Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทที่ 8 พลวัตของภาษาและวัฒนธรรมในสังคมไทย - Coggle Diagram
บทที่ 8
พลวัตของภาษาและวัฒนธรรมในสังคมไทย
การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรม
แนวคิดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง
ความหมายของการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรม
การเปลี่ยนแปลงเป็นการต่อเนื่อง
การเปลี่ยนแปลงเป็นแบบเดียวกัน
การเปลี่ยนแปลงเป็นอยู่ตลอดเวลา
การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งจำเป็น
การเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องของกฎธรรมชาติ น
การเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงของอารยธรรมโลกเหมือนกับ คลื่นลูกที่สาม (The Third Wave) ดังนี้
คลื่นลูกที่ 1 สังคมเกษตรกรรม
เริ่มต้นประมาณ 8,000 ปีก่อนคริสตกาล เป็นผลมาจากการปฏิวัติเกษตร โดยมีเครื่องชี้วัดความยิ่งใหญ่หรือความเจริญก้าวหน้าของสังคม คือการมีอาณาเขตใหญ่โตที่กว้างขวาง มีพื้นที่สำหรับเพาะปลูก เลี้ยงสัตว์และทาการเกษตรจานวนมาก
คลื่นลูกที่ 2 สังคมอุตสาหกรรม
เริ่มเมื่อประมาณ ค.ศ.1650-1750 เป็นผลมาจากการปฏิวัติอุตสาหกรรม มีการใช้เครื่องจักรกล มีโรงงานขนาดใหญ่ผลิตสินค้าจำนวนมากเพื่อมวลชน ใช้เวลาประมาณ 300 ปีในการก่อตัว โดยมีเครื่องชี้วัดความยิ่งใหญ่และความมั่งคั่งของประเทศ คือความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติ จำนวนแหล่งแร่ธาตุ วัตถุดิบที่มีอยู่และในสมัยต่อมาเครื่องชี้วัดคือ “ทุน” จำนวนมาก
คลื่นลูกที่ 3 สังคมแห่งเทคโนโลยี
เริ่มต้นราว ค.ศ.1955 จนกระทั่งถึงปัจจุบัน จัดว่าเป็นยุคแห่งความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ได้รับการต่อยอดทางความรู้อย่างสูง มีการพัฒนาด้านคอมพิวเตอร์ เครือข่ายการสื่อสารและการคมนาคม ทำให้ข้อมูลข่าวสารแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็ว รวมทั้งสินค้าผู้คนและ การบริการ มีการเชื่อมโยงและส่งอิทธิพลต่อกันและกัน
ปัจจัยที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรม
ปัจจัยทางวัฒนธรรม (Cultural)
ปัจจัยทางด้านเทคโนโลยี (Technological)
ปัจจัยทางกายภาพ (Physical)
ปัจจัยด้านขบวนการสังคม (Social Movement)
ปัจจัยทางประชากร (Population)
ปัจจัยทางจิตวิทยา (Psychological)
ปัจจัยทางชีววิทยา (Biological)
ปัจจัยอื่น ๆ (Other)
ปัญหาที่เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนแปลง
ปัญหาค่าใช้จ่ายที่ต้องมีในการสร้างความเปลี่ยนแปลง
ปัญหาอันเป็นผลต่อเนื่องมาจากการเปลี่ยนแปลง
ปัญหาการต่อต้านการเปลี่ยนแปลง
ปัญหาความไม่สมดุลของการเปลี่ยนแปลง
พลวัตการเปลี่ยนแปลงของภาษาและวัฒนธรรมไทย
การเปลี่ยนแปลง หมายถึง ภาวะและปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นต่อเนื่องกันตลอดเวลา โดยจะมีความแตกต่างกันในช่วงระยะเวลาหนึ่ง ๆ
โดยการเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมมีปัจจัยที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น 2 ประการ คือปัจจัยภายใน ได้แก่ ปัจจัยทางธรรมชาติ ปัจจัยทางสังคม ปัจจัยทางวัฒนธรรม ปัจจัยทางเศรษฐกิจ ปัจจัยทางการเมือง และปัจจัยภายนอก ได้แก่ การติดต่อระหว่างสังคมที่หลากหลายและการกระทบกระทั่งระหว่างสังคม
การทำความเข้าใจหรือศึกษาถึงการเปลี่ยนแปลงทางสังคมปัจจัยที่ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงกระบวนการเปลี่ยนแปลง และอิทธิพลของโลกาภิวัตน์ที่ส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงจึงมีความสำคัญอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่เกี่ยวข้องกับงานด้านการพัฒนาทุกภาคส่วน
เพื่อที่จะสามารถกำหนดทิศทางการพัฒนาและดาเนินการพัฒนาให้ไปสู่ความสมดุลและยั่งยืน
ส่วนสาคัญในเรื่องการเปลี่ยนแปลงของภาษาในบทนี้ คือ การพิจารณาความถูกผิดในภาษานั้น ควรกระทำโดยคำนึงถึงความเหมาะสมกับผู้ใช้และปริบท จึงจะเป็นการยุติธรรมแก่ผู้ใช้ภาษาไทยทุกคน
การเปลี่ยนแปลงทางภาษา
ลักษณะการเปลี่ยนแปลงของภาษา
การเปลี่ยนแปลงของภาษาเดียวกันในช่วงเวลาที่ต่างกัน เป็นสิ่งที่นักภาษาศาสตร์เชิงประวัติให้ความสนใจ
การเปลี่ยนแปลงของภาษาเดียวกันในช่วงเวลาเดียวกัน
ปัจจัยที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของภาษา
ปัจจัยภายในที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของภาษาการเปลี่ยนแปลงภายในตัวภาษานั้นขึ้นกับคุณสมบัติของภาษา 2 ประการ
ความสมมาตร (Symmetry) ในภาษาซึ่งเห็นได้ในระบบเสียง
ความประหยัด หมายถึงการที่ภาษาจะไม่อนุญาตให้คำที่มีรูปเหมือนกัน 2 รูป มีความหมายเหมือนกันทุกประการ
ปัจจัยภายนอกที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของภาษาปัจจัยภายนอกที่สาคัญที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางภาษา
อิทธิพลของภาษาต่างประเทศ ภาษาต่างประเทศมีส่วนทำให้ภาษาเปลี่ยนแปลงไปมาก
การปฏิรูปการศึกษา สังคม การเมือง และเศรษฐกิจ สมัยรัชกาลที่ 5 (พ.ศ.2411-2453) ประเทศไทยได้ก้าวเข้าสู่ยุคสมัยใหม่
ระบบการสื่อสารและเทคโนโลยีการพิมพ์
ภาษาไทยยุคใหม่กับโลกสมัยที่เปลี่ยนแปลง
การเปลี่ยนแปลงในภาษาไทยสมัยใหม่ภาษาเปลี่ยนแปลงในลักษณะของการออกเสียง คำศัพท์ รูปแบบ และลักษณะอื่นอื่นตามกาลเวลาที่เปลี่ยนไป
สาเหตุที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในภาษาไทยสมัยใหม่นี้
การหลั่งไหลเข้ามาของวัฒนธรรมตะวันตกหรือวัฒนธรรมสมัยใหม่
การเปรียบเทียบวัฒนธรรมตะวันตกที่ไม่ซับซ้อน กับวัฒนธรรมภาษาดั้งเดิมของไทยซึ่งสลับซับซ้อน ลึกซึ้ง เข้าใจได้ยาก
ความเจริญทางเทคโนโลยีที่เข้ามา เช่น การพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์
ความเจริญทางด้านสังคมและชุมชนต่าง ๆ
ความอยู่รอดของภาษาไทยในยุคดิจิตอล
ปลูกฝังวัฒนธรรมรักการอ่าน
ปลุกจิตสำนึกในการหวงแหนภาษาไทยและรู้กาลเทศะการใช้ภาษาไทยที่ถูกต้อง
เปลี่ยนแปลงตัวเอง เมื่อเรารู้ว่าคำใดใช้ผิดหรือถูก คำใดควรหรือไม่ควรใช้กับบริบทในขณะนี้แล้ว
ภาษาไทยในยุค 4.0
เปลี่ยนจากการผลิตสินค้า “โภคภัณฑ์” ไปสู่สินค้าเชิง “นวัตกรรม”
เปลี่ยนจากการขับเคลื่อนประเทศด้วยภาคอุตสาหกรรม ไปสู่การขับเคลื่อนด้วยเทคโนโลยี ความคิดสร้างสรรค์ และนวัตกรรม
เปลี่ยนจากการเน้นภาคการผลิตสินค้า ไปสู่การเน้นภาคบริการมากขึ้น
