt continuïteit en vernieuwing !!!
Proces = BILDUNG !!!
Bildung: een conservatief ideaal?
= een moeilijk vatbaar begrip
= opvoeding is het proces én de inhoud van het proces !!!
Na WOII afkeer voor GWP -> opvoeding niet meer initiëren in een bestaande cultuur, maar radicaal emanciperen