Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทที่ 4 ความเป็นครูเป็นครู-วิวัฒนาการของวิชาชีพครู (การพัฒนาตนเพื่อก้าวหน…
บทที่ 4
ความเป็นครูเป็นครู-วิวัฒนาการของวิชาชีพครู
การพัฒนาตนเพื่อก้าวหน้าสู่ความเป็นครูมืออาชีพ
ปฏิบัติตนให้มีความเหมาะสมเป็นที่ยอมรับของทุกคนที่พบเห็น ไม่ว่าจะอยู่ในโรงเรียน หรือในชุมชนที่ตนอยู่
การศึกษาแนวทางการจัดการศึกษาของชาติและนโยบายของโรงเรียนของตนเอง เพื่อเป็นแนวทางในการปฏิบัติงาน การจัดกิจกรรมการเรียนรู้การพัฒนาโรงเรียน และพัฒนาผู้เรียนสู่เป้าหมายการศึกษาที่ถูกต้อง
ศึกษาพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน หลักสูตรสถานศึกษาให้ชัดเจน นำมาออกแบบการเรียนรู้ จัดกระบวนการเรียนรู้ กำหนดการวัดประเมินผลการเรียนรู้เพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ และทักษะต่าง ๆ
รู้จักผู้เรียนว่า ผู้เรียนแต่ละคนเป็นอย่างไร มีจุดเด่น และจุดที่ต้องพัฒนาอะไรบ้าง
ครูต้องมีการวิเคราะห์ผู้เรียนรายบุคคล เพื่อเป็นข้อมูลพื้นฐานที่สำคัญในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ให้เหมาะสม สอดคล้องกับศักยภาพของผู้เรียน
จัดทำแผนการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ในกระบวนการมีกิจกรรมให้ผู้เรียนได้ฝึกคิด ฝึกปฏิบัติ มีส่วนร่วมในการเรียนรู้ให้มากที่สุด
กิจกรรมการเรียนรู้ควรมีการบูรณาการในกลุ่มสาระการเรียนรู้ของตนเอง และกลุ่มสาระการเรียนรู้อื่น ๆ
จัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นการวัดประเมินผลที่หลากหลาย ตามสภาพจริงของผู้เรียน
จัดกิจกรรมหรือดำเนินโครงการที่มุ่งเน้นพัฒนาผู้เรียนให้เกิดความรู้ทักษะ หรือคุณลักษณะที่พึงประสงค์อย่างต่อเนื่อง
อบรมแนะนำพัฒนาผู้เรียน กำกับติดตาม แก้ปัญหาอย่างต่อเนื่อง โดยใช้การวิจัยช่วยในการแก้ปัญหาผู้เรียนในด้านต่าง ๆ
วิวัฒนาการวิชาชีพครูในสมัยก่อนกรุงสุโขทัยถึงสมัยกรุงรัตนโกสินทร์
ช่วงที่ 5 การศึกษาสมัยปัจจุบัน พ.ศ. 2535 ถึงปัจจุบันเรียกว่ายุคทองของวิชาชีพครู
ช่วงที่ 2 การศึกษาของไทยสมัยปฏิรูปการศึกษา พ.ศ. 2412 ถึง พ.ศ 2474 เรียกว่ายุคก่อนมีพระราชบัญญัติครูพุทธศักราช 2488
ช่วงที่ 1 การศึกษาของไทยสมัยโบราณ พ.ศ 1781 ถึง พ.ศ 2411
การศึกษาสมัยกรุงศรีอยุธยา พ.ศ. 1893 ถึง พ.ศ. 2310
การศึกษาสมัยกรุงสุโขทัย พ.ศ 1781 ถึง พ.ศ 1921
การศึกษาสมัยกรุงธนบุรีและกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น พ.ศ. 2311 ถึงพ.ศ. 2411
ช่วงที่ 3 การศึกษาของไทยสมัยการปกครองระบอบรัฐธรรมนูญระยะแรก พ. ศ. 2475 ถึงพ.ศ. 2491 เรียกว่ายุครุ่งอรุณของวิชาชีพครู มีการดำเนินงานในรูปสมาคมวิชาชีพครูมาเกือบศตวรรษ
ช่วงที่ 4 การศึกษาไทยสมัยพัฒนาการศึกษา พ.ศ. 2492 ถึงพ.ศ. 2534 เรียกว่ายุคแห่งความคิดและความพยายาม
สภาพปัญหาและแนวทางการพัฒนาวิชาชีพครูในประเทศไทย*
ปัญหาที่สำคัญคือปัญหาเกี่ยวกับครูและบุคลากรทางการศึกษา ซึ่งมีปัญหาตั้งแต่การผลิต การใช้ การพัฒนา และการรักษามาตรฐานของวิชาชีพครู
คนทั่วไปมีดูแคลนเป็นวิชาชีพที่มีรายได้ต่ำ ผู้ประกอบวิชาชีพครูยากจน ผู้ปกครองที่มีการศึกษาสูงและมีฐานะดีไม่ประสงค์จะให้บุตรหลานของตนศึกษาเพื่อออกไปประกอบวิชาชีพครู นักศึกษาที่สมัครเรียนในสาขาครูส่วนมากเป็นผู้ที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนต่ำ จึงเป็นสาเหตุทำให้ต้องมีการปฏิรูปการศึกษาอย่างขนานใหญ่
การปฏิรูปวิชาชีพครู
จัดให้มีระบบและกระบวนการผลิตและพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาให้มีคุณภาพและมาตรฐานเหมาะสมกับการเป็นวิชาชีพชั้นสูง ปรับปรุงให้สถาบันที่ผลิตและพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษามีความพร้อมและความเข้มแข็งในการเตรียมบุคลากรใหม่ และพัฒนาบุคลากรประจำการอย่างต่อเนื่อง
จัดให้มีการควบคุมและรักษามาตรฐานการประกอบวิชาชีพครู โดยจัดตั้งองค์กรวิชาชีพครูและสภาวิชาชีพครู ทำหน้าที่กำหนดมาตรฐานวิชาชีพ ออกและเพิกถอนใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ กำกับดูแลและการปฏิบัติตามมาตรฐานและจรรยาบรรณของวิชาชีพ รวมทั้งพัฒนาวิชาชีพครู ผู้บริหารสถานศึกษาและผู้บริหารการศึกษา
จัดให้มีองค์กรกลางบริหารงานบุคคลของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา โดยยึดหลักการกระจายอำนาจการบริหารงานของบุคคลสู่เขตพื้นที่การศึกษาและสถานศึกษา
จัดให้มีกฎหมายว่าด้วยเงินเดือน ค่าตอบแทน สวัสดิการและสิทธิประโยชน์ เกื้อกูลสำหรับข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา
จัดให้มีกองทุนส่งเสริมครู คณาจารย์ และบุคลากรทางการศึกษาเพื่อจัดสรรเงินอุดหนุน งานริเริ่มสร้างสรรค์ ผลงานดีเด่น เชิดชูเกียรติครูและบุคลากรทางการศึกษา
ให้หน่วยงานทางการศึกษาระดมทรัพยากรบุคคลในชุมชนให้มีส่วนร่วมในการจัดการศึกษา นำประสบการณ์ความรอบรู้ ความชำนาญของบุคคลมาใช้เพื่อให้เกิดประโยชน์ทางการศึกษา ที่ส่งเสริมและสนับสนุนการจัดการศึกษาตามมาตรฐานวิชาชีพครู