Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ทักษะการสื่อสารเป็นทักษะชีวิต (ปรัชญาการสื่อสาร (เลือกวิธีสื่อสารให้เหมาะส…
ทักษะการสื่อสารเป็นทักษะชีวิต
การสื่อสารหมายถึง
การพูด
การมองด้วยตา
การฟังด้วยหู
การใช้ภาษากาย
การใช้สมองและหัวใจ
ขั้นตอนของกระบวนการสื่อสาร
การสร้างสัมพันธภาพ
การเข้าสู่ประเด็น
การทำความเข้าใจกับปัญหาและความรู้
การแก้ปัญหา
การสื่อสารเพื่อโน้มน้าวใจ
วัตถุประสงค์
เปลี่ยนแปลงความเชื่อ
เปลี่ยนแปลงทัศนคติ
เปลี่ยนแปลงค่านิยม
เปลี่ยนแปลงพฤติกรรม
กลยุทธ์การโน้มน้าวใจ
การแสดงให้เห็นถึงความน่าเชื่อถือ
เเสดงให้เห็นว่าเป็นเรื่องที่มีเหตุผล
การแสดงให้เห็นความรู้สึก
การแสดงให้เห็นข้อดีข้อเสีย
การสร้างบรรยากาศ
การเร้าให้เกิดอารมณ์เเรงกล้า
เทคนิคการสื่อสาร
ต้องมีองค์ความรู้เรื่องแนวคิดในการสื่อสาร
มีเจตคติที่ดีในการสื่อสาร
สามารถขจัดอคติได้
มีทักษะที่ดีในการสื่อสาร
การเริ่มสร้างความสัมพันธภาพ
เขาพูดเราฟังอย่างเข้าใจ
การสื่อสารเพื่อประชาสัมพันธ์
การติดต่อสื่อสารจากองค์กรไปสู่สาธารณชนที่เกี่ยวข้อง
วัตถุประสงค์
เพื่อสร้างความน่าเชื่อถือ
เสริมสร้างความสัมพันธ์และความเข้าใจ
หลักการประชาสัมพันธ์
การบอกกล่าวหรือชี้เเจงเผยแพร่ให้ทราบ
การป้องกันความเข้าใจผิด
แก้ไขความเข้าใจผิด
ลักษณะงานประชาสัมพันธ์
การประชาสัมพันธ์ภายนอก
การประชาสัมพันธ์ภายใน
การเจรจาต่อรอง
กลยุทธ์การเจรจาต่อรอง
กลยุทธ์เฉพาะ
กลยุทธ์กรอบความคิดในการต่อรอง
กลยุทธ์การการเน้นข้อยุติแบบชนะ
กลยุทธ์การใช้บุคคลที่สามเข้าแทรกเเซง
กระบวนการเจรจาต่อรอง
ขั้นเตรียมการวางแผน
ขั้นกำหนดกติกาพื้นฐาน
ขั้นทำความชัดเจนและหาเหตุผลสนับสนุน
ขั้นต่อรองและเเก้ปัญหา
ขั้นจบการเจรจาและนำไปสู่การปฏิบัติ
ข้อเสนอแนะการเจรจาต่อรอง
เริ่มต้นด้วยการเปิดฉากเชิงบวก
ระบุที่ตัวปัญหา มิใช้ตัวคนหรือบุคลิกภาพ
ใหความสนใจต่อข้อเสนอครั้งเเรกเพียงเล็กน้อย
มุ่งให้ได้ข้อยุติแบบชนะ-ชนะ
สร้างบรรยากาศการเจรจาที่เปิดเผยและไว้ใจต่อกัน
ปรัชญาการสื่อสาร
ยึดหลักให้ความสำคัญของผู้ที่อยู่ตรงหน้า
เลือกวิธีสื่อสารให้เหมาะสม
การให้ข้อมูล
การให้การปรึกษา
เก็บคุณลักษณะที่ดีของผู้สื่อสารไว้
ให้ความสำคัญของการสร้างสัมพัธภาพ
เปลี่ยนจากผู้พูดเป็นผู้ฟังที่ดี
เลือกใช้ทักษะในการสื่อสารที่เหมาะสม
ให้ความสำคัญกับคนตรงหน้า
ทำความเข้าใจกับปัญหาและความรู้สึก
ปัญหาการสื่อสารของพยาบาล
ขาดสัมพันธภาพที่ดีต่อผู้ป่วย
การพูดมักให้ข้อมูลมากเกินไป
ไม่เข้าใจปัญหาขแงผู้ป่วย
ไม่ให้ความสำคัญกับอารมณ์