Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การพยาบาลครอบครัว, อ้างอิง Christian P, Mullany LC, Hurley KM, Katz J,…

- - - - เมื่ออายุมากขึ้นความรุนแรงของการขาดทุพโภชนาการก็จะมากขึ้น เสี่ยงต่อภาวะแทรกซ้อนตามมา
  - - - สภาพแวดล้อม
        
        ไม่มีคนดูแล ที่อยู่อาศัยไม่ถูกสุขลักษณะ
      - สภาพร่างกาย
        
        ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้
    - - ครอบครัวที่ด้อยการศึกษา มีวุฒิภาวะในการตัดสินใจต่ำ การตัดสินใจเลือกบริโภคอาหารไม่เป็นไปตามเกณฑ์
    - - ความเหลื่อมล้ำทางสังคม ทำให้ในบางพื้นที่ไม่ได้รับการดูแลด้านสาธารณสุขอย่างทั่วถึง จึงขาดโอกาสในการดูแล รักษา ทำให้คุณภาพชีวิตแย่
  - - - พูดคยอย่างเป็นกันเอง พยายามทำความเข้าใจบริบทของปัญหา
    - - ประเมินระดับความรุนแรงของภาวะขาดสารอาหาร
        โดยใช้เกณฑ์การวัด
        
        การประเมินทางคลินิก เป็นการตรวจอวัยวะต่างๆ ในร่างกายเพื่อดูร่องรอยของภาวการณ์ขาดสารอาหาร เช่น การตรวจผม ตา ปาก เล็บ ผิวหนัง
        
        การประเมินการบริโภคอาหาร ใช้ประเมินว่าเราได้รับพลังงานและสารอาหารจากการบริโภคไปมากน้อยเพียงใด เมื่อเทียบกับความต้องการจริงของร่างกาย
        
        การประเมินทางชีวเคมี วิธีนี้สามารถสะท้อนภาวะโภชนาการได้ไวที่สุด แต่ต้องอาศัยผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ เช่น ระดับโปรตีน วิตามิน เกลือแร่ น้ำตาล ไขมัน คอเลสเตอรอล ไตรกลีเซอร์ไรด์ในเลือด เป็นต้น
        
        การประเมินโดยวัดสัดส่วนร่างกาย ได้แก่ ชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง BMI เส้นรอบพุง ตรวจผม ตรวจเล็บ และประเมินอาหารที่บริโภคกัน
    - - มีภาวะขาดสารอาหารเนื่องจากครอบครัวยากจนและขาดความรู้ในการดูแลตนเอง
    - - วางแผนให้รับประทานอาหารให้ครบ 5 หมู่
        บอกถึงความสำคัญของการดูแลตนเอง
        ให้ความรู้เรื่องสารอาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย
    - - ติดตามผลภาวะโภชนาการทุกๆเดือน
    - - ดูผลภาวะโภชนาการจากการประเมินว่าอยู่ในเกณฑ์ดีขึ้นหรือไม่