Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับการเจาะปอด
(Thoracentesis, Pleural tapping)…
การพยาบาลผู้ป่วยที่ได้รับการเจาะปอด
(Thoracentesis, Pleural tapping)
ความหมาย
เป็นการใช้เข็มเจาะผ่านผนังทรวงอกเข้าไปในช่องเยื่อหุ้มปอดที่อยู่ระหว่างช่องกระดูกซี่โครงที่ 6-7 หรือ 7-8 เพื่อระบายเอาของเหลว อากาศหรือเลือดออกมา เพื่อให้ปอดขยายตัวได้ดีขึ้น
วัตถุประสงค์
-
เป็นการระบายเอาของเหลวออกจากช่องเยื่อหุ้มปอดเพื่อลดอาการเหนื่อยหอบ แน่นหน้าอก หายใจลำบาก ระบายหนองที่เกิดจากการติดเชื้อ
-
-
-
ข้อห้ามในการเจาะปอด
ในผู้ป่วยที่ไม่ให้ความร่วมมือ มีอาการสะอึกหรือไอที่ไม่สามารถควบคุมได้ ผู้ป่วยที่มีความผิดปกติในการแข็งตัวของเลือด และมีการติดเชื้อบริเวณผิวหนังที่จะทำการเจาะ
การพยาบาลก่อนเจาะปอด
อธิบายถึงวัตถุประสงค์ในการเจาะปอด วิธีการในการเจาะปอด การปฏิบัติตัวก่อนทำ ขณะที่ทำและหลังทำหัตถกการ โดยไม่ให้ผู้ป่วยดิ้น ไอ หรือเคลื่อนไหวขณะที่แพทย์แทงเข็มเพราะอาจเกิดอันตรายต่อเยื่อหุ้มปอดหรือเนื้อปอดได้
-
การพยาบาลในขณะเจาะปอด
สังเกตและประเมินอาการเปลี่ยนแปลงของผู้ป่วย สัญญาณชีพ ได้แก่ อุณหภูมิกาย ลักษณะการหายใจ ชีพจร ความดันโลหิต การไอ สีผิว และเล็บ เป็นต้น
-
การพยาบาลหลังการเจาะปอด
การจัดท่าโดยให้ผู้ป่วยนอนตะแคงทับด้านที่เจาะอย่างน้อย 1 ชั่วโมง เพื่อป้องกันการรั่วซึมของน้ำหรือของเหลวในช่องเยื่อหุ้มปอด (pleural fluid) จากนั้นจึงให้ผู้ป่วยนอนในท่าที่ผู้ป่วยสบายที่สุด
ประเมินสัญญาณชีพ เพื่อช่วยในการประเมินอาการเปลี่ยนแปลงของผู้ป่วย วัดสัญญาณชีพทุก 15 นาที 4 ครั้ง ทุก 30 นาที 4 ครั้ง ทุก 1 ชั่วโมง จนกว่าสัญญาณชีพจะคงที่
ประเมินบริเวณที่ทำการเจาะบ่อย ๆ หากมีการรั่วซึมของน้ำหรือของเหลวในช่องเยื่อหุ้มปอด (pleural fluid ) ให้รายงานแก่พยาบาลหัวหน้าทีม
ประเมินภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นภายหลังการเจาะปอด ได้แก่ สังเกตและประเมินลักษณะและอัตราการหายใจ การหายใจลำบาก เหนื่อยหอบ ลักษณะและสีของเสมหะว่ามีเลือดปนหรือไม่อาการไออย่างควบคุมไม่ได้ หรือไอปนเลือด
บันทึกและส่งสิ่งส่งตรวจ สำหรับการบันทึกควรบอกถึงวิธีการเจาะ วันและเวลาที่ทำการเจาะ ผู้ทำการเจาะ อาการทั่วไปของผู้ป่วย สี ลักษณะ ความขุ่น และจำนวนของ pleural fluid ที่เจาะได้
-