Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ทฤษฎีและหลักการจัดการเรียนรู้, นางสาวืิพย์เสน่ห์ จันทบุรี 6246702017…

- - - - ผลของการเรียนรู้ที่เปลี่ยนแปลงด้านความรู้สึก ครอบคลุมพฤติกรรมประเภท ความรู้สึก ความสนใจ ทัศนคติ การประเมินค่าและค่านิยม
    - - ผลของการเรียนรู้ที่เป็นความสามารถด้านการปฏิบัติ ครอบคลุมพฤติกรรมประเภท การเคลื่อนไหว การกระทำ การปฏิบัติงาน การมีทักษะและความชำนาญ
    - - ผลของการเรียนรู้ที่เป็นความสามารถทางสมอง ครอบคลุมพฤติกรรมประเภท ความจำ ความเข้าใจ การนำไปใช้ การวิเคราะห์ การสังเคราะห์และประเมินผล
  - - - เป็นสิ่งแวดล้อมที่เกิดขึ้นในสถานการณ์ต่างๆ ซึ่งเป็นตัวการที่ทำให้บุคคลมีปฏิกิริยา หรือพฤติกรรมตอบสนองออกมา ในสภาพการเรียนการสอน
    - - เป็นปฏิกิริยา หรือพฤติกรรมต่างๆ ที่แสดงออกมาเมื่อบุคคลได้รับการกระตุ้นจากสิ่งเร้า ทั้งส่วนที่สังเกตเห็นได้และส่วนที่ไม่สามารถสังเกตเห็นได้ เช่น การเคลื่อนไหว ท่าทาง คำพูด การคิด การรับรู้ ความสนใจ และความรู้สึก เป็นต้น
    - - เป็นความต้องการที่เกิดขึ้นภายในตัวบุคคล เป็นความพร้อมที่จะเรียนรู้ของบุคคลทั้งสมอง ระบบประสาทสัมผัสและกล้ามเนื้อ แรงขับและความพร้อมเหล่านี้จะก่อให้เกิดปฏิกิริยา หรือพฤติกรรมที่จะชักนำไปสู่การเรียนรู้ต่อไป
    - - เป็นการให้สิ่งที่มีอิทธิพลต่อบุคคลอันมีผลในการเพิ่มพลังให้เกิดการเชื่อมโยง ระหว่างสิ่งเร้ากับการตอบสนองเพิ่มขึ้น การเสริมแรงมีทั้งทางบวกและทางลบ ซึ่งมีผลต่อการเรียนรู้ของบุคคลเป็นอันมาก
- - - - ครูควรจัดการเรียนรู้ให้เหมาะสมกับวุฒิภาวะของผู้เรียน เพื่อให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้ที่ดีและมีประสิทธิภาพมากขึ้น ผู้สอนควรคำนึงถึงองค์ประกอบเหล่านี้เป็นสำคัญ
    - - จะต้องมีสื่อการเรียนรู้ที่น่าสนใจ มีกิจกรรมที่เสริม เช่น การเล่นเกม ร้องเพลง เพื่อทำให้เด็กไม่เกิดการตึงเครียดมากเกินไป
    - - จะต้องมีบุคลิกภาพที่ดี ยิ้มแย้มแจ่มใส มีความพร้อมในเนื้อหาที่จะสอน และจะต้องใช้จิตวิทยามาใช้ในการสอน เช่นการใช้แรงจูงใจ ตัวเสริมแรง หรือสิ่งเร้า เพื่อกระตุ้นให้ผู้เรียนเกิดการตอบสนองและเกิดการเรียนรู้ได้ดี
- - - - กฎแห่งการฝึกหัด (Law of Exercise)
      - กฎแห่งการใช้และไม่ใช้ (Law of Use and Disuse)
      - กฎแห่งความพร้อม (Law of Readiness)
      - กฎแห่งผลที่พึงพอใจ (Law of Effect)
    - - ทฤษฏีการวางเงื่อนไขของวัตสัน
        
        ทำการทดลองเกี่ยวกับการวางเงื่อนไขโดยให้เด็กคนหนึ่งเล่นกับหนูขาว
        
        พฤติกรรมที่เกิดจากการเรียนรู้เป็นสิ่งที่สามารถควบคุมให้เกิดขึ้นได้โดยการควบคุมสิ่งเร้าที่วางเงื่อนไขให้สัมพันธ์กับสิ่งเร้าตามธรรมชาติ
        
        พฤติกรรมที่เกิดจากการเรียนรู้ใด ๆ สามารถลดพฤติกรรมนั้นให้หายไปได้โดยการควบคุมสิ่งเร้าที่วางเงื่อนไขให้สัมพันธ์กับสิ่งเร้าตามธรรมชาติอย่างเหมาะสม
      - ทฤษฎีการวางเงื่อนไขแบบคลาสสิก (Classical conditioning)
        
        ทฤษฎีการวางเงื่อนไขแบบคลาสสิกเสนอโดย พาฟลอฟ (Pavlov) นักจิตวิทยาและสรีรวิทยาชาวรัสเซีย ซึ่งได้ทำการทดลองใช้ผงเนื้อบดเป็นสิ่งเร้าตามธรรมชาติหรือสิ่งเร้าที่ไม่วางเงื่อนไข (unconditioned stimulus) กับสุนัข
        
        พฤติกรรมการตอบสนองของมนุษย์สามารถเกิดขึ้นได้จากการเชื่อมโยงระหว่างสิ่งเร้าที่ไม่วางเงื่อนไขหรือความต้องการทางธรรมชาติ
        
        กฎแห่งการลดภาวะ (Law of Extinction)
        
        กฎแห่งการฟื้นคืนสภาพเดิมตามธรรมชาติ (Law of Spontaneous Recovery)
        
        กฎแห่งการถ่ายโยงการเรียนรู้สู่สถานการณ์อื่น ๆ (Law of Generalization)
        
        ) กฎแห่งการจำแนกความแตกต่าง (Law of Discrimination)
      - ทฤษฎีการวางเงื่อนไขแบบปฏิบัติการ (Operant Conditioning)
        
        ทำการทดลองวางเงื่อนไขกับหนูโดยสร้างกล่องสำหรับทำการทดลองขึ้น
        
        การเสริมแรงที่แปรเปลี่ยนทำให้การตอบสนองคงทนกว่าการเสริมแรงที่คงที่หรือตายตัว
        
        การลงโทษทำให้เรียนรู้ได้เร็วและลืมเร็ว
        
        การกระทำใดๆ ถ้าได้รับการเสริมแรงจะมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นอีก ส่วนการกระทำที่ไม่มีการเสริมแรงจะลดลงและหายไปในที่สุด
        
        การให้แรงเสริมหรือให้รางวัลเมื่อมีการกระทำพฤติกรรมที่ต้องการได้จะสามารถช่วยปรับหรือปลูกฝังนิสัยที่ต้องการได้
      - ทฤษฏีการวางเงื่อนไขแบบต่อเนื่อง (Contiguous conditioning)
        
        กัทธรี (Guthrie) นักจิตวิทยาชาวอเมริกาได้ทำการทดลองวางเงื่อนไขโดยปล่อยแมวที่หิวจัดเข้าไปในกล่องปริศนา
        
        กฎแห่งความต่อเนื่อง (Law of Continuity)
        
        กฎของการกระทำครั้งสุดท้าย (Law of Recency)
        
        การเรียนรู้เกิดขึ้นได้แม้เพียงครั้งเดียว (One trial learning)
        
        การจูงใจ (Motivation)
    - - นักจิตวิทยาชาวอเมริกันได้ใช้หลักการทางคณิตศาสตร์มาช่วยในการสร้างทฤษฏีทางจิตวิทยาอย่างมีระบบซึ่งเป็นแบบ S-R คือ การเชื่อมโยงระหว่างสิ่งเร้ากับการตอบสนอง
        
        กฎแห่งการจัดลำดับกลุ่มนิสัย (Law of Habit Hierarchy)
        
        สมมติฐานของการใกล้จะบรรลุเป้าหมาย (Goal Gradient Hypothesis)
        
        ) กฎแห่งการยับยั้งปฏิกิริยา (Law of Reactive Inhibition)
  - - - ทฤษฎีเกสตัลต์ (Gestalt Theory)
        
        แนวความคิดหลักของทฤษฏีนี้เน้นการเรียนรู้ในลักษณะที่เป็นส่วนรวม (Wholeness)
        
        บุคคลจะเรียนรู้จากสิ่งเร้าที่เป็นส่วนรวมได้ดีกว่าสิ่งเร้าที่เป็นส่วนย่อย
        
        การเรียนรู้เกิดขึ้นได้ 2 ลักษณะ
        
        การหยั่งเห็น (insight)
        
        การรับรู้ (perception)
        
        การเรียนรู้เป็นกระบวนการทางความคิดซึ่งเกิดขึ้นภายสมองของมนุษย์
      - ทฤษฎีสนาม (Field Theory)
        
        เคิร์ต เลวิน (Kurt Lewin) นักจิตวิทยาเชื้อสายเยอรมัน-อเมริกันเป็นผู้ริเริ่มทฤษฎีสนาม ซึ่งเป็นทฤษฎีที่แยกตัวจากกลุ่มทฤษฎีเกสตัลต์ในระยะหลัง คำว่า “สนาม” (field) มาจากแนวคิดเรื่อง สนามของพลัง (field of force)
        
        พฤติกรรมของคนมีพลังและทิศทาง สำหรับสิ่งที่อยู่ในความสนใจและความต้องการของตนจะมีพลังเป็นบวก (+) ส่วนสิ่งที่นอกเหนือจากความสนใจจะมีพลังงานเป็นลบ (-)
        
        การเรียนรู้เกิดขึ้นเมื่อบุคคลมีแรงจูงใจหรือแรงขับที่จะกระทำไปสู่จุดหมาย
        ที่ตนต้องการ
      - ทฤษฎีเครื่องหมาย (Sign Theory)
        
        ทอลแมน (Tolman) นักจิตวิทยาชาวอเมริกันเป็นผู้ริเริ่มทฤษฏีนี้ เขากล่าวว่า การเรียนรู้เกิดจากการใช้เครื่องหมายเป็นตัวชี้นำทางให้แสดงพฤติกรรมไปสู่จุดหมายการเรียนรู้
        
        การเรียนรู้สิ่งต่างๆ ผู้เรียนมีความคาดหวังรางวัล (reward expectancy)
        
        การเรียนรู้สิ่งต่างๆ ผู้เรียนมีความสามารถที่จะปรับการเรียนรู้ของตนไปตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไปโดยจะไม่กระทำซ้ำ ๆ ในทิศทางที่ไม่สามารถสนองความต้องการหรือจุดหมายของตน
        
        ระหว่างการเรียนรู้ ผู้เรียนพยายามจะไปให้ถึงจุดหมายที่ต้องการซึ่งผู้เรียนจะเกิดการเรียนรู้ด้วยเครื่องหมาย สัญลักษณ์ และสิ่งอื่น ๆ ที่เป็นเครื่องชี้นำทางตามไปด้วย
        
        การเรียนรู้ที่เกิดขึ้นในบุคคลใดบุคคลหนึ่ง บางครั้งจะไม่แสดงออกในทันที แต่อาจจะแฝงอยู่ในตัวผู้เรียนไปก่อนจนกว่าจะถึงเวลาที่เหมาะสมหรือจำเป็นจึงจะแสดงออก
      - ทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญาของเพียเจต์
        
        เพียเจต์ (Piaget) นักจิตวิทยาชาวสวิสเป็นผู้เสนอแนวคิดของทฤษฎีนี้ โดยได้อธิบายพัฒนาการทางด้านสติปัญญาของเด็กว่ามีพัฒนาการอย่างเป็นลำดับขั้นเป็นไปตามวัยต่างๆ
        
        พัฒนาการทางสติปัญญาของบุคคลจะเป็นไปตามวัยและเป็นลำดับ
        
        ขั้นก่อนปฏิบัติการคิด (Pre-operational Period)
        
        ขั้นรับรู้ด้วยประสาทสัมผัส (Sensori-motor Period)
        
        การใช้ภาษาและกระบวนการคิดของเด็กมีความแตกต่างจากผู้ใหญ่
        
        กระบวนการทางสติปัญญาในการเรียนรู้ มี 2 ลักษณะ
        
        การซึมซับหรือการดูดซึม (assimilation)
        
        การปรับและจัดระบบ (accommodation)
      - ทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญาของบรูนเนอร์
        
        บรูนเนอร์ (Bruner) นักจิตวิทยาชาวอเมริกันเป็นผู้ที่ได้ศึกษาพัฒนาการทางสติปัญญาต่อจากเพียเจต์ เขาเชื่อว่ามนุษย์เลือกที่จะรับรู้สิ่งที่ตนเองสนใจ และการเรียนรู้เกิดจากกระบวนการค้นพบด้วยตัวเอง
        
        พัฒนาการทางสติปัญญาของมนุษย์แบ่งได้เป็น 3
        
        ขั้นการเรียนรู้จากความคิด (Iconic Stage)
        
        ขั้นการเรียนรู้สัญลักษณ์และสิ่งที่เป็นนามธรรม (Symbolic Stage)
        
        ขั้นการเรียนรู้จากการกระทำ (Enactive Stage
        
        การเรียนรู้ที่ดีที่สุด
        
        การคิดแบบหยั่งรู้ (intuition)
        
        การเรียนรู้เกิดขึ้นจากการที่คนเราสามารถสร้างความคิดรวบยอด
        
        แรงจูงใจภายในเป็นปัจจัยสำคัญที่จะช่วยให้ผู้เรียนประสบผลสำคัญในการเรียนรู้
      - ทฤษฎีการเรียนรู้อย่างมีความหมาย (Theory of Meaningful Verbal Learning)
        
        ออซูเบล (Ausubel) นักจิตวิทยาชาวอเมริกันได้เสนอแนวทางการจัดการเรียน การสอนสำหรับผู้สอนไว้ว่า ปัจจัยที่สำคัญที่สุดเพียงอย่างเดียวที่มีอิทธิพลต่อการเรียนรู้ คือ สิ่งที่ผู้เรียนรู้อยู่แล้ว ผู้สอนต้องค้นหาว่าผู้เรียนรู้อะไรมาบ้าง แล้วสอนพวกเขาให้สอดคล้องกับ สิ่งนั้น
  - - - มนุษย์ทุกคนมีความต้องการพื้นฐานตามธรรมชาติอย่างเป็นลำดับขั้นจากความต้องการขั้นพื้นฐานไปสู่ความต้องการขั้นสูง
      - มนุษย์มีความต้องการที่จะรู้จักตนเอง และพัฒนาตนเองจนกระทั่งเกิด ประสบการณ์ที่เรียกว่า จุดสูงสุด (peak experience)
  - - - การเชื่อมโยงทางภาษา (verbal association
      - การเรียนรู้ความแตกต่าง (discrimination learning)
      - การเรียนรู้การเชื่อมโยงแบบต่อเนื่อง (chaining
      - การเรียนรู้ความคิดรวบยอด (concept learning)
      - การเรียนรู้สิ่งเร้า-การตอบสนอง (stimulus-response learning)
      - การเรียนรู้กฎ (rule learning
      - การเรียนรู้สัญญาณ (signal-learning)
      - การเรียนรู้การแก้ปัญหา (problem solving