Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

วงดนตรี (สากล) - Coggle Diagram

- - - - New Orleans Jazz นิว ออร์ลีนส์ แจ๊ส หรือ Original Jazz (1910-1919) เป็นรูปแบบของดนตรีแจ๊สยุคเริ่มแรก มีการกำหนดบทบาทเครื่องดนตรีแต่ละชิ้นแน่นอน วงดนตรีแจ๊สในยุคนี้จะถูกเรียกว่า วงดิ๊กซี่แลนด์ ซึ่งภายในวงจะมีทรัมเป็ตหรือนักร้องเป็นทำนองหลัก เสียงประสานจากทรอมโบน ทำนองจากคลาริเน็ตและแซกโซโฟน ประกอบจังหวะโดยเปียโน แบนโจ ดับเบิ้ลเบสและกลองชุด
      - New York Jazz นิว ย๊อก แจ๊ส (1920-1930) นิวยอร์กรับหน้าที่เป็นศูนย์กลางของแจ๊สในยุคปลายทศวรรษ 1920 แทนชิคาโก ดนตรีแจ๊สในนิวยอร์กพัฒนาเพื่อเป็นดนตรีเต้นรำให้ความสนุกสนานบันเทิง และเป็นที่มาของ สวิง (Swing) และ บิ๊กแบนด์ (Big Band) โดยวงหัสดิน(Big Band)จะมีนักดนตรีที่มีความสามารถโดดเด่นทำหน้าที่หัวหน้าวง และส่วนใหญ่จะตั้งชื่อวงตามชื่อของหัวหน้าวง โครงสร้างเครื่องดนตรีเป็นสามส่วนคือ เครื่องทองเหลือง , เครื่องลมไม้ และเครื่องให้จังหวะ
        จุดเด่นของนักร้องแจ๊สคือการ "สแกต" (Scat) หรือเปล่งเสียง ฮัมเพลง แทนเครื่องดนตรี ซึ่งนับเป็นการแสดงคีตปฏิภาณของนักร้อง
      - Bebop หรือ Rebop (1931-1969) มักถูกเรียกอย่างสั้นๆ ว่า bop เป็นรูปแบบหลักหนึ่งของดนตรี Jazz พัฒนาขึ้นเป็นครั้งแรกช่วงต้นทศวรรษ 1940 จนกระทั่งเริ่มเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง ในช่วงกลางของทศวรรษ 1940 โดย Bebop เป็นคำที่ไม่มีความหมาย แต่คาดการณ์กันว่า มันน่าจะมาจากคำร้องติดปากของโน้ต 2 ตัว ซึ่งร้องคลอระหว่างจังหวะดนตรีนิยมผสมวงขนาดเล็ก โดยประกอบด้วยเครื่องเป่าและเครื่องประกอบจังหวะ
      - แจ๊สฟิวชัน ( Jazz fusion) ในบางครั้งอาจเรียกว่า แจ๊สร็อก (jazz-rock) (1970-ปัจจุบัน)เป็นแนวดนตรีประสานที่พัฒนามาจากการผสมจังหวะและสีสันของดนตรีร๊อค และทำนองและเสียงประสานจากดนตรีแจ๊ส จังหวะและการพัฒนามาและเอฟเฟกอิเล็กทรอนิกส์ของเพลงร็อก มีเครื่องหมายประจำจังหวะที่ซับซ้อน ที่ไม่ได้เอามาจากดนตรีตะวันตก