Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง - Coggle Diagram
อิเหนา ตอน ศึกกะหมังกุหนิง
เนื้อเรื่อง
บทสรุป
อิเหนา
ใช้ หอก,กระบี่ สู้กับท้าวกะหมังกุหนิง แต่ไม่ตาย
ใช้ กริซ สู้ท้าวกะหมังกุหนิงตาย เพราะม้าก้าวเท้าผิด
อิเหนาบอกสังคามาระตา
ห้ามลงจากหลังม้า
ใช้พลงทาน
วิหายสะกำตาย โดยสังคามาระตาฆ่า
เรื่องย่อ
ท้าวดาหาปฏิเสธ
ท้าวกะหมังกุหนิงโกรธ จึงทำศึกชิงนางบุษบาจากจรกา
ท้าวกะหมังกุหนิงส่งจดหมายมาขอบุษบา
วิหยาสะกำชอบบุษบา
ท้าวดาหายกบุษบาให้จรกาเพราะแค้นอิเหนา
กุเรปันส่งจดหมายไปเมืองหมันหยา “เลี้ยงลูกอย่างไรให้มายั่วผู้ชาย” และบอกให้อิเหนามาช่วยรบ
กุเรปันส่งจดหมายถึงอิเหนา (ฉบับที่ 2) “ถ้าไม่ช่วยจะพ่อตัดลูก”
จินตะหราไม่เชื่ออิเหนา คิดว่าอิเหนาจะไปหานางบุษบา
อิเหนาฝาก สการะวาตี และมาหยารัศมีกับจินตะหรา
ผู้แต่ง
ผู้แต่งสมัยอยุธยา
เจ้าหญิงมงกุฏ (อิเหนา หรือ อิเหนาเล็ก)
เจ้าหญิงกุณฑล (ดาหลัง หรือ อิเหนาใหญ่)
ผู้แต่งสมัยรัตนโกสินทร์
ร.2 (พระพุทธเลิศหล้านภาลัย)
รสวรรณคดี
นารีปราโมทย์ (จีบ)
พิโรธวาทัง(โกรธ)
เสารจนีย์ (ชม)
สัลลางดพิไสย (เศร้า)
ลักษณะคำประพันธ์
กลอนบทละคร
ขึ้นต้นด้วยคำว่า
บัดนั้น
ใช้กับตัวละครรอง เสนา คนธรรมดา
มาจะกล่าวบทไป
ใช้เมื่อขึ้นบทใหม่
เมื่อนั้น
ใช้กับตัวลัครสำคัญ/กษัตริย์
มีลักษณะบังคับเหมือนกลอนสี่สุภาพ
ความเป็นมา
แต่งขึ้นเพื่อเฉลิมพระเกียรติแด่พระมหากษัตริย์ชวา
บทวิเคราะห์
คุณค่าด้านเนื้อหา
โครงเรื่อง
ฉาก
ปรากฏฉากรบที่ชัดเจน มีการตั้งค่าย การใช้อาวุธ และการต่อสู้ของตัวละครสำคัญ
ปมขัดแย้ง
ปมปัญหาเป็นเรื่องที่อาจเกิดได้ในชีวิตจริง ละสมเหตุสมผล
แนวคิดของเรื่อง
แสดงถึงความรักที่พ่อมีให้ต่อลูก รักและตามใจลูกทุกอย่าง แม้กระทั่งตัวตายก็ยอม
ตัวละคร
อิเหนา
ท้าวดาหา
จินตะหรา
ท้าวกุเรปัน
ท้าวกะหมังกุหนิง
คุณค่าด้านความรู้และความคิด
แสดงให้เห็นถึงสภาพการศึกสงครามเมื่อครั้งอดีต
แสดงให้เห็นความเชื่อ ประเพณี และพิธีกรรมโบราณ
คุณค่าด้านกลวิธีการแต่ง
ภาพพจน์
การเปรียบเทียบการเกินจริง
การเปรียบเทียบแบบอุปมา
การเล่นคำ
จินตภาพ
คุณค่าด้านสังคม
การแต่งตัวตามวันและวันที่เป็นมงคลแก่ผู้สวมใส่
เรื่อองบุพเพสันนิวาสและเทพอุ้มสม
เรื่องบุญกรรม
พิธีกรรม
เรื่องฤกษ์ยาม
ตัวละครสำคัญ
ท้าวกะหมังกุหนิง
กษัตริย์ที่มีความหยิ่ง ในเกียรติและศักดิ์ศรีของตน รักลูกมาก
ท้าวกุเรปัน
กษัตริย์ผู้ครองกรุงกุเรปัน
มีโอรสธิดากับประไหมสุหรี คือ อิเหนากับวิยะดา
มีโอรสองค์แรกกับลิกู คือ กะหรัดตะปาตี
มีน้องชาย 3 องค์
ท้าวสิงหัดส่าหรี
ท้าวกาหลัง
ท้าวดาหา
เป็นกษัตริย์ผู้ครองกรุงดาหา
มีโอรสและธิดากับประไหมสุหรี 2 องค์คือ บุษบาหนึ่งหรัดกับสียะตรา
ลักษณะนิสัย
เป็นคนรักษาสัจจะ
หยิ่งในศักดิ์สรี ใจร้อน
วิหยาสะกำ
เป็นผู้มีความเอาแต่ใจตน และลุ่มหลงในรูปรสภายนอก
เป็นลูกของท้าวกะหมังกุหนิง
อิเหนา
มีความเชี่ยวชาญในการใช้กริชและกระบี่เป็นอาวุธ
รอบคอบ มองการณ์ไกล
รูปงามมีเสน่ห์ เจรจาอ่อนหวาน เจ้าชู้
เป็นโอรสของท้าวกุเรปันและประไหมสุหรีนิหลาอระตา แห่งกรุงกุเรปัน
บุษบา
ธิดาของท้าวดาหาและประไหมสุหรีดาหราวาตี แห่งกรุงดาหา
หญิงที่งามล้ำเลิศกว่านางใดในแผ่นดินชวา
ตุนาหงันกับอิเหนา