Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Bed ridden, ส่งเสริม, นางสาวกัลยรัตน์ กลิ่นจำปา เลขที่ 5 ห้อง B - Coggle…

- - - - ผู้ป่วยมีแผลกดทับ
  - - - แรงกด
        
        ผู้ป่วยนอนติดเตียงเป็นเวลานาน ไม่สามารถพลิกตะเเคงตัวได้
      - การเสียดสี
      - ปัญหาการเคลื่อนไหว
        
        ผู้ป่วยไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้เอง
      - โภชนาการไม่ดี
        
        โรค Anorexia
        
        ปัญหาสุขภาพจิตที่ผู้ป่วยยึดติดกับการลดน้ำหนักตัวให้ผอมลงเรื่อย ๆ โดยใช้วิธีลดน้ำหนักที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพ
        
        ภาวะขาดน้ำ (Dehydration)
        
        ความหมาย
        
        ภาวะที่ร่างกายสูญเสียน้ำมากกว่าที่ได้รับ
        
        สาเหตุ
        
        ร่างกายสูญเสียน้ำมากเกินไป
        
        มีอาการอาเจียน ท้องเสีย ทำให้ร่างกายสูญเสียน้ำและแร่ธาตุเป็นจำนวนมาก
        
        ปัสสาวะมากผิดปกติ
        
        ผู้ป่วยเบาหวาน ผู้ที่ใช้ยาขับปัสสาวะ ยาความดันโลหิต หรือผู้ที่ดื่มแอลกอฮอล์ในปริมาณมาก
        
        ผู้ป่วยมีโรคประจำตัวเป็นโรคเบาหวาน
        
        เหงื่อออกมากผิดปกติ
        
        การออกกำลังกายเป็นเวลานาน ผู้ที่ทำงานในสถานที่ที่มีอากาศร้อนชื้น หรือในผู้ที่มีไข้สูง
        
        ผู้ป่วยมีไข้ อยู่ในช่วง 38.2-39.2 องศาเซลเซียส
        
        ดื่มน้ำน้อยเกินไป
        
        โดยเฉพาะผู้ป่วยที่มีอาการโคม่า ผู้ป่วยที่ใช้เครื่องช่วยหายใจ รวมถึงผู้ที่มีอาการป่วย เป็นหวัด หรือเจ็บคอ ทำให้รู้สึกเบื่ออาหารและดื่มน้ำน้อยลง
        
        อาการและอาการแสดง
        
        กระหายน้ำ
        
        ผิวแห้ง ตาแห้ง ปากแห้ง
        
        ง่วงซึม อ่อนเพลีย
        
        ปัสสาวะน้อยกว่าปกติ
        
        มึนหัว วิงเวียน ปวดศีรษะ
        
        อาการที่มีความรุนแรง
        
        ไม่มีเหงื่อ ปัสสาวะน้อยและมีสีเข้ม
        
        หัวใจเต้นเร็วและแรง หายใจเร็วและหอบ
        
        ผู้ป่วยมีอาการหายใจเร็ว วันที่ 10 กันยายน 2563 เวลา 14.00 น. อุณหภูมิ = 38 องศาเซลเซียส ชีพจร = 115 ครั้ง/นาที อัตราการหายใจ = 28 ครั้ง/นาที ความดันโลหิต = 120/59 มิลลิเมตรปรอท
        
        กระหายน้ำรุนแรง
        
        มีไข้ อ่อนเพลีย
        
        ดูซึมลง สับสน สูญเสียการรับรู้เรื่องบุคคล เวลาและสถานที่
        
        การวินิจฉัย
        
        การตรวจร่างกาย
        
        การตรวจอัตราการเต้นของหัวใจชีพจรและความดันโลหิต
        
        ปริมาณน้ำตาล ปริมาณโซเดียมและโพแทสเซียมในเลือด หรือการตรวจความสมบูรณ์ของเม็ดเลือด (Complete Blood Count: CBC)ในกรณีที่แพทย์สงสัยว่าภาวะขาดน้ำมีสาเหตุมาจากการติดเชื้อ
        
        ตรวจเลือด ตรวจปัสสาวะ
        
        สีของปัสสาวะ
        
        ผลการตรวจ Urine Analysis วันที่ 3/09/2020 พบ สีเหลืองใส
        
        การตรวจพบคีโตนในปัสสาวะ
        
        ผลการตรวจ Urine Analysis วันที่ 3/09/2020 พบ Ketone Negative
        
        ระดับน้ำตาลที่เพิ่มขึ้นในผู้ป่วยเบาหวาน
        
        ผลการเจาะ DTX ของผู้ป่วยอยู่ในช่วง 116-241มิลลิกรัมต่อเดซิลิตร
        
        การรักษา
        
        การเพิ่มหรือชดเชยปริมาณของเหลวในร่างกาย
        
        การดื่มน้ำ
        
        ผู้ป่วยได้รับน้ำทางสางยาง NG tube
        
        ภาวะแทรกซ้อน
        
        ปัญหาที่ไตและระบบทางเดินปัสสาวะ
        
        การติดเชื้อที่ระบบทางเดินปัสสาวะ
        
        นิ่วในไต หรือไตวาย หากเกิดภาวะขาดน้ำบ่อย ๆ เป็นระยะเวลานาน
        
        ชัก เป็นผลมาจากแร่ธาตุในร่างกายไม่สมดุล
        
        โพแทสเซียมและโซเดียม
        
        ทำให้กล้ามเนื้อหดตัวหรือทำให้หมดสติได้
        
        ภาวะช็อกจากปริมาตรเลือดต่ำ ส่งผลทำให้ความดันเลือดและจำนวนออกซิเจนในร่างกายลดต่ำลง เป็นภาวะที่รุนแรงและทำให้เกิดอันตรายต่อชีวิตได้
        
        การกลืนลำบาก
        
        ปัญหาเกี่ยวกับการกลืนอาหารที่ทำให้กลืนอาหารได้ยาก
      - ปัญหาสุขภาพ
        
        โรคเบาหวาน
        
        ผู้ป่วยเบาหวานที่มีระดับน้ำตาลในเลือดสูงขึ้นอาจส่งผลต่อระบบไหลเวียนโลหิตในร่างกาย
        
        เส้นเลือดแดงส่วนปลายอุดตัน
        
        ผู้ป่วยโรคนี้ประสบภาวะเลือดไปเลี้ยงที่ขาไม่ได้ เนื่องจากเกิดการอุดตันของไขมันที่หลอดเลือดแดง
        
        หัวใจวาย
        
        ผู้ที่ประสบภาวะหัวใจวายเกิดจากการที่ร่างกายสูบฉีดเลือดไปเลี้ยงอวัยวะส่วนต่าง ๆ ได้ไม่เพียงพอ
        
        ไตวาย
        
        ผู้ป่วยไตวายจะสูญเสียสมรรถภาพการทำงานของไต ส่งผลให้เกิดสารพิษในเลือด ซึ่งก่อให้เกิดการทำลายเนื้อเยื่อ
  - - - ระดับที่ 1
        
        ผิวหนังยังคงสภาพเดิมมีเพียงรอยแดง เมื่อใช้นิ้วกดแล้วปล่อยรอยแดงไม่จางหาย
        
        ผู้ป่วยมีรอยแดง รอยจ้ำเลือด บริเวณแขนและหลัง
      - ระดับที่ 2
        
        แผลเปิดหรือมีแผลตุ่มน้ำพอง เนื่องจากหนังกำพร้าบางส่วนและหนังแท้ถูกทำลาย
        
        บริเวณข้างฝ่าเท้าข้างขวาขนาดกว้าง 2 cm. ยาว 3 cm. เป็นตุ่มใส
        
        บริเวณหน้าเท้าข้างซ้าย เป็นตุ่มใสขนาดกว้าง 1 cm. ยาว 2 cm
      - สันนิษฐานว่ามีการบาดเจ็บของเนื้อเยื่อส่วนลึก
      - ระดับที่ 3
        
        แผลจะมีลักษณะเป็นโพรงลึก ซึ่งอาจเห็นไขมันที่แผล เนื่องจากผิวหนังทั้งหมดหลุดออกไป รวมทั้งเนื้อเยื่อที่อยู่ลึกลงไปในชั้นผิวหนังถูกทำลาย
      - ไม่สามารถระบุระดับได้
        
        การทำลายเนื้อเยื่อทั้งหมด มีเนื้อตายเปือยยุ่ย สีเหลืองหรือน้ำตาล หรือมีเนื้อตายแข็ง สีดำ ปกคลุมแผลทำให้ไม่เห็นก้นแผล
        
        บริเวณส้นเท้าข้างซ้ายขนาดกว้าง 4 cm. ยาว 5 cm.
        บริเวณใต้หัวนิ้วโป้งข้างซ้ายขนาดกว้าง 3 cm. ยาว 4 cm. เป็นรอยจ้ำเลือด สีดำคล้ำ
      - ระดับที่ 4
        
        ผิวหนังทั้งหมดถูกทำลายอย่างรุนแรง รวมทั้งเนื้อเยื่อที่อยู่ล้อมรอบเริ่มตายหรือที่เรียกว่าเนื้อเยื่อตายเฉพาะส่วน (Tissue Necrosis) กล้ามเนื้อและกระดูกที่อยู่ลึกลงไปอาจถูกทำลายด้วย
        
        พบแผลกดทับบริเวณ coccyx มีขนาดกว้างมากขึ้น
  - - - สุขภาพโดยรวม
        
        ผู้ป่วยนอนหลับพักผ่อนบนเตียง รูปร่างซูบผอมมาก ผิวหนังแห้งเป็นสะเก็ด ริมฝีปากแห้ง ภายในช่องปากมีเป็นคราบเหลือง เป็นแผ่น รู้สึกตัวเมื่อเรียก ไม่สามารถถามตอบได้ ผู้ป่วยมีสีหน้าแจ่มใสขึ้น มีอาการอ่อนเพลีย หายใจเหนื่อยเล็กน้อย
      - สมรรถภาพการเคลื่อนไหวร่างกาย
        
        ผู้ป่วยไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้เอง
      - อาการบ่งชี้การติดเชื้อ
        
        มีไข้สูง อยู่ในช่วงอุณหภูมิอยู่ในช่วง 38.2-39.2 องศาเซลเซียส
      - ประวัติการเกิดแผลกดทับ
        
        มีแผลกดทับ 5 ที่
      - ปัญหาเกี่ยวกับการกลั้นปัสสาววะและอุจจาระโภชนาการ และระบบไหลเวียนโลหิต
    - - ตรวจเลือด
        
        ประเมินสุขภาพโดยรวมของผู้ป่วย และดูว่าได้รับสารอาหารที่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกายหรือไม่
      - ตรวจปัสสาวะ
        
        ดูการทำงานของไตและการติดเชื้อในระบบทางเดินปัสสาวะ
  - - - ผู้ป่วยได้รับการทำความสะอาดแผล ทุกวันในตอนเช้า
    - - การผ่าตัดเนื้อตาย
  - - - พบแผลกดทับบริเวณ coccyx มีขนาดกว้างมากขึ้น จากระยะที่ 1
- - - - ทางกระแสเลือด (hematogenous route) พบได้ไม่บ่อย
      - ทางระบบน้ำเหลือง (ymphatic route) คือ มีการติดเชื้อที่อวัยวะข้างเคียง และมีการลุกลามของเชื้อก่อโรคมาตามระบบน้ำเหลือง เข้ามายังระบบทางเดินปัสสาวะ
      - การลามขึ้น (ascending route) การที่เชื้อก่อโรคเข้าไปทางท่อปัสสาวะขึ้นไปยังกระเพาะปัสสาวะ ในบางครั้งสามารถขึ้นไปยังท่อไต กรวยไตและไตได้
  - - - On Retained foley‘s Cath ตั้งเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลพระนั่งเกล้า
    - - เพศชาย
      - สตรีตั้งครรภ์
      - ผู้สูงอายุ
      - โรคประจำตัว
        
        โรคเบาหวาน
  - - - ผู้ป่วยมีอาการซึม อ่อนเพลีย ไม่สามารถถามตอบได้ รู้สึกตัวเมื่อเรียก มีสีหน้าตาไม่แจ่มใส
    - - ผู้ป่วยมีปัสสาวะสีเหลืองขุ่น มีตะกอน
  - - - Microblology report (30/08/2563) Specimen : Urine
        10 CFU/mL Candida tropicalis
  - - - ผู้ป่วยได้รับยาฆ่าเชื้อรา Fluconazole 200 mg 1 tab oral OD เวลา 08.00 น.
- - - - ปอดบวมหรือปอดอักเสบ (Pneumonia,Pneumoninitis)
        เป็นกระบวนการอักเสบของถุงลมปอดทำให้เนื้อ ปอดแข็งและมีหนองในถุงลมปอด
    - - ระยะเนื้อปอดแข็ง
        (Stage of consolidation)
        
        ระยะแรกจะพบว่ามีเม็ดเลือดแดงและไฟบรินอยู่ในถุงลมเป็นส่วนใหญ่ หลอดเลือดที่ผนังถุงลมปอดขยายตัวมากขึ้นทำให้เนื้อปอดสีแดงจัดคล้ายตับสด ( Red heptization) ในรายที่มีการอักเสบรุนแรงจะมีการอักเสบลุกลามไปถึงเนื้อปอดด้วย ในเวลาต่อมาจะมีจำนวนเม็ดเลือดขาวเข้ามาแทนเม็ดเลือดแดงในถุงลมมากขึ้นเพื่อกินเชื้อโรค ระยะนี้ถ้าตัดเนื้อปอดมาดูจะเป็นสีเทาปนดำ ( gray heptization) เนื่องจากมีหนอง ( Exudate) เซลล์โพลีมอร์ไฟ และไฟบรินหลอดเลือดที่ผนังถุงลมปอดก็จะหดตัวเล็กลงระยะนี้กินเวลา 3-5 วัน
      - ระยะปอดฟื้นตัว (Stage of resolution)
        
        เมื่อร่างกายสามารถต้านทานโรคไว้ได้เม็ดเลือดขางสามารทำลายแบคทีเรียที่อยู่ในถุงลมปอดได้หมดจะมีเอนไซม์ออกมาละลายไฟบริน เม็ดเลือดขาวและหนอง ก็จะถูกขับออกมาเป็นเสมหะมีลักษณะเป็นสีสนิมเหล็ก เพราะมีเลือดค้างอยู่เนื้อปอดมักกลับคืนสู่สภาพปกติได้ การสอักเสบที่เยื่อหุ้มปอดหายไป หรือพังผืดขึ้นแทนระยะฟื้นตัวในคนหนุ่มสาวและเด็กเร็วมาก แต่ในคนสูงอายุจะช้า ระยะฟื้นตัวในประมาณ 5 วัน ผู้ใหญ่ 2สัปดาห์แต่ไม่ควรเกิน 6 สัปดาห์ ถ้าเกินต้องนึกถึงการมีโรคอื่น ๆ เป็นพื้นฐานเดิม เช่น มะเร็งปอดหรือหลอดลม เป็นต้น
      - ระยะบวมคั่ง
        (Stage of congestion or edema)
        
        เมื่อเชื้อโรคเข้าสู่ปอดจะแบ่งตัวอย่างรวดเร็วร่างกายจะมีปฏิกิริยาตอบสนองมีเลือดมาคั่งบริเวณที่มีการอักเสบหลอดเลือดขยายตัว มีแบคทีเรีย เม็ดเลือดแดง ไฟบริน และเม็ดเลือดขาว ออกมากินแบคทีเรีย ระยะนี้กินเวลา 24-46 ชั่วโมงหลังจากเชื้อโรคเข้าสู่ปอด
      - ผู้สูงอายุหลอดลมและปอดมีขนาดใหญ่ขึ้น ความยืดหยุ่นของเนื้อปอดลดลง เพราะมีเส้นใยอีลาสตินลดลง ความแข็งแรงและกำลังการหดตัวของกล้ามเนื้อที่ช่วยในการหายใจเข้าออกลดลง การเปลี่ยนแปลงของกระดูกสันหลังและกระดูกซี่โครงตามวัย ทำให้ทรวงอกมีลักษณะผิดรูป ผนังทรวงอกแข็งขึ้น การเคลื่อนไหวของกระดูกซี่โครงลดลง เพราะมีแคลเซียมมาเกาะที่กระดูกอ่อนชายโครงมากขึ้น เยื่อหุ้มปอดแห้งและทึบ กล้ามเนื้อหัวใจทำงานลดลง ในทางเดินหายใจ การทำงานของเซลล์ขน ตลอดทางเดินหายใจลดลง รีเฟล็กซ์และประสิทธิภาพการไอลดลง
    - - ส่วนใหญ่จะเกิดจากเชื้อไวรัส หรือแบคทีเรีย
        
        ติดเชื้อจากเชื้อรา โดยส่วนมากจะเกิดในผู้ป่วยที่มีสุขภาพร่างกายย่ำแย่ มีระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอ หรือเป็นโรคเรื้อรังเช่น โรคเบาหวาน โรคไตวาย
        
        ผู้ป่วยมีโรคประจำตัวเป็นโรคเบาหวาน
        
        ติดเชื้อจากไวรัส เป็นสาเหตุที่พบบ่อยในเด็กที่มีอายุต่ำกว่า 5 ขวบ แต่จะมีอาการไม่รุนแรงมาก และเชื้อไวรัสบางชนิดที่เป็นสาเหตุของไข้หวัดสามารถทำให้เป็นปอดบวมได้
        
        ติดเชื้อจากแบคทีเรีย โดยส่วนใหญ่ปอดบวมที่มาจากแบคทีเรียจะมาจากเชื้อ สเตรปโตค็อกคัส นิวโมเนียอี
        
        Microblology report (16/07/2563) Specimen : Urine 10 CFU/mL Staphylococcus Coagulase-negative
    - - ซักประวัติ
        
        เพื่อค้นหาปัจจัยเสี่ยงต่างๆ ที่ทำให้เกิดโรคปอดอักเสบ เช่น โรคเรื้อรัง วัณโรค การสูบบุหรี่
        
        ผู้ป่วยมีโรคประจำตัวเป็นโรคเบาหวาน
        
        ผู้ป่วยมีประวัติการสูบบุหรี่ เเต่เลิกแล้ว 10 ปี
      - การตรวจร่างกายร่วมกับอาการแสดง
        
        ไข้สูง ไอ หายใจเร็ว อ่อนเพลีย อาจมีภาวะซีด เขียวหรือหยุดหายใจ
        
        ผู้ป่วยมีไข้ หายใจเหนื่อยหอบ อ่อนเพลีย
        
        ตรวจฟังเสียงปอด ซึ่งอาจพบว่าเสียงกรอบแกรบ (Crepitation) หรือเสียงหายใจเบากว่าปกติ
      - การตรวจทางห้องปฏิบัติการ
        
        การตรวจนับเม็ดเลือดขาวในเลือด
        
        ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ วันที่ 30 สิงหาคม 2563 ผล Complete Blood Cell count พบWBC Count ค่าที่ได้ 15.6 10^3 cell/uL
        
        การย้อมเสมหะ
        
        การตรวจเสมหะเพาะเชื้อ
        
        การเพาะเชื้อจากเลือด
        
        การตรวจปัสสาวะ
        
        ผู้ป่วย มีผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการ วันที่ 4 กันยายน 2563 ผล Urine culture พบเชื้อ Candida tropicalis
      - การตรวจภาพรังสีทรวงอก
        
        CXR Lung มี Infiltration ผลการตรวจจากโรงพยาบาลบางใหญ่
        
        (วันที่ 4 กันยายน 2563) ไม่มีการแปลผลจากแพทย์
    - - การรักษาโดยทั่วไป
        
        การระบายเสมหะเพื่อลดการคั่งค้าง
        
        ผู้ป่วยได้รับการ Suction
        
        การดูแลให้ได้รับสารน้ำ
        
        เช็ดตัวลดไข้
        
        ผู้ป่วยได้รับการเช็ดตัวลดไข้ เนื่องจากมีไข้สูง อุณหภูมิอยู่ในช่วง 38.2-39.2 องศาเซลเซียส
      - การรักษาตามอาการ
        
        พิจารณาให้ออกซิเจน
        
        ให้ยาขับเสมหะ
        
        การให้ยาต้านแบคทีเรีย
        
        ยาฆ่าเชื้อแบคทีเรีย Meropenem 1 gm เข้าทางหลอดเลือดดำ ทุก 12 ชั่วโมง
    - - อาการไข้ ไอและมีอาการหายใจเหนื่อยหอบ
    - - สำลักสิ่งต่างๆเข้าไปในหลอดลม (Aspirated Pneumonia)
      - เสมหะคั่งในหลอดลมและปอด ในคนที่อ่อนแอ(Hypostatic Pneumonia)
- - - - เบาหวาน
        
        ผู้ป่วยมีโรคประจำตัวเป็นโรคเบาหวาน
      - ความดัน
      - ไขมันในเลือดสูง
  - - - ความแข็งแรงของกล้ามเนื้อลดลง
      - มีแนวโน้มที่จะเคลื่อนไหวร่างกายน้อยลง
- - - - ตรวจตามทิศทางการเคลื่อไหวของแต่ละข้อ โดยวัดมุมองศาเทียบกับคนทั่วไป ทำได้ 2 แบบ ได้แก่
        
        Passive ROM = ผู้ตรวจทำให้เคลื่อนไหว
        
        ผู้ป่วยเคลื่อนไหวร่างกายได้น้อย
        
        Active ROM = เคลื่อนไหวด้วยตนเอง
    - - การงอ (flexion)
        
        ขาทั้ง 2 ข้างของผู้ป่วยงอตลอดเวลา
      - การเหยียด (extension)
        
        เมื่อเหยียบขาของผู้ป่วยมีอาการเจ็บขณะจับเคลื่อนไหว
      - การหมุน (rotation)
        
        จังหวะการเคลื่อนไหวไม่สม่ำเสมอ ผู้ป่วยมีอาการเจ็บ