Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพัฒนาโปรแกรมการศึกษานอกระบบของ Boyle (องค์ประกอบของการพัฒนาโปรแกรม ((6.…

- - - - เป้าหมายหลัก แลกเปลี่ยนข้อมูลข่าวสาร
      - ที่มาของวัตถุประสงค์ จากการพัฒนาจากข้อมูลใหม่ ที่มาจากงานวิจัย กฎหมายหรือกฎระเบียบใหม่
      - การใช้ความรู้ มุ่งให้เนื้อหาโยกย้ายไปสู่ผู้เรียนเพื่อนำไปใช้ได้ทันที
      - ความเกี่ยวข้องกับผู้เรียน ผู้รับบริการได้รับข้อมูลข่าวสาร
      - บทบาทของผู้พัฒนาโปรแกรม จัดหาข้อมูลข่าวสาร เพื่อตอบสนองความต้องการของผู้รับบริการ
      - มาตรฐานของผลที่ได้รับ จำนวนของผู้เข้าถึงข้อมูลข่าวสารและปริมาณข้อมูลข่าวสารที่ถูกเผยแพร่
      - ลักษณะสำคัญ มักเป็นส่วนหนึ่งของโปรแกรมอื่น การประเมินผลมักเป็นการประเมินจากข้อมูลเชิงปริมาณ เช่น จำนวนผู้มารับบริการ จำนวนชั่วโมงที่ให้บริการ เป็นต้น
  - - - เป้าหมายหลัก พัฒนาและปรับปรุงความสามารถพื้นฐาน ทักษะ ความรู้ ความชำนาญ ของปัจเจกชน
      - ที่มาของวัตถุประสงค์ พัฒนาส่วนสำคัญจากหลักวิชาหรือความรู้จากสาขาวิชา และจากนักการศึกษา
      - การใช้ความรู้ มุ่งเน้นไปที่ความชำนาญ ความรู้ ของกลุ่มเป้าหมาย และทำอย่างไรให้ผู้รับบริการมีความรู้ให้มากที่สุด
      - ความเกี่ยวข้องกับผู้เรียน การใช้ประสบการณ์ในการเรียนรู้นำไปปฏิบัติ
      - บทบาทของผู้พัฒนาโปรแกรม เผยแพร่ความรู้ผ่านกระบวนการเรียนการสอน
      - มาตรฐานของผลที่ได้รับ ผู้รับบริการมีความเข้าใจด้านเนื้อหาหรือเชี่ยวชาญสมรรถนะด้านต่างๆ
      - ลักษณะสำคัญ ใช้หลักวิชาหรือวิชาเป็นหลัก
  - - - ลักษณะสำคัญ คือ การมีส่วนร่วมของประชากร
      - ที่มาของวัตถุประสงค์ พัฒนาจากความต้องการหรือปัญหาของผู้รับบริการ/กลุ่มเป้าหมาย
      - เป้าหมาย พัฒนาจากความต้องการหรือปัญหาของผู้รับบริการ
      - การใช้ความรู้ ช่วยในการแก้ไขปัญหาในสถานการณ์ต่างๆ
      - ความเกี่ยวข้องกับผู้เเรียน การระบุปัญหา ความต้องการ ขอบเขต และลักษณะพื้นฐานของโปรแกรม
      - บทบาทผู้พัฒนาโปรแกรม อำนวยความสะดวก ในการกำหนดความต้องการ ประชาสัมพันธ์ รับรองทางกฎหมาย และการสื่อสาร
      - มาตรฐานของผลที่ได้รับ คุณภาพของทักษะในการแก้ไขปัญหา และระดับทักษะการแก้ไขปัญหาของปัจเจกบุคคล กลุ่ม และชุมชน
- - - - 1) ปรัชญาองค์กรที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์กับโปรแกรมในบางประเด็นมีความขัดแย้งกัน
      - 2) การเงินและทรัพย์กรที่ไม่มีหรือไม่พร้อมที่จะให้กับบางกลุ่ม
      - 3) ความเชื่อของผู้มีอำนาจตัดสินใจทางการเงินภายนอก เกี่ยวกับการจัดลำดับความสำคัญของโปรแกรม
      - 4) ความเชื่อหรือข้อสันนิษฐานบางเรื่องของชุมชนหรือผู้รับบริการเกี่ยวกับโปรแกรม
      - 5) ความเชื่อของผู้บริหารในองค์กรที่เกี่ยวกับการจัดลำดับความสำคัญของโปรแกรม
      - 6) ความเชื่อของนักการศึกษาที่เกี่ยวกับการจัดลำดับความสำคัญของโปรแกรม
  - - - 1) วิธีการ คือ การทำบางสิ่งบางอย่าง อย่างเป็นระบบ หรือ แนวทางที่เข้าถึงประชากร
      - 2) เทคนิค รูปแบบในการนำเสนอการเรียนรู้ (การจดบันทึก, การแสดงข้อมูล, การอภิปรายกลุ่ม หรือการทัศนาจร)
      - 3) อุปกรณ์ วัสดุอุปกรณ์ในการเรียนรู้ และบรรยากาศที่อำนวยต่อการเรียนรู้ (ภาพยนตร์, วิทยุ, การจัดสภาพแวดล้อมทางกายภาพ, สไลด์)
  - - - 14.1) ความมีประสิทธิภาพ ผลที่ได้รับเพียงพอ บรรลุวัตถุประสงค์ จะหลีกเลี่ยงผลกระทบทางลบได้อย่างไร
      - 14.2) คุณภาพและความเหมาะสม จะให้ประสบการณ์การเรียนรู้ที่ดีได้อย่างไร ผู้รับบริการปฏิบัติงานอย่างไรให้เหมาะสม
      - 14.3) การติดต่อกับผู้รับบริการ มีวิธีการอะไรบ้างที่สามารถเข้าถึงผู้รับบริการ ใครคือผู้รับบริการ ผู้รับบริการครอบคลุมทุกกลุ่มอายุและกลุ่มรายได้หรือไม่
      - 14.4) ความสำคัญของโปรแกรมต่อ ผู้รับบริการ สังคม และต่อการขยายภารกิจของการศึกษาต่อเนื่อง
- - - - ระยะแรก ระบุพื้นฐานของโปรแกรม
        
        ปรัชญาพื้นฐานที่ใช้ต้องมีความแน่ชัด
        
        ต้องพัฒนาปรัชญาการทำงาน ซึ่งเป็นพื้นฐานของโปรแกรมการพัฒนา ความเชื่อของผู้พัฒนาการ เกี่ยวการศึกษา ผู้เรียน และโปรแกรม ต้องมีนิยามที่ชัดเจน
        
        นโยบาย และขั้นตอนสำหรับการพัฒนาโปรแกรมควรต้องนิยามให้ชัดเจน มีความเข้าใจ และสื่อสารกับผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมด
      - ระยะสอง วิเคราะห์สถานการณ์ของชุมชนและผู้เรียน
        
        เลือกและวิเคราะห์ข้อมูลในปัจจุบันและข้อมูลของสถานการณ์ในอดีต ข้อเท็จจริง และแนวโน้ม พิจารณาข้อมูลเกี่ยวกับประชากรและชุมชน ข้อมูลวิชาการ สังคมโดยรวม เอกสารต ปรัชญาในการสร้างโปรแกรม และข้อจำกัด
        
        เกี่ยวข้องกับศักยภาพในเป้าหมายของผู้รับบริการ และอิทธิพลทางตรงหรือผ่านกลุ่มเรียน การตีความ และการตัดสินใจเกี่ยวกับความจำเป็นของโปรแกรม และการอำนวยความสะดวก
        
        ศึกษาการนำเสนอโปรแกรม และความรับผิดชอบของเจ้าหน้าที่คนอื่นๆและสถาบัน เพื่อหลีกเลี่ยงความซ้ำซ้อน
        
        วิเคราะห์ทรัพยากรที่มีอยู่ว่ามีเพียงพอหรือไม่ ต่อการแก้ปัญหา การดำเนินกาในเวลานี้หรือต้องการทรัพยากรเพิ่มเติม
      - ระยะสาม ระบุผลลัพธ์ที่ต้องการ
        
        ทำงานด้วยศักยภาพของผู้รับบริการต่อนิยามและการปรับแต่งความต้องการและการจัดลำดับความสำคัญ เพื่อให้ผู้รับบริการมีความมุ่งมั่นต่อโปรแกรม
        
        ให้รายชื่อของผลลัพธ์ที่บรรลุผ่านการจัดโปรแกรม ถ้าเป็นไปได้ผลลัพธ์เหล่านี้ควรสะท้อนสังคม เศรษฐกิจ และ/หรือการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม
        
        ผลลัพธ์แต่ละโปรแกรม ระบุความสำเร็จที่จำเพาะและพัฒนา สิ่งที่ต้องเกิดขึ้นในการมีส่วนร่วมในการบรรลุผลลัพธ์ทั้งหมด นี่เรียกว่า “วัตถุประสงค์ที่เฉพาะ”
        
        จัดรายชื่อผลลัพธ์ที่คาดหวังโดยเรียงลำดับเป้าหมาย โดยใช้หลักเหตุผลจากหลักวิชาไม่ใช่เหตุผลจากจุดยืนของผู้เรียน
        
        ตรวจรายชื่อของผลลัพธ์ทั่วไปและจำเพาะ เพื่อให้แน่ใจว่า
        
        1) ตรงเป้าหมายด้วยการวิเคราะห์สถานการณ์และคำมั่นด้านคุณค่าที่ให้ต่อผู้ร่วมโปรแกรมและสังคม
        
        2)งานบรรลุเป้าหมายในสถานการณ์ของโปรแกรมที่เฉพาะ ด้วยเวลา ทรัพยากรและอื่นๆ
        
        3) ผลลัพธ์ที่เห็นเป็นเป้าหมายทั่วไปในส่วนใหญ่กับความยืดหยุ่นบางอย่างของผู้เรียนแต่ละคน เป็นไปเพื่อให้บรรลุความต้องการของแต่ละบุคคล
        
        การตัดสินใจเกี่ยวกับลำดับความสำคัญบนพื้นฐานของเกณฑ์ชี้วัด สิ่งที่เร่งด่วนและสำคัญที่สุด โดยใช้ข้อมูลจากผู้รับบริการและจากชุมชน
      - ระยะสี่ ระบุทรัพยากรและการสนับสนุน
        
        ตรวจสอบว่าทรัพยากร ที่รวมถึงประชากร เวลา เงิน และวัตถุต่างๆที่มีอยู่ว่าเพียงพอต่อความต้องการของโปรแกรมหรือไม่ รวมทั้งตรวจสอบว่าทรัพยากรพร้อมใช้งานเมื่อต้องการหรือไม่
        
        ระบุความเหมาะสมของประชากร ความชำนาญที่เป็นตัวแทนที่หลากหลายของความรู้หรือหลักวิชา
        
        ตรวจสอบบุคลที่เกี่ยวข้องในการเป็นผู้นำของโปรแกรมว่ามีเวลาที่พอเพียงที่ทุ่มเทตลอดทุกขั้นตอนของโปรแกรมหรือไม่
        
        ตรวจสอบเงินทุนที่สนับสนุนโปรแกรมที่มีอยู่ว่ามีเพียงพอหรือไม่
      - ระยะห้า ออกแบบแผนการสอน
        
        จำแนกผู้เรียนตามประสบการณ์ ควรจัดลำดับอย่างไร? โดยพิจารณาตามภูมิหลังที่แตกต่างของผู้เรียน เช่น ระดับการศึกษา และประสบการณ์ต่างๆ
        
        แบ่งความรับผิดชอบกับผู้ร่วมโปรแกรม ผู้เข้าร่วมรับผิดชอบต้องร่วมยินยอม เพื่อกำหนดสิ่งที่พวกเขาจะต้องเรียนรู้
        
        ระบุแนวการสอน กิจกรรมที่เฉพาะที่ (คอร์สฝึกหัดหรืออบรม, ใช้สื่อสารมวลชน, การประชุม, ฝึกงาน, การปรึกษาแบบส่วนตัว หรือรวมทุกอย่างที่ยกมาเข้าด้วยกัน) วิเคราะห์ทฤษฎีและการปฏิบัติ การอำนวยความสะดวกในการเรียนและเลือกวิธีการ เทคนิค และอุปกรณ์ที่สอดคล้อง และใช้นวตกรรมใหม่ๆอย่างเหมาะสม
        
        ระบุบทบาทของเจ้าหน้าที่ของโปรแกรม ในการดำเนินงาน และทรัพยากรการเรียนการสอนอื่นๆ
        
        ตัดสินว่าอะไรคือสิ่งจำเป็นในการพัฒนาหรือเตรียมการ และใช้เวลาเท่าไหร่ในการได้มา
      - ระยะหก โปรแกรมของการปฏิบัติการ
        
        เลือกเนื้อหา กิจกรรม และเหตุการณ์ที่ควรให้เพื่อ
        
        1)สร้างความตระหนักและความสนใจในโปรแกรม
        
        2) ให้ประสบการณ์ที่จำเป็นเพื่อช่วยผู้เรียนให้บรรลุเป้าหมายตามที่คาดหวัง
        
        3) ให้การติดตามผลอย่างพอเพียง
        
        จัดการสิ่งที่ต้องสอนและสิ่งที่ต้องทำให้เสร็จในโปรแกรมเพื่อจะบรรลุผลอย่างต่อเนื่อง จัดการกิจกรรมของผู้เรียน
        
        ดำเนินงานตามแผน และปรับเปลี่ยนตามความจำเป็น ใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพเท่าที่เป็นไปได้
      - ระยะเจ็ด ความรับผิดชอบต่อทรัพยากร
        
        วางแผนการประเมิน ในโปรแกรมแต่ละช่วง โดยประเมินก่อนการดำเนินงาน กระบวนการและคุณภาพ และประเมินตอนท้ายสุด
        
        การประเมินบางกิจกรรม กำหนดอย่างแน่นอนว่า
        
        1) ทำไมคุณถึงได้รับการประเมิน
        
        2) คุณจะนำผลการประเมินไปใช้อย่างไร
        
        3) สามารถนำไปตัดสินโครงการอื่นๆที่มีความคล้ายคลึงกันได้อย่างไร
        
        กำหนดประเภทของการตัดสินในสิ่งจำเป็นสำหรับวัตถุประสงค์ในการปฏิบัติของคุณ
        
        1) คุณจำเป็นต้องกำหนดว่าทำอย่างไรให้โปรแกรมบรรลุผลลัพธ์ตามแผนที่วางไว้?
        
        2) ว่ามันคือประสิทธิภาพที่ต้องการในการบรรลุผลไหม ?
        
        3) หรือมันคือความสำคัญทั้งหมดและคือคุณค่า?
        
        กำหนดกฎเกณฑ์ที่คุณจะใช้ตัดสิน ระบุประเภทของหลักฐานที่จำเป็นในการนำไปชี้วัดว่าเป็นไปตามเกณฑ์ไหม
        
        ระบุหลักฐานที่จำเป็นและเลือกอย่างไร กระบวนการอย่างไร และตีความอย่างไร
        
        พัฒนาการตัดสินของคุณเกี่ยวกับโปรแกรมและการใช้ผลของโปรแกรม ใครคนอื่นอีกที่จำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้? ในรูปแบบใด?
      - ระยะแปด การสื่อสารคุณค่าของโปรแกรม
        
        ทำรายงานคุณค่าของโปรแกรมต่อบุคคลที่สำคัญ ผู้มีส่วนร่วม กลุ่มที่ปรึกษา และผู้มีอิทธิผลในการตัดสินใจ รายงานนี้ควรมีความแตกต่างจากรายงานที่แสดงต่อบุคคลทั่วไป
        
        ติดตามผลด้วยความเหมาะสมกับปัจเจกบุคคลและกลุ่ม ที่เกี่ยวกับบทบาทของโปรแกรม เพื่อความชัดเจนของความเกี่ยวข้องหรือคำถามที่เกี่ยวกับบทบาทของโปรแกรม
  - - - ระยะแรก จำแนกเป้าหมายผู้เรียน
        
        ระบุผู้รับบริการที่เกี่ยวข้องในโปรแกรม ถ้าเป้าหมายของผู้เรียนเป็นผู้เกี่ยวข้องกับสถาบัน สมาคมอาชีพ หรือกลุ่มชุมชน
        
        ระบุภูมิหลังเกี่ยวกับเป้าหมายของผู้รับบริการ นี่รวมถึงความต้องการของผู้เรียน ความปรารถนา คุณลักษณะ การปฏิบัติ ความสามารถ และปัญหา
        
        สำรวจโปรแกรมที่มีอยู่จากเจ้าหน้าที่คนอื่นๆและสถาบันเพื่อหลีกเลี่ยงความซ้ำซ้อน
      - ระยะสอง ศึกษาขอบเขตเนื้อหาที่จำเพาะ
        
        ศึกษาความต้องการ พิจารณาธรรมชาติที่เฉพาะของผู้เรียน และแรงบันดาลใจหรือแรงจูงใจของผู้เรียน
        
        เปรียบเทียบความเที่ยงตรงในการบรรลุผลหรือระดับของผู้เรียนเท่าที่เป็นไปได้ กับเนื้อหาที่จะสอน หรืออาจตรวจกระบวนการด้วยการทดสอบก่อนเริ่มโปรแกรม(pretest)
        
        ศึกษาศักยภาพของผู้เรียน ผู้พัฒนาโปรแกรมควรจะศึกษาประสบการณ์ก่อนนี้ สถานทางเศรษฐกิจและสังคม
      - ระยะสาม ระบุแนวทางการสอน
        
        ประสบการณ์อะไร (การเห็น การได้ยิน และการลงมือทำ) ที่จะมีในแต่ละครั้งในการเรียน กิจกรรม หรือเหตุการณ์ ของผู้เรียน
        
        ส่งเสริมโปรแกรมด้วยวิธีการที่เหมาะสม อย่างเช่น จดหมายข่าวของสมาคม สิ่งพิมพ์ และสื่อสารมวลชนอื่นๆ
        
        ช่วยผู้รับบริการผู้ที่กำลังเข้าร่วมให้รู้เกี่ยวกับวัตถุประสงค์ รูปแบบ และกระบวนการของโปรแกรม
        
        กำหนดความสัมพันธ์ของโอกาสในการเรียนรู้ตามแผนในหน่วยของการศึกษาต่อเนื่อง (CEUs) ใบรับรอง หรือมาตรฐานอื่นๆ
        
        ระบุทรัพยากรในการเรียนการสอนที่จำเป็น เพื่อประสิทธิภาพในการดำเนินการเรียนรู้
        
        จัดลำดับอย่างมีเหตุผลที่สุดสำหรับประสบการณ์การเรียนรู้ที่ผู้เรียนจะได้รับ
        
        ระบุความรับชอบที่ชัดเจนของผู้เกี่ยวข้องทุกคน
      - ระยะสี่ การเรียนการสอน
        
        จัดการเรียนการสอนอย่างมีคุณภาพ เพื่อดึงความสามารถแฝงของผู้เรียนออกมา
        
        มีความยืดหยุ่นเพื่อที่ได้วิธีการ เทคนิค และอุปกรณ์ ที่เหมาะสมที่สุด ในการสร้างแรงจูงใจและความสนใจ
        
        จัดการติดต่อสื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อให้ทุกคนมีบทบาท ความเข้าใจ และความรับผิดชอบที่ชัดเจน และทราบว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นและเมื่อใด
      - ระยะห้า ประเมินผลโปรแกรม
        
        ระบุขอบเขตเท่าที่เป็นไปได้ ในสิ่งที่ผู้เรียนบรรลุผลจากการร่วมโปรแกรม ควร pretest และposttest
        
        ตัดสินเกี่ยวกับผลหรือการบรรลุผลของโปรแกรม ผู้เรียนควรทำได้ดีกว่านี้ไหม? บรรลุวัตถุประสงค์หรือไม่? ควรมีการเปลี่ยนวัตถุประสงค์ส่วนการเรียนการสอนระหว่างโปรแกรม?
        
        ตัดสินเกี่ยวกับการออกแบบการเรียนการสอนหรือแนวทาง มีประสิทธิภาพไหม? ทำอย่างไรเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ? ผู้เรียนพอใจไหม?
        
        กำหนดว่าผลลัพธ์จะถูกนำมาใช้กับโปรแกรมในอนาคตอย่างไร จะแบ่งปันผลของโปรแกรมกับผู้เรียนอย่างไร จะแบ่งปันผลการศึกษากับผู้บริหารหรือผู้ตัดสินใจทางการเงินอย่างไร?
  - - - ระยะแรก กำหนดเนื้อหาที่มีหรือพร้อมใช้งานที่จำเป็นหรือที่อยากได้
        
        ระบุเนื้อหาหรือความรู้ที่มีอยู่หรือที่ต้องการ ผู้พัฒนาโปรแกรมอาจตัดสินใจความรู้ใหม่ที่มีอยู่ควรจะควรเผยแพร่ต่อประชากรหรือไม่ หรือผู้เรียนอาจขอความรู้เพื่อสนองความอยากรู้ ความจำเป็น หรือเพื่อแก้ปัญหา
        
        ใช้เทคนิคที่เหมาะสมในการส่งเสริมโปรแกรม เพื่อให้ประชากรตระหนักถึงเนื้อหาใหม่หรือความที่มีอยู่
      - ระยะสอง การให้ข้อมูลหรือความรู้
        
        เนื้อหาหรือความรู้คือ สิ่งที่ให้โดยกลุ่ม ปัจเจกบุคคล หรือสื่อสารมวลชน
        
        วิธีการที่ใช้ขึ้นอยู่กับทรัพยากร ความสนใจของผู้เรียน และประเภทเนื้อหาที่จะเผยแพร่
      - ระยะสาม กำหนดขอบเขตการให้ความรู้
        
        บันทึกจำนวนผู้ใช้บริการหรือผู้ที่มาขอข้อมูล
        
        ศึกษาเฉพาะเจาะจงในบางสถานการณ์ อาจมีการชี้นำหรือกำหนดว่าผู้รับบริการจะใช้เนื้อหาอย่างไร
        
        ผู้มีอิทธิพลในการตัดสินใจควรได้รับรายงานเกี่ยวกับความสำคัญและคุณค่าของโปรแกรม