Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
แนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับกิจกิจกรรมทางวิทยาศาสตร์และกิจกรรมทางคณิตศาสตร…
แนวคิด ทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับกิจกิจกรรมทางวิทยาศาสตร์และกิจกรรมทางคณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย
วิทยาศาสตร์
แนวทางการจัดการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ปฐมวัย
เน้นให้ผู้เรียนเป็นศูนย์กลางเปิดโอกาสให้เด็กมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมมีประสบการณ์ตรง ได้ลงมือปฏิบัติจริงโดยมีครูเป็นผู้ตอบสนองความสนในของเด็กและส่งเสริมการจัดโครงสร้างความคิดจากประสบการณ์ เพื่อพัฒนามุมมองและความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ รวมถึงการส่งเสริมทัศนคติเกี่ยวกับการดูแลและมีความรับผิดชอบที่รักษาสิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัวอย่างเหมาะสมตามวัย
เป้าหมายสำคัญในการจัดประสบการณ์
6.เพื่อให้มีจิตวิทยาศาสตร์ มีคุณธรรม จริยธรรม และค่านิยมในการใช้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีอย่างสร้างสรรค์
5.รู้และสามารถใช้สิ่งของที่เป็นเทคโนโลยีอย่างง่ายๆได้อย่างเหมาะสมและปลอดภัย
4.สืบค้นและสนทนาเกี่ยวกับลักษณะและองค์ประกอบของสิ่งต่างและใช้สิ่งเหล่านั้นได้อย่างปลอดภัย
3.แสดงความเข้าใจและรู้จักดูแลรักษาธรรมชาติ
2.ดำเนินการสืบเสาะหาความรู้อย่างๆด้วยตนเอง อย่างเสรีและตามที่กำหนดให้
1.แสดงความตระหนักรู้เกี่ยวกับธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่มนุษย์สร้างขึ้นผ่านการลงมือปฏิบัติ การสำรวจ การสังเกต การตั้งคำถาม และการแลกเปลี่ยนสิ่งที่ค้นพบ
จุดมุ่งหมาย
การเรียนรู้ข้อความทางวิทยาศาสตร์ที่เป็นธรรมชาติรอบตัวเด็ก
ฝึกทักษะพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์
คณิตศาสตร์
แนวทางการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ปฐมวัย
การสอนคณิตศาสตร์ให้สอดคล้องกับชีวิตประจำวันมีการจัดกระทำและเน้นกระบวนการเรียนรู้แบบร่วมมือ
ยึดเด็กเป็นศูนย์กลางและมีความสัมพันธ์กับสิ่งที่เป็นจริง เด็กเรียนรู้ผ่านการทดลองการค้นพบและการแก้ปัญหาอย่างมีความหมาย
บูรณาการคณิตศาสตร์กับวิชาอื่นๆ เช่น วิทยาศาสตร์ ภาษา สังคม ฯลฯ ในเนื้อหาในหน่วยการเรียน ซึ่งเห็นว่าในแต่ละหน่วยการเรียนจะมีความคิดรวบยอดเกี่ยวกับหน่วยนั้นๆ ผสมผสานกับความคิดรวบยอดของคณิตศาสตร์ในช่วงนี้จะมีการทำกิจกรรมเป็นรายบุคคล กลุ่มย่อยหรือทั้งห้องจากนั้นก็จะมีการจัดกิจกรรมในรูปของศูนย์การเรียนต่างๆ
เป้าหมายสำคัญในการจัดประสบการณ์
เพื่อให้เด็กรู้จักและใช้กระบวนการในการหาคำตอบ
เพื่อให้เด็กมีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับคณิตศาสตร์
เพื่อให้เด็กฝึกฝนทักษะคณิตศาสตร์พื้นฐาน
เพื่อส่งเสริมให้เด็กค้นคว้าหาคำตอบด้วยตนเอง
เพื่อพัฒนาความคิดรวบยอดเกี่ยวกับคณิตศาสตร์
จุดมุ่งหมาย
การแก้ปัญหา
การสื่อสารความคิดทางคณิตศาสตร์
การใช้เหตุผลเชิงคณิตศาสตร์
การประยุกต์ใช้คณิตศาสตร์ในสถานการณ์ประจำวัน
การเตรียมความพร้อมในการให้เหตุผลของผลลัพธ์
แนวคิดทฤษฎีคณิตศาสตร์
ทฤษฎีจิตวิเคราะห์
บุคลิกภาพของผู้ใหญ่ที่แตกต่างกันเนื่องมาจากประสบการณ์ของแต่ละคนเมื่อเวลาอยู่ในวัยเด็ก และขึ้นอยู่กับว่าเด็กแต่ละคนแก้ปัญหาของความขัดแย้งของแต่ละวัยอย่างไร โดย 5 ปีแรกของชีวิตจะมีความสำคัญมาก
อีโก้ (Ego)
ส่วนที่ควบคุมพฤติกรรมที่เกิดจากความต้องการของ Id โดยอาศัยกฎเกณฑ์ ทางสังคม และหลักแห่งความจริง (Reality principle) มาช่วยในการตัดสินใจ
ซุปเปอร์อีโก้ (Superego)
มโนธรรมหรือจิตส่วนที่ได้รับการพัฒนาจากประสบการณ์ การอบรมสั่งสอน โดยอาศัยหลักของศีลธรรมจรรยา ขนบธรรมเนียมประเพณี และค่านิยมต่าง ๆ ใน สังคมนั้น
อิด (Id)
ตัณหาหรือความต้องการพื้นฐานของมนุษย์เป็นสิ่งที่ยังไม่ได้ขัดเกลา
ทฤษฎีกีเซล
พัฒนาการทางกายที่มีรูปแบบที่แน่นอนและเป็นไปตามลำดับขั้น ดังนั้นการพัฒนาเด็กจึงต้องพัฒนาไปพร้อมๆกันทุกด้าน
ไม่เร่งสอนสิ่งที่ยากเกินพัฒนาการตามวัยของเด็ก
จัดกิจกรรมให้เด็กมีโอกาสเคลื่อนไหว กิจกรรมเดี่ยวและกิจกรรมกลุ่ม
โครงสร้างของทฤษฎีกีเซล ยึดพัฒนาการเด็ก คุณลักษณะที่พึงประสงค์ และประสบการณ์สำคัญ
จัดกิจกรรมให้เด็กได้ฟัง ได้พูด ท่องคำคล้องจองร้องเพลง ฟังนิทาน
ทฤษฎีพัฒนาการทางสติปัญญาของเพียเจต์
ขั้นประสาทรับรู้และการเคลื่อนไหว (Sensori-Motor Stage)
ขั้นก่อนปฏิบัติการคิด (Preoperational Stage)
ขั้นก่อนเกิดสังกัป (Preconceptual Thought)
ขั้นการคิดแบบญาณหยั่งรู้ นึกออกเองโดยไม่ใช้เหตุผล (Intuitive Thought)
ขั้นปฏิบัติการคิดด้วยนามธรรม (Formal Operational Stage)
ขั้นปฏิบัติการคิดด้านรูปธรรม (Concrete Operation Stage)
ทฤษฎีพัฒนาการทางเชาว์ปัญญาของวิก็อตสกี้
การเรียนรู้ในพื้นที่รอยต่อพัฒนาการ
มโนทัศน์โดยธรรมชาติ (Spontaneous or Everyday Concepts)
เกิดจากการสังเกตหรือจากการรับความรู้สึกทางประสาทสัมผัส อันเป็นประสบการณ์ที่เราสร้างขึ้นมาด้วยตนเองจากเหตุการณ์ในชีวิตประจำวันทั่วๆ ไป และได้ถูกนำมาใช้ในลักษณะที่เราแทบไม่รู้ตัว
มโนทัศน์ที่เป็นระบบ (Scientific or schooled concepts)
เป็นมโนทัศน์ที่ได้ถูกพัฒนาขึ้นมาในลักษณะที่เป็นระบบมากขึ้น มีลักษณะกว้างๆ มีความเป็นนามธรรมมาก และได้ถูกนำมาใช้อย่างมีระเบียบแบบแผนและมีจุดมุ่งหมาย
ทฤษฎีพหุปัญญา
ปัญญาด้านมิติสัมพันธ์ (Visual-Spatial Intelligence)
ปัญญาด้านร่างกายและการเคลื่อนไหว (Bodily Kinesthetic Intelligence)
ปัญญาด้านตรรกศาสตร์และคณิตศาสตร์ (Logical-Mathematical Intelligence)
ปัญญาด้านดนตรี (Musical Intelligence)
ปัญญาด้านมนุษยสัมพันธ์ (Interpersonal Intelligence)
ปัญญาด้านการเข้าใจตนเอง (Intrapersonal Intelligence)
ปัญญาด้านภาษา (Linguistic Intelligence)
ปัญญาด้านธรรมชาติวิทยา (Naturalist Intelligence)
ทฤษฎีการสร้างความรู้ด้วยตนเองโดยการสร้างสรรค์ชิ้นงาน
การเรียนรู้ที่ดีเกิดจากการสร้างพลังความรู้ในตนเอง หากผู้เรียนมีโอกาสได้สร้างความคิดและนำความคิดของตนเองไปสร้างสรรค์ชิ้นงานโดยอาศัยสื่อและเทคโนโลยีที่เหมาะสม