Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทที่ 10 บทบาทความรับผิดชอบของพยาบาลในการดูแลผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับการหายใ…
บทที่ 10 บทบาทความรับผิดชอบของพยาบาลในการดูแลผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับการหายใจ
การประเมินสภาพผู้ป่วยที่มีปัญหาการหายใจ
ชนิดของภาวการณ์หายใจล้มเหลว
การหายใจล้มเหลวอย่างเฉียบพลัน (Acute respiratory failure)
การหายใจล้มเหลวอย่างเรื้อรัง (Chronic respiratory failure)
สาเหตุของภาวการณ์หายใจล้มเหลว
ความผิดปกติของปอด
1.1 Obstructive pulmonary function
1.2 Restrictive pulmonary function
1.3 ความผิดปกติของหลอดเลือดที่ไปเลี้ยงปอด
เช่น มี pulmonary embolism
ความผิดปกติที่ช่องทรวงอกและเยื่อหุ้มปอด
ความผิดปกติที่ระบบประสาทส่วนกลาง
ความผิดปกติของระบบประสาท และกล้ามเนื้อ
อาการและอาการแสดง
เมื่อมีภาวะการหายใจล้มเหลว
Respiratory system
2.Cardiovercular system
Central nervous system
Hematologic effect
การรักษา
ให้เนื้อเยื่อได้รับออกซิเจนอย่างเพียงพอ
การรักษาโรคหรือสาเหตุที่ทา
ให้เกิดภาวะการณ์หายใจล้มเหลว
กิจกรรมการพยาบาล
1.เพิ่มความสามารถในการขับเสมหะของผู้ป่วย
1.1 การฝากไอ (coughing exercise)
1.2 การทํากายภาพบําบัดทางเดินหายใจ
(chest physical therapy)
1.3 การดูดเสมหะ (tracheal)
1.4 การให้ละอองไอน้ำและความชื้น
เสี่ยงต่อภาวะเนื้อเยื่อขาดออกซิเจน
เสี่ยงต่อการติดเชื้อของระบบทางเดินหายใจ
การหายใจอย่างถูกวิธี
การหายใจอย่างลึก (deep breathing exercise)
การไออย่างมีประสิทธิภาพ
การไออย่างมีประสิทธิภาพ
การไออย่างมีประสิทธิภาพ (Effective cough)
การดูดเสมหะ
การดูดเสมหะ หมายถึง การใช้สายยางดูดเสมหะซึ่งปราศจากเชื้อผ่านเข้าทางปาก จมูก หรืออุปกรณ์ที่ใส่เข้าไปในหลอดลม
อาการแสดงของเสมหะอุดกั้นภายในทางเดินหายใจ
ผู้ป่วยมีอาการเหนื่อย หายใจลำบาก, หายใจเสียงดัง หรือการได้ยินเสียงเสมหะภายในหลอดลมของผู้ป่วยอัตราชีพจรและการหายใจเพิ่มขึ้น
การป้องกันภาวะพร่องออกซิเจนในการดูด
การประเมินที่ควรหาความผิดปกติอื่นๆ ด้วย เนื่องจากภาวะพร่องออกซิเจนของผู้ป่วยอาจมีสาเหตุนอกเหนือจากเสมหะอุดกั้นภายในทางเดินหายใจ ดังนั้น เมื่อผู้ป่วยมีอาการร่วมที่แสดงถึงภาวะพร่องออกซิเจน
การให้ออกซิเจนประเภทต่างๆ
Nasal Cannula หรือสายออกซิเจนแบบผ่านจมูก
ใช้สำหรับอัตราการไหลของออกซิเจน 6-10 ลิตร/นาที ความเข้มข้นของออกซิเจนที่ได้ 24-44 % สายเล็กๆ ที่นำออกซิเจนควรอยู่ลึกในจมูกประมาณ 1 ซม. ข้อดี
Oxygen Mask หรือหน้ากากออกซิเจน
ใช้สำหรับอัตราการไหลของออกซิเจนใช้อัตรา 5-10 ลิตร/นาที ความเข้มข้นของออกซิเจนที่ได้ 60-100 % การใช้ต้องครอบให้แนบสนิทกับหน้า
Oxygen Re breathing Mask with Bag หรือ หน้ากากออกซิเจนมีถุง
ใช้สำหรับอัตราการไหลของออกซิเจน 1-10 ลิตร/นาที การใช้ต้องครอบให้แนบสนิทกับหน้า สังเกตว่าถุงมีการยุบพอง ตามจังหวะการหายใจของคนไข้
การบำบัดด้วยออกซิเจน ควรระมัดระวังเป็นพิเศษในผู้ป่วยที่ได้รับพิษจากพาราควอตซ์ (paraquat poisoning) เพราะการให้ O2 จะทําให้ O2 ไปทําปฏิกิริยากับพาราควอตซ์ ทําให้เกิดพิษกับปอดได้
การพยาบาลผู้ป่วยขณะได้รับออกซิเจน
หมั่นสังเกตและประเมินภาวะของผู้ป่วย
2.หมั่นตรวจดูอุปกรณ์ที่ให้ออกซิเจน
3.ดูแลทางเดินหายใจโดยท่าทางเดินหายใจ(Clear air way)
ดูแลความสะอาดของจมูกและปากบ่อยๆ หรือ ทุก2-3 ชั่วโมง
5.ดูแลด้านจิตใจ เพื่อลดความวิตกกังวลของผู้ป่วยและญาติ ควรดูแลดังนี้