Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

COPD with AE with pneumonia maxresdefault (ยาหรือสารน้ำที่ผู้ป่วยได้รับ,…

- - - - Chest X-rays พบ Hyperinflation
  - - - ยาขยายหลอดลมกลุ่ม anticholinergic
        
        Oxitropium
        
        Tiopium bromide
        
        Ipratropium bromide
      - ยาขยายหลอดลมกลุ่ม Methylxanthines
        
        ใช้บ่อยได้แก่ ยา Theophylline
      - ยาขยายหลอดลมกลุ่ม beta-adrenergic agonist
      - ยาลดการอักเสบกลุ่ม Corticosteroids
    - - เน้นรักษาด้วยยาสูดขยายหลอดลม
        
        Breath-Actuated MDI
        
        ผู้ใช้ยาจะต้องอม mouthpiece ของกระบอกยาให้สนิท แล้วสูญหายใจเข้าทางปากช้าๆ แล้วกลั้นหายใจ ก่อนที่จะหายใจออกช้าๆ ทางปาก
        
        ข้อดี คือไม่ต้องกดยาก่อนที่จะสูดหายใจเข้า
        
        เป็นการใช้ยา MDI ที่ไม่ต้องใช้แรงดันในการขับเคลื่อนยา
        
        Dry Power Inhaler(DPI)
        
        ผู้ใช้ยาจะต้องอม mouthpiece ของกระบอกยาให้สนิท แล้วสูดหายใจเข้าทางปากให้เร็วและลึกแล้วกลั้นหายใจประมาณ 10 วินาที
        
        ใช้ง่าย ใช้ความเร็วในการสูดมากกว่า 30 ลิตรต่อนาที ไม่ต้องสูดหายใจให้ได้จังหวะกับการกดยา
        
        Metered-Dose Inhalers(MDI)
        
        ข้อดีคือออกฤทธิ์ได้เร็วเพราะยาจะสัมผัสกับตัวรับในปอดได้ทันที
        
        การใช้ยาโดยผ่านเครื่องพ่นสำเร็จรูปสำหรับสูดหายใจ
        
        Nebulizers
        
        ใช้ได้กับยาทุกชนิด ส่วนใหญ่ยาที่ใช้เป็นยา short acting beta 2 agonist และ ipratropium bromide
        
        การหายใจช้าๆลึกๆ จะทำให้ได้ยามากขึ้น
- - - - เป็นยาลดกรดชนิด Proton pump inhibitor
      - รักษาหลอดอาหารอักเสบ(Erosive esophagitis) ซึ่งมีโรคกรดไหลย้อน(Gastroesophageal reflux disease : GERD) ร่วมด้วย
    - - ท้องเสีย
      - ปวดศีรษะ
      - มึนงง
  - - - ยาลดความหนืดข้นของเสมหะ
      - รักษาโรคทางเดินหายใจที่มีเสมหะมาก
    - - จุกเสียดที่หลอดอาหาร คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย
      - ซึม ง่วงนอน เยื่อบุปากอักเสบ น้ำมูกใสๆไหล
      - ควรระวังในผู้ป่วยที่เป็นโรคหอบหืด เพราะอาจทำให้หลอดลมเกร็งตัว อาจมีอาการไข้ หนาวสั่น
  - - - เป็นยาขับปัสสาวะ
      - ลดอาการบวมจากสาเหตุ ตับแข็ง หัวใจวาย และโรคไต
    - - ร่างกายขาดน้ำอย่างรวดเร็ว
      - ทำให้มีการการมึนงง สับสน
      - ปริมาณเลือดไหลเวียนต่ำผิดปกติความดันโลหิตต่ำเมื่อเปลี่ยนท่า
      - มีอาการของการสูญเสียโซเดียม
        โปแตสเซียม และ แคลเซียม เช่น อ่อนเพลีย ไม่มีแรง เป็นตะคริว เบื่ออาหาร เป็นต้น
      - ทำให้มียูเรีย ไนโตรเจน
        ครีอะตินิน กรดยูริก และน้ำตาลในเลือดสูง
  - - - เป็นยาระงับอาการปวด
      - ควบคุมอาการปวดศีรษะ ลดไข้จากการติดเชื้อแบคทีเรียหรือไวรัส
      - ใช้ในผู้ป่วยที่แพ้แอสไพริน มีปัญหาเลือดออก ได้รับยาต้านการแข็งตัวของเลือด
    - - ง่วงซึม แพ้ยา เช่น มีผื่น บวม เป็นแผลที่เยื่อบุช่องปาก มีไข้
      - ในขนาดที่มากเกินไปอาจทำให้เกิดตับวายและถึงแก่ความตายได้ คลื่นไส้อาเจียน อ่อนเพลีย อาการดีซ่าน ระดับน้ำตาลในเลือดต่ำ
  - - - ผู้ที่เคยเกิดอาการอันเนื่องจากหลอดเลือดแข็ง เช่น Ischemic stroke, กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด หรือมีความผิดปกติของหลอดเลือดส่วนปลาย
      - ลดอุบัติการณ์ของการเกิดอาการอันเนื่องจากหลอดเลือดแข็ง เช่น กล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด
      - เป็นยาต้านเกล็ดเลือด(antiplatelet aggregation inhibitor)
    - - การมีเลือดออกในทางเดินอาหาร ในสมอง อาจเกิด Neutrophil ต่ำมาก
  - - - ยาออกฤทธิ์ยับยั้งการหลั่งกรดในกระเพาะอาหาร
      - เพื่อป้องกันหรือรักษาแผลในกระเพาะอาหารและลำไส้เล็ก และอาการแสบยอดอกเนื่องจากหลอดอาหารอักเสบจากกรดไหลย้อน
      - เพื่อป้องกันเลือดออกในกระเพาะอาหารจากภาวะ
        เครียดในผู้ป่วยหนัก หรือผู้ป่วยที่ได้ยาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์
      - เพื่อรักษาอาการจุกเสียดท้อง แน่นท้องหลังรับประทานอาหารเนื่องจากอาหารไม่ย่อยและมีกรดมากเกิน และรักษาการหลั่งกรดในกระเพาะอาหารมากเกินไปในกลุ่มอาการโซลลิงเกอร์-เอลลิสัน
        (Zollinger-Ellison syndrome)
    - - ท้องร่วง อาการปวดท้อง คลื่นไส้ อาการท้องอืด ผื่น
        เวียนศีรษะ ปวดศีรษะ นอนไม่หลับ
  - - - ยาถ่ายในกลุ่มที่กระตุ้นการถ่ายอุจจาระ
      - รักษาผู้ป่วยที่มีภาวะท้องผูก
    - - หากใช้ยานานๆ อาจทำให้เกิดท้องเสีย สูญเสียน้ำและเกลือแร่
        น้ำหนักลด
      - ปวดท้อง ท้องอืด คลื่นไส้
  - - - รักษาแผลในทางเดินอาหาร
    - - อาจทำให้เกิดการระคายเคืองในทางเดินอาหาร
      - ทำให้ระบายหรือถ่ายท้อง ท้องเสีย เป็นตะคริวที่ท้อง
      - อาจเกิดภาวะเป็นพิษจากเกลือแมกนีเซียมเกิดอาการง่วงซึม ความดันโลหิตต่ำ
        หัวใจเต้นผิดปกติ กล้ามเนื้ออ่อนแรง คลื่นไส้ อาเจียน
  - - - ยารักษาโรคหัวใจ
    - - ภาวะโปแตสเซียมในเลือดสูง
      - ความดันโลหิตต่ำ
      - ไอ
      - ไตวาย
      - เวียนศีรษะ
  - - - ยาขยายหลอดลม
    - - อาจพบอาการกล้ามเนื้อสั่น กระสับกระส่าย
      - ที่พบไม่บ่อยนักได้แก่ อาการหัวใจเต้นเร็ว เวียนศีรษะ ใจสั่นหรือปวดศีรษะ
- - - - 1.ผู้ป่วยมีเสมหะมาก ลักษณะสีขาวขุ่น เหนียว ข้น ไม่สามรถไอขับออกมาเองได้
      - 3.ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        22/10/62
        Hemoglobin(Hb) 11.3 g/dL ต่ำกว่าปกติ
        
        29/10/62
        Hemoglobin(Hb) 10.8 g/dL ต่ำกว่าปกติ
        Hematocrit 35 % ต่ำกว่าปกติ
      - 2.ผู้ป่วยหายใจมีเสียง wheezing
    - - 1.ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนเพียงพอ ไม่มีอาการหายใจลำบากหรือ
        หอบเหนื่อย ปลายมือปลายเท้าไม่ซีด
      - 2.ทางเดินหายใจโล่ง เสมหะลดลง
      - 3.สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        
        BT = 36.5 - 37.4 องศาเซลเซียส
        
        PR =60 -100 BPM
        
        BP =90-140/60-90 mmHg
        
        RR = 16- 24 BPM
      - 4.O2 Saturation ≥ 90%
      - 5.ผลตรวจทางห้องปฏิบัติการอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        ผล Complete blood count
        
        Hemoglobin(Hb) 12.3 - 15.5 g/dL
        
        Hematocrit 36.8 - 46.8 %
        ผล Arterial blood gas
        
        PaO2 74 - 108 mmHg
        
        PaCO2 32 - 46 mmHg
    - - ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย
    - - 2.บันทึกสัญญาณชีพทุก 4 ชม. โดยเฉพาะอัตราการหายใจ และประเมินค่าความอิ่มตัวของออกซิเจนในเลือด (O2 Saturation )
      - 6.ดูแลให้ผู้ป่วยลดการทำกิจกรรม แนะนำให้ผู้ป่วยพักผ่อนบนเตียง
        เพื่อลดการใช้ออกซิเจน
      - 4.ดูแลและสอนให้ผู้ป่วยไออย่างมีประสิทธิภาพ(Effective cough) เพื่อให้ขับเสมหะออกได้ง่าย ทางเดินหายใจโล่ง พร้อมทั้งสังเกตลักษณะ สี และปริมาณของเสมหะ
      - 7.บริหารการหายใจโดยใช้กล้ามเนื้อหน้าท้องและกะบังลม สอนให้ผู้ป่วยหายใจแบบ pulsed lip breathing คือ การหายใจเข้าทางจมูกช้าๆ ให้ท้องพองออกจะช่วยลดการทำงานของ accessory muscle แล้วหายใจออกเป่าออกทางปากโดยห่อปากเล็กน้อยคล้ายเป่าเทียนอย่างช้าๆ เพื่อชะลอการตีบแคบของหลอดลม และเพิ่มปริมาตรของการหายใจออกแต่ละครั้ง ลดการคั่งของอากาศในปอด โดยคงความดันบวกในการหายใจ ทำอย่างน้อยวันละ 4 ครั้ง ครั้งละ 15 นาที
      - 3.จัดท่านอนศีรษะสูง 30 องศา เพราะทำให้กระบังลมเคลื่อนต่ำลง ปอดขยายตัวได้เต็มที่เพิ่มพื้นที่ในการแลกเปลี่ยนก๊าซมากขึ้น
        และเปลี่ยนท่านอนทุก 2 ชม.
      - 1.ประเมินอัตราการหายใจ ความลึก การใช้กล้ามเนื้ออื่นๆช่วยในการหายใจ และประเมินภาวะ cyanosis
      - 9.ติดตามผลตรวจทางห้องปฏิบัติการ Hb ให้อยู่ในเกณฑ์ปกติ
      - 10.ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับยาตามแผนการรักษาของแพทย์
        Acetylcysteine (200)1×3 oral pc เพื่อลดความหนืดข้นของเสมหะ
        Berodual 1 NB prn q 8 hr. เป็นยาขยายหลอดลม
      - 5.ฟังเสียงหายใจและฟังเสียงปอดทุก 1-2 ชม.เพื่อประเมินเสมหะมากน้อยเพียงใด ควรได้ยินเสียงลมหายใจเท่ากัน เมื่อทรวงอกขยายขณะหายใจ
      - 8.กระตุ้นให้ผู้ป่วยดื่มน้ำมากๆ วันละ 2,000-3,000 มิลลิลิตรเพื่อให้เสมหะอ่อนตัวช่วยให้ขับออกได้ง่ายขึ้น
    - - 29/10/62
        
        2.ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย มีหายใจเหนื่อยบ้างเมื่อลุกนั่งหรือทำกิจกรรม ไม่มีอาการแสดงของภาวะ cyanosis
        
        3.ผู้ป่วย off HFNC ทางเดินหายใจโล่ง เสมหะลดน้อยลง
        
        1.สัญญาณชีพอยู่ในเกณ์ปกติ
        
        BT 36.9 องศาเซลเซียส
        
        PR 82 BPM
        
        BP 91/60 mmHg
        
        RR 26 BPM
        
        O2 Saturation อยู่ระหว่าง 88 - 95 %
        
        ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        Hemoglobin(Hb) 10.8 g/dL(29/10/62)
        
        Hematocrit 35.0 % (29/10/62
        
        PaO2 182.0 mmHg (26/10/62)
        
        PaCO2 35.8 mmHg(26/10/62)
      - 30/10/62
        
        2.ผู้ป่วยสามารถหายใจ room air ได้
        
        3.ผู้ป่วยได้รับออกซิเจนเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย มีหายใจเหนื่อยบ้างเมื่อลุกนั่งหรือทำกิจกรรม ไม่มีอาการแสดงของภาวะcyanosis
        
        1.สัญญาณชีพอยู่ในเกณฑ์ปกติ
        
        BT 36.4 องศาเซลเซียส
        
        RP 94 BPM
        
        BP 110/62 mmHg
        
        RR 22 BPM
        
        O2 Saturation อยู่ระหว่าง 91 - 95 %
        
        5.ผู้ป่วยสามารถฝึกการหายใจแบบ pulsed lip breathing ได้อย่างถูกต้อง
  - - - 1.ผู้ป่วยช่วยเหลือตนเองไม่ได้
      - 2.ผิวหนังบริเวณก้นกบมีลักษณะแดง
      - Fall score = 4 คะแนน
        มีความเสี่ยงต่ำต่อการพลัดตกหกล้ม
      - 4.PAT Score (27/10/62) = 5 คะแนน
        ความเสี่ยงต่ำ
      - 5.Braden score (27/10/62) = 10 คะแนน
        เสี่ยงต่อการเกิดแผลกดทับสูง
    - - 1.ผู้ป่วยไม่มีบาดแผลเกิดขึ้นตามร่างกาย ผิวหนังไม่มีรอยแดง ถลอก ผิวหนังชุ่มชื้นดี
      - 2.ผู้ป่วยไม่ตกเตียง
      - 3.ผู้ป่วยไม่มีข้อยึดติด สามารถเคลื่อนไหวแขน ขา ได้
    - - ผู้ป่วยไม่เกิดภาวะแทรกซ้อน พลัดตกหกล้ม ข้อยึดติด แผลกดทับ
    - - 2.ประเมินความสามารถในการทำกิจกรรมต่างๆ
      - 1.ประเมินสภาพผิวหนัง สังเกตรอยแดง แผลกดทับโดยเฉพาะบริเวณที่เป็นปุ่มกระดูกต่างๆ
      - 8.ตรวจสอบความแข็งแรงของไม้กั้นเตียง ถ้ามีการเลื่อนหลุด ชำรุด ต้องรีบแก้ไข
      - 9.ดึงไม้กั้นเตียงขึ้นทุกทั้ง2ข้างทุกครั้ง เมื่อทำหัตถการเสร็จ และเมื่อผู้ป่วยอยู่ตามลำพัง
      - 3.พลิกตะแคงตัวผู้ป่วยอย่างน้อยทุก 2 ชม. ทำด้วยความนุ่มนวล ไม่ควรให้ผิวหนังเสียดสีกับที่นอนเพราะ
        จะทำให้เกิดแผลถลอกได้ง่าย และใช้หมอนรองบริเวณที่มีปุ่มกระดูก เพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับ
      - 4.นวดหลังและผิวหนังบริเวณที่มีปุ่มกระดูก เพื่อกระตุ้นการไหลเวียนโลหิต ถ้าผิวหนังแห้งให้ทาโลชั่นหรือน้ำมัน ช่วยให้ผิวหนังมีความชุ่มชื้น
      - 5.ดูแลผ้าปูที่นอนให้สะอาดและเรียบตึงอยู่เสมอ
      - 6.ดูแลการขับถ่ายไม่ให้ผู้ป่วยนอนแช่อุจจาระ ปัสสาวะ ทำความสะอาดบริเวณ perinium หลังการขับถ่ายทุกครั้ง ทำความสะอาดอย่างเบามือไม่ขัดหรือถูแรงๆ เพื่อป้องกันการเสียดสีต่อผิวหนัง
      - ไม่ปล่อยให้ผู้ป่วยอยู่ตามลำพัง เมื่อปิดม่านทำหัตถการต่างๆ พยาบาลควรอยู่ใกล้ๆ เพื่อช่วยเหลือได้ทันท่วงที
      - กระตุ้นให้ญาติมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วยและช่วยเหลือผู้ป่วยอย่างปลอดภัย
      - 7.บริหารข้อต่างๆ ตามหลักของ ROM และทำ Passive exercise
    - - 29/10/62
        
        2.ผู้ป่วยไม่ตกเตียง สามารถลงมานั่งเก้าอี้ที่ข้างเตียงได้อย่างปลอดภัย
        
        3.ผู้ป่วยสามารถเคลื่อนไหวแขนและขาได้เอง ไม่มีข้อยึดติด
        
        1.ผู้ป่วยมีรอยแดงที่ผิวหนังบริเวณก้บกบ
        
        4.Fall score = 4 คะแนน
        มีความเสี่ยงต่ำต่อการพลัดตกหกล้ม.
        
        5.PAT Score = 5 คะแนน
        ความเสี่ยงต่ำ
        
        6.Braden score = 10 คะแนน
        เสี่ยงต่อการเกิดแผลกดทับสูง
      - 30/10/62
        
        3.ผู้ป่วยสามารถเคลื่อนไหวแขนและขาได้เอง ไม่มีข้อยึดติด
        
        4.Fall score = 4 คะแนน
        มีความเสี่ยงต่ำต่อการพลัดตกหกล้ม.
        
        2.ผู้ป่วยไม่ตกเตียง สามารถลงมานั่งเก้าอี้ที่ข้างเตียงได้อย่างปลอดภัย
        
        5.PAT Score = 5 คะแนน
        ความเสี่ยงต่ำ
        
        1.ผู้ป่วยมีรอยแดงที่ผิวหนังบริเวณก้บกบ
        ไม่มีรอยแผลเพิ่มบนผิวหนังทั้วร่างกาย
        
        6.Braden score = 10 คะแนน
        เสี่ยงต่อการเกิดแผลกดทับสูง
  - - - 1.ญาติแสดงสีหน้าและท่าทางวิตกกังวล
      - 2.ญาติบอกว่าเห็นผู้ป่วยแถวบ้านเจาะคอแล้วตายก็เลย
        ไม่อยากให้ผู้ป่วยเจาะคอ
    - - ลดความวิตกกังวล ช่วยให้ญาติรู้สึกผ่อนคลายไม่เครียด
    - - 1.ญาติผู้ป่วยมีสีหน้ายิ้มแย้ม สดใส มากขึ้น
      - 2..ญาติไม่แสดงอาการวิตกกังวล เข้าใจเกี่ยวกับโรคที่ผู้ป่วยเป็น
      - 3.ญาติเข้าใจเกี่ยวกับโรคที่ผู้ป่วยเป็นและเข้าใจเกี่ยวกับการรักษา
    - - 1.สร้างสัมพันธภาพที่ดีกับญาติของผู้ป่วย
      - 2.เข้าไปพูดคุยกับญาติของผู้ป่วยด้วยท่าทีที่เป็นมิตร และตั้งใจฟังในสิ่งที่ญาติกำลังพูด เพื่อสร้างสัมพันธภาพและให้ญาติได้ระบายในสิ่งที่กังวลใจ
      - 3.เปิดโอกาสให้ญาติซักถามสิ่งที่สงสัย
      - 4.พูดและปลอบโยน ให้กำลังใจญาติของผู้ป่วย
      - ประเมินภาวะวิตกกังวลโดยสังเกต พฤติกรรม สีหน้าท่าทาง
        การเคลื่อนไหวร่างกาย และจากการ ซักถาม
      - 5.อธิบายให้ญาติทราบถึงการเจ็บป่วยปัจจุบันของผู้ป่วยและการรักษาเพื่อลดความวิตกกังวลเกี่ยวกับการรักษา
    - - 29/10/62
        
        1.ญาติของผู้ป่วยมีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวการรักษาของผู้ป่วยในครั้งนี้
        
        2.ญาติมีความวิตกกังวลลดน้อยลง พูดคุยด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มสดใส
      - 30/10/62
        
        1.ญาติของผู้ป่วยมีความรู้และความเข้าใจเกี่ยวการรักษาของผู้ป่วยในครั้งนี้
        
        2.ญาติมีความวิตกกังวลลดน้อยลง พูดคุยด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มสดใส