การป้องกันและแก้ไขปัญหาด้านพลังงานและสิ่งแวดล้อม

  1. สาเหตุของวิกฤตการณ์พลังงาน

1.3 การใช้เทคโนโลยีมากและไม่เหมาะสม ทําให้สิ้นเปลืองพลังงาน

1.4 ขาดการรณรงค์ประชาสัมพันธ์อย่างต่อเนื่องเพื่อให้ความรู้ความเข้าใจในการอนุรักษ์พลังงานและสิ่งแวดล้อม
ทําให้ประชาชนไม่มีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาทั้งหลายร่วมกัน

1.2 ขาดการวางแผนและจัดการ ทําให้การใช้พลังงานไร้ประสิทธิภาพ

1.1 ประชากรของโลกเพิ่มมากขึ้น จนกระทั่งแหล่งพลังงานมีไม่เพียงพอ

  1. แนวทางการแก้ไขวิกฤตการณ์พลังงาน

2.3 มาตรการการศึกษา

2.4 มาตรการรณรงค์ประชาสัมพันธ์

2.2 มาตรการทางกฎหมาย

2.5 มาตรการทางเทคโนโลยี

2.1 มาตรการทางเศรษฐกิจ

  1. แนวคิดในการอนุรักษ์พลังงานของประเทศไทย

3.1 แผนการอนุรักษ์พลังงานในช่วงปี พ.ศ. 2551-2554

3.1.1 การเพิ่มประสิทธิภาพการใช้พลังงาน

3.1.1.1 ภาคอุตสาหกรรมและการจัดการด้านการใช้พลังงาน

(2) การจัดการด้านการใช้พลังงานโดยวิธีประกวดราคา

(3) การจัดตั้งกองทุนเพื่อร่วมลงทุน และส่งเสริมการลงทุนให้โครงการอนุรักษ์พลังงานและพลังงานทดแทน

(1) การดําเนินการปรับปรุงการใช้พลังงานในกิจการ

(4) การประกาศรับซื้อไฟฟ้าจากผู้ผลิตไฟฟ้ารายเล็ก

3.1.1.2 ภาคขนส่ง

(2) การส่งเสริมการลงทุนในโครงการพัฒนาระบบขนส่งมวลชน โดยสนับสนุนให้การขนส่งสาธารณะเป็นระบบขนส่งหลักของประเทศ

(3) การสนับสนุนการดําเนินการที่ทําให้เกิดการขนส่งสินค้าอย่างมีประสิทธิภาพ

(1) การเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการจราจรและการขนส่ง ทั้งการขนส่งคนและสินค้า

3.1.2 การใช้พลังงานทดแทน

3.1.2.2 การส่งเสริมการนําพลังงานหมุนเวียนมาใช้ให้เต็มศักยภาพ

3.1.2.1 การพัฒนาและส่งเสริมเทคโนโลยีเพื่อให้เกิดการใช้พลังงานหมุนเวียนทุกประเภท

3.1.3 การพัฒนาบุคลากร

3.1.3.1 การจัดฝึกอบรมด้านพลังงานและการจัดการพลังงานให้แก่อาจารย์และนักศึกษาที่มีพื้นฐานทางวิศวกรรม เพื่อจัดตั้งทีมเทคนิคเพื่อเข้าไปตรวจสอบการใช้พลังงาน

3.1.3.2 การส่งเสริมการเรียนการสอนและห้องปฏิบัติการด้านการอนุรักษ์พลังงานและพลังงานหมุนเวียนในระดับอุดมศึกษา

3.1.4 การประชาสัมพันธ์

3.1.4.2 การเผยแพร่วิธีการประหยัดพลังงานที่ทําได้ง่ายในชีวิตประจําวัน และมีการลงทุนต่ําหรือไม่มีเลย

3.1.4.3 การให้ความรู้ สร้างความเข้าใจเกี่ยวกับพลังงานทางเลือก

3.1.4.1 การดําเนินการประชาสัมพันธ์เพื่อให้ประชาชนทั่วไปทราบถึงความสําคัญและผลกระทบของการใช้พลังงานอย่างไม่มีประสิทธิภาพ

3.2 แผนปฏิบัติการอนุรักษ์พลังงาน 20 ปี(พ.ศ. 2554-2573)

แผนปฏิบัติการอนุรักษ์พลังงาน 20 ปี (พ.ศ. 2554-2573) มีเป้าหมายเพื่อลดความเข้มการใช้พลังงาน (EnergyIntensity, EI) หรือพลังงานที่ใช้ต่อหน่วยผลผลิตมวลรวม (GDP)

กระทรวงพลังงาน

ภาคอาคารธุรกิจและบ้านพักอาศัย

เพื่อให้เกิดการอนุรักษ์พลังงานในภาคอาคารธุรกิจและบ้านพักอาศัยที่เป็นรูปธรรมอย่างมีนัยสําคัญ

ภาคอุตสาหกรรม

เพื่อให้เกิดการอนุรักษ์พลังงานในภาคอุตสาหกรรมที่เป็นรูปธรรมอย่างมีนัยสําคัญ

ภาคขนส่ง

เพื่อให้เกิดการอนุรักษ์พลังงานในภาคขนส่งที่เป็นรูปธรรมอย่างมีนัยสําคัญ

3.2.1 มาตรการภายใต้แผนปฏิบัติการอนุรักษ์พลังงาน 20 ปี(พ.ศ. 2554-2573)

แผนปฏิบัติการอนุรักษ์พลังงานฯ ครอบคลุมกลุ่มเป้าหมายหลัก ได้แก่ ภาคอาคารธุรกิจและบ้านพักอาศัย ภาคอุตสาหกรรม และภาคขนส่ง มาตรการดําเนินงานของแต่ละกลุ่มเป้าหมายจึงมีความแตกต่างกัน

3.2.2 ประมาณการผลประหยัดจากการดําเนินการภายใต้แผนปฏิบัติการอนุรักษ์พลังงาน 20 ปี(พ.ศ. 2554-2573)

  1. หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงกับการแก้ปัญหาด้านพลังงาน

การอนุรักษ์พลังงานมีความเกี่ยวข้องกับแนวคิดและค่านิยมของสังคมมนุษย์ กล่าวคือ มนุษย์คิดอย่างไรหรือตัดสินใจอย่างไรในวิถีชีวิตการกินอยู่ มีความพอใจในความสะดวกสบายระดับใด มนุษย์มีการเปลี่ยนแปลงแนวคิดและค่านิยมเมื่อมนุษย์มีปฏิสัมพันธ์กับการเปลี่ยนแปลงด้านวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี การเมืองเศรษฐกิจ สังคม ศาสนา วัฒนธรรม ฯลฯ ในรูปแบบต่าง ๆ แล้วได้รับการกระตุ้นให้กลายเป็นค่านิยมหลักของชีวิตมนุษย์โดยอาศัยกลไกต่าง ๆ โดยเฉพาะกลไกทางเศรษฐกิจ (การค้า การตลาด) การศึกษา วัฒนธรรมสื่อมวลชน ฯลฯ จนกระทั่งเปลี่ยนแปลงให้มนุษย์เกิดค่านิยมบริโภคนิยมที่สอดคล้องและรองรับกับการขยายตัวของระบบเศรษฐกิจทุนนิยมโลก