Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

การคุมกำเนิดแบบไม่ใช้ฮอร์โมน, คือ การคุมกำเนิดถาวรโดยการตัดและผูกท่อทางเดิ…

- - - - ห่วงอนามัยทั้ง 2 ชนิดมีประสิทธิภาพในการคุมกำเนิดสูง
        
        มีอายุการใช้งานยาวนาน 3-10 ปี
        
        ไม่จำเป็นต้องดูแลรักษามากนัก เพียงหมั่นสังเกตด้ายที่ต่อออกมาจากห่วงอนามัย หรือไปพบแพทย์เพื่อตรวจดูอย่างสม่ำเสมอ
        
        สามารถนำห่วงอนามัยออกได้ตลอด แต่ต้องทำโดยแพทย์และพยาบาลที่ได้รับการฝึกมาเท่านั้น
        
        หากต้องการหยุดคุมกำเนิด ก็ทำได้ทันทีหลังนำห่วงอนามัยออกจากร่างกาย
        
        โอกาสเสี่ยงตั้งครรภ์นอกมดลูกน้อยกว่าผู้ที่ไม่ได้ใช้ห่วงอนามัยในการคุมกำเนิด
    - - ผู้ใช้ไม่สามารถใส่ห่วงอนามัยด้วยตัวเองได้
        
        ค่าใช้จ่ายสูงกว่าการคุมกำเนิดบางวิธี
        
        ผู้ใช้อาจเสี่ยงติดเชื้อภายในช่วง 3 สัปดาห์แรกหลังจากใส่ห่วงอนามัย แต่พบได้น้อย
        
        อาจทำให้เกิดรูบริเวณมดลูกได้
        
        หากเกิดการตั้งครรภ์ระหว่างใช้ ห่วงอนามัยที่อยู่ภายในมดลูกอาจส่งผลให้ครรภ์เกิดภาวะแทรกซ้อน
        
        ห่วงอนามัยอาจหลุดออกมานอกช่องคลอด
        
        ไม่ได้ช่วยป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
  - - - ผู้ที่เป็นโรคอ้วน เพราะการคุมกำเนิดด้วยฮอร์โมนนั้น มีโอกาสที่จะทำให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม
        
        ผู้ที่ต้องการป้องกันการตั้งครรภ์ระยะสั้น 3-5 ปีอย่างได้ผล
        
        ผู้ที่หลงลืมการทานยาคุมกำเนิดเป็นประจำ
    - - ผู้ที่ไม่แน่ใจว่าตัวเองตั้งครรภ์อยู่หรือไม่ เพราะถ้าหากใส่ไป จะทำให้เกิดภาวะแท้งบุตรสูง
        
        ผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับมดลูก และอุ้งเชิงกราน
        
        ผู้ที่มีปัญหาเกี่ยวกับภูมิต้านทานและผู้ที่เป็นโรคหัวใจ
        
        ผลข้างเคียงของการใส่ห่วงคุมกำเนิด
- - - - ให้ล้างมือให้สะอาดแล้วแกะถุงยางอนามัยออกจากซอง หลังฉีกซองเสร็จแล้ว ให้ทาสารหล่อลื่นที่ถุงยางอนามัย จะใช้สารหล่อลื่นชนิดใดก็ได้
      - ใช้นิ้วมือด้านที่ถนัดจับห่วงยาง (ด้านนอก) ตรงด้านที่ปลายตัน แล้วบีบห่วงยางเข้าหากันให้มีรูปร่างเล็กลง แล้วจึงค่อย ๆ สอดใส่เข้าไปในช่องคลอดให้ลึกพอประมาณ พร้อมกับดันให้ก้นถุงยางเข้าไปอยู่ในช่องคลอดให้ลึกที่สุดจนชนปากมดลูก
      - การถอดถุงยางอนามัยสตรี หลังจากมีเพศสัมพันธ์เสร็จแล้วและมีน้ำอสุจิอยู่ในถุง ให้ใช้นิ้วจับห่วงที่อยู่ภายนอกแล้วบิดปากถุงประมาณ 3-4 รอบให้สนิท เพื่อให้เชื้ออสุจิอยู่ในถุง แล้วจึงค่อย ๆ ดึงถุงยางออกมาจากช่องคลอด
    - - ในปัจจุบันค่อนข้างจะหาซื้อได้ยาก เพราะจะไม่มีวางจำหน่ายในร้านสะดวกซื้อโดยเราสามารถหาซื้อจากร้านขายยาขนาดใหญ่บางแห่ง คลินิกสุขภาพสตรี คลินิกวางแผนครอบครัว คลินิกสุขภาพทางเพศทั่วไป ตามโรงพยาบาลขนาดใหญ่ และสั่งซื้อผ่านทางออนไลน์
    - - ตามหลักแล้วการใช้ถุงยางอนามัยสตรีอย่างถูกต้อง (Perfect use) จะมีโอกาสล้มเหลวทำให้เกิดการตั้งครรภ์ได้ประมาณ 5% แต่โดยทั่วไปแล้วจากการใช้งานจริง (Typical use) กลับพบว่าอัตราการล้มเหลวทำให้เกิดการตั้งครรภ์จะเพิ่มสูงมากขึ้นเป็น 21% หรือคิดเป็น 1 ใน 5 คน จากผู้ที่คุมกำเนิดด้วยวิธีนี้
    - - ถุงยางอาจฉีกขาดได้จากเล็บมือหรือเครื่องประดับต่าง ๆ
      - ควรถอดผ้าอนามัยทิ้งก่อนใส่ถุงยางผู้หญิง
      - ถุงยางอนามัยของผู้หญิงสามารถใช้ได้กับสารหล่อลื่นทุกประเภท แต่ห้ามใช้กับถุงยางสำหรับผู้ชาย
      - ห้ามใช้ทั้งถุงยางผู้หญิงและถุงยางผู้ชายขณะร่วมเพศ เนื่องจากอาจเกิดการเสียดสีกันจนฉีกขาดได้
      - ติดต่อแพทย์หรือเภสัชกรเพื่อขอข้อมูลการคุมกำเนิดฉุกเฉิน กรณีที่ถุงยางฉีกขาด
      - ควรตรวจสอบว่าถุงยางอยู่ในตำแหน่งเหมาะสมและพร้อมใช้งาน
      - ควรถอดถุงยางอนามัยทิ้งและสวมอันใหม่ทันที หากถุงยางฉีกขาด
    - - ข้อดี
        
        มีความปลอดภัย ไม่มีผลต่อสุขภาพและต่อภาวะการเจริญพันธุ์ของผู้หญิง เพราะไม่เกี่ยวข้องกับระดับฮอร์โมนในร่างกาย
        
        สามารถใส่และถอดได้เองโดยไม่ต้องอาศัยความร่วมมือจากผู้เชี่ยวชาญหรือต้องรอพึ่งพาฝ่ายชาย
        
        มีความทนทานมากกว่าถุงยางอนามัยชาย และสามารถใช้ร่วมกับเจลหล่อลื่นที่เป็นน้ำมันได้
      - ข้อเสีย
        
        มีอัตราการล้มเหลวสูงจากการคุมกำเนิด หากใช้อย่างไม่ถูกวิธี
        
        ต้องใช้ทุกครั้งเมื่อมีเพศสัมพันธ์ หาซื้อได้ยาก และมีราคาแพงกว่าถุงยางอนามัยชาย
        
        ในระหว่างการใช้ ถุงยางอาจหลุดเข้าไปค้างอยู่ในช่องคลอดได้ และในถุงยางอาจมีสารที่ทำให้เกิดการระคายเคือง จนทำให้เกิดอาการคันได้ และในบางรายอาจทำให้มีตกขาวได้ด้วย
  - - - ใส่เมื่ออวัยวะเพศแข็งตัวเต็มที่เท่านั้น บีบปลายกะเปาะไล่ลม แล้วสวมลงบนอวัยวะเพศรูดลงมาจนสุด เมื่อเสร็จการร่วมเพศ ต้องรีบดึงอวัยวะเพศออกขณะยังแข็งตัวอยู่ มิฉะนั้นถุงยางอาจจะหลุดอยู่ในช่องคลอดได้ และต้องดึงออกโดยไม่ให้น้ำอสุจิไหลออกมาอยู่บริเวณอวัยวะเพศหญิง
    - - การอ่านฉลากก่อนซื้อทุกครั้ง เพื่อให้ได้รู้ว่าสินค้าตัวนั้น ๆ ได้รับอนุญาตจากสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยาหรือไม่
      - การเลือกประเภทของถุงยางควรเลือกขนาดของถุงยางให้เหมาะสม เพื่อให้การป้องกันเกิดประสิทธิภาพสูงสุด
      - การบรรจุและการจัดวางสินค้าควรตรวจดูว่ากล่องที่บรรจุถุงยางอนามัยชำรุด หรือฉีกขาดบ้างหรือไม่ เพราะตัวสินค้าภายในอาจมีความชำรุด
    - - การใช้ถุงยางอนามัยเป็นวิธีการคุมกำเนิดที่ดี เพราะมีประสิทธิภาพ เชื่อถือได้ หากเลือกใช้ถุงยางอนามัยที่ได้มาตรฐาน มีประสิทธิภาพ และใช้ได้ถูกวิธี
    - - มักพบปัญหาที่พบเกี่ยวกับการใช้ถุงยางอนามัยที่ไม่ถูกต้อง เช่น ใช้สารหล่อลื่นไม่ถูกต้อง ทำให้ถุงยางแตกหรือลื่นหลุด ไม่ใช้ถุงยางอนามัยใหม่แกะกล่อง ตัดสินใจถอดถุงยางทิ้งกลางคัน และใส่ถุงยางผิดด้านแล้วนำกลับมาใช้ใหม่
    - - ระยะเวลาในการใช้งาน การใช้ 1 ชิ้นจะต้องใช้ไม่เกิน 30 นาที เพราะความสมบูรณ์ของตัวถุงยางอนามัยอาจจะเสื่อมสภาพลง
      - ต้องใช้แล้วทิ้งเท่านั้น ห้ามนำกลับมาใช้ใหม่โดยเด็ดขาด
      - ควรหลีกเลี่ยงสารหล่อลื่นที่เป็นน้ำมันพืช น้ำมันแร่เป็นตัวละลาย เนื่องจากสารเหล่านี้จะทำปฏิกิริยาจนเกิดความเสียหายต่อถุงยางอนามัยได้
      - ภายหลังการใช้ถุงยางอนามัยไม่ควรสัมผัสถุงยางโดยตรง เพราะอาจมีเชื้อโรคติดอยู่ที่ด้านนอกแล้ว
      - การเก็บรักษาให้พ้นจากความร้อน หรือแสงแดด และไม่ควรเก็บในที่ชื้น
- - - - มีประสิทธิภาพสูง
      - เป็นวิธีที่ประหยัด สะดวก ไม่ต้องใช้อุปกรณ์ต่างๆ ในการคุมกำเนิด ไม่ต้องกลัวลืมรับประทานหรือฉีดยาคุมกำเนิด
      - เนื่องจากไม่ใช่วิธีการคุมกำเนิดโดยใช้ฮอร์โมน จึงช่วยลดโอกาสการเกิดผลข้างเคียงจากการใช้ฮอร์โมนได้
      - ไม่ขัดขวางหรือเป็นอุปสรรคในการมีเพศสัมพันธ์
      - ไม่มีผลต่อการให้นมบุตร
  - - - ผู้เข้ารับการผ่าตัดทำหมันด้วยวิธีการผ่าตัดแบบเปิดจะมีแผลผ่าตัดที่หน้าท้อง
      - หากการคุมกำเนิดด้วยวิธีนี้ล้มเหลว จะมีโอกาสเกิดการตั้งครรภ์นอกมดลูกได้สูง
      - ไม่สามารถป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้
- - - - ผู้ที่ประจำเดือนมาไม่ปกติหรือรอบเดือนมาไม่สม่ำเสมอ ส่งผลให้การคาดคะเนวันตกไข่คลาดเคลื่อนหรือทำได้ยาก
      - ผู้ที่ติดเชื้อในอุ้งเชิงกราน (Pelvic Inflammatory Disease: PID) ติดเชื้อจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ หรือภาวะช่องคลอดอักเสบจากเชื้อแบคทีเรีย (Bacterial Vaginosis) ผู้ป่วยควรได้รับการรักษาให้หายดีก่อนจึงจะใช้วิธีนับระยะปลอดภัยคุมกำเนิดได้
      - ผู้ที่ป่วยเป็นโรคอันส่งผลต่อสัญญาณของการเจริญพันธุ์แบบเรื้อรัง เช่น โรคตับ ภาวะขาดไทรอยด์ฮอร์โมนหรือฮอร์โมนเป็นพิษ มะเร็งปากมดลูก หรือกลุ่มอาการรังไข่มีถุงน้ำจำนวนมาก (Polycystic Ovary Syndrome: PCOS)
      - ผู้ที่เสี่ยงติดเชื้อจากโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์
- - - - ทำฟองน้ำให้เปียกด้วยน้ำเปล่าสะอาด 2 ช้อนโต๊ะ หรือประมาณ 30 มิลลิลิตร
      - บีบเบา ๆ จนกระทั่งเปียกหมาด ๆ แต่ไม่ควรให้แห้งสนิท โดยน้ำจะกระตุ้นยาฆ่าอสุจิในฟองน้ำคุมกำเนิด
      - เมื่ออยู่ในท่าที่ถนัดแล้ว ให้ใส่ฟองน้ำคุมกำเนิดเข้าไปในช่องคลอด โดยควรให้ด้านที่มีเชือกอยู่ด้านนอก และควรใส่เข้าไปจนปิดปากมดลูก
      - ข้อควรระวังคือ ไม่ควรกดนิ้วลงบนฟองน้ำขณะที่ใส่เข้าไป
      - ควรทิ้งไว้อย่างน้อย 6 ชั่วโมงหลังจากมีเพศสัมพันธ์ แต่ไม่ควรทิ้งไว้นานเกิน 24 ชั่วโมง เพราะเสี่ยงต่อการติดเชื้อ
      - การเอาออก ให้ค่อย ๆ ดึงฟองน้ำคุมกำเนิดออกมา และควรระวังไม่ให้นิ้วกดบริเวณฟองน้ำ
- - - - 4.สามารถใช้ได้ด้วยตนเองโดยไม่ต้องอาศัยบุคคลากรทางสาธารณสุขเช่น การใส่ห่วงคุมกำเนิด
      - 3.สามารถใช้ในช่วงให้นมบุตรได้
      - 5.เมื่อหยุดใช้ ภาวะการเจริญพันธุ์กลับมาทันที
      - 2.ไม่มีผลของยา (ฮอร์โมน) คุมกำเนิดต่อร่างกาย ไม่มีผลต่อประจำเดือนและประจำเดือนยังมาตามปกติ
      - 1.สตรีใช้คุมกำเนิดโดยไม่ต้องพึ่งพาการคุมกำเนิดของฝ่ายชาย
    - - 1.มีโอกาสล้มเหลวจากการคุมกำเนิดได้ง่าย หากใช้ไม่ถูกต้อง
      - 2.ขั้นตอนการใส่ยุ่งยากเล็กน้อย ต้องมีการใส่ก่อนมีเพศสัมพันธ์ และต้องมีการดึงอุปกรณ์ออก
      - 3.ช่องคลอดอาจระคายเคืองต่อสารที่ใช้ทำหมวกครอบปากมดลูก ทำให้เกิดอาการคันได้ หรืออาจทำให้มีตกขาวได้
      - 4.หมวกครอบปากมดลูกค้างอยู่ในช่องคลอด เอาออกเองไม่ได้ ต้องมาโรงพยาบาล/สถานีอนามัย
      - 5.หาซื้อได้ไม่สะดวก
      - 6.ไม่สามารถป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้ทั้งหมดเช่น ซิฟิลิส หูดหงอนไก่ เนื่อง จากช่องคลอดยังสัมผัสกับอวัยวะเพศฝ่ายชายได้
- - - - ใส่เข้าไปในช่องคลอดก่อนการมีเพศสัมพันธ์ จะต้องใส่ยาเข้าไปในช่องคลอดให้ลึกที่สุดจนถึงบริเวณปากมดลูกก่อนจะมีเพศสัมพันธ์ประมาณ 10-15 นาที เพื่อให้ยากระจายตัวได้ทั่วช่องคลอด โดยจะมีฤทธิ์ในการคุมกำเนิดได้ประมาณ 30-60 นาที
      - การใส่ยาครั้งหนึ่งจะสามารถช่วยป้องกันการตั้งครรภ์ได้สำหรับการร่วมเพศเพียง 1 ครั้ง เนื่องจากตัวยามีฤทธิ์อ่อนและต้องใช้เวลาในการฆ่าอสุจิ
      - ถ้าหากมีการร่วมเพศซ้ำจะต้องใส่ยาอีกครั้ง และหลังจากร่วมเพศเสร็จใหม่ ๆ ไม่ควรรีบสวนล้างช่องคลอด เพราะน้ำจะไปละลายตัวยาออกมา ทำให้ประสิทธิภาพของยาลดลง
      - ถ้าต้องการสวนล้างช่องคลอดก็ให้ทำภายหลังการร่วมเพศประมาณ 6-8 ชั่วโมงขึ้นไป นอกจากนี้หลังจากใส่ยาแล้วก็ไม่ควรจะลุก ยืน เดิน หรือไปนั่งถ่ายปัสสาวะ/อุจจาระ จนกว่าจะมีเพศสัมพันธ์เรียบร้อยแล้ว เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวยาไหลออกมา
  - - - เป็นยาที่ใช้ได้ง่าย สามารถใช้ได้ด้วยตนเองหรือคู่นอน ไม่ต้องอาศัยความร่วมมือจากบุคลากรทางการแพทย์
      - มีราคาไม่แพง หาซื้อได้ง่ายตามร้านขายยาทั่วไป โดยไม่จำเป็นต้องปรึกษาแพทย์
      - ยานี้มีความปลอดภัยสูง เเต่โอกาสเกิดอาการแทรกซ้อนมีน้อย
      - ไม่มีผลข้างเคียงจากการใช้ฮอร์โมนเหมือนการคุมกำเนิดแบบอื่น เช่น ยาเม็ดคุมกำเนิด ยาฉีดคุมกำเนิด ยาฝังคุมกำเนิด แผ่นแปะคุมกำเนิด เป็นต้น
      - เหมาะสำหรับคู่สมรสที่ไม่ได้พบกันบ่อย เพราะจะใช้เฉพาะเวลาร่วมเพศเท่านั้น ถ้าใช้วิธีนี้ร่วมกับการป้องกันอย่างอื่น เช่น การนับวันปลอดภัย หลั่งภายนอก หรือสวมถุงยางอนามัย ก็จะช่วยให้ประสิทธิภาพในการคุมกำเนิดสูงขึ้นด้วย
      - สามารถใช้ได้ในสตรีที่กำลังเลี้ยงลูกด้วยนมแม่
  - - - ประสิทธิภาพในด้านการคุมกำเนิดยังไม่สูงนัก จะมีโอกาสตั้งครรภ์ได้มากถ้าใส่ยาเข้าไปไม่ลึกพอ หรือยายังไม่กระจายตัวดีพอ หรือใช้ยาไม่สม่ำเสมอ นอกจากนี้จะใส่ยาไว้รอก็ไม่ได้ จะต้องใส่ยาในช่วงเวลาที่จำกัดเท่านั้น (10-15 นาที) ซึ่งอาจทำให้ขัดต่อความรู้สึกและอารมณ์ของทั้งคู่ได้
      - เนื่องจากการคุมกำเนิดด้วยวิธีนี้มีความเสี่ยงสูง การป้องกันการตั้งครรภ์จึงต้องใช้ร่วมกับวิธีการคุมกำเนิดแบบอื่นเสมอ เช่น การคุมกำเนิดแบบธรรมชาติ (เช่น การหลั่งนอก, นับวัน), การใช้ร่วมกับถุงยางอนามัย, หมวกครอบปากมดลูก (Cervical cap), แผ่นกั้นปากมดลูก (Diaphragm) เป็นต้น
      - ในบางคู่จะไม่นิยมใช้วิธีคุมกำเนิดรูปแบบนี้กันมากนัก เพราะยาที่ใส่เข้าไปอาจทำให้รู้สึกเหนียว แฉะ เปื้อน หรือมีการหล่อลื่นในช่องคลอดมากเกินไป จนก่อให้เกิดความรำคาญได้
      - ต้องใช้ทุกครั้งเมื่อจะมีเพศสัมพันธ์
      - ต้องทำความสะอาดอุปกรณ์ที่เกี่ยวกับการใช้ยาฆ่าเชื้ออสุจิทุกครั้ง เช่น หลอดฉีดโฟม หลอดฉีดของเหลวเข้าไปในช่องคลอด เป็นต้น
      - ไม่สามารถป้องกันโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ได้
      - ในรายที่แพ้ยา อาจทำให้เกิดอาการคัน ระคายเคือง บวมแดง หรือแสบได้
  - - - คู่ที่นาน ๆ จะมีเพศสัมพันธ์กันสักครั้ง
      - คู่ที่ฝ่ายชายไม่ยอมใช้ถุงยางอนามัย แต่ฝ่ายหญิงต้องการที่จะคุมกำเนิด
      - ผู้ที่พร้อมจะยอมรับการตั้งครรภ์ หากการคุมกำเนิดด้วยวิธีนี้ล้มเหลว
      - ผู้ที่ไม่สะดวกเข้ารับบริการการวางแผนครอบครัวจากบุคลากรทางการแพทย์ได้ เช่น การฉีดยาคุมกำเนิด การฝังยาคุมกำเนิด การใส่ห่วงอนามัย