"Hacı Müezzin kısır kadınları okuyup üflemeye, gönül yaralarına muskalar yazıp yakmaya başladı. Kızıyla konuşan insanlardan para almadıysa da şekere, çaya, pirince hayır demedi. Kondusu çuval dolusu şekeri, çayı, pirinci almaz olunca bir bakkalla anlaştı. Haftanın bir günü kondusunu ziyarete kapattı. Satışa çıktı. Boşalan çuvalları, öte dünyadan haber soran, kara çarşaflarla sarınan, kolunu, bacağını kapatan konducu kadınlar üç gün içinde ağzına kadar yeniden doldurdu." (132)