Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การอักเสบของหัวใจ (infammation of the Heart) (การอักเสบของหัวใจ …

- - - - ไม่ติดเชื้อ
        
        กล้ามเนื้อหัวใจตายอย่างเฉียบพลัน ภยันตราย ยูรีเมีย โลหิตจางอย่างรุนแรง ได้รับรังสีบริเวณทรวงอก Myxedema หลอดเลือดเออร์ติค โป่งพอง มะเร็ง
      - ติดเชื้อ
        
        ไวรัส แบคทีเรีย วัณโรคเชื้อรา พยาธิ
      - Autoimmune
        
        ภายหลังกล้ามเนื้อหัวใจตาย 1-4 สัปดาห์ (Dressier's Syndrome) โรคไขข้อรูมาติค โรค SLE ยาต่าง ๆ เช่น Procainamide, Hydralazine Phenytoin
    - - อาการเจ็บหน้าอก ตรงกลางหรือด้านซ้ายของทรวงอก
        มีไข้ อ่อนเพลีย หายใจลำบาก ไอ อาจพบอาการหัวใจเต้นผิดปกติ
    - - หัวใจแข็งขาดความยืดหยุ่น ทำให้หัวใจขยายตัวไม่ได้ ส่งผลให้ ความจุหัวใจลดลง ความดันโลหิตรอบหัวใจสูงขึ้น เลือดไหลกลับเข้าหัวใจลดลงและมีการสูบฉีดเลือดลดลง
    - - ภาวะเยื่อหุ้มหัวใจอักเสบ (Pericarditis) มักเป็นอาการเฉียบพลันและมีพัฒนาการต่อไปเพียงไม่กี่เดือน แต่ก็อาจพัฒนาเป็นภาวะเรื้อรังเป็นปีได้
    - - การเจาะถุงหุ้มหัวใจ (pericardiocentesis)
      - การผ่าตัดเยื่อหุ้มสมอง (Pericardiectomy)
      - การรักษาด้วยยา
    - - สาเหตุ เนื่องจากผู้ป่วยเป็น SLE มา ๒๓ ปี ซึ่งทำให้มีภาวะแทรกซ้อนคือโรค Pericarditis
        อาการและอาการแสดง แน่นหน้าอกคล้ายของแหลมคมทิ่มแทง บริเวณกลางอก เหนื่อย หายใจไม่สะดวก เจ็บกลางอก ไม่มีอาการเจ็บร้าวไปที่ใด นอนราบหรือหายใจลีกๆจะเจ็บหน้าอกเพิ่มขึ้น อาการเท้าบวม นอนราบไม่ได้
        ประวัติเจ็บป่วยในอดีต SLE 23 ปี รักษาด้วย Prednisolone 10 mg. oral OD
        อาการสำคัญมีอาการไข้หวัด เป็นๆ หายๆ มา 3 สัปดาห์
        แรกรับ รู้สึกตัวตีอ่อนเพลียใจสั่น
        สัญญาณชีพ BT = 37.5-C, BP = 102/70 mmHg, PR = 120/min, RR = 24/min
        ผลการตรวจร่างกาย
        Chest : pericardial friction rub , decrease heart sound
        Chest film : pulmonary congestion and cardiomegaly
        EKG : sinus tachycardia, diffuse ST elevations with PR depression
        ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ : ESR = 92 mm/hr.
      - ปฏิบัติการพยาบาล (Intervention)
        
        ประเมินอาการเจ็บหน้าอก สังเกตพฤติกรรมที่แสดงถึงการเจ็บและปัจจัยที่ส่งเสริมให้มีการเจ็บมากขึ้น
        
        แนะนำให้ผู้ป่วยนั่งก้มตัวไปข้างหน้า และจัดให้นอนศีรษะสูงเล็กน้อยจะช่วยบรรเทาอาการเจ็บหน้าอก
        
        ช่วยเหลือผู้ป่วยในการทำกิจวัตรประจำวัน เช่น เช็ดตัว ทำความสะอาดปาก-ฟันและการขับถ่าย
        
        ฟังเสียงหัวใจเพื่อค้นหา Pericardial friction rub อย่างน้อยทุก 2 ชั่วโมงในระยะเฉียบพลัน
        
        วัดสัญญาณชีพ (vital signs) ทุก 4 ชั่วโมงถ้ามีหนาวสั่นให้รักษาความอบอุ่นแก่ผู้ป่วย
        
        ติดตามผลการตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจทุกครั้ง
        
        ให้ยาแก้อักเสบ (nonsteroidal anti Inflammation agents) ตามแผนการรักษา
        
        สอนแนะนำผู้ป่วยเกี่ยวกับการใช้ยาตามแผนการรักษา โดยอธิบายเกี่ยวกับฤทธิ์ของยาขนาดวิธีการใช้และฤทธิ์ข้างเคียง
        
        สอนในการผ่อนคลายโดยการฝึกสมาธิจินตนาการการคิดในเชิงบวก
        
        จัดให้ผู้ป่วยอยู่ในที่ที่มีอาการถ่ายเทได้ดีไม่ร้อนเกินไปเพราะจะทำให้อ่อนเพลียและหัวใจเดินเร็ว
        
        ให้ผู้ป่วยมีกิจกรรมได้บนเตียง ยกเว้นการไปห้องน้ำเองจนกว่าอาการเจ็บหน้าอกและไข้จะหายไป
  - - - เชื้อแบคทีเรียเข้าสู่กระแสเลือด เชื้อจะเข้าไปอยู่ในหัวใจตามการไหลเวียนของโลหิตและจะฝังตัวในเอนโดคาร์เดียม บริเวณที่การไหลเวียนเลือดช้า
        
        เชื้อที่มีอำนาจทำลายสูง
        
        เกาะและแบ่งตัวที่คั่นหัใจที่ปกติ
        
        ทำให้เกิดการอักเสบ ทำลายลิ้นหัวใจและลุกลามไปกล้ามเนื้อรอบๆ
        
        เชื่อที่มีอำนาจทำลายที่ต่ำ
        
        เกาะและแบ่งตัวบริเวณที่มีความผิดปกติอยู่ก่อนแล้ว
    - - โรคหัวใจ (เสียงหัวใจผิดปกติ, หัวใจวาย, ลิ้นหัวใจถูกทำลาย, หัวใจเต้นผิดปกติ, หัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน)
      - เยื่อหุ้มสมองอักเสบหรือมีการติดเชื้อในสมองอื่นๆ
      - ลิ่มเลือดอุดตันในเส้นเลือดภายในปอด
      - ปอดติดเชื้อ
      - ไตวายหรือมีการทำลายม้าม
    - - ทำให้เยื่อหุ้มหัวใจชั้นในอักเสบ ได้แก่ แบคทีเรีย ไวรัส และเชื้อรา ส่วนใหญ่ เป็นแบคทีเรีย ซึ่งเข้าสู่กระแสเลือดได้ จากการมีทางเข้าหรือแผลปิดในบริเวณหนึ่งบริเวณใดของร่างกาย
        
        เช่น
        
        3. ทางผิวหนังจากมีแผลขูดขีด เชื้อที่พบ ได้แก่
        สแตรปพัยโลคอดคัส (Staphyloccus)
        
        2. ทางเดินปัสสาวะจากการสวนปัสสาวะเชื้อ ที่พบ ได้แก่ สเตรปโตคอคคัส (FecalisEnterococcus)
        
        1. มีแผลในปากจากฟันผุ หรือถอนฟัน เชื้อที่พบส่วนใหญ่ คือ สเตรปโตคอคคัส (Streptococcus viridans)
        
        4. ทางเดินหายใจ เชื้อที่พบได้แก่ เบต้า-ฮีโมลัยติด สเตรปโตคอคคัส
    - - 1. ชนิดเฉียบพลัน (Acute IE) มีอาการรวดเร็ว เช่น มีไข้ ช็อค มักพบในเด็กเล็ก
      - 2. ชนิดไม่เฉียบพลัน (Subacute IE) อาการจะดำเนินอย่างช้า ๆ เป็นสัปดาห์หรือเดือน
      - อาการส่วนใหญ่มักไม่จำเพาะ ที่พบบ่อยคือไข้ เบื่ออาหาร อ่อนเพลีย น้ำหนักลด เหนื่อยง่าย ปวดท้อง คลื่นไส้อาเจียน ซีดและม้ามโต อาการเหล่านี้เกิดจากมีเชื้อแบคทีเรียหลุดลอยเข้าสู่กระแสเลือดตลอดเวลา ในเด็กโตอาจมีอาการเจ็บหน้าอก
    - - หาเชื้อต้นเหตุก่อนให้ยาปฏิชีวนะ
      - หาแหล่งกำเนิดของการติดเชื้อ เช่น ฟัน, ทางเดินปัสสาวะ
      - ให้สารอาหารที่เพียงพอ
      - ปรึกษาศัลยแพทย์ทรวงอกและโรคหัวใจ
    - - สาเหตุ ติดเชื้อจาก Group B beta-hemolytic Streptococci
        อาการและอาการแสดง ไม่พูด ไม่ทำตามสั่ง แขนขาชีกขวา อ่อนแรง มีไข้ ปัสสาวะแสบขัด มีแผลเล็กน้อยที่ขาขวา
        Physical Examination
        Vital sign: BT = 38 C, BP = 130/80 mmHg, PR = 90/min, RR = 16/min
        CVS: Diastolic blowing murmur at right upper parasternal border both lower lungs.
        Neurological examination: Global aphasia, right facial palsy, right hemiparesis grade 1,NIHSS 23
        ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        CBC : WBC 22,100 cells/cu.mm., PMN 88.8%, Hematocrit 37.1%, platelet 138,000 cells/cu.mm
        BUN 19.8 mg/dl, Creatinine 0.88 mg/dl, electrolyte normal
        CXR : pulmonary congestion
        CT brain : Acute infarction at gray and white matter of left parietal lob
        Echocardiogram: severe concentric left ventricular hypertrophy, Ejection fraction 84.99%, no regional wall motion abnormally, no intracardiac clot, severe left ventricle diastolic dysfunction with high filling pressure, vegetation size 2x1.27 cm attached to non-coronary cusp causing severe aortic regurgitation, no abscess/leakage, no significant other valvular abnormality
        Blood culture : Group B beta-hemolytic Streptococci
      - ปฏิบัติการพยาบาล
        
        จำกัดกิจกรรมโดยให้นอนพักบนเตียง (Bed Rest)
        
        ให้ยาต้านจุลชีพตามแผนการรักษา
        
        สังเกตอาการและอาการแสดงของการอุดตันเช่นระดับความรู้สึกตัวอาการชาต่าง ๆ
        
        อธิบายและแนะนำเกี่ยวกับความจำเป็นและเหตุผลในการเจาะเลือดเพาะเชื้อบ่อย ๆ
        
        สังเกตบริเวณที่แทงเข็มเกี่ยวกับอาการบวมแดงร้อนเลือดออก
        
        ฟังเสียงหัวใจบ่อยครั้งอย่างน้อยทุก 4 ชั่วโมง
        
        ให้ผู้ป่วยรับประทานอาหารโปรตีนสูงแคลอรี่สูง
        
        บันทึกจำนวนน้ำที่ได้รับและจำนวนปัสสาวะทุก 8 ชั่วโมง
        
        ติดตามผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการต่าง ๆ และการเจาะเลือดเพาะเชื้อ