การลำเลียงอาหาร
การลำเลียง มึนซ์ (Munch)
กระบวนการลำเลียงสารอาหาร
การลำเลียงโดยทาง Phloem
ส่วนหนึ่งของน้ำตาลที่พืชสร้างขึ้นจากกระบวนการสังเคราะห์ด้วยเเสงในคลอโรพลาสต์จะถูกลำเลียงออกมาในไซโทพลาซึมเเล้วเปลี่ยนเป็นน้ำตาลซูโครส
จากนั้นซูโครสจะเคลื่อนย้ายออกจากเซลล์ที่เป็นเเหล่งสร้างไปยังโฟลเอ็ม โดยเข้าสู่ซิฟทิวบ์ของโฟลเอ็ม
มึนช์(E. Munch)นักวิทยาศาสตร์
ชาวเยรมันพยายามอธิบายการลำเลียงสารอาหาร
สารละลายน้ำตาลซูโครส จะออกจากซีฟทิวบ์ ปลายทางมีสารละลายน้ำตาลซูโครส ลดลง
การลำเลียงซูโครสจากเเหล่งสร้างเข้าสู่ซีฟทิวป์ ทำให้วอเตอร์โพเเทนเชียลในซีฟทิวป์ลดลง ทำไห้น้ำออสโมซิสจากเซลล์ข้างเคียงเข้าซีฟทิวป์
การดูดซับน้ำทำไห้เเรงดันน้ำเพิ่มขึ้น
จึงดันสารในซีฟทิวป์ให้ไหลไปตามท่อ
น้ำเข้าสู่ไซเลมซึ่งจะลำเลียง
จากเเหล่งรับไปยังเเหล่งสร้างอีก
เมื่อซูโครสเคลื่อนย้ายออกจากซีฟทิวป์ไปยังเเหล่งรับ เเรงดันในซีฟทิวป์ลดลง น้ำจจะออสโมซิสออกสู่เซลล์ข้างเคียงที่เเหล่งรับ
กลไกของการลำเลียงไปทาง Phloem
ขึ้นอยู่กับอุณหภูมิ เเละปริมาณของออกซเจนด้วยกล่าวคือ ถ้าอุณหภูมิต่ำออกซิเจนน้อย การลำเลียงเกิดขึ้นช้าหรืออาจไม่เกิดเลย เเต่ถ้าอุณหภูมิสูงเเละมีออกซิเจนเพียงพอ การลำเลียงดังกล่าวก็จะเกิดขึ้นเร็ว
ต้องมีลักษณะพิเศษ คือ
สามารถลำเลียงได้เป็นปริมาณมากๆ
อัตราความเร็วของการลำเลียงสูง การลำเลียงปริมาณนี้เกิดขึ้นด้วยความเร็วสูง
การลำเลียงเป็นไปได้ทั้งสองทาง มีทั้งขึ้นเเละลง อาจจะขึ้นคนละเวลาก็ได้
การลำเลียงเกิดขึ้นเป็นครั้งคราว บางเวลาเกิดขึ้นเร็ว บางเวลาเกิดขึ้นได้ช้า ขึ้นอยู่กับช่วงเวลาของวัน(กลางวันหรือกลางคืน)
เซลล์ต้องมีชีวิต เพราะถ้าเซลล์ของ Phloem ตายไปการลำเลียงก็หยุดชะงักลงทันที
