Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
(คุณสุภาพร) (เสี่ยงต่อการเกิดแผลกดทับ เนื่องจากไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายไ…
(คุณสุภาพร)
เสี่ยงต่อการเกิดแผลกดทับ เนื่องจากไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้
ข้อมูลสนับสนุน
ผู้ป่วยไม่สามารถพลิกตะแคงตัวเองได้(OD)
ผิวหนังผู้ป่วยเริ่มมีรอยเป็นสีแดง(OD)
วัตถุประสงค์
ไม่เกิดแผลกดทับ
เกณฑ์การประเมิน
ผิวหนังไม่มีรอยแดง
ผิวหนังมีความชุ่มชื่นและมีความยืดหยุ่น
กิจกรรมการพยาบาล
ประเมินผิวหนังของผู้ป่วยว่ามีรอยแดงเพิ่มขึ้นหรือลดลงจากเดิมหรือไม่
แนะนำให้ญาติช่วยพลิกตะแคงตัวของผู้ป่วยทุก 2-3 ชั่วโมง
สอนญาติให้นวดหลังและผิวหนังของผู่ป่วย ถ้าผิวหนังแห้ง ให้ทาครีมทาผิวให้ผู้ป่วย
ความสามารถในการเคลื่อนไหวลดลงเนื่องจากปวดหลังมากจากมะเร็งลุกลามไปกระดูก
วัตถุประสงค์
เพิ่มความสามรถในการเคลื่อนไหวร่างกาย
บรรเทาอาการปวดหลัง
ข้อมูลสนับสนุน
ผู้ป่วยบ่นปวดหลังมาก (SD)
สีหน้าแสดงความเจ็บปวดโยเฉพาะเวลามีการเคลื่อนไหวร่างกาย (SD)
เกณฑ์การประเมิน
บ่นปวดน้อยลง
สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้มากขึ้น
กิจกรรมการพยาบาล
ประเมินความรุนแรงของอาการปวดหลังและความสามารถในการเคลื่อนไหวร่างกาย
แนะนำท่านอนที่ถูกต้องโดยให้นอนบนที่นอนที่แน่น ไม่อ่อนนุ่มจนเกินไป
ถ้าปวดมากให้ยาบรรเทาอาการปวดตามแผนการรักษาและสอนให้ผู้ป่วยทรายถึงฤทธิ์ข้างเคียงของยา
แนะนำให้ใช้ความร้อนประคบ (Warm Compress) บริเวณหลัง เพื่อให้กล้ามเนื้อหย่อนตัว ช่วยลดอาการปวดได้
เสี่ยงต่อการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ เนื่องจากได้รับการใส่สายสวนปัสสาวะเป็นเวลานาน
ข้อมูลสนับสนุน
ผู้ป่วยไม่สามารถดูแลความสะอาดบริเวณที่ใส่สายสวนปัสสาวะ
ผู้ป่วยได้รับการใส่สายสวนปัสสาวะ
ญาติผู้ป่วยขาดความรู้ในการดูแลสายสวนปัสสาวะ
วัตถุประสงค์
ไม่เกิดการติดเชื้อในระบบทางเดินปัสสาวะ
เกณฑ์การประเมิน
น้ำปัสสาวะใส ไม่มีตะกอนขุ่น
บริเวณ Perineum สะอาดไม่อับชื้น
อุณหภูมิร่างกายอยู่ที่ช่วง 36.0 - 37.4 องศาเซลเซียล
กิจกรรมการพยาบาล
ดูแลความสะอาดบริเวณ Perineum อยู่เสมอ
สังเกตลักษณะ ปริมาณ และสีของน้ำปัสสาวะ
บันทึกปริมาณน้ำที่ผู้ป่วยได้รับและปริมาณปัสสาวะที่ออกทุก 8 ชั่วโมง
ประเมินอุณหภูมิร่างกายทุก 4 ชม.
ดูแล Urine Bag ให้อยู่เหนือพื้นและอยู่ต่ำกว่ากระเพาะปัสสาวะ
ผิวหนังเสื่อมความคงทน เนื่องจากเกิดเชื้อราขึ้นตรงบริเวณเนื้อร้าย
ข้อมูลสนับสนุน
มีรอยเปิดของแผลมะเร็ง มีสารคัดหลั่งที่มีกลิ่นเหม็น(OD)
นอนไม่ค่อยหลับและรับประทานอาหารได้น้อยจากกลิ่นเหม็นรบกวน(SD)
วัตถุประสงค์
ได้รับการควบคุมกลิ่นและสารคัดหลั่งจากแผลที่ติดเชื้อ
ผิวหนังเพิ่มความคงทน ลดการถูกทำลาย
เกณฑ์การประเมินผล
ผู้ป่วยและผู้ดูแลใช้วิธีรักษาผิวหนังได้ถูกต้องเหมาะสม
ลักษณะผิวหนังมีสารคัดหลั่งหรือกลิ่นเหม็นลดลง
ผู้ป่วยบอกว่ากลิ่นเหม็นลดลง รับประทานอาหารและพักผ่อนมากขึ้น
กิจกรรมการพยาบาล
สอบถามความรู้สึกกังวลต่อกลิ่น ประเมินกลิ่น ลักษณะสิ่งคัดหลั่งและการติดเชื้อตรงบริเวณแผลเปิด เป็นการเตรียมข้อมูล เพื่อวางแผนให้การดูแลได้
ทำความสะอาดแผลด้วยสบู่ฆ่าเชื้ออย่างเพียงพอ เพื่อส่งเสริมความสะอาดของแผล
ทาโยเกิร์ตบริเวณแผลที่มีกลิ่น เพื่อส่งเสริมการเปลี่ยนแปลงจุลินทรีย์ธรรมชาติ(Bacterial flora) ในการลดกลิ่นลง
ให้ยาปฏิชีวนะตามแผนการรักษา เพื่อรักษาการติดเชื้อและลดกลิ่น
ดูแลให้ผู้ป่วยได้รับการรักษาด้วยเคมีบำบัด ฉายแสง หรือฮอร์โมน เพื่อกำจัดเนื้อร้าย ทำให้ก้อนเนื้อร้ายลดขนาดลง และลดกลิ่นลงด้วย
ใช้สารกำจัดกลิ่น เช่น ก้อนดับกลิ่น สเปรย์กำจัดกลิ่น หรือถ่านช่วยดูดซับกลิ่น เป็นต้น
ให้การพยาบาลโดยไม่แสดงท่าทีรังเกียจ เพราะจะทำให้ผู้ป่วยกังวลมากขึ้น
เปิดประตูหน้าต่าง ให้มีการระบายอากาศอย่างเพียงพอ เพื่อลดจำนวนกลิ่นในห้อง
กรณีที่แผลมีปัญหามาก ควรส่งผู้ป่วยให้กับผู้เชี่ยวชาญการพยาบาลเฉพาะทาง โดยเฉพาะเพื่อเสริมการดูแลให้ได้ผลดีที่สุด โดยผู้เชี่ยวชาญ
มีภาวะพร่องสุขวิทยาส่วนบุคคล เนื่องจากไม่สามารถปฏิบัติกิจวัตรประจำวันได้
ข้อมูลสนับสนุน
ผู้ป่วยไม่สามารถเดินได้
ผู้ป่วยไม่สามารถทำกิจวัตรประจำวันได้ตามปกติ
เกณฑ์การประเมินผล
ญาติสามารถปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน ทดแทนผู้ป่วยได้ตามปกติ
กิจกรรมการพยาบาล
แนะนําผู้ป่วยและสอนญาติดูแลใน ด้านการเคลื่อนไหวของผู้ป่วย เช่น การเคลื่อนไหว การลุกนั่ง และการเสริมสร้างทักษะและการกระตุ้น ให้ผู้ป่วยมีส่วนร่วมในการปฏิบัติกิจกรรมต่างๆ
ดูแลเรื่องโภชนาการของผู้ป่วย
ดูแลแบบแผนการขับถ่ายของผู้ป่วย สอนวิธีการควบคุมการขับถ่ายทั้งถ่ายปัสสาวะและ อุจจาระแนะนําญาติให้ดูแลความสะอาด ความสุข สบายหลังผู้ป่วยขับถ่าย ควรจัดหากระโถนไว้ใกล้ผู้ป่วย