Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

ผู้ที่มีภาวะวิตกกังวลและการพยาบาล —Pngtree—medical health doctor-patient…

- - - - เช่น ตื่นกลัว หงุดหงิด กระสับกระส่าย ไม่มีสมาธิ ฟุ้งซ่าน
- - - - บุคคลที่ไวต่อสารบางอย่าง เช่น คาเฟอีน แลคเตท
        กระตุ้นให้เกิดอาการตื่นตระหนก (panic disorder)
        ผลจากยาบางอย่าง และสารเสพติด
    - - ผู้ป่วยที่มีการเจ็บป่วยเรื้อรัง ผู้ป่วยโรคหัวใจแบบเฉียบพลัน การเจ็บป่วยรุนแรง
    - - บุคคลมีลักษณะทางกายภาพของระบบประสาทบกพร่องมาแต่กำเนิด
        
        ตื่นตระหนกได้ง่าย
  - - - แนวคิดของฟรอยด์ = ความขัดแย้งกันของ Idและ Superego ในระดับจิตใต้สำนึก (Unconscious) Ego ของบุคคลที่อ่อนแอ
        
        สาเหตุให้บุคคลใช้กลไกการป้องกันตนเอง(Defend mechanism) เพื่อลดความวิตกกังวล
    - - ความวิตกกังวลว่าเป็นผลมาจากการเรียนรู้ต่อสิ่งเร้าที่เป็นอันตราย
        
        ถ้าความคิดความเชื่อไม่สมเหตุสมผลจะเลือกใช้วิธีเผชิญปัญหาที่ไม่เหมาะสม ไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้ ทำให้เกิดความวิตกกังวลมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง
  - - - ความวิตกกังวลเกิดจากสัมพันธภาพระหว่างบุคคลไม่ดี
        
        บุคคลมองตนเองในแง่ไม่ดี ไม่มั่นใจในความสามารถของตนเอง
        กังวลเมื่อบุคคลต้องติดต่อสัมพันธ์กับบุคคลอื่นๆในสถานการณ์ต่างๆ
- - - - จากการซักประวัติผู้รับบริการ และบุคคลใกล้ชิด รวมทั้งสังเกตพฤติกรรมในขณะนั้น
    - - เช่น รูปแบบในการแก้ปัญหาในอดีต การศึกษา ฐานะทางเศรษฐกิจ แหล่งสนับสนุนทางสังคม
  - - - เป้าหมายระยะสั้น
        
        ลดความวิตกกังวลของผู้รับบริการให้กลับสู่ภาวะปกติ
      - เป้าหมายระยะยาว
        
        ผู้รับบริการได้รู้และเข้าใจถึงเหตุและผลของความวิตกกังวล เรียนรู้วิธีการลดความวิตกกังวลที่สร้างสรรค์
        
        ใช้กลไกทางจิตให้เหมาะสม
    - - มีความวิตกกังวลระดับรุนแรงเนื่องจากคิดว่าตนเองไม่สามารถควบคุมหรือแก้ไขปัญหาได้
      - การเผชิญปัญหาไม่เหมาะสมเนื่องจากมีภาวะวิตกกังวลระดับรุนแรง
      - มีความผิดปกติด้านการคิดเนื่องจากวิตกกังวลในระดับรุนแรง
      - มีความวิตกกังวลระดับปานกลางเนื่องจากรู้สึกว่าชีวิตถูกคุกคามและถูกบีบคั้นทางจิตวิญญาณ
  - - - ท่าที่สงบ เข้าใจ และยอมรับพฤติกรรมของผู้รับบริการ
      - อยู่เป็นเพื่อนผู้รับบริการ
      - ใช้คำพูดง่ายๆ ข้อความสั้นๆ กะทัดรัด ได้ใจความตรงไปตรงมา น้ำเสียงชัดเจน นุ่มนวล รับฟัง เปิดโอกาสให้ได้ระบายความวิตกกังวลออกมา
      - นำผู้รับบริการออกจากสถานการณ์ที่ก่อไห้เกิดความวิตกกังวล
      - จัดสิ่งแวดล้อมให้สงบ ลดสิ่งกระตุ้นผู้รับบริการ
      - ดูแลให้ได้รับอาหารและน้ำตามความต้องการของร่างกาย
      - ดูแลป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับผู้รับบริการและบุคคลอื่น
      - รายงานแพทย์ เพื่อให้ได้รับยาลดความวิตกกังวล
      - ดูแลผู้รับบริการอย่างใกล้ชิด พร้อมทั้งบันทึกรายงานอาการและพฤติกรรม
    - - สร้างสัมพันธภาพที่ดี ยอมรับและทำความเข้าใจในพฤติกรรม ไม่กล่าวตำหนีผู้รับบริการ
      - ให้กำลังใจโดยอาจสัมผัสผู้รับบริการเบาๆ
      - ผู้รับบริการที่ไม่มีสมาธิ ควรพยายามให้ผู้รับบริการใช้ความคิดและการตัดสินใจง่ายๆ
      - กิจกรรมที่ให้ควรง่ายๆ ไม่ซับซ้อน ให้โอกาสผู้รับบริการพบความสำเร็จ
      - ผู้รับบริการที่มีอาการทางกาย ควรเอาใจใส่ดูแลและอยู่เป็นเพื่อนผู้รับบริการ
      - หลีกเลี่ยงการสนับสนุนให้ผู้รับบริการหมกมุ่นกับอาการของตนเองมากเกินไป
        อธิบายให้รับรู้ว่าเป็นผลมาจากความวิตกกังวลของตนเอง
      - ผู้รับบริการอาจเรียกร้องความสนใจ พยาบาลควรเอาใจใส่ สนใจ
      - อธิบายถึงความเชื่อมโยงของอาการทางกายกับความวิตกกังวลของผู้รับบริการ
      - เบี่ยงเบนความสนใจของผู้รับริการจากปัญหาของตนเอง กระตุ้นให้ผู้รับบริการไปสนใจกับกิจกรรมอื่นๆแทน
      - ผู้รับบริการที่มีพฤติกรรมย้ำคิดย้ำทำ ควรให้การยอมรับพฤติกรรมของผู้รับบริการ ไม่ห้ามหรือบังคับไม่ให้ผู้รับบริการทำพฤติกรรม
      - ผู้รับบริการแกล้งทำ ควรจัดกิจกรรมเพื่อเบี่ยงเบนความหมกมุ่นครุ่นคิด หรือพฤติกรรมที่ผู้รับบริการเป็นอยู่
      - สอนให้ผู้รับบริการเกิดการเรียนรู้ในเรื่องความวิตกกังวล
      - ให้ความช่วยเหลือดูแลและกระตุ้นให้ผู้รับบริการสนใจเรื่องสุขภาพอนามัยของตนเอง เช่น เรื่องอาหาร การขับถ่าย ความสะอาดของร่างกาย
      - กระตุ้นให้ผู้รับบริการได้เผชิญกับสิ่งที่มาคุกคาม และทำให้เกิดความวิตกกังวล โดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาของตนเองอย่างสร้างสรรค์
      - ชี้นำให้เห็นถึงการใช้กลไกทางจิตที่ไม่เหมาะสม เช่น การก้าวร้าว ทำลาย มาเป็นพฤติกรรมที่สร้างสรรค์แทน เช่น ออกกำลังกาย เล่นเกม เป็นต้น
      - ใช้ทักษะต่างๆ เช่น การฝึกผ่อนคลาย การทำสมาธิ การฝึกหายใจ การทำจิตใจให้สงบอ่านหนังสือ ฟังเพลง ไหว้พระ สวดมนต์ เป็นต้น
  - - - ผู้รับบริการรู้สึกผ่อนคลายได้มากขึ้น
      - ผู้รับบริการสามารถแยกแยะและประเมินระดับความวิตกกังวลของตนเองได้
      - ผู้รับบริการสามารถบอกถึงความรู้สึกวิตกกังวลที่มีต่อตนเองและผู้อื่นได้
      - ผู้รับบริการสามารถอธิบายเชื่อมโยงผลของความวิตกกังวลที่มีต่อตนเองและผู้อื่นได้
      - ผู้รับบริการสามารถบอกวิธีการที่เหมาะสมในการแก้ไขความวิตกกังวลได้
      - ผู้รับบริการสามารถแสวงหาแหล่งสนับสนุนช่วยเหลือทางสังคม เพื่อลดความวิตกกังวลให้กับตนเองได้อย่าง
        สร้างสรรค์มากขึ้น