Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
NIEINSULINOWE LEKI CUKRZYCOWE - Coggle Diagram
NIEINSULINOWE LEKI CUKRZYCOWE
doustne
METFORMINA
przykłady nazw handlowych
Avamina, Avamina SR, Etform, Formetic,
Glucophage
,
Glucophage XR
, Metfogamma,
Metformax, Metformax SR
, Metformin Bluefish, Metformin Galena, Metformin Vitabalans, Metifor, Siofor, Symformin XR
zalety
nie powoduje przyrostu masy ciała ani hipoglikemii; zmniejsza insulinooporność; uznawany za lek pierwszego wyboru do stosowania u chorych na cukrzycę typu 2
wady
najczęściej przejściowo, zwykle w 1.–2. tyg. stosowania, powoduje biegunkę, nudności, wymioty, wzdęcie brzucha, metaliczny posmak w ustach; przy niewłaściwym stosowaniu ryzyko kwasicy mleczanowej; zwiększone ryzyko niedoboru witaminy B12
p/wskazania
niedotlenienie (niewydolność oddechowa, niewydolność serca),
niedokrwienie dużych narządów (udar mózgu, zaawansowana choroba niedokrwienna i zawał serca, niedokrwienie kończyn dolnych),
niewydolność nerek (GFR: <30 ml/min/1,73 m2 → nie stosuj metforminy; 30–44 → nie rozpoczynaj leczenia metforminą, ale możesz kontynuować stosowanie leku w zmniejszonej o 50% dawce, z monitorowaniem czynności nerek co 3 mies.; 45–59 → możesz kontynuować leczenie metforminą, z monitorowaniem czynności nerek co 3–6 mies.; ≥60 → monitoruj czynność nerek 1 ×/rok),
uszkodzenie wątroby (przy umiarkowanym wzroście aktywności enzymów wątrobowych, np. w stłuszczeniu wątroby, możesz stosować, ale ostrożnie),
nadużywanie alkoholu
z posiłkami lepsza tolerancja leku ale nie jest to niezbędne
wpływa na działanie insuliny
SU
substancje czynne
gliklazyd, glikwidon, glimepiryd, glipizyd
z posiłkami
zalety
szybkie działanie; łatwe dawkowanie preparatów o zmodyfikowanym uwalnianiu, tanie
wady
przyrost masy ciała; ryzyko hipoglikemii
(zwłaszcza u osób starszych lub przy nadmiernym wysiłku fizycznym albo wskutek interakcji z kwasem acetylosalicylowym, NSLPZ, sulfonamidami, antykoagulantami i alkoholem)
wpływa na wzrost wydzielania insuliny
FLOZYNY = iSGLT-2
substancje czynne
*są preparaty złożone z metforminą i gliptynami
dapagliflozyna,
empagliflozyna
, kangliflozyna
, ertugliflozyna
dapagliflozyna jedyna zarejestrowana też dla DMI
jego stosowanie może poprawić kontrolę glikemii i pomóc w redukcji masy ciała
zalety
łatwe dawkowanie,
nie wywołują hipoglikemii
(stosowane w monoterapii) ani
przyrostu masy ciała
; istnieją dane wskazujące, że leki z tej grupy (empagliflozyna, kanagliflozyna, a także dapagliflozyna)
zmniejszają ryzyko sercowo-naczyniowe
, w tym także
ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych (empagliflozyna
),
zmniejszają ryzyko progresji
niewydolności serca oraz hamują postęp niewydolności nerek w przebiegu cukrzycy
wady
zakażenia grzybicze narządów płciowych i układu moczowego, wielomocz, hipotensja, odwodnienie, zwiększone ryzyko wystąpienia euglikemicznej kwasicy ketonowej, zwiększone ryzyko amputacji u chorych z owrzodzeniem w zespole stopy cukrzycowej;
nie stosuj u osób przyjmujących diuretyki pętlowe oraz we wszystkich stanach, w których istnieje ryzyko odwodnienia
(np. choroby przewodu pokarmowego, szczególnie o ostrym przebiegu) lub w których obniżenie ciśnienia tętniczego jest niepożądane; ≥1 ×/rok oceniaj czynność nerek, podczas leczenia dbaj o właściwe nawodnienie i o profilaktykę zespołu stopy cukrzycowej
wysikiwanie cukru
GLIPTYNY = i DPP IV
substancje czynne
linagliptyna,
alogliptyna, saksagliptyna, sitagliptyna, widagliptyna
zalety
nie powodują przyrostu masy ciała, nie wywołują hipoglikemii
; wildagliptyna – dobrze udokumentowano możliwości stosowania u osób starszych;
linagliptyna – jedyna gliptyna niewydalana z moczem, nie wymaga odstawienia ani zmiany dawkowania u chorych z niewydolnością nerek
wady
nudności; ból i zawroty głowy (częściej po wildagliptynie); rzadziej nadmierna senność, ból w nadbrzuszu, zaparcie (w leczeniu skojarzonym z pochodną sulfonylomocznika) lub biegunka (w leczeniu skojarzonym sitagliptyną i metforminą);
możliwe zwiększenie ryzyka niewydolności serca (saksagliptyna)
;
zwiększone ryzyko hipoglikemii (w razie leczenia skojarzonego z pochodną sulfonylomocznika lub insuliną
→ początkowo zmniejsz dawki tych leków); w niewydolności nerek zmniejsz dawkę lub odstaw lek (z wyjątkiem linagliptyny); bardzo rzadko reakcje nadwrażliwości (np. pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, pemfigoid pęcherzowy); mogą powodować silny ból stawów wymagający ich odstawienia
wpływają na wzrost wydzielania insuliny
PIOGLITAZON
agonista tiazolidynodionu
zalety
zmniejsza insulinooporność; w monoterapii nie powoduje hipoglikemii; zmniejsza stężenie wolnych kwasów tłuszczowych we krwi
wady
może powodować zatrzymywanie wody i obrzęki, w tym także
zaostrzenie lub przyspieszenie wystąpienia niewydolności serca
(zachowaj ostrożność u chorych z jakimkolwiek czynnikiem ryzyka zastoinowej niewydolności serca, np. przebyty zawał serca, podeszły wiek),
nie stosuj
u chorych z niewydolnością serca, niezależnie od jej nasilenia i u chorych
z niewydolnością nerek
; nieco zwiększa ryzyko zaburzeń czynności wątroby (konieczne monitorowanie;
nie stosuj w razie jakichkolwiek objawów choroby wątroby lub gdy aktywność enzymów wątrobowych jest zwiększona [ALT >2,5 × ggn]
);
zwiększa ryzyko przyrostu masy ciała,
złamań kości długich u kobiet oraz wystąpienia i nasilenia obrzęku plamki;
niejasny wpływ na ryzyko wystąpienia raka pęcherza moczowego
wzrost wrażliwości tkanek na insulinę
AKARBOZA
zalety
zmniejsza glikemię poposiłkową i insulinemię, stosowana w monoterapii nie powoduje hipoglikemii;
pośrednio zmniejsza syntezę triglicerydów
wady
częste dolegliwości żołądkowo-jelitowe – wzdęcia, ból brzucha, nadmierne oddawanie gazów, uczucie pełności, niekiedy biegunka (nasilone w razie nieprzestrzegania diety); w razie hipoglikemii (wywołanej innymi lekami) chory powinien spożyć glukozę, której wchłanianie nie jest upośledzone
wiąże cukier
s.c
A GLP-1
substancje czynne
eksenatyd,
albiglutyd, dulaglutyd
)
, liksenatyd,*
liraglutyd, semaglutyd
*
zalety
sprzyjają redukcji masy ciała, nie wywołują hipoglikemii;
niektóre preparaty mają przedłużone działanie, co pozwala stosować je 1 ×/tydz. (eksenatyd o przedłużonym uwalnianiu, albiglutyd, dulaglutyd i semaglutyd);
zmniejszają ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych
(liraglutyd, semaglutyd, albiglutyd, dulaglutyd), spowalniają progresję cukrzycowej choroby nerek, a także powikłań mikroangiopatycznych (zwłaszcza liraglutyd i semaglutyd), ale nie udowodniono, by hamowały progresję niewydolności serca
wady
częste dolegliwości żołądkowo-jelitowe, nudności; bardzo rzadko –
ostre zapalenie trzustki (w razie podejrzenia natychmiast odstaw lek
); możliwe pogorszenie czynności nerek u chorych z niewydolnością nerek, wymaga monitorowania (
lek przeciwwskazany w ciężkiej niewydolności nerek)
; u pacjentów z retinopatią cukrzycową leczonych
semaglutydem zauważono pogorszenie retinopatii
, co wymaga zachowania ostrożności i kontroli
wpływają na wzrost wydzielania insuliny