Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
ภาค0 และบทพูด เกร็นกับอัล, ฉากเกร็นปฏิเสธพวกหมาที่มากัดกันข้างบ้าน…
-
-
ฉากเกร็นไปเจอแก็งเด็กกำลัง รังแกหมาที่อ้างว่าตัวนี้แหละไปกัดเพื่อนมัน(จริงๆเพื่อนมันไปเจอหมาปี้กันเลยเอาหินปาใส่) พอหาตัวหมาตัวการไม่เจอเลยลุมยำเจ้าขาว(มันสนิดกับคน และแอบจะมากินใส้กรอกเกร็น) เกร็นเลยออกไปช่วยมันจากพวกเด็กเกเร
ฉากอัลบอกเกร็นว่า ตัวฉันเคยฆ่าคน เป็นฆาตกรรน เกร็นเลยบอกว่า ฆาตกรรนอ่ะมันใว้ไม่ใด้ใช้กับมนุษย์ที่เคยฆ่าคนหรอกน่ะ มันใว้ใช้เรียกมนุษย์ที่มีจิตใจที่สามารถฆ่าคนใด้
เกร็นบอกว่า ที่บริษัทของพ่อน่ะ ที่นั่นเต็มไปด้วยมนุษย์ล่ะ แทนที่จะถวายชีวิตให้กับการค้นหาความจริงของธรรมชาติและเทคโนโลยีใหม่ๆ พวกมันกลับถวายชีวิตให้กับเงินในกระเป๋าของพวกมัน บริษัทที่ใหญ่ขนาดนั้น ไม่มีใครเลยละที่เข้ามาเพียงเพราะความอยากสร้างสรรค์ผลงาน
เกร็นพูดกับอัลว่า ฉันน่ะ แม่ก็ตายพ่อก็หายตัว ทำไมฉันต้องทำตัวเป็นฮีโร่แล้วตามหาพ่อด้วย นั่นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ อัลถามเกร็นว่า เวลาอยู่คนเดียวนายมีความสุขงั้นหรอ เกร็นบอกว่า มีสิ ความสุขน่ะ มันอยู่รอบตัว ฉันจะแสดงให้เธอดู แค่หยิบช้อนขึ้นมาแล้วเดาว่ามันผลิตมาจากใหน หรือ ฯลฯ ฉันก็มีความสุขแล้ว อัลบอกนั่นมันโรคจิตแล้ว นายยอดคนที่สามารถเล่นกับตัวเองเพื่อให้เกิดความสุขใด้ เกร็นบอก คนที่วิ่งหาแต่ความสุข พวกนั้นไม่เคยเจอความสุข เปลี่ยนวิธีคิด ลดสิ่งที่ต้องรับผิดชอบ ทำใจให้สงบ หลีกหนีความวิ่นวาย เด่วความสุขมันก็วิ่งเข้ามาหาเอง อัลบอก นายจะโดดเดี่ยวน่ะ เกร็นบอก ฉันก็มีเพื่อนน่ะ เจ้าหมาสีขาวนั้นไง(ตอนหลังหมาช่วยอัลใว้แล้วตาย) เกร็นบอกอัลว่า แต่ฉันมีความสุขที่ใด้เจอเธอนะอัล อัล แย้งว่า ห๊าา ใหนนายบอกว่า ความสุขหาเอาตรงใหนก็ใด้ไง เกร็นบอก อ่าใช่ สุขความสุขที่ใด้เจอเธอนะ่มันโบนัส ความสุขที่ไม่ต้องรับผิดชอบสิ่งใดนอกจากตนเอง เพราะตัวฉันก็มีความสุขอยู่แล้ว
ฉากอัลถามเกร็นว่า มนุษย์ทุกคนควรมีความสุข เกร็นบอก ก็ไม่นะ แต่มนุษย์ไม่ควรใด้รับความสุขอย่างตรงไปตรงมา มนุษย์ควรจะรู้จักความหมายของความสุข ด้วยการเผชิญหน้ากับความทุกข์เสียก่อน แล้วพวกเขาจะพบว่า ความสุขมันมีอยู่ทั่วทุกที่ เช่นนั้นแล้วมนุษย์ทุกคนควรจะใด้รับความทุกข์ และขบคิดเกี่ยวกับมันเพื่อค้นหาความสุข มิใช่เอาความสุขมาประเคนให้ตลอดเวลา(เลี้ยงหมาให้มันอดอาหาร)
-
เกร็นบอกว่า ความรักของฉันนะ ไม่ใช่การสร้างครอบครัว มีลูกมีหลาน ที่พอแก่ตัวแล้วก็นั่งเก้าอี้โยก ถักใหมพรม พร้อมกับคุยกับยายแก่ข้างบ้านว่า โอ้วลูกฉันเก่งจังเลย ซะหน่อย ความรักของฉันมันต้องเป็นอะไรที่ขั้นกว่ามากกว่านั้น อัลถามแล้วความรักของนายคืออะไร เกร็นบอกว่า การผจญภัยไงละ แล้วเกร็นกับอัลก็กดเล่นเกมด้วยกัน เกร็นบอกว่า ไงละอัล นี่แหละความรักขอฉัน สนุกใหมละ...(เกร๊นชอบทำอะไรเบอะๆให้ดู) อัลถามว่า แล้วถ้าเราผจญภัยกันจนแก่ตัวไปละ นายจะทำยังไง เกร็นบอก ฉันจะถามเธอว่า เธอมีความสุขหรือเปล่า เธอพอใจกับชีวิตแล้วหรือยัง แล้วเราก็จะตายไปด้วยกัน ฉันจะไม่ให้ใครมาแบ่งความรักของฉันไปจากเธอ แม้จะเป็นลูกของพวกเราก็ตาม
-
เกร็นหลังจากที่ช่วยน้องหมาสีขาวและ ให้อาหารและบอกว่า มันมียาเบื่อกับมันและด่ามันว่าโง่ เกร็นบอกว่ามัน ถ้ามนุษย์เป็นแบบแกก็คงดีนะ มนุษย์ที่ฟังเพียงแต่เสียงของการกระทำของฉัน
-
เกร็นบอกอัลว่า หากอยู่ในสถนานการที่ต้องเลือกให้ใครมีชีวิต เธอคิดว่าการที่ฉันจะตายเพื่อเธอมันง่ายใหมอัล อัลบอกไม่รู้สิ การที่คนอื่นะตายเพื่อใครน่ะมันยากน่ะ เกร็นเลยบอกว่า ฉันก็คิดว่าการฉันเลือกที่จะตายเพื่อเธอน่ะมันยากแล้ว แต่มีสิ่งที่ทำยากกว่านั้นอยู่ด้วยละนะ อัลถามอะไร การที่ฉันเลือกที่จะให้เธอตายเพื่อฉันยังไงละ เพราะหากฉันตายเพื่อเธอละก็ มันรู้สึกเห็นแก่ตัวชะมัด เพราะฉันใด้ชิงมีความสุขไปคนเดียว
เกร็นบอกอัลให้คิดว่า มนุษย์ที่ล่องลอยอยู๋ในอวกาศดำมืดที่ไม่รู้ว่าตนเองกำลังล่วงหล่นอยู่หรือเปล่า พอมันเห็นคนอื่นพุ่งขึ้นไปข้างบนพวกมันก็คิดว่า พวกมันล่วงหล่น
-
เกร็นบอกอัลเรื่องพ่อตัวเองว่า ฉันไม่ใช่ฮีโร่ในหนังนะ ปล่อยให้คดีเป็นไปตามตำรวจ แต่ตำรวจสืบไปต่อไม่ใด้เพราะแบคหลังใหญ่มากเกี่ยวกับเกาะที่วิจัย
ตอนเกร็นโดนอัลแทง อัลไม่อาจเรียนต่อที่โรงเรียนเดิมใด้ โดนบลูลี่ ว่าเป็นฆาตกรร ฯลฯ เกร็นที่ไม่ชอบอัลเพราะโดนอัลใช้อารมแทง อยากให้อัลมาขอโทษตัวเอง แต่อัลไม่มา เกร็นเลยพยายามคุยด้วย แต่อัลไม่คุยด้วยและทำเหมือนว่าเกลียดเกร็น และกลับประเทศตัวเองไปโดยไม่ลาเกร็นซักคำ (เพราะเกร็นไม่รู้ว่าพี่ชายของอัลโดนลักพาตัวไปอัลจึงกลับประเทศไปโดยไม่บอก)
เกร็นเอาแต่โทษตัวเอง และเสียใจเรื่องอัล ราวกับอกหักกินนอนไม่ใด้ เกร็นพยายามเกรียจอัลจนสำเร็จ เกร็นหลอกตัวเองว่าเกร็นเกรีจอัลใด้สำเร็จ เกร็นหายอกหัก
-
เกร็นที่ไม่ชอบหมา กับอัลที่ชอบหมา หลังจากทั้งคู่มาเจอกัน และพบว่าเจ้าดำ(ตัวสีขาว) ถูกยิง อัลบอกชีวิตเกร็นสำคัญกว่าให้ทิ้งหมาซะ เกร็นบอก ไม่ พามันไปหาหมอ แล้วอัลแซวเกร็นว่า เดี่ญวนี้นายชอบหมาแล้วหรอ เกร็นบอก ป่าว ฉันไม่ใด้ช่วยมัน ฉันช่วยเธอ อัล
ฉากเกร็นบอกว่า เห้ ถ้าฉันตายละก็ จักรวาลจะหายไปนะเฟ้ย พอโจรบอกว่า คนอื่นก็ตายกันอยู่เรื่อยๆ ไม่เห็นมันจะหายไปเลยว่ะ เกร็นบอก เฉพาะฉันเท่านั้นโว้ย โจรขำแล้วยิงเกร็นทิ้ง และคิดว่าเกร็นตายแล้ว ใหนละไม่เห็นจักรวาลมันจะหายไปเลย แล้วเกร็นก็ลุกขึ้นมายิงสวน และบอกว่า ก็กุยังไม่ตาย
หมาของอัลโดนรถชนแล้วมันไกล้ตาย ไม่เหลือเวลาให้เอาไปส่ง รพ เกร็นและอัล จึงตัดสินใจผ่าตัดมัน เกร็นเช็คอาการมันแล้ว พบว่าอวัยวะตาย ต้องเปลี่ยนอวัยวะ มันไม่มีทางรอด แต่อัลไม่ยอม จะพยายามใช้ความรู้ตัวเองรักษามัน เกร็นรู้อยู่แล้วว่าต่อให้อัลผ่าตัดมัน หรือตัวเอง มันก็ตาย เกร็นเลย ขอผ่าตัดหมาแทนอัลเพื่อให้อัลไม่รู้สึกผิดหากหมามันตาย (เธอจะเกลียดฉันก็ใด้ แต่อย่าเกลียดตัวเองเลยน่ะ) คนเมาที่ขับรถชนหมา รถเสียหลักพัง ก็นั่งด่าหมาของอัลและแช่งให้มันตาย และใส่ร้ายเกร็นว่า กำลังจะทำให้มันไปสะบาย พอหมาตาย ขี้เมาก็สำน้ำหน้า ที่หมามาตัดหน้ารถตัวเองจนพัง อัลเลยหยิบมีดเข้าไปแทงมัน เกร็นมาขวางใว้แทงโดนเกร็น (เกร็นบอกฉันไม่ใด้ช่วยมัน ฉันช่วยเธอ)
เกร็นบอกอัลตอนที่ตัวเองลำบากกลางแดดร้อนแล้วมีคนนั่งมองจากในร่มว่า อัลเธอเคยคิดใหมว่า มันมีคนพวกนึงที่ มองดูคุณค่าและความงดงามในความลำบากของผู้ของอื่นในมุมที่สุขสะบาย
อัลที่ พยายามเข้าใจเกร็น(แบบตอนที่คุยกับรีเวิส) อุทานกับตัวเองว่า -สิ่งที่ฉันคิดว่าฉันเข้าใจนายดีแล้ว กลับกลายเป็น ฉันไม่ใด้เข้าใจอะไรนายเลย- เพราะความรักที่อัลมีต่อเกร็นทำให้ อัล ต้องแบกรับภาระที่ต้องพยายามเข้าใจเกร็นใว้ (อัลเคยบอกเกร็นว่า อย่ามารั้งตัวเองติดใว้กับฉันเลย บางทีนายอาจจะใด้เจอกับคนที่เข้าใจนายมากกว่าก็ใด้)
อัลพบเกร็นว่านอนร้องไห้ แล้วพูดถึงพ่อแม่ที่ทิ้งตัวเองไป และอัลที่ทิ้งตัวเองไป ถึงวันเกิดเกร็นโดยท่เกร็นไม่รู้ตัว อัลเอาเค้กมาเวอไพรด์ เกร็นบอกว่าฉันต้องอยู่คนเดียว แถมยังโดนอาตัวเอง เหยียบหัวขึ้นไปเป็นเจ้าของบริษัท ใส่ร้ายว่าฉันยักยอกเงิน ฯลฯ จนสุดท้ายชีวิตฉันก็เหลือแค่นี้ ตัวเปล่าๆ รถหนึ่งคัน และความรู้และทฤษฏีของพ่อเต็มหัวไปหมด อัลบอกว่า เธอขอโทษนะ ที่ครั้งนึงเคยยอมแพ้ ฉันไม่สามารถคุยกับนายให้เข้าใจใด้ และฉันรู้สึกแย่ พอไปเมืองนอก มันกลายเป็นว่า พวกเขามองแต่รูปธรรมของฉัน ไม่เคยมองลึกลงมาข้างในว่าฉันอยากจะทำอะไรอยากจะพูดอะไร หรืออยากจะคุยเรื่องปรัชญา จนสุดท้ายฉันก็ใด้รู้ว่าฉันทำผิดพลาด ฉันใด้ทิ้งคนที่เข้าใจฉันที่สุดที่ฉันคิดว่าฉันไม่เข้าใจเขาเลยไป เกร็นเริ่มร้องไห้ อัลเลยพยายามปลอมและเอาของขวัญให้เกร็น เกร็นเลยเอาเค้กโป๊ะหน้าอัล
เกร็นบอกอัลตอนที่นอนกอดกับอัลว่า อัลเธอน่ะสำคัญและบริสุทธิเกินกว่าที่ฉันจะมอบความรักให้เธอด้วยวิธีการโบราณแบบนั้นน่ะ(sex) คนเราชอบคิดว่าการมีsex กันคือขั้นสุดท้ายของความรู้สึกที่จะทำร่วมกันใด้ แต่จริงๆภายนอกโลกกว้างยังมีความรู้สึกที่ทรงคุณค่าซ่อนอยู่อีกมาก แล้วการกอดน่ะคือที่สุดแห่งการแสดงความรู้สึกถึงสิ่งที่สำคัญละนะไม่ใช่sex หรอก
เกร็นบอกว่า ฉันนะ อยากมีเพื่อนที่คำพูดไม่อาจจะทำลายความสัมพันกันใด้ (เกร็นช่วยหมาเจ้าขาว ที่ตัวสีดำเอาใว้) แล้วว่ามันด่ามัน หลอกมัน สุดท้ายแล้วเกร็นบอกว่า บางที อาจจะมีแต่หมาที่เป็นเพื่อน (หมาน่ะดีกว่าคนอย่างนึงละนะ คำพูดไม่อาจจำทำลายความสัมพันของหมากับเราใด้)
-
-
-
-
เกร็นบอกอัลว่า นี่อัล ฉันจะใช้ความบริสุทธิของฉันยังไงให้มันมีคุณค่ามากที่สุด (เกร็นพยายามหาวิธีเสียบริสุทธิที่จะมีคุณค่ากับตนเองและอีกฝ่ายมากที่สุด) อัลบอก ก็คงเป็นตอนที่ผู้หญิงเค้ารู้สึกว่ามีตัวเค้าคนเดียวอยู่บนโลกนี้ละมั้ง เกร็นบอก ถ้าแฟนตาซีๆหน่อยละ ดับเครื่องชนล่องแพออกมากลางทะโลไร้ฝั่ง บนแพที่มีกันอยู่แค่สองคน หลังจากติดเกาะด้วยกันมา 1ปี
ตอนหลังเกร็นค้นพบแล้วว่าความบริสุทธิของฉันทำยังไงให้มันมีคุณค่ามากที่สุด เกร็นเอายาสีขาวดำให้อัลและตัวเองกิน แล้วก็มีอะไรกับอัล ในเรือดำน้ำก่อนที่ทั้งคู่จะตาย
ในโลกนี้จะมีพล้อดที่ ทุกคนจะมีบิทคอยของตัวเองเหมือนหุ้น และมีรัฐบาลโลก ที่คอยควบคุมโลกทั้งใบ และคุณค่าของคน หากวันนึงมีคอมพิวเตอร์ที่สามารถบอกคุณค่าของมนุษย์คนนั้นใด้ คนๆนั้นจะเชื่อใหม
เกร็นเกลียดธุรกิจ หลังจากที่รับรู้ว่าการบริหารบริษัทต้องทำตามคนอื่น ก็เลยหลอกใช้แล้วพัฒนา ไมโครชิฟขึ้น
-
-
อัลทำให้เกร็นเห็นว่า ไอติมอันเดียวมันกันใด้หลายคน ซื้อยัคคู่แล้วหักให้เกร็นที่บอกว่า เงินแค่นั้นยังไงก็ซื้อไอติมใด้แท่งเดียว ฉันไม่เอาแบบที่กินร่วมกันหรอกนะ
อัลซื้อช็อคโกแลตรุปหมีสี่เหลี่ยมๆ มากินแล้ว กันแต่ขอบจนเหลือแต่หมีข้างในแล้วให้เกร็นกินหมี อัลบอกไม่กล้ากินของน่ารักๆ
เกร็นบอกว่า สำหรับคนอื่นนะ มันว่างเปล่าฉันไม่ใด้อยากรู้ว่าพวกนั้นรู้สึกยังไงคิดอะไร ฯลฯ ต้องเรียกว่า ไม่มีค่าอะไรกับฉัน อัลบอกแล้วตัวอันละฉันมีค่าอะไรกับนายรึเปล่า เกร็นบอก ไม่มีเลย อัลก็ทำหน้าเศร้า เกร็นดีดหน้าผากอัลแล้วบอกว่า อย่าเอาอารมไปใหวตามคำพูดของคนอื่นสิ คำพูดนะจะพูดอะไรก็ใด้ละนะ การกระทำต่างหากคือคำพูดที่แท้จริง ลองวิเคราะการกระทำของฉันดูสิ ว่าฉันรู้สึกยังไงกับเธอ
ในโลกนี้น่ะมันมีสิ่งที่มองไม่เห็นอยู่มากมายน่ะ ถ้าเธออยากจะมองเห็นมันใช้แค่ตาไม่ใด้หรอก ต้องใช้ทุกๆอย่าง แล้วตีความมัน
โลกนี้ไม่มีความจริงที่แท้จริงหรอก แม้แต่คำพูดของฉัน คนเราสามารถพูดอะไรก็ใด้ในสิ่งที่ตนเองไม่ใด้รู้สึกแบบนั้น และต่อให้เป็นตัวของเขาเอง ความรู้สึกที่แท้จริงของตนเองก็ไม่ใช่ทุกคนจะมองเห็นมัน แต่ขนาดตนเองยังมองไม่เห็นมัน มันก็ไม่ใช่ว่าคนอื่นจะมองไม่เห็นมันนะ