Ruch feministyczny i kobiecy w Polsce. Interwencja socjologiczna 1994/1995 prof. dr hab. Anny Matuchniak-Krasuski
Celem tego badania, przeprowadzonego w latach 90. XX wieku była obserwacja stanu raczkujących jeszcze wtedy ruchów feministycznych i kobiecych (określenie „feministyczny” w tamtym okresie mogło być traktowane jako pejoratywne) w Polsce oraz konfrontacja zarówno poglądów, poczynań, jak i doświadczeń ówczesnych feministek. By tego dokonać, skonstruowano grupę, składającą się z liderek i członkiń różnych ugrupowań i organizacji działających na rzecz sytuacji społeczno-politycznej kobiet. Wśród uczestniczek znalazły się identyfikujące się z założeniami ruchów feministycznych, ale również sprzeciwiające się im. Przeprowadzono dyskusję na temat ogólnej sytuacji kobiet w obrębie różnych pól życia społecznego, takich jak życie rodzinne, zatrudnienie i polityka, ale i sam koncept „tożsamości kobiecej” oraz komentowano poziom poparcia dla organizacji działających na rzecz kobiet. Na drodze dyskusji wysunięto wnioski, mówiące o zróżnicowaniu pomiędzy uczestniczkami określającymi się jako feministki zarówno pod względem poglądów, jak i samego postrzegania feminizmu, w pewnych przypadkach, na skutek fundamentalnych różnic poglądowych uczestniczek, uwarunkowanych, na przykład wyznaniem. Wskazano również na konieczność rozwoju ruchu feministycznego w Polsce ze względu na nierówną sytuację społeczno-polityczną kobiet i mężczyzn, ze szkodą na rzecz kobiet.