Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 3 ส่วนที่ใช้และองค์ประกอบ ที่สำคัญของพืชสมุนไพร, นางสาวคีตภัทร…

- - - - เป็นกึ่งยาและเตรื่องสำอาง
        มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของร่างกาย
    - - ไม่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพของร่างกาย
  - - - ไพล ชาเขียว สารสกัดเปลือกมังคุด สารสกัดตำรับยาเบญจโลกวิเชียร ว่านหางจรเข้
    - - กันแดด
        
        ชา มะขามป้อม ถั่วเหลือง ทับทิม
      - ชุ่มชื้น
        
        แตงกวา สมอไทย วุ้นว่านหางจรเข้
      - skin matrix protectant
        
        ใบฝรั่ง ดาวเรือง ชา
      - free radical scavengers
        
        ขมิ้นชัน ชะเอม มะขามป้อม
    - - ขมิ้นชัน ข้าว ชาเขียว บัวบก หม่อน องุ่น
    - - ชะเอม มะหาด ใบหม่อน
    - - ว่านมหาเมฆ ทองพันชั่ง
- - - - มีผลเปลี่ยนแปลงฤทธิ์ของยาทั้งทางด้านชีวเคมีและสรีรวิทยา แต่ไม่มีผลต่อระดับความเข้มข้นของยาในร่างกาย
      - แบ่งเป็น
        
        การออกฤทธิ์เสริมกัน
        
        จะเสริมการออกฤทธิ์ของยาแผนปัจจุบัน
        
        การออกฤทธิ์ต้านกัน
    - - กระบวนการ ได้แก่
        
        การดูดซึมยา
        
        เพิ่มการดูดซึม
        
        ลดการดูดซึม
        
        เกิดสารประกอบที่ซับซ้อน
        
        เพิ่มการเคลื่อนที่ผ่านทางเดินอาหาร
        
        เปลี่ยนแปลงระดับ pH
        
        การกระจายยา
        
        การจับตัวของยา
        
        การกระจายตัวยาจากเลือดผ่านเนื้อเยื่อ
        
        การเปลี่ยนแปลงยา
        
        การขับยาออกจากร่างกาย
      - คือปฏิกิริยาที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงระดับยาในร่างกายไปจากปกต
- - - - ยาทาริดสีดวงทวารหนักและโรคผิวหนัง
      - ยาไทยสาลี = ช่วยขับลม
      - ยาทำลายพระสมุทร=บรรเทาอาการปวดเกร็งของกล้ามเนื้อ
      - ยาศุขไสยาศน์ = ช่วยให้นอนหลับ เจริญอาหาร
  - - - ที่พบบ่อย
        
        Cannabisindica
        
        Cannabis rudealis
        
        Cannabis sativa พบในไทยมาก ใช้ทำยา
  - - - มีบันทึกตั้งแต่สมัยอยุธยาว่ามีการใช้กัญชาในตำรับยา
- - - - ระคายเคืองต่อเยื่อบุปากและลำคอ
        
        กระดาด บุก บอนสี บอนเผือก พลูฉีก สาวน้อยประแป้ง
      - ระคายเคืองต่อเยื่อบุผนังกระเพาะอาหาร
        
        พืชในสกุลพลับพลึง
      - ระคายเคืองต่อเยื่อบุลำไส้
        
        มะเนียงน้ำ เทียนหยด มันแกว หางไหลแดง ก้ามปู มะคำดีควาย
      - ทำให้กระเพาะและลำไส้อักเสบอย่างช้า ๆ
        
        กลุ่มที่มีสารเลคติน เช่น มะกล่ำตาหนู ละหุ่ง สบู่ดำ
        
        กลุ่มที่มีสารสเตียรอยด์แอคคาลอยด์ เช่น โทงเทง และมะแว้งนก
        
        กลุ่มที่มีสารออกซาเลท เช่น ใบและก้านใบโกฐน้ำเต้า ใบผักกาดส้ม เถาคันแดง
        
        กลุ่มที่มีสารโคลชิซีน เช่น ดองดึงหัวขวาน
    - - สารกลุ่มคาร์ดิแอคกลัยโคไซด์ เช่น ยี่โถ รำเพย บานบุรีสีเหลือง ชวนชม
      - มีสารไซยาโนจินิคกลัยโคไซด์
        เช่น มันสำปะหลัง
    - - กดประสาทส่วนกลาง พบได้ในพืชวงศ์ Solanaceae
      - มีฤทธิ์ทำให้ชัก เช่น ผลเลี่ยน เมล็ดแสลงใจ (โกศกะกลิ้ง) หัวกลอย
      - ที่มีฤทธิ์ทำให้ประสาทหลอน เช่น กัญชา จันทน์เทศ ลำโพง กลอย
    - - พืชที่มีหนามหรือขนและมีสารพิษ
        
        เช่น หมามุ่ย กะลังตังช้าง ตำแยตัวเมีย ตำแยช้าง
      - พืชที่มียาง
        
        ยางใส
        
        เช่น สบู่ดำ สบู่แดง ฝิ่นต้น หนุมานนั่ง บอน เผือก สาวน้อยประแป้ง กระดาด กระดาดแดง กระดาดดำ พลูฉีก
        
        ยางขาว
        
        เช่น สลัดได ส้มเช้า โป้ยเซียน พญาไร้ใบ
    - - ลูกเนียง