Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 3 ส่วนที่ใช้และองค์ประกอบที่สำคัญของพืชสมุนไพร - Coggle Diagram

- - - - คือ ปฏิกิริยาที่มีผลเปลี่ยนแปลงฤทธิ์ของยาทั้งทางด้านชีวเคมีและสรีรวิทยา แต่ไม่มีผลต่อระดับความเข้มข้นของยาในร่างกาย
      - แบ่งออกเป็น 2 ประเภท
        
        ออกฤทธิ์เสริมกัน
        
        ยาวาร์ฟารินระวังการใช้สมุนไพรหรือผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่ออกฤทธิ์ตรงตําแหน่งเดียวกัน มีสารสําคัญ มีโครงสร้าง หรือลักษณะใกล้เคียงกับยา
        
        ยาไดจอกซินอาจเกิดอาการพิษจากยา หากเกิดภาวะโพแทสเซียมในเลือดลดลงจากการรับประทานยาระบายมะขามแขก หรือยาระบายกลุ่มแอนทราควิโนน
        
        ออกฤทธิ์ต้านกัน
        
        ยากดภูมิคุ้มกันระวังการรับประทานผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีผลกระตุ้นภูมิคุ้นกัน
        
        ผู้ป่วยมะเร็งที่รับประทานยายับยั้งการทํางานของฮอร์โมนเอสโตรเจนระวังการรับประทานร่วมกับสมุนไพรหรือผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีสารออกฤทธิ์เป็น phytoestrogen ในปริมาณที่สูง
    - - คือปฏิกิริยาที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงระดับยาในร่างกายไปจากปกติ ทั้งในเลือด เนื้อเยื่อ หรือตําแหน่งที่ยาออกฤทธิ์
      - โดยสามารถแบ่งเป็นกระบวนการต่างๆ ดังนี้
        
        การกระจายยา
        
        การจับตัวของยา = ยาที่มีค่า protein binding ที่สูงเมื่อถูกดูดซึมเข้าสู่กระแสเลือดยาจะเข้าจับกับโปรตีน (อัลบูมิน) ได้ดี ส่งผลให้ยาอยู่ในร่างกายได้นาน
        
        การกระจายตัวยาจากเลือดผ่านเนื้อเยื่อ = P-glycoprotein (P-gp) เป็นโปรตีนในร่างกายที่ฝังตัวอยู่บนพื้นผิวของเซลล์ทางเดินอาหารและเนื้อเยื่อต่างๆ ทําหน้าที่ในการป้องกันอันตรายหรือขับยา สารพิษ หรือสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาสู่เซลล์ในร่างกาย
        
        การดูดซึมยา
        
        เพิ่มการดูดซึม = ยาที่สามารถละลายในไขมันได้ดี จะถูกดูดซึมได้ดี
        
        ลดการดูดซึม = ยาบางชนิดอาจถูกรบกวนการดูดซึมยาหากรับประทาoอาหารประเภทกากใยสูง
        
        สารประกอบที่ซับซ้อน = ยาบางชนิดอาจเกิดการจับกับสมุนไพรหรือผลิตภัณฑ์เสริมอาหารในระหว่างการบริหารยา ส่งผลให้เกิดสารประกอบที่ซับซ้อน ทําให้ร่างกายไม่สามารถดูดซึมสารประกอบนั้นได้
        
        เพิ่มการเคลื่อนที่ผ่านทางเดินอาหาร = สมุนไพรที่ออกฤทธิ์เป็นยาระบายหรือมีสารกลุ่มแอนทราควิโนน มีผลเพิ่มการบีบตัวของลําไส้ หรือผลิตภัณฑ์ประเภท soluble fibers มีผลเพิ่ม GI mobility ดังนั้นเมื่อรับประทานร่วมกับยาจะทําให้ยาอยู่ในทางเดินอาหารได้สั้นกว่าปกติ
        
        เปลี่ยนแปลงระดับ pH = ยาที่ถูกดูดซึมในภาวะ pH ในทางเดินอาหารอาจถูกรบกวนการดูดซึมได้หากรับประทานร่วมกับสมุนไพรหรือผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่มีผลเพิ่มหรือลดระดับ pH ในทางเดินอาหาร
        
        การเปลี่ยนแปลงยา
        
        โดยส่วนใหญ่กระบวนการนี้จะเกิดขึ้นที่ตับ โดยเอนไซม์หลักที่มักจะเป็นที่รู้จักในการเกิดอันตรกิริยาของยาคือ Cytochrome P450
        
        คือกระบวนการทางชีวเคมีของร่างกายในการเปลี่ยนแปลงโมเลกุลของยา โดยอาศัยเอนไซม์ในการเปลี่ยนแปลงยา
        
        การขับยาออกจากร่างกาย
        
        ส่วนใหญ่จะถูกขับออกทางไตในรูปของสารที่สามารถละลายน้ําได้ ดังนั้นหากสมุนไพรหรือผลิตภัณฑ์เสริมอาหารมีผลรบกวนกระบวนการขับยาออกจากร่างกายก็จะทําให้เกิดอันตรกิริยากับยาได้
        
        ผู้ป่วยที่ได้รับยากลุ่ม K-sparing diuretic เมื่อรับประทานร่วมกับยาสมุนไพรในกลุ่มยาขับปัสสาวะ จะมีผลทําให้ระดับของโพแทสเซียมในร่างกายเพิ่มสูงขึ้นและอาจก่อให้เกิดพิษได้
- - - - วัตถุประสงค์
        
        เคลือบหรือปกป้องผิวหนังไม่ให้สัมผัสมลภาวะ
        
        เพิ่มความสามารถของผิวหนังชั้นนอกสุดในการทำหน้าที่ปกป้องผิว
        
        ป้องกันไม่ให้ผิวหนังถูกทำลายจากมลภาวะ
      - สมุนไพรที่ใช้
        
        ขมิ้นชัน ข้าว งา ชาเขียว แตงกวา บัวบก ไพล มะกรูด มะขาม มะขามป้อม มะพร้าว มังคุด ว่านหางจระเข้ หม่อน องุ่น
    - - ทำให้ผมงอก
        
        ว่านมหาเมฆ
        
        อัญชัน
        
        มะกรูด
      - ผมเป็นรังแคจากเชื้อรา ใช้ทองพันชั่ง
    - - Skin matrix protectant
        
        ขมิ้นชัน, ขิง, ชา, บัวบก, บัวหลวง, ดาวเรือง, ใบฝรั่ง, ทับทิม, ถั่วเหลือง, สมอไทย
      - Free radical scavengers
        
        กะเม็ง, ขมิ้นชัน, ชะเอม, มะขามป้อม, โหระพา
      - Moisturizers
        
        แตงกวา, สมอ, สมอไทย, วุ้นว่านหางจระเข้
      - UV protectants
        
        ชา, มะขามป้อม, ถั่วเหลือง, ทับทิม
    - - อาหารกับผิวสวย
        
        ผักหรือผลไม้สีแดง เหลือง
        
        เพิ่มการสร้างคอลลาเจน
        
        ประกอบด้วยสาร lycopene ซึ่งเป็น antioxidant
        
        ช่วยป้องกัน UV
        
        เช่น พริกหวาน แครอท ส้ม ฟักข้าว มะละกอ
        
        ผักใบเขียว
        
        ช่วยสร้างคอลลาเจน
        
        มี lutein
        
        ลดริ้วรอยเหี่ยวย่น
        
        เช่น คะน้า ผักโขม หน่อไม้ฝรั่ง
        
        ถั่วเหลือง
        
        ทำให้มีการสร้างคอลลาเจน
        
        มีสารพวก genistein
        
        ยับยั้งเอนไซม์ที่ทำลายเซลล์ผิวหนัง และทำให้เซลล์แก่
        
        ถั่วเมล็ดและกรดไขมัน
        
        ถั่วเมล็ดช่วยสร้าง hyaluronic acid ควรรับประทานอย่างน้อย 2 ช้อนโต๊ะต่อวัน
        
        กรดโอเมก้าช่วยสร้างคอลลาเจน ได้เเก่ ปลาแซลมอน ทูน่า มะม่วงหิมพานต์ อัลมอนด์
      - สวยจากข้างใน
        
        อารมณ์ชิว Cool mood
        
        ออกกำลังกาย
        
        อาหารเจ๋ง Clean food
        
        ถ่ายอุจจาระทุกวัน
    - - สมุนไพรรักษาสิว
        
        สารสกัดเปลือกมังคุด
        
        สารผสมกับการรักษาสิว
        
        ยาเบญจโลกวิเชียร/ยาห้าราก/ยาแก้วห้าดวง
        
        รากย่านาง
        
        รากมะเดื่ออุทุมพร
        
        รากรากชิงชี่
        
        รากเท้ายายม่อม
        
        รากคนทา
        
        ไพล
        
        น้ำมันหอมระเหยใบมะกรูดผสมแมงกะแซง ตะไคร้ กระเพรา และโหรพา
        
        ชาเขียว
- - - - ความเข้มข้นของครีมที่ออกฤทธิ์ฆ่าเหาได้ดีและเหมาะสมที่สุด คือ ครีมชนิด 20% ซึ่งให้ผลฆ่าเหาได้ถึง 93% ภายในเวลา 3 ชั่วโมง
  - - - ประสิทธิผลของกลีเซอรีนพญายอในการป้องกันและบรรเทาอาการเยื่อบุช่องปากอักเสบในผู้ป่วยมะเร็งที่ได้รับเคมีบําบัด
  - - - สารสกัดจากแอลกอฮอล์และครีมที่มีความเข้มข้น 20% สามารถใช้รักษากลาก เกลื้อนให้หายได้ 100% แต่ไม่สามารถใช้รักษาเชื้อราที่เล็บและที่บริเวณหนังศีรษะได้
- - - - วิธีการสกัด การปนเปื้อน (สารหนู ยาฆ่าแมลง ยาฆ่าหญ้า เชื้อชา ฯลฯ) ข้อห้ามใช้ ยาอื่นที่ใช้ร่วม
    - - ถูกคน ถูกขนาด(ความเข้มข้น) ถูกวิธีการ ถูกโรค ถูกเวลา
    - - ถูกต้น ถูกสายพนธุ์ ถูกส่วน GAT วิะีการสกัด ปริมาณและสัดส่วนของสารสำคัญ
  - - - โรคพาร์กินสัน
      - โรคอัลไซเมอร์
      - โรควิตกกังวลไปทั่ว
      - ผู้ป่วยที่ได้รับการดูแลแบบประคับประคอง
      - ผู้ป่วยมะเร็งระยะสุดท้าย
      - โรคปลอกประสาทอักเสบ
    - - โรคมะเร็ง
    - - โรคลมชักที่รักษายาก และโรคลมชักที่ดื้อต่อยารักษา
      - ภาวะกล้ามเนื้อหดเกร็ง ในผู้ป่วยโรคปลอกประสาทเสื่อมแข็ง
      - ภาวะคลื่นไส้อาเจียนจากเคมีบำบัด
      - ภาวะปวดประสาท
- - - - บรรเทาอาการปวดเมื่อยใช้แทน
        
        Analgesic balm
    - - บรรเทาอาการปวดเมื่อยใช้แทน
        
        Analgesic balm
    - - บรรเทาอาการปวดเมื่อยใช้แทน
        
        Analgesic balm
    - - บรรเทาอาการปวดข้อ ปวดกล้ามเนื้อ
        
        Diclofenac gel
    - - ส่วนประกอบ
        
        เหง้าไพล ใบส้มป่อย เกลือแกง การบูร พิมเสน ขิงสด ว่านนางคำขมิ้นอ้อย ว่านน้ำ ใบมะขาม เปล์อกชะลูด ขมิ้นชัน ตะไคร้บ้าน ผิวมะกรูด
  - - - ปวดกล้ามเนื้อใช้แทน
        
        tolperison
        
        กลุ่ม NSIAD เช่น Diclofenac
    - - ปวดตึงกล้ามเนื้อใช้แทน
        
        tolperison
        
        กลุ่ม NSIAD เช่น Diclofenac
- - - - แบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม
        
        กล่มุที่มีฤทธิ์ทำให้ชัก
        
        การเกิดอาการชัก มักเกิดหลังจากประสาทถูกกระตุ้น กล้ามเนื้อ
        เกิดอาการเกร็ง กระตุก คนไข้อาจตายเนื่องจากระบบหายใจล้มเหลว
        
        กลุ่มที่มีฤทธิ์ทำให้ำระสาทหลอน
        
        ตัวอย่างพืชกลุ่มนี้ ได้แก่ กัญชา จันทน์เทศ ลำโพง กลอย
        
        กล่มุที่มีฤทธิ์กดประสาทส่วนกลาง
        
        พืชส่วนใหญ่ไม่มีฤทธิ์ต่อระบบประสาทเพียง
        อย่างเดียว แต่อาจเป็นพิษต่ออวัยวะอ่ืนๆอีกดว้ย
      - การรักษา
        
        ดื่มไข่ขาวเพื่อทำให้อาเจียน หรือกินยาเม็ดถ่านเพื่อดูดซับพิษ แล้วส่งโรงพยาบาลในทันที
    - - พืชที่มีหนามหรือขน และมีสารพิษ
        
        พืลในวงศ์ Urticaceae มีขนพิษซึ่งภายในขนจะมี protoplasm เวลาที่ผิวหนังสัมผัสกับพืชเหล่านี้ ปลายยอดของขนจะแตกออกและฉีดสารพิษออกมา ทำให้ผิวหนังบวม แดง แสบคัน และปวด
        
        การรักษา
        
        จะต้องกำจัดขนพิษ โดยใช้เทียนไขลนไฟให้อ่อนตัวคลึงบริเวณที่ถูกขนพิษ หรือใช้ข้าวเหนียวนึ่งสุกปั้นคลึงจนเป็นเนื้อเดียวกันนำมาคลึงบริเวณที่ถูกขนพิษให้ทั่วเพื่อให้ขนพิษติดขี้ผึ้งหรือข้าวเหนียวออกมา แล้วทาด้วยยาคาลาไมน์ หรือครีมสเตียรอยด์
      - พืชที่มียาง
        
        ยางที่เป็นพิษมีได้ 2 ลักษณะ
        
        พืชที่มียางขาว พบได้ในวงศ์ Euphorbiaceae โดยเฉพาะในสกุล Euphorbia
        
        พืชที่มียางใสพบได้ในพืชสกุล Jatropha
        
        การรักษา
        
        ในกรณีที่สัมผัสกับน้ำยางใสให้ล้างด้วยน้ำและสบู่ แต่ถ้าถูกน้ำยางขาวซึ่งล้างด้วยน้ำและสบู่ไม่ออก ให้ล้างหรือเช็ดด้วยแอลกอฮอล์ แล้วทาด้วยคาลาไมด์ และรับประทานยาแก้แพ้
      - พืชที่มีเอนไซม์
        
        ตัวอย่างเช่น bromelain ที่พบในสับปะรด เป็นสารที่สามารถย่อยโปรตีนได้ จะทำให้เกิดการระคายเคืองผิวเล็กน้อย
      - พืชที่มี calcium oxalates
        
        พืชเหล่านี้มักจะมีผลึกของแคลเซียมออกซาเลทอยู่ภายในเซลล์ในสภาพเป็นกลุ่มที่เรียกว่า raphides ซึ่งถ้ารับประทานก็จะเป็นพิษต่อระบบทางเดินอาหารและถ้าสัมผัสก็จะทำให้เกิดการระคายเคือง
    - - พืชในกลุ่มนี้จะมีผลต่อการเต้นและการบีบตัวของหัวใจ และมีผลต่อเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจ
      - แบ่งออกได้ 2 กลุ่ม
        
        พืชที่มีสารกลุ่มคาร์ดิแอคกลัยโคไซด์
        
        มีพิษเมื่อรับประทานเกินขนาด ส่วนใหญ่จะเกิดพิษกับเด็กทำให้เกิดการระคายเคืองต่อเยื่อบุปากและกระเพาะอาหารเกิดอาการอาเจียน ท้องเดิน ปวดศีรษะ และปวดท้อง
        
        การรักษา
        
        พยายามทำให้อาเจียน หลังจากนั้นให้กินยาเม็ดถ่านเพื่อดูดซับพิษ แล้วส่งโรงพยาบาลในทันที
        
        พืชที่มีสารไซยาโนจินิคกลัยโคไซด์
        
        พืชที่มีสารไซยาโนจินิคกลัยโคไซด์ เมื่อรับประทานเข้าไปจะถูกเอนไซม์ Hydrolyses ได้สารไซยาไนด์ซึ่งสารนี้จะเข้าไปแทนที่ออกซิเจนในเลือด ทำให้ร่างกายขาดออกซิเจน เกิดอาการหน้าเขียวคลื่นไส้ อาเจียน เดินโซเซ ควบคุมกล้ามเนื้อไม่ได้
        
        สารไซยาโนจินิคกลัยโคไซด์ เป็นสารที่สลายตัวได้เมื่อถูกความร้อน ฉะนั้นพืชเหล่านี้ถ้าผ่านกระบวนการใช้ความร้อน ไม่ว่าจะเป็นการต้ม เผา ปิ้ง ก็จะรับประทานได้
    - - พืชกลุ่มนี้ได้แก่ ลูกเนียง เมื่อกินเข้าไปจะเกิดอาการพิษภายใน 2 - 14 ชั่วโมง เริ่มจากมีอาการปวดตามขาหนีบ ปัสสาวะยาก แสบขัด มีอาการปวดเวลาปัสสาวะ
      - วิธีการลดพิษ โดยการเพาะให้งอก หั่นเป็นชิ้นบางๆตากแดดเล็กน้อย เพื่อเป็นการลดพิษของลูกเนียง
      - การรักษา
        
        แนะนำให้ดื่มน้ำมากๆแล้วส่งโรงพยาบาลหากมีอาการรุนเเรง
    - - กลุ่มที่มีผลระคายเคืองต่อเยื่อบุปากและลำคอ
        
        ออกฤทธิ์ทันทีทำให้เกิดอาการเจ็บปวดบริเวณปากและคอ
        
        พืชเหล่านี้มักจะมีผลึกของแคลเซียมออกซาเลทอยู่ภายในเซลล์ในสภาพเป็นกลุ่มที่เรียกว่า raphidesซึ่งเมื่อถูกน้ำผลึกนี้จะแตกออก ทำให้ปวดแสบปวดร้อนภายในปาก
        
        ตัวอย่างพืชกลุ่มนี้ส่วนใหญ่พบได้ในวงศ์ Araceae
        
        การรักษา
        
        ล้างปาก รับประทานยาลดกรดครงั้ละ 2 ช้อนโต๊ะ ทุกๆ 2 ชั่วโมงหรือใช้สมุนไพรที่มีฤทธิ์เป็นกรด ซึ่งสามารถละลายผลึก Calcium oxalate ได้
      - กลุ่มที่มีผลระคายเคืองต่อเยื่อบุผนังกระเพาะอาหาร
        
        ทำให้เยื่อบุกระเพาะอาหารอักเสบ
        
        พืชพวกนี้เมื่อกินเข้าไปจะทำให้เกิดการอาเจียนและท้องเสียเล็กน้อย เพราะว่าพืชเหล่านี้มีสารพิษที่เป็นแอลคาลอยด์ชื่อ lycorine, crinamine, lycoramine ซึ่งมีผลไปกระตุ้นศูนย์การอาเจียนที่สมองทำให้มีอาการคลื่นไส้ อาเจียน และท้องเสีย
        
        การรักษา
        
        ไม่ควรกระตุ้นผู้ป่วยให้อาเจียน เพราะผู้ป่วยจะมีอาการอาเจียนอยู่แล้ว ควรจะล้างท้อง และใช้ถ่านในการดูดพิษแอลคาลอยด์ และควรให้เกลือแร่ป้องกันการสูญเสียน้ำและแร่ธาตุ
      - กลุ่มที่มีผลระคายเคืองต่อเยื่อบุลำไส้
        
        ผู้ป่วยที่รับประทานพืชพิษที่มีซาโปนินจะทำให้เกิดระคายเคืองต่อเยื่อบุผนังลำไส้หรือทำให้อักเสบได้ แล้วมีการดูดซึมสารพิษเข้าสู่กระแสเลือด มีผลทำให้เม็ดเลือดแดงแตก
        
        การรักษา
        
        ถ้าอาการไม่รุนแรง ให้รับประทานยาเคลือบกระเพาะอาหาร หรือดื่มนม หรือกินไข่ขาว แล้วนำส่งโรงพยาบาล
        
        ถ้ากินเข้าไปจะไม่มีอาการคันคอ แต่จะทำให้เกิดอาการปวดท้อง อาเจียน ท้องเสีย หลังจากรับประทานเข้าไปภายใน 1 ชั่วโมง
      - กลุ่มที่มีผลทำให้กระเพาะและลำไส้อักเสบอย่างช้าๆ
        
        พืชพิษกลุ่มนี้เมื่อรับประทานเข้าไประยะเวลาหนึ่งจึงจะท าให้เกิดการระคายเคืองต่อระบบทางเดินอาหาร พืชบางชนิดอาจใช้เวลา 1-2 ชั่วโมง
        
        พืชพิษกลุ่มนี้แบ่งออกได้ 4 กลุ่มย่อย
        
        กลุ่มที่มีสารสเตียรอยด์แอคคาลอยด์ที่เป็นพิษ
        
        โดยทั่วไปจะถูกดูดซึมได้น้อย แต่ถ้าผนังกระเพาะและลำไส้อักเสบจะถูกดูดซึมเข้าไปสู่กระแสเลือดได้ สารโซลานีนก่อเกิดพิษน้อยในผู้ใหญ่ โดยทั่วไปจะระคายเคืองต่อกระเพาะและลำไส้ ทำให้ปวดศีรษะและเซื่องซึม
        
        กลุ่มที่มีสารออกซาเลทหรือกรดออกซาลิก
        
        ในปริมาณน้อยจะไม่เป็นพิษ ถ้าในปริมาณมากจะทำใหเ้กิดอาการคัน จะถูกดูดซึมผ่านผนังที่อักเสบทำให้เกิดเป็นแคลเซียมออกซาเลท ซึ่งมีผลทำให้ปริมาณแคลเซียมอิออนลดลง ทำให้ไตพิการเนื่องจากมีการตกตะกอนของแคลเซียมออกซาเลท
        
        กลุ่มที่มีสารเลคติน
        
        สารเลคตินเป็นโปรตีนชนิดหนึ่งซึ่งถูกดูดซึมได้อย่างช้า ๆ ในระบบทางเดิน
        อาหารที่อักเสบเข้าสู่กระแสเลือด ท าให้เกิดพิษทั่วร่างกาย
        
        การรักษา
        
        ทำให้คนไข้อาเจียน และรับประทานยาเคลือบกระเพาะอาหาร หรือดื่มนม หรือกินไข่ขาวแล้วรีบส่งผู้ป่วยไปโรงพยาบาลโดยเร็วที่สุดเพื่อล้างท้อง หรือให้รับประทานยาถ่ายเพื่อลดการดูดซึมสารพิษ
        
        กลุ่มที่มีสารโคลชิซีน
        
        เมื่อได้รับสารชนิดนี้เข้าไปในร่างกายในปริมาณมาก (ประมาณ 3 มก.) อาการเป็นพิษก็จะแสดงออกมาหลังจากนั้นประมาณ 2 ชั่วโมง โดยจะมีอาการแสบร้อนในปากและลำคอ ทำให้คอแห้ง กระหายน้ำรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก
        
        การรักษา
        
        ให้ยาเคลือบกระเพาะอาหาร แล้วรีบส่งโรงพยาบาลทันทีเพื่อป้องกันการช็อค และให้การรักษาตามอาการที่เกิดขึ้น
- - - - สตรีตั้งครรภ์หรือหลังคลอดใหม่ๆ
      - ผู้ป่วยมีไข้
      - เด็กอายุต่ำกว่า 10 ปี
      - ผู้ป่วยโรคอื่นๆ
    - - เมื่อนำผลสดมาคั้นน้ำแล้วให้รับประทานโดยทันที ห้ามทิ้งไว้นาน เพราะจะเกิดพิษ
      - ห้ามปั่นกับน้ำปูนใส
      - ควรใช้ผลมะเกลือสดสีเขียว เพราะผลแก่สีดำจะมีพิษ
      - อย่าใช้มะเกลือมากเกินขนาด เพราะอาจมีอาการผิดปกติ
    - - คลื่นไส้ อาเจียน ท้องเสีย วิงเวียน ปวดท้อง ปวดศรีษะ ตามัว