Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ผู้ป่วย ขตร.3 เตียง 1-8 (ยา (Cef-3 2g vein (off 26/09/62)…

- - - - สัญญาณชีพปกติ
      - ไม่มีอาการแสงของภาวะน้ำตาลในเลืือดสูง เช่น เหงื่อออก ตัวเย็น หรือผิวหนังแห้ง ตาลึกโบ๋ คลื่นไส้อาเจียน
        ซึมลง หรือ หมดสติ
      - DTX 80-180
    - - วัดสัญญาณชีพ ทุก 4 hr. โดยเฉพาะชีพจร และความดันโลหิต เพื่อประเมินภาวะช็อก
      - ดูแลการได้รับยาลดระดับนํ้าตาลอินซูลินตามแผนการรักษาของแพทย์
      - สังเกตระดับความรู้สึกตัวและอาการเปลี่ยนแปลงของผู้ป่วย เช่น ซึม กระวนกระวาย ชักหรือหมดสติ เพื่อให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยได้ทันท่วงที
      - วัดระับน้ำตาลในเลือด วันละ 4 ครั้ง คือ 06.00 น. 11.00 น. 15.00 น. 20.00น.
      - ติดตามผลระดับนํ้าตาลในเลือดเพื่อประเมินระดับนํ้าตาลอยางใกล้ชิด เพื่อให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยได้ทันท่วงที
    - - OD
        
        สัญญาณชีพ (24/09/62) อุณหภูมิ 36.7 องศาเซลเซียส ชีพจร 100 ครั้งต่อนาที อัตราการ หายใจ 20 ครั้งต่อนาที ความดันโลหิต 130 / 90 มิลลิเมตรปรอท
        
        DTX
        
        23/09/62
        
        11.00น.=309
        
        15.00น.=270
        
        06.00น.=240
        
        20.00น.=221
        
        24/09/62
        
        11.00น.=206
        
        15.00น.=195
        
        06.00น.=175
        
        20.00น.=184
    - - ไม่มีอาการแสงของภาวะน้ำตาลในเลืือดสูง เช่น เหงื่อออก ตัวเย็น หรือผิวหนังแห้ง ตาลึกโบ๋ คลื่นไส้อาเจียน
        ซึมลง หรือ หมดสติ
      - DTX
        
        27/09/62
        
        11.00น.=244
        
        15.00น.= 319
        
        06.00น.= 179
        
        20.00น.= 174
        
        28/09/62
        
        11.00น.=296
        
        15.00น.= 287
        
        06.00น.= 276
        
        20.00น.= 214
      - สัญญาณชีพ (28/09/62) อุณหภูมิ 37.8 องศาเซลเซียส ชีพจร 92 ครั้งต่อนาที อัตราการ หายใจ 20 ครั้งต่อนาที ความดันโลหิต 110/80 มิลลิเมตรปรอท
  - - - WBC อยู่ในระดับปกติ คือ 4.24-10.18 10^3/uL
      - Neutrophil อยู่ในระดับปกติ คือ 48.1-71.2 %
      - สัญญาณชีพปกติ
      - sputum culture ไม่พบเชื้อ
    - - วัดสัญญาณชีพ ทุก 4 hr. โดยเฉพาะอุณหภูมิร่างกาย เพื่อประเมินภาวะการติเชื้อ
      - บันทึกปริมาณจำนวนน้ำที่ได้รับและขับออกใน 8 ชั่วโมงเพื่อ ประเมินการทำงานของไต
      - ลดการแพร่ระบาดเชื้อเช่นล้างมือก่อนและหลังทำหัตถการการ
        ลดปัจจัยจะส่งเสริมให้ผู้ป่วยเกิดภาวะการติดเชื้อเพิ่มขึ้นใช้ เทคนิคในการพยาบาลอย่างมีมาตรฐานเทคนิคปลอดเชื้อต่างๆ
      - ติดตามผลโลหิตวิทยาโดยดูจากเม็ดโลหิตขาว (WBC) และค่านิว โตรฟิว (neutrophil) เพื่อประเมินภาวะติดเชื้อ
      - ติดตามผล sputum culture เพื่อประเมินภาวะติดเชื้อที่ปอด
      - ดูแลให้ได้รับยาปฏิชีวนะ Tazocin 4.5 g IV vein drip ตามแผนการรักษาของแพทย์
      - สังเกตการหายใจ และฟังเสียงปอเพื่อประเมินประสิทธิภาพในการหายใจ
    - - OD
        
        Neutrophil สูง 77.8 % (ค่าปกติ48.1-71.2)
        
        WBCสูง 13.87 10^3/uL (ค่าปกติ 4.24-10.18)
        
        sputum culture พบเชื้อ klebsiella pneumoniae
    - - ผลทางห้องปฏิบัติการ(29/09/62) WBCสูง 10.58 10^3/ Neutrophil สูง 74.4 %
      - สัญญาณชีพ (29/09/62) อุณหภูมิ 38.2 องศาเซลเซียส ชีพจร 100 ครั้งต่อนาที อัตราการ หายใจ 20 ครั้งต่อนาที ความดันโลหิต 118/60 มิลลิเมตรปรอท
  - - - ค่าความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือดแดงอยู่ในช่วง 95-100%
      - ไม่มีอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจน เช่น ปลายมือ-เท้าเขียวซีด
      - อัตราการหายใจปกติอยู่ในช่วง 14-24 ครั้ง/นาที ไม่มีอาการเหนื่อยหอบ
    - - SD -
      - OD
        
        ฟังปอดได้ยินเสียง wheezing
        
        ผู้ป่วยหายใจโดยใช้เครื่องช่วยหายใจ pcv mode
    - - จัดท่านอนศีรษะสูง (fowler's position) เพื่อให้ทางเดินหายใจอยู่ในแนวตรง ป้องกันการตกของโคนลิ้นอุดกันทางเดินหายใจ
      - ดูดเสมหะให้ผู้ป่วยเพื่อป้องกันเสมหะอุดตันในท่อหลอดลม
      - ประเมินนค่าความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือด (Oxygen saturation)
      - สังเกตลักษณะการหายใจขฃองผู้ป่วย
      - ประเมินสัญญาณชีพ อุณหภูมิร่างกาย ชีพจร ความดันโลหิต อัตราการหายใจ ทุก 4 ชั่วโมง
      - ดูแลให้เครื่องช่วยหายใจทำงานอย่างมีประสิทธิภาพ คือ อยู่ใน pcv mode FiO2=0.3 RR16 PEEP5
      - ดูแลให้ได้รับยาพ่นขยายหลอลม Berodual 1 NB q 6 hr. ตามแผนการรักษาของแพทย์
    - - ค่าความเข้มข้นของออกซิเจนในเลือดแดงอยู่ในช่วง 95-100%
      - ไม่มีอาการแสดงของภาวะพร่องออกซิเจน เช่น ปลายมือ-เท้าเขียวซีด
      - อัตราการหายใจ 22 ครั้ง/นาที ไม่มีอาการเหนื่อยหอบ
  - - - ไม่มีอาการแสดงของภาวะ Hypophosphatemia คือ อาการมือสั่น ชา reflex ลดลง ซึม หมสติ ชัก เบื่ออาหาร กลืนลำบาก กล้ามเนื้ออ่อนแรง
      - ผล lab phosphorus อยู่ในระดับปกติ 2.3-4.7 mg/dL
    - - ดูแลให้ได้รับสารอาหารเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย คือ BD 1.2:1 300x4 feed LF
      - วัดสัญญาณชีพ ทุก 4 hr. โดยเฉพาะชีพจร และการหายใจ
      - ดูแลให้ได้รับ สารละลาย Phosphorus 30 ml oral BID ตามแผนการรักษาของแพทย์
      - สังเกตอาการแสดงของภาวะ Hypophosphatemia คือ อาการมือสั่น ชา reflex ลดลง ซึม หมสติ ชัก เบื่ออาหาร กลืนลำบาก กล้ามเนื้ออ่อนแรง
      - ติดตามผลทางห้องปฏิบัติการ ค่า Phosphorus
    - - ผล lab (27/09/62) phosphorus ปกติ 3.3 mg/dL
      - ไม่มีอาการแสดงของภาวะ Hypophosphatemia คือ อาการมือสั่น ชา reflex ลดลง ซึม หมสติ ชัก เบื่ออาหาร กลืนลำบาก กล้ามเนื้ออ่อนแรง
    - - SD -
      - OD
        
        ผล lab (25/09/62) phosphorus ต่ำ 2.1 mg/dL (ค่าปกติ 2.3-4.7)
  - - - OD
        
        ผลการตรวจทางห้องปฎิบัติการ Electroltes Na ลดลง Na=132 mmol/L
      - SD-
    - - บันทึกและประเมินน้ำเข้า-ออกจากร่างกายทุก 8 ชั่วโมง
      - ประเมินอาการและอากาแสดงของภาวะ hyponatremia คือ อาการคลื่นไส้อาเจียน กล้ามเนื้ออ่อนแรง และการตอบสนองต่อการรักษา เช่น ระดับความรู้สึกตัวดีขึ้น
      - ติดตามผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ ระดับโซเดียมในเลือด
      - ประเมินสัญญาณชีพทุก 4 ชั่วโมง
    - - ป้องกันการเกิดภาวะแทรกซ้อนจากภาวะ hyponatremia
    - - ผลทางห้องปฏิบัติการ ค่า Na อยู่ในระดับปกติ 136-145 mmol/L
      - ผู้ป่วยไม่มีอาการ กล้ามเนื้ออ่อนแรง ชัก สับสน คลื่นไส้ อาเจียน ปวดท้อง
    - - ผู้ป่วยไม่มีอาการ ชัก สับสน อาเจียน
      - ผลทางห้องปฏิบัติการ ค่า Na(30/09/62)=136 mmol/L
  - - - ญาติไม่มีสีหน้าวิตกกังวล
      - ญาติมีความเข้าใจเกี่ยวกับโรคของผู้ป่วย
      - ญาติมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับผู้ป่วยลดลง
    - - อธิบายเกี่ยวกับอาการผู้ป่วยและแผนการพยาบาลให้ญาติทราบโดยใช้ถ้อยคำที่สุภาพ นุ่มนวล และเข้าใจง่าย
      - สร้างสัมพันธภาพที่ดีกับญาติและเปิดโอกาสให้ได้ระบายความรู้สึกวิตกกังวล
      - เป็นสื่อกลางระหว่างแพทย์กับญาติเมื่อมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับโรคของผู้ป่วยเพื่อให้เข้าใจเกี่ยวกับโรคผู้ป่วยมากขึ้น
      - .สังเกตภาวะความวิตกกังวลของญาติที่แสดงออกทางสีหน้า ท่าทางและคำพูดเพื่อประเมินภาวะความวิตกกังวล
      - ให้กำลังใจและแนะนำให้ญาติมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วย เช่น การเช็ดตัวลดไข้
    - - SD
        
        ญาติสังเกตและสอบถามอาการผู้ป่วยด้วยความวิตกกังวล
      - OD
        
        ญาติมีสีหน้าวิตกกังวล
  - - - Braden score มากกว่า 11 คะแนนหรือเพิ่มมากขึ้น คือ มีความเสี่ยงต่อการเกิดแผลกดทับน้อยลง
      - ผล lab albumin อยู่ในระดับปกติ 3.5-5.2 g/dL
      - ผิวหนังผู้ป่วยชุ่มชื้น ไม่แห้ง ไม่มีรอยแดง ไม่มีแผลกดทับ
    - - ช่วยพลิกตะแคงตัวผู้ป่วยทุก 2 ชั่วโมง เพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับ
      - ยกตัวผูป่วยด้วยความนุ่มนวล และใช้ผ้ายกตัว เพื่อป้องกันผิวหนังเกิดการเสียดสีกับผ้าปูที่นอน
      - จัดท่านอนศีรษะสูง 30 องศา เพื่อลดแรงเสียดสีและแรงเลื่อนไถล
      - ประเมินลักษณะผิวหนังของผู้ป่วยโดยเฉพาะบริเวณที่มีปุ่มกระดูก ว่ามีลักษณะผิวหนังแห้งลอก แดง หรือมีแผลกดทับ เพื่อเฝ้าระวังการเกิดแผลกดทับ
      - ทำความสะอาดร่างกายผู้ป่วยวันละ 2 ครั้ง เพื่อดูแลความสะอาดของผิวหนังและเพิ่มความชุ่มชื้นโดยการทาครีมทาผิว
      - ทำความสะอาดอวัยวะสืบพันธุ์และซับให้แห้งทุกครั้งหลังผู้ถ่ายอุจจาระ เพื่อป้องกันการเกิดแผลบริเวณก้น
      - จัดเตียงและผ้าปูที่นอนให้เรียบตึง เพื่อป้องกันการเกิดแผลกดทับบริเวณที่ผิวหนังสัมผัสกับผ้า
      - ดูแลให้ได้รับน้ำและสารอาหารอย่างเพียงพอ สูตรอาหาร BD1.2:1 300x4 feed LF
      - ติดตามผล lab albumin เพื่อประเมินปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดแผลกดทับ
    - - OD
        
        Braden score=11 คะแนน (คะแนน10-12อยู่ระดับความเสี่ยงสูง)
        
        ผลlab albumin ต่ำ 3.1 g/dL (ค่าปกติ3.5-5.2)
        
        ผู้ป่วยไม่สามารถช่วยเหลือตนเองได้
      - SD-
- - - - DM
      - DLP
    - - เคยผ่าตัดเปลี่ยนข้อเข่า เมื่อ 20 ปีก่อน
- - - - 11.00น.=309
      - 15.00น.=270
      - 06.00น.=240
      - 20.00น.=221
    - - 11.00น.= 283
      - 15.00น.= 329
      - 06.00น.= 106
      - 20.00น.= 243
    - - 11.00น.=206
      - 15.00น.=195
      - 06.00น.=175
      - 20.00น.=184
    - - 11.00น.= 199
      - 15.00น.= 260
      - 06.00น.= 248
      - 20.00น.= 318
    - - 11.00น.=296
      - 15.00น.= 287
      - 06.00น.= 276
      - 20.00น.= 214
    - - 11.00น.=244
      - 15.00น.= 319
      - 06.00น.= 179
      - 20.00น.= 174
    - - 11.00น.= 259
      - 15.00น.= 200
      - 06.00น.= 221
      - 20.00น.= 233
  - - - Old infarction at left cerebellar hemisphere
      - brain atrophy
      - Well-visualized small hypodense lesion at left thalamus, left-sided midbrain and pons, possibly subacute infarction. Further MRI is suggested if clinical indicates.
  - - - Creatinine 052 ต่ำ
      - ALT 116 สูง
      - Phosphorus
        
        27/09/62 = 3.3 ปกติ
        
        25/09/62= 2.1 ต่ำ
      - Na
        
        (29/09/62)=132 ต่ำ
        
        (30/09/62)=136 ปกติ
      - albumin (30/09/62) 3.1ต่ำ
    - - WBC สูง 13.87
        
        27/09/62 = 11.42
        
        30/09/62 = 10.39
        
        29/09/62 = 10.58
      - Neutrophil
        
        (23/09/62) = 77.8 สูง
        
        (30/09/62) = 69 ปกติ
    - - HCO3 std สูง 13.2 mmol/L (1-1.3)
      - pCO2ต่ำ 16.0 mmHG(32-46)
    - - sugar สูง 112 mg/dL (่ค่าปกติ 40-70)
      - protein สูง 56.9 mg/dL (่ค่าปกติ 14-45)
    - - gram negative bacili
      - klebsiella pneumoniae
- - - - เกิดจากอุดตันของหลอดเลือดจนทำให้เลือดไปเลี้ยงสมองไปเพียงพอ ส่วนใหญ่แล้วมักเกิดร่วมกับภาวะหลอดเลือดแดงแข็ง ซึ่งมีสาเหตุมาจากไขมันที่เกาะตามผนังหลอดเลือดจนทำให้เกิดเส้นเลือดตีบแข็ง
    - - เป็นผลมาจากหลอดเลือดแดงแข็ง (Atherosclerosis) เกิดจากภาวะไขมันในเลือดสูง ความดันโลหิตสูง เบาหวาน ทำให้เลือดไม่สามารถไหลเวียนไปยังสมองได้
    - - เกิดจากการอุดตันของหลอดเลือดจนทำให้
        เลือดไม่สามารถไหลเวียนไปที่สมองได้อย่างเพียงพอ
    - - อาการชา หรือสูญเสียความรู้สึกของร่างกายส่วนใดส่วนหนึ่ง เช่นเดียวกับอาการอ่อนแรงที่มักเกิดกับร่างกายครึ่งซีกใดครึ่งซีกหนึ่ง
      - มีปัญหาเกี่ยวกับการพูด เช่น พูดไม่ได้พูดติด เสียงไม่ชัด หรือไม่เข้าใจคำพูด
      - อาการอ่อนแรง หรือมีอาการอัมพฤกษ์ที่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกาย
        โดยมากมักเกิดกับร่างกายข้างใดข้างหนึ่ง เช่น ครึ่งซีกด้านซ้าย
      - มีปัญหาเกี่ยวกับการทรงตัว เช่นเดินเซ หรือมีอาการเวียนศีรษะเฉียบพลัน
      - การสูญเสียการมองเห็นบางส่วน หรือเห็นภาพซ้อน
    - - การซักประวัติและตรวจร่างกาย แพทย์จะซักประวัติการรักษา อาการ รวมถึงปัจจัยเสี่ยงต่างๆ ตรวจ
        ร่างกายทั่วไป และตรวจร่างกายทางระบบประสาท
      - การเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมอง (CT Scan) เพื่อดูว่าสมองมีลักษณะของการขาดเลือด
      - การตรวจทางห้องปฏิบัติการ ได้แก่การตรวจเลือดต่างๆ
    - - ยาต้านเกล็ดเลือด เป็นยาที่ช่วยป้องกันการก่อตัวของเกล็ดเลือด ทำให้การอุดตันลดลง ยาในกลุ่มนี้ที่นิยมใช้ได้แก่ยาแอสไพรินใช้ในกรณีที่ผู้ป่วยเข้ารับการรักษาในระยะเวลาที่เกิน 4.5 ชั่วโมง และให้เพื่อป้องกันการเกิดซ้ำของโรคหลอดเลือดสมองชนิดขาดเลือดในระยะยาว
      - ยาต้านการแข็งตัวของเลือด ใช้ในผู้ที่มีอัตราการเต้นของหัวใจที่ผิดปกติเพื่อป้องกันการเกิดการกลับเป็น
        ซ้ำในระยะยาว
      - ยาละลายลิ่มเลือด ใช้เพื่อละลายลิ่มเลือดที่อุดตันอยู่ ซึ่งจะทำให้เลือดไหลเวียนได้สะดวกมากขึ้น ยิ่งได้รับเร็วประสิทธิภาพในการรักษาก็จะยิ่งดีขึ้น
    - - Pons
        
        ศูนย์ควบคุมที่เกี่ยวกับการเคี้ยว การเคลื่อนไหวของตา การแสดงสีหน้า การกระพริบตา การทรงตัว และการได้ยิน
        
        ผู้ป่วยมีปัญหาทางการเคี้ยวอาหาร จึงได้รับอาหารทางสายยางผ่านทาง NG-Tube ผู้ป่วยไม่สาารถกระพริบตาและกลอกตามองตามสิ่งของไปด้านขวาได้
      - Medulla oblongata
        
        ศูนย์ควบคุมที่เกี่ยวข้องกับการทรงตัว การได้ยิน การกลืน การหายใจ การอาเจียน และการไหลเวียนโลหิตด้วย
        
        ผู้ป่วยมีอาการซึมลง ปลุกไม่ตื่น หายใจเหนื่อยหอบ สามารถยกแขน-ขาตามคำสั่งได้ แต่ไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้เอง
      - Midbrain
        
        ศูนย์ควบคุมที่เกี่ยวข้องกับการได้ยินและการมองเห็น
  - - - เชื้อโรคที่เข้าสู่ปอดและทำให้เกิดการอักเสบของถุงลมปอดและเนื้อเยื่อโดยรอบ ได้แก่ เชื้อไวรัส เชื้อแบคทีเรีย และเชื้อรา ซึ่งเชื้อที่พบจะแตกต่างกันในแต่ละกลุ่มอายุ และสภาพแวดล้อมที่เกิดโรค เช่น ได้รับเชื้อจากที่ชุมชนทั่วไป หรือจากภายในโรงพยาบาล
        ทั้งนี้ เชื้อแบคทีเรียที่พบมักได้แก่ เชื้อ Streptococcus pneumoniae, เชื้อ Haemophilus influenzae type b, เชื้อ Chlamydia pneumoniae, เชื้อ Legionella spp. และเชื้อ Mycoplasma pneumoniae ส่วนเชื้อไวรัส ได้แก่ เชื้อ Respiratory Syncytial Virus (RSV), เชื้อ Influenza หรือเชื้อไข้หวัดใหญ่ และเชื้อราจากมูลนกหรือซากพืชซากสัตว์
      - ปอดอักเสบในโรงพยาบาล (hospital-acquired pneumonia) HAP
        
        ปอดอักเสบจากการติดเชื้อที่เกิดขึ้นหลังจากผู้ป่วยนอนรักษาในโรงพยาบาลแล้วอย่างน้อย 48-72 ชั่วโมง
      - Ventilator-Associated Pneumonia (VAP)
        
        การติดเชื้อในเน้ือปอดซ่ึงเกิดข้ึนหลงัจากผปู้่วยไดร้ับการใส่ท่อช่วยหายใจและได้ร้ับการใช้เครื่องช่วยหายใจเป็นระยะเวลาอย่างนอ้ย 48 ชั่วโมง
      - ปอดอักเสบชุมชน (Community-acquired pneumonia) CAP
        
        ปอดอักเสบอันเนื่องจากการติดเชื้อจุลินทรีย์นอกโรงพยาบาล เกณฑ์การวินิจฉัยปอดอักเสบชุมชนนั้น ผู้ป่วยจำเป็นต้องมีรอยหรือปื้นฝ้าขาวเกิดขึ้นใหม่ในภาพรังสีของทรวงอก ร่วมกับอาการบ่งชี้ถึงการติดเชื้อของทางเดินหายใจส่วนล่าง เช่น อาการไอ อาการและภาพถ่ายรังสีของทรวงอกที่เปลี่ยนแปลงนี้ควรเกิดค่อนข้างเฉียบพลันหรือไม่เกิน 2 สัปดาห์
    - - เจ็บหน้าอกขณะหายใจ
      - หายใจเร็ว หายใจหอบ หายใจลำบาก
      - มีไข้เหงื่อออก หนาวสั่น
      - คลื่นไส้อาเจียน หรือท้องเสีย
      - อ่อนเพลีย
      - ไอมีเสมหะ
    - - การตรวจร่างกาย
        
        ตรวจนับเม็ดเลือดขาวในเลือด เพื่อดูว่ามีการติดเชื้อหรือไม่ แต่ยังไม่สามารถแยกชนิดของเชื้อโรคได้อย่างชัดเจน
        
        ตรวจวัดออกซิเจนในเลือด เพื่อดูประสิทธิภาพของปอดในการลำเลียงออกซิเจนเข้าสู่กระแสเลือดว่าลดลงหรือไม่
        
        ฟังปอด
        
        crepitation
        
        ronchi
        
        Wheezing
        
        ตรวจและเพาะเชื้อจากเสมหะและเลือด เพื่อหาชนิดของเชื้อที่เป็นสาเหตุของโรค
      - การตรวจพิเศษ
        
        Chest X-ray
      - การซักประวัติ สอบถามอาการโดยเฉพาะอาการไอแบบมีเสมหะ มีไข้ และหายใจหอบ
    - - การรักษาแบบประคับประคองตามอาการ สำหรับผู้ป่วยโรคปอดอักเสบจากเชื้อไวรัส และเชื้ออื่นๆ ซึ่งแพทย์อาจพิจารณาให้ยาลดไข้ ยาขยายหลอดลม ยาละลายเสมหะ ในรายที่มีอาการรุนแรงอาจจำเป็นต้องให้สารน้ำทางหลอดเลือดดำ ให้ออกซิเจน และทำกายภาพบำบัดทรวงอก
      - การรักษาภาวะแทรกซ้อน เป็นกรณีที่พบได้ในกลุ่มเสี่ยง โดยภาวะแทรกซ้อนที่พบบ่อยได้แก่ เชื้อแบคทีเรียแพร่กระจายจากปอดเข้าสู่กระแสเลือดส่งผลให้อวัยวะอื่นๆ ติดเชื้อตามไปด้วย บางรายอาจพบฝีในปอด หรือเกิดภาวะมีน้ำในโพรงเยื่อหุ้มปอดที่จำเป็นต้องเจาะหรือดูดออก ในรายที่อาการรุนแรงมาก ผู้ป่วยอาจเกิดภาวะหายใจล้มเหลวซึ่งเป็นอันตรายถึงชีวิตและจำเป็นต้องใส่ท่อเข้าหลอดลมร่วมกับเครื่องช่วยหายใจ
      - การให้ยาปฏิชีวนะ ใช้ในกรณีของการติดเชื้อแบคทีเรีย โดยแพทย์จะเลือกใช้ยาปฏิชีวนะตามเชื้อที่คิดว่าเป็นสาเหตุของโรคจากข้อมูลทางคลินิกและทางระบาดวิทยา อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันพบว่าการใช้ยาปฏิชีวนะอย่างแพร่หลายอาจทำให้เชื้อบางชนิด เช่น Streptococcus pneumoniae มีการดื้อยาเพิ่มมากขึ้น