Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทที่ 6 ภาษาต่างประเทศกับการพัฒนาวิชาชีพครู - Coggle Diagram
บทที่ 6
ภาษาต่างประเทศกับการพัฒนาวิชาชีพครู
ความสำคัญของภาษาต่างประเทศกับการพัฒนาวิชาชีพครู
ทักษะภาษาอังกฤษ : ความจำเป็นพื้นฐานในวิชาชีพครู
กระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) ได้ให้ความสำคัญกับการพัฒนาคนไทยเด็กและเยาวชนไทย ให้มีความสามารถใช้ภาษาอังกฤษ ในระดับที่สามารถติดต่อสื่อสารและใช้ประโยชน์ได้ แต่จากงานวิจัยหลายชิ้นกลับพบว่า เด็กไทยมีความอ่อนด้านภาษาอังกฤษค่อนข้างมาก โดยเด็กไทยส่วนใหญ่มีความสามารถด้านภาษาอังกฤษในระดับต้องปรับปรุง
แนวทางการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษของครู
รวมตัวพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ
หมั่นเข้าหาแหล่งข้อมูลทางวิชาการที่เป็นภาษาอังกฤษ
ใช้ภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน
จัดตารางและมีวินัยฝึกฝนต่อเนื่อง
สอดแทรกสอนภาษาอังกฤษในวิชาที่รับผิดชอบ
สร้างแรงจูงใจพัฒนาภาษาอังกฤษให้ตนเอง
การพัฒนาวิชาชีพครูสู่สมรรถนะมาตรฐานสากล
กรอบสมรรถนะวิชาชีพครูในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
การพัฒนาและการใช้ทรัพยากรสำหรับการเรียนการสอน ประกอบด้วยภาระงาน และความสามารถเฉพาะ
การพัฒนาทักษะการจัดลำดับความคิดในระดับสูง ประกอบด้วยภาระงาน และความสามารถเฉพาะ
การอำนวยความสะดวกในการเรียนรู้ ประกอบด้วยภาระงาน และความสามารถเฉพาะ
การส่งเสริมค่านิยมด้านศีลธรรมและจริยธรรม ประกอบด้วยภาระงาน และความสามารถเฉพาะ
การสร้างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ ประกอบด้วยภาระงาน และความสามารถเฉพาะ
ส่งเสริมการพัฒนาชีวิต และทักษะวิชาชีพแก่ผู้เรียน
การเตรียมแผนการสอนที่สอดคล้องกับวิสัยทัศน์และพันธกิจของโรงเรียน ประกอบด้วยภาระงาน และความสามารถเฉพาะ
การวัดและประเมินพฤติกรรมของผู้เรียน ประกอบด้วยภาระงาน และความสามารถเฉพาะ
การพัฒนาด้านวิชาชีพ ประกอบด้วยภาระงาน และความสามารถเฉพาะ
การสร้างเครือข่ายกับผู้เกี่ยวข้องโดยเฉพาะผู้ปกครองนักเรียน ประกอบด้วยภาระงาน และความสามารถเฉพาะ
การจัดสวัสดิการและภารกิจแก่นักเรียน ประกอบด้วยภาระงาน และความสามารถเฉพาะ
เป้าหมายกรอบสมรรถนะวิชาชีพครูในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ช่วยให้นักเรียนได้เรียนรู้ (Help my students learn)
ให้ชุมชนมีส่วนร่วม (Engage the community)
รู้และเข้าใจในสิ่งที่สอน (Know and understand what I teach)
เป็นครูที่ดีขึ้นในทุกวัน (Become a better teacher everyday)
สมรรถนะครูไทยที่สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ได้กำหนดไว้ จำนวน 5 สมรรถนะหลัก และสมรรถนะประจำสายงาน จำนวน 6 สมรรถนะ
สมรรถนะหลัก (Core Competency) ประกอบด้วย 5 สมรรถนะ คือ
1.2 การบริการที่ดี
1.3 การพัฒนาตนเอง
1.4 การทำงานเป็นทีม
1.5 จริยธรรม และจรรยาบรรณวิชาชีพครู
1.1 การมุ่งผลสัมฤทธิ์ในการปฏิบัติงาน
สมรรถนะประจำสายงาน (Functional Competency) ประกอบด้วย 6 สมรรถนะ คือ
2.2 การพัฒนาผู้เรียน
2.3 การบริหารจัดการชั้นเรียน
2.4 การวิเคราะห์ สังเคราะห์ และการวิจัยเพื่อพัฒนาผู้เรียน
2.5 ภาวะผู้นำครู
2.1 การบริหารหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้
2.6 การสร้างความสัมพันธ์และความร่วมมือกับชุมชนเพื่อการจัดการเรียนรู้
C-Teacher (ถนอมพร เลาหจรัสแสง)
Computer (ICT) Integration : ผู้สอนต้องมีทักษะในการใช้เทคโนโลยีมาช่วยในการจัดการเรียนการสอน
Constructionist : ผู้สอนต้องเข้าใจแนวคิดที่ว่า ผู้เรียนสามารถสร้างองค์ความรู้ขึ้นได้เองจากการเชื่อมโยงความรู้เดิมที่มีอยู่เข้ากับความรู้และประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่ได้รับ
Connectivity : ผู้สอนต้องสามารถจัดกิจกรรมให้เชื่อมโยงระหว่างผู้เรียนด้วยกัน ระหว่างผู้เรียนกับผู้สอนและระหว่างผู้สอนในสถานศึกษาเดียวกันหรือต่างสถานศึกษา
Communication : ผู้สอนมีทักษะการสื่อสาร ทั้งการบรรยาย การยกตัวอย่าง การเลือกใช้สื่อ การนำเสนอสื่อ รวมถึงการจัดสภาพแวดล้อมให้เอื้อต่อการเรียนรู้
Creativity : ผู้สอนในศตวรรษที่ 21 จำเป็นต้องสร้างสรรค์กิจกรรรมการเรียนการสอนที่หลากหลาย
Content : ผู้สอนต้องมีความรู้และทักษะในเรื่องที่สอนเป็นอย่างดี
Caring : ผู้สอนต้องมีมุทิตาจิตต่อผู้เรียน ต้องแสดงออกถึงความรัก ความห่วงใยอย่างจริงใจต่อผู้เรียน
การจัดโรงเรียนมาตรฐานสากล แนวทางการพัฒนาหลักสูตรโรงเรียนมาตรฐานสากล (World- Class Standard School) และการจัดการเรียนการสอนเทียบเคียงมาตรฐานสากล (World – Class Standard)
การจัดหลักสูตรและกิจกรรมการเรียนการสอน
1) โรงเรียนต้องเป็นหน่วยบริการทางการศึกษาในมิติที่กว้างขึ้น
2) หลักสูตรการเรียนการสอนต้องมีความเป็นสากลมากขึ้น
3) ต้องมีการพัฒนาทักษะการคิดมากขึ้น
4) ต้องมีการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมมากขึ้น
5) การสอนภาษาต่างประเทศต้องมีประสิทธิภาพมากขึ้น
ลักษณะของโรงเรียนมาตรฐานสากล
โรงเรียนที่มีการพัฒนาหลักสูตรการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน และการบริหารจัดการด้วยระบบคุณภาพที่มุ่งเน้นการพัฒนาผู้เรียนให้มีศักยภาพเป็นพลโลก มีทักษะ ความรู้ความสามารถ และคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ในระดับเดียวกับมาตรฐานสากลหรือมาตรฐานของประเทศชั้นนำที่มีคุณภาพการศึกษาสูง สอดคล้องกับวัตถุประสงค์ของหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 ที่มุ่งเน้นการพัฒนาคุณภาพเยาวชนสำหรับยุคศตวรรษที่ 21 ตามปฏิญญา ว่าด้วยการจัดการศึกษาของ UNESCO ทั้ง 4 ด้าน คือ Learning to know, Learning to do, Learning to live together and Learning to be
การดำเนินงานของโรงเรียนมาตรฐานสากล
เพื่อยกระดับการจัดการเรียนการสอนให้เทียบเคียงมาตรฐานสากลหรือมาตรฐานของประเทศชั้นนำที่มีคุณภาพการศึกษาสูง ได้แก่ ประเทศที่ประสบความสำเร็จสูงในการเข้าร่วมโครงการ PISA หรือ TIMSS
เพื่อยกระดับการบริหารจัดการของโรงเรียนให้มีการบริหารด้วยระบบคุณภาพตามเกณฑ์รางวัลคุณภาพแห่งชาติ (Thailand Quality Award : TQA) ทั้งนี้เพื่อให้การพัฒนาศักยภาพของโรงเรียนดำเนินไปตามมาตรฐานสากลหรือมาตรฐานของประเทศชั้นนำที่มีคุณภาพการศึกษาสูงทั้งหลาย
เพื่อพัฒนาผู้เรียนให้มีศักยภาพเป็นพลโลก โดยเน้นความเป็นเลิศทางวิชาการ สื่อสารสองภาษา ล้ำหน้าทางความคิด ผลิตงานอย่างสร้างสรรค์และร่วมกันรับผิดชอบต่อสังคมโลก ความสำเร็จของโรงเรียนมาตรฐานสากลความสำเร็จขั้นสุดท้ายของโรงเรียนมาตรฐานสากล คือ คุณภาพของผู้เรียน
ความสำเร็จของการดำเนินงานโรงเรียนมาตรฐานสากล
โครงการมีวัตถุประสงค์ที่จะพัฒนาคุณภาพของนักเรียนของโครงการโรงเรียนมาตรฐานสากลให้อยู่ในระดับเดียวกับนักเรียนของประเทศที่มีคุณภาพการศึกษาสูง ซึ่งได้แก่ประเทศที่มีผลการประเมิน PISA อยู่ในกลุ่มสูงในอนาคตโครงการจะได้จัดให้มีการประเมินคุณภาพด้านต่าง ๆ ของนักเรียนโรงเรียนมาตรฐานสากล เทียบกับคุณภาพนักเรียนของประเทศที่มีคุณภาพ การศึกษาสูง
แนวทางการพัฒนาผู้เรียนให้มีศักยภาพเป็นพลโลก (World Citizen)
สุปราณี ไกรวัตนุสสรณ์ ผู้อำนวยการโรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัย เล่าว่า แผนงานด้านอาเซียนของที่นี่เริ่มอย่างจริงจังตั้งแต่ปี 2553 โดยได้ร่วมโครงการโรงเรียนมาตรฐานสากลของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สพฐ.) ทำให้มีการปรับโครงสร้างหลักสูตรใหม่ให้สอดรับกับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน จุดเริ่มต้นดังกล่าวจึงเป็นที่มาของการเพิ่มวิชาอาเซียนศึกษาไปในหลักสูตร มีคาบเรียน 16 ชั่วโมงต่อเทอม หรือ 0.5 หน่วยกิต เริ่มนำร่องสอนนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 (ม.3) โดยเนื้อหาได้ประยุกต์มาจากหลักสูตรแกนกลางอาเซียน หรือ ASEAN Curriculum Source Book แต่จัดทำรูปเล่มและเนื้อหาให้มีความน่าสนใจ โดยใช้ภาพการ์ตูนที่นักเรียนช่วยกันออกแบบและวาดมาประกอบ ซึ่งเป็นการสร้างการมีส่วนร่วมให้เด็กเกิดความภูมิใจด้วย