Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
การป้องกันและควบคุม การแพร่กระจายเชื้อ ในโรงพยาบาล - Coggle Diagram
การป้องกันและควบคุม
การแพร่กระจายเชื้อ
ในโรงพยาบาล
การติดเชื้อในโรงพยาบาล หมายถึง การติดเชื้ออันเป็นผลจากการที่ผู้ป่วย ได้รับเชื้อจุลชีพขณะเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล โดยเมื่อที่ผู้ป่วยแรกรับเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ผู้ป่วยไม่มีอาการ อาการแสดงของการติดเชื้อ และไม่ได้อยู่ในระยะฟักตัวของเชื้อนั้น กรณีที่ไม่ทราบระยะฟักตัวของเชื้อ หรือพบว่าการติดเชื้อนั้นปรากฏอาการ ภายหลังจากผู้ป่วยเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล นาน 48 ชั่วโมง ให้ถือว่าเป็นการติดเชื้อในโรงพยาบาล
เชื้อโรคสามารถแพร่กระจายจากผู้ป่วยที่เป็นโรคหรือผู้ที่เป็นพาหะของโรคไปสู่ผู้อื่นได้ด้วยวิธีการต่างๆ เชื้อโรคบางชนิดสามารถแพร่กระจายได้มากกว่า 1 วิธีบุคลากรผู้ให้การดูแลผู้ป่วยจำเป็นต้องมีความรู้เกี่ยวกับ วิธีการแพร่กระจายเชื้อ เพื่อให้สามารถป้องกันผู้ป่วยไม่ให้ได้รับเชื้อและป้องกันตนเองให้ปลอดภัยจากการติด เชื้อขณะปฏิบัติงาน
วิธีการแพร่กระจายเชื้อ มี 3 วิธี ดังนี้
การแพร่กระจายเชื้อโดยการสัมผัส (Contact transmission )แบ่งออกเป็นสองวิธีคือ การสัมผัส ทางตรง (Direct contact transmission ) การสัมผัสทางอ้อม (Indirect contact transmission )
การแพร่กระจายเชื้อโดยละอองฝอยน้ำมูกน้ำลาย (Droplet transmission)
การแพร่กระจายเชื้อทางอากาศ (Airborne transmission)
การแบ่งการป้องกันออกเป็น 2 ประเภท คือ
Standard precautions เป็นวิธีป้องกันการแพร่กระจายเชื้อโรคในผู้ป่วยทุกราย เป็นหลักที่เน้นป้องกันการ
ติดเชื้อจากเลือด สารคัดหลั่งในร่างกายทุกชนิด (body fluids) นํ้าที่หลั่งออกจากอวัยวะ (secretions) สิ่ง
ขับถ่าย(excretions) ยกเว้นเหงื่อ ดังนั้นบุคลากร
จึงควรปฏิบัติตามหลักการดังนี้
การทําความสะอาดมือ
การสวมถุงมือ
การสวมเสื้อคลุม
การใช้แว่นป้องกันตาและผ้าปิดปากและจมูก
การแยกประเภทผ้าเปื้อนเป็นผ้าติดเชื้อ
การป้องกันอุบัติเหตุจากของมีคมทิ่มแทงขณะปฏิบัติงาน
Transmission-based precautions เป็นวิธีการป้องกันการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อในผู้ป่วยที่ทราบ
การวินิจฉัยแล้ว โดยป้องกันตามกลวิธีการติดต่อเพิ่มเติมจากการดูแลผู้ป่วยด้วย
การป้องกันการแพร่กระจายเชื้อทางอากาศ (Airborne precautions)
การป้องกันการแพร่กระจายเชื้อทางฝอยละออง (Droplet precautions)
การป้องกันการแพร่กระจายเชื้อทางการสัมผัส (Contact precautions)
มาตรการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อและการติดเชื้อดื้อยา
บุคลากรที่ให้การดูแลผู้ปุวยมักพบมีเชื้อดื้อยาอยู่ที่โพรงจมูก รักแร้ ขาหนีบ หลังดูแลผู้ปุวยจะพบมาก ที่มือ,ถุงมือ บุคลากรจึงอาจเป็นพาหะที่สามารถแพร่เชื้อให้ผู้ปุวยและผู้อื่นได้ การใส่อุปกรณ์ปูองกันที่ เหมาะสม และการล้างมืออย่างถูกต้องเป็นสิ่งจําเป็นในการป้องกันการแพร่กระจายเชื้อ
ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับโรคติดเชื้อในโรงพยาบาล มี 3 ปัจจัย
เชื้อก่อโรค ส่วนใหญ่เป็นเชื้อแบคทีเรียและมักเป็นเชื้อประจำถิ่นส่วนน้อยเป็นเชื้อจากผู้ป่วยอื่น บุคลากร หรือสิ่งแวดล้อม
สิ่งแวดล้อม หมายถึง อาคาร สถานที่ เครื่องมือ เครื่องใช้ บุคลากร และญาติที่มาเยี่ยมผู้ป่วย ถ้ามีเชื้อโรคในสิ่งแวดล้อมมากผู้ป่วยจะมีความเสี่ยงต่อการติดเชื้อโรคมากขึ้น
คน เป็นปัจจัยที่สำคัญ ถ้าบุคลากรหรือผู้ป่วยมีภูมิคุ้มกันลดลงจะมีความเสี่ยงการติดเชื้อได้ง่าย