Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Tratamento dos residuos no laboratorio (Clasificación de residuos…
Tratamento dos residuos no laboratorio
Pasos a seguir
4.- Segregar ou etiquetar
Cada bidón debe identificarse coa etiqueta correspondente ó seu grupo
No momento en que se inicie o uso do contenedor debe identificarse inmediatamente, indicando a fecha para saber o tempo que leva almacenandose
5.- Almacenar
O almacenamento dos residuos perigosos debe realizarse en condicións axeitadas de seguridade e hixiene ata a súa entrega á empresa xestora autorizada
O tempo de almacenamento non pode exceder os seis meses
3.- Seleccionar os envases axeitados
6.- Retirar o residuo
Normalmente os residuos retíranse cada dous meses
Si se xera un residuo que non se sabe retirar, poñerse en contacto coa empresa xestora autorizada, onde informarán cal é o mellor modo de xestión
2.- Identificar e clasificar os residuos que se van a xerar
Clasificar en diferentes grupos en función da tipoloxía dos produtos e según o tratamento posterior que se lles aplicará
1.- Darse de alta como productor de residuos perigosos
Características
Pequenas cantidades
Gran variedade
Elevada perigosidade
Non estar ben identificados
Correcta xestión
Inventariar todos os posibles residuos
Definir os grupos de residuos
Considerar as posibilidades de minimización
Xestionar a compra correctamente
Implantar un sistema de recollida selectiva en función dos grupos establecidos
Eliminación de residuos no laboratorio: procedementos xerais
Procedementos para eiminación-recuperación de residuos
Incineración
Os residuos son queimados en un forno e reducidos a cinzas
É un método utilizado para eliminar residuos de tipo orgánico e material biolóxico
Recuperación
Consiste en efectuar un tratamento ó residuo que permita recuperar algún ou algúns elementos ou os seus compostos que o seu elevado valor ou toxicidade fai aconsellable non eliminar.
É un procedemento indicado para os metais pesados e os seus compostos.
Vertido
O vertido pode realizarse directamente ás augas residuais ou ben a un vertedeiro. Os vertedeiros deben estar preparados para previr contaminacións na zona e preservar o medio ambiente.
Recomendable para residuos perigosos e non perigosos, unha vez reducida ésta mediante neutralización ou tratamento adoitado.
Reutilización - Reciclado
Unha vez recuperado o composto, a solución ideal é reutilizalo ou reciclalo,
Recomendacións xerais
Previamente débese efectuar unha neutralización ou destrucción dos mesmos.
Deben retirarse os productos inflamables.
Non se deben tirar ó recipiente de basuras habitual, trapos, papeles de filtro ou outras materias impregnables ou impregnadas.
Debe evitarse gardar botellas destapadas.
Informarse das indicacións de perigo e condicións de manexo das sustancias (frases H e P).
Deben recuperarse no posible, os metais pesados
Consultar as instruccións con obxeto de elexir o procedemento adoitado.
Débense neutralizar as sustancias antes de vertelas polos desaugues e ó efectualo, facelo con abundante auga.
Deben considerarse as disposicións legais vixentes, tanto a nivel xeral, como local.
Cando se produzan derrames debe actuarse con celeridad pero sen precipitación, evacuar ó persoal innecesario, evitar
contaminacións na indumentaria e en outras zonas do laboratorio e utilizar a información dispoñible sobre residuos.
Clasificación dos residuos
Residuos non perigosos
Poden eliminarse mediante vertidos, ás augas residuais ou a un vertedeiro
Residuos químicos perigosos
Combustibles
Poden utilizarse como combustible suplementario ou incinerarse
Explosivos
Son residuos de alto risco e deben ser manipulados fora do laboratorio por personal especializado
Residuos radiactivos
Para a súa eliminación deben considerarse as súas características físico-químicas así como a súa actividade radiactiva e vida media. O seu almecenamento debe efectuarse en recipientes específicos debidamente señlizados e deben retirarse de acordo ós procedementos establecidos
Residuos biolóxicos
Deben almacenarse en recipientes específicos convintemente señalizados e retirarse seguindo os procesos preestablecidos. Normalmente esterilízanse e incinéranse.
Gases
A súa eliminación está en función das súas características de perigosidade.
Non combustibles
Poden verterse ás augas residuais ou vertedeiros controlados sempre que previamente se reducira a súa peligrosidade
Procedementos xerais de actuación
Incineración
Aldehídos
Absorber en vermiculita ou mezclar con un disolvente inflamable. Incinerar.
Alcalinos, alcafinotérreos, alquilos, alcóxidos
Mezclar con Na2 CO3, cubrir con virutas. Incinerar.
Clorhidrinas, nitroparafinas
Incinerar.
Compuestos orgánicos haloxenados
Absorber sobre vermiculita, area ou bicarbonato. Incinerar.
Ácidos orgánicos sustituidos
Absorber sobre vermiculita e añadir alcol, ou ben disolver directamente en alcol. Incinerar.
Aminas aromáticas
Absorber sobre area e Na2CO3. Mezclar con papel ou con un disolvente inflamable. Incinerar.
Aminas aromáticas haloxenadas, nitrocompuestos
Verter sobre NaHCO3. Mezclar con un disolvente inflamable. Incinerar.
Aminas alifáticas
Mezclar con un disolvente inflamable. Incinerar.
Fosfatos orgánicos e compostos
Mezclar con papel ou area e cal apagada. Incinerar.
Disulfuro de carbono
Absorber sobre vermiculita e cubrir con auga. Incinerar. (Queimar con virutas a distancia).
Mercaptanos, sulfuros orgánicos
Mezclar con un disolvente inflamable. Incinerar.
Hidracinas
Mezclar con un disolvente inflamable. Incinerar.
Hidrocarburos, alcoles, cetonas, esteres
Mezclar con un disolvente inflamable. Incinerar.
Amidas orgánicas
Mezclar con un disolvente inflamable. Incinerar.
Ácidos orgánicos
Mezclar con papel ou con un disolvente inflamable. Incinerar.
Eteres
Mezclar con un disolvente inflamable. Incinerar. Si hai peróxidos levalos a lugar seguro (canteiras, etc.) e explosionalos.
Recuperación
Mercurio metal
Aspirar, cubrir con polisulfuro cálcico e recuperar.
Mercurio compostos
Disolver e convertilos en nitratos solubles. Precipitalos como sulfuros. Recuperar.
Desechos metálicos
Recuperar e almacenar (según costes).
Arsénico, bismuto, antimonio
Disolver en HCl e diluir ata aparición de un precipitado branco (SbOCI y BiOCI). Añadir HCI 6M
ata redisolución. Saturar con sulfhídrico. Filtrar, lavar e secar.
Selenio, teluro
Disolver en HCI. Adicionar sulfito sódico para producir SO2 (reductor). Quentar. (formase Se gris e Te negro). Deixar
en repouso (12h). Filtrar e secar.
Plomo, cadmio
Añadir HNO3 (producense nitratos). Evaporar, añadir auga y saturar con H2S. Filtrar e secar.
Berilio
Disolver en HCI 6M, filtrar. Neutralizar (NH4 OH 6M). Filtrar e secar.
Estroncio, bario
Disolver en HCI 6M, filtrar. Neutralizar (NH4OH 6M). Precipitar (Na2CO3). Filtrar, lavar e secar.
Vanadio
Añadir a Na2CO3 (capa) en unha placa de evaporación. Añadir NH4OH 6M (pulverizar). Añadir xeo (axitar). Repousar (12h).
Filtrar (vanadato amónico) e secar.
Outros metais (talio, osmio, deuterio, erbio, etc.)
Recuperación.
Disolventes haloxenados
Destilar e almacenar.
Tratamento e vertido
Clorhidrinas e nitroparafinas
Añadir Na2CO3. Neutralizar. Verter ó desaugue.
Ácidos orgánicos sustituidos
Añadir NaHCO3 e auga. Verter ó desaugue.
Haluros de ácidos orgánicos
Añadir NaHCO3 e auga. Verter ó desaugue.
Aminas alifáticas
Añadir NaHCO3 u pulverizar auga. Neutralizar. Verter ó desaugue.
Sales inorgánicas
Añadir un exceso de Na2CO3 e auga. Deixar en reposo (24h). Neutralizar (HCl 6M). Verter ó desague.
Oxidantes
Tratar con un reductor (disolución concentrada). Neutralizar. Verter ó desaugue.
Reductores
Añadir Na2CO3 y auga (hasta suspensión). Deixar en repouso (2h). Neutralizar. Verter ó desaugue.
Cianuros
Tratar con (CIO)2Ca (disolución alcalina). Deixar en repouso (24h). Verter ó desaugue.
Nitrilos
Tratar con una disolución alcohólica de NaOH (conversión en cianato soluble), evaporar o alcol e añadir hipoclorito cálcico.
Dejar en repouso (24h). Verter ó desaugue.
Hidracinas
Diluir hasta un 40% e neutralizar (H2 SO4). Verter ó desaugue.
Alcalis cáusticos e amoníaco
Neutralizar. Verter ó desaugue.
Hidruros
Mezclar con area seca, pulverizar con alcol butílico e añadir auga (ata destrucción do hidruro). Neutralizar (HCI6M) e
decantar. Verter ó desaugue. Residuo de area: enterralo.
Amidas inorgánicas
Verter sobre auga e axitar. Neutralizar (HCI 3M ou NH4 OH 6M). Verter ó desaugue.
Compostos internometálicos (cloruro de sulfúrilo, tricloruro de fósforo, etc.)
Rociar sobre unha capa grosa de unha mezcla de
Na2CO3 e cal apagada. Mezclar e atomizar auga. Neutralizar. Verter ó desaugue.
Peróxidos inorgánicos
Diluir. Verter ó desaugue.
Sulfuros inorgánicos
Añadir unha disolución de FeCl3 con axitación. Neutralizar (Na2CO3). Verter ó desauge.
Carburos
Adicionar sobre auga en un recipiente grande, queimar o hidrocarburo que se desprende. Deixar en repouso (24h). Verter o
líquido polo desaugue. Precipitado sólido: tiralo a un vertedeiro.
Devolver ó suministrador.
Factores a considerar para a eliminación de residuos
Facilidade de neutralización
Posibilidade de recuperación, reciclado ou reutilización
Periodicidade de xeración
Custo do tratamento e de outras alternativas
Volume de residuos xerados
Valoración do tempo dispoñible
Clasificación de residuos peligrosos
Grupo I: Disolvente haloxenados
Líquidos orgánicos e mestura de disolventes haloxenados que conteñen mais dun 2% en halóxeno
Productos moi tóxicos e irritantes, incluso canceríxenos
Grupo II: Disolventes non haloxenados
Líquidos orgánicos inflamables que conteñen menos dun 2% en halóxenos
Productos inflamables e tóxicos
Non mesturar líquidos que sexan inmiscibles, para que o tratamento posterior non sexa máis costoso de facer
Grupo III: Disolucións acuosas
Solucións acuosas inorgánicas
Solucións acuosas básicas
Solución acuosas de metales pesados
Solucións acuosas de cromo VI
Outras solucións acuosas inorgánicas
Solucións acuosas orgánicas ou de alta DQO
Solucións acuosas de colorantes
Solucións de fixadores orgánicos
Mixtura de auga/disolvente
Grupo IV: Ácidos
Ácidos inorgánicos e solucións acuosas concentradas, máis dun 10% de volume
Coidado ao mixturar os ácidos no recipiente, dependendo da composición e concentración, pode producir unha reacción química inesperada
Para evitar isto, mesturar os ácidos nun recipiente pequeno
Se non hai reacción, mesturar no recipiente
Se hai reacción, os ácidos recóllense por separado
Grupo V:Aceites
Pertencen os aceites minerais derivados das operacións de mantemento
Grupo VI: Sólidos
Sólidos orgánicos
Produtos de natureza orgánica
Produtos contaminados con produtos químicos orgánicos
Sólidos inorgánicos
Produtos de natureza inorgánica
Material desbotable contaminado
Pertence material contaminado con produtos químicos
Pódense establecer subgrgrupos de clasificación
Natureza do material
Natureza do contaminante
Requisitos marcados polo xestor autorizado
Grupo VII: Especiales
Pertencen
Produtos químicos que non poden ser incluídos noutros grupos
Reactivos puros
Obsoletos
Caducados
Os produtos non poden mesturarse entre si nin con residuos doutro grupo
Sustancias canceríxenas recóllense aparte
Tipos de envases
Contenedores de polietileno
Capacidade: 5 ou 30 L
Apto para os residuos de todos os grupos
Bidóns de polietileno
Capacidade: 60 e 90 L
Boca ancha
Destinado á material contaminado
Caixas estancas de polietileno con fondo dun produto absorbente
Almacenaxe e transporte
Produtos especiais e reactivos obsoletos
Envases de seguridade, provistos de cortalume e compensación de presión
Produtos inflamables
Desprenden malos olores
Etiquetado dos envases
Etiquetado
Datos da empresa produtora
Referencia concreta da unidade
Nome
Nome do responsable do residuo
Fechas de inicio e final do enchido
Para cada grupo, etiquetas de distinta cor
Contido das etiquetas
Pictogramas e indicación de perigo
Riscos específicos, mediante frases R
Consellos de prudencia, mediante frases S
Espazo en branco para o produtor
Almacenamento temporal
Prohibido almacenaxe de residuos por un tempo superior a 6 meses
Se recomienda un local específico y que cumpla la normativa
Si as cantidades son pequenas, non implican risco, poden almacenarse nos centros productores
Evitar apilamentos
No suelo os recipientes grandes, 30 L
Estantes para recipientes pequenos, 1, 2, 5 e 10 L
Normas de seguridade a observar polos manipuladores
Incompatibilidade entre sustancias
Manipulación, transporte e almacenamento
Evitar o contacto directo cos residuos
Os residuos consideraránse peligrosos
Utilizar material que se poida descontaminar fácilmente
Nunca manipular un residuo en solitario
Para residuos líquidos, non utilizar recipientes cun volume maior de 30 L
Transporte de envases de 30 L, en carretilla
Vertido dos residuos aos envases correspondentes farase de forma lenta e controlada
Non encher os envases máis alá do 90% de capacidade do mesmo
Os envases non se deixarán en zonas de paso
Sempre que se poida, depositar os envases no chan, para evitar caídas
Hidruros
Queimar en paila de ferro.