zamiast przyzwyczajać młodego człowieka do cyferek, można mu dać wzmacniającą informację zwrotną, zauważyć go jako niepowtarzalną istotę, docenić za to, co jest jego mocną stroną, zaakceptować, takim jaki jest (bez uzależniania akceptacji od wykonania poleceń), zapewnić realne poczucie bezpieczeństwa oraz spróbować nadać temu, co się dzieje w szkole więcej sensu (a uczeń tego sensu potrzebuje tu i teraz — bez mamienia wizją świetlanej przyszłości).