Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
บทที่ 18 ความเป็นครู พหุวัฒนธรรมศึกษา, บทที่ 18 ความเป็นครู…
บทที่ 18 ความเป็นครู
พหุวัฒนธรรมศึกษา
บทนำ
ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติ ศาสนา และวัฒนธรรม ประชากรต่างมีวิถีชีวิตตามแบบฉบับของตนโดยเฉพาะด้านภาษา ศาสนา ศิลปะ และวัฒนธรรม
พหุวัตนธรรมศึกษาเป็นการขับเคลื่อนเชิงปฏิรูปการศึกษาที่ออกแบบเพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลงแนวการจัดการศึกษาแก่ผู้เรียน ความหลากหลายทางวัฒนธรรมเหล่านี้จะช่วยเสริมสร้างสังคมและเพิ่มแนวทางให้พลเมืองสามารถรับรู้และแก้ปัญหาส่วนบุคคลและสาธารณะได้
เป้าหมายหลักของพหุวัฒนธรรมศึกษา คือ เพื่อช่วยให้บุคคลได้เข้าใจตัวเองมากขึ้นโดยการมองตัวเขาจากมุมมองของจากวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน พหุวัฒนธรรมศึกษามาจากความคุ้นเคย ไปสู่ความเข้าใจและส่งผลให้เกิดความเคารพซึ่งกันและกัน
รากฐานของพหุวัฒนธรรมศึกษา
พหุวัฒนธรรมศึกษา
เป็นแนวคิดและแนวปฏิบัติทางการศึกษาที่มุ่งเน้นให้ผู้คนในสังคมมีความเท่าเทียม เสมอภาค เสรีภาพ และรักศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ที่แตกต่างกัน โดยผ่านกระบวนทางการศึกษา
ความหลากหลายในห้องเรียน
ผู้เรียนที่เข้ามาเรียนมีความหลากหลายเชื้อชาติ ศาสนา และการดำรงชีวิต ซึ่งอยู่ในกลุ่มสังคมที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว
ความชำนาญพหุวัฒนธรรมศึกษาสำหรับครู
ครูจะต้องเข้าใจวัฒนธรรมที่แตกต่าง สามารถปรับตัวเข้ากับผู้เรียน สอนผู้เรียนให้มีความรู้ ครูจะต้องมีความชำนาญในการสอนผู้เรียนที่มีวัฒนธรรมที่แตกต่าง และมีอุปนิสัยใจคอที่เปิดกว้าง
อนาคตพหุวัฒนธรรมศึกษาเป็นที่ยอมรับมากขึ้น
ปัจจุบันพหุวัฒนธรรมศึกษาเริ่มเป็นที่ยอมรับมากขึ้นและมีแนวโน้มที่จะขยายไปสู่การจัดการเรียนการสอนในโรงเรียนและมหาวิทยาลัยเพิ่มขึ้นผ่านการบูรณาการในหลักสูตรและสอดแทรกในเนื้อหาของบทเรียน
วัฒนธรรม
วัฒนธรรมเป็นพิมพ์เขียวที่กำหนดบุคลิกต่างๆ ของบุคคลในสังคม ผู้เรียนสามารถเรียนรู้วัฒนธรรมจากสังคมที่เขาอยุ่และปฏิบัติสือบต่อกันมา
ระดับห้องเรียน
พหุวัฒนธรรมศึกษาเป็นรูปแบบของการศึกษาและการเรียนการสอนที่ครอบคลุมถึงประวัติศาสตร์ คุณค่า ความเชื่อ และการรับรู้ของผู้เรียนที่มีภูมิหลังที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม
เชื้อชาติและชาติพันธุ์ (Ethnicity and race)
ชาติพันธุ์ (Ethnicity)
เป็นกลุ่มประชากรที่เป็นสมาชิกของกลุ่มชน กลุ่มชาติพันธุ์แบ่งตามลักษณะทางภูมิศาสตร์
เชื้อชาติ (Race)
เป็นการอธิบายถึงแหล่งกำเนิดทางชีววิทยา อธิบายลักษณะทางกายภาพของบุคคล
ความหลากหลายทางชาติพันธุ์และเชื้อชาติ
การอพยพ
ประเทศที่อพยพเข้ามาทำให้มีคนหลายๆ เชื้อชาติเข้ามา
การศึกษาของพวกอพยพ
แนวคิดหลักเพื่อเป็นแนวทางในการศึกษากลุ่มชาติพันธุ์และวัฒนธรรม
ความหลากหลายทางเชื้อชาติในอนาคต
ชนชั้นและสถานภาพทางสังคม-เศรษฐกิจ (Class and socioeconomic status)
ชนชั้นของสังคม (Social class structure)
เป็นการแบ่งคนในสังคมซึ่งมีพฤติกรรมและแบบแผนการดำเนินชีวิตที่แตกต่างกันอย่างเด่นชัดออกเป็นกลุ่มๆ โดยอาศัยคุณลักษณะด้านสังคมและเศรษฐกิจเป็นพื้นฐานในการแบ่ง
ชั้นสูง
ชั้นกลาง
ชั้นต่ำ
เกณฑ์ที่ใช้ในการแยกชั้นทางสังคมของบุคคล
สัญลักษณ์ทางสถานภาพ
สถานภาพทางสังคม
สถานภาพทางสังคม-เศรษฐกิจ
ความแตกต่างของชนชั้น (Class difference)
Upper class
Middle class
Working class
Lower class
ความเสมอภาคทางการศึกษาของชนชั้นและสถานภาพทางสังคม-เศรษฐกิจ
เพศและสถานะภาพทางเพศ (Gender and sexual orientation)
เอกลักษณ์ทางเพศ
ความรู้สึกที่มีต่อตนเองว่าเป็นหญิงหรือเป็นชาย
บทบาททางเพศ
วิธีแสดงเอกลักษณ์ทางเพศของตัวเราเอง
สถานภาพทางเพศ
รูปแบบพื้นฐานของอารมณ์ ความใคร่ หรือความสนใจทางเพศต่อชายหรือทั้งสองเพศ หรือไม่ใช่เพศไหน หรือเพศที่ 3
กลุ่มที่รักเพศตรงข้าม
กลุ่มที่รักและอยากมีความสัมพันธ์กับเพศเดียวกัน
กลุ่มที่รักและอยากมีความสัมพันธ์กับทั้งเพศชายและเพศหญิง
เพศที่ 3 (Transgender)
ความแตกต่างกันระหว่างเพศหญิงและเพศชายส่งผลต่อลักษณะทางสังคม
ความคิด
ความรู้สึก
ความต้องการ
ความถนัด
วิธีการปรับตัว
วิธีการแก้ปัญหา/การจัดการความเครียด
ความพิเศษ (Exceptionality)
ผู้เรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา
สภาวะที่พัฒนาการของจิตใจหยุดชะงัก หรือเจริญไม่เต็มที่ แสดงลักษณะเฉพาะ โดยมีระดับปัญญาต่ำหรือด้อยกว่าปกติ พัฒนาการทางกายล่าช้าความสามารถในการเรียนรู้น้อย มีความสามารถจำกัดในการปรับตัวต่อสิ่งแวดล้อมและสังคม
ความรุนแรงของภาวะบกพร่องทางสติปัญญา
ภาวะบกพร่องทางสติปัญญาระดับน้อย (เชาว์ปัญญา 50-55 ถึง 70)
ภาวะบกพร่องทางสติปัญญาระดับปานกลาง (เชาว์ปัญญา 35-40 ถึง 50-55)
ภาวะบกพร่องทางสติปัญญาระดับรุนแรง (เชาว์ปัญญา 20-25 ถึง 35-40)
ภาวะบกพร่องทางสติปัญญาระดับรุนแรงมาก (เชาว์ปัญญาต่ำกว่า 20-25)
หลักการสอนผู้เรียนที่มีความบกพร่องทางสติปัญญา
สอนตามขั้นตอนตามลำดับจากง่ายไปหายากและไม่ซับซ้อน
ควรสอนเนื้อหาวิชาให้น้อย
สอนในช่วงระยะเวลาสั้นๆ
ใช้สื่อการสอนให้เหมาะสม
สอนบทเรียนให้เหมาะ
สอนซ้ำๆและสม่ำเสมอ
ใช้คำพูดที่ชัดเจน สั้นๆ ไม่สับสน
ให้การเสริมแรงตามความเหมาะสม
สังเกต บันทึกความก้าวหน้าของเด็ก
ศาสนา (Religion)
ความสำคัญของศาสนา
1.เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ
เป็นบ่อเกิดแห่งความสามัคคี
เป็นเครื่องมือในการอบรมสั่งสอน
ทำให้การปฏิบัติตนของสมาชิกเป็นบรรทัดฐานเดียวกัน
หลักคำสอนต่างๆเป็นบ่อเกิดของขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงาม
6.เป็นสัญลักษณ์ของสังคม
7.เป็นมรดกของสังคม
ศาสนาคริสต์
1.นิกายโรมันคาทอลิก
1) เน้นว่าต้องเป็นผู้สืบทอดคำสอนจากพระเยซู
2) เป็นนิกายเดียวที่เชื่อเรื่องนักบุญ และแดนชำระวิญญาณผู้ตาย
3) รูปเคารพ คือ ไม้กางเขนที่พระเยซูถูกตรึง
2.นิกายออร์ทอด็อก
ไม่มีศูนย์กลางอำนาจใดโดยเฉพาะ ให้ความสำคัญต่อประมุขนิกาย
3.นิกายโปรเตสแตนต์
เป็นชื่อรวมของกลุ่มชาวคริสต์หลายๆกลุ่ม
ศาสนาพุทธ
สอนให้มนุษย์บันดาลชีวิตของตนเองด้วยผลแห่งการกระทำของตนเอง มิใช่อ้อนวอนขอจากพระเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์
มีพระพุทธเจ้าเป็นศาสดา มีพระธรรมเป็นหลักสอนสำคัญ มีพุทธบริษัทเป็นชุมชน
เป็นศาสนาแห่งความรู้ ใช้ปัญญาเหนือศรัทธา
ศาสนาอิสลาม
เน้นเรื่องความศรัทธาหรือความเชื่อโดยปราศจากการระแวงสงสัย และการปฏิบัติตนอย่างเคร่งครัด
หลักปฏิบัติ 5 ประการ
1) การปฏิญาณตน
2) การถือศีลอด
3) การละหมาด
4) การบริจาคซะกาต
5) การประกอบพิธีฮัจญ์ที่เมืองเมกกะ
ข้อแนะนำสำหรับการจัดการเรียนการสอน
โรงเรียนควรแสดงมุมมองในทุกมุมมองของแต่ละศาสนา ไม่ควรแสดงให้เห็นเฉพาะมุมใดมุมหนึ่ง
ให้การเรียนเป็นสิ่งหนึ่งที่จะใช้เข้าถึงศาสนา แต่ไม่ใช่เป็นการปลูกฝังในศาสนานั้น
โรงเรียนมีหน้าที่ให้ความรู้เกี่ยวกับทุกศาสนา แต่ไม่ใช่เพื่อให้นักเรียนเปลี่ยนไปนับถือศาสนาใดศาสนาหนึ่ง
โรงเรียนควรจะสอนว่า "ผู้คนมีความเชื่อในอะไร" ไม่ใช่ "นักเรียนควรเชื่ออะไร"
โรงเรียนควรให้นักเรียนเป็นผู้แสวงหาความเชื่อของตนเอง ไม่ใช่ ชักจูงเพื่อให้นักเรียนคล้อยตามไปกับศาสนาใดศาสนาหนึ่ง
ภาษา (Language)
ความหมายของภาษา
กริยาอาการแสดงออกมาแล้วสามารถทำความเข้าใจกันได้
ความหลากหลายของภาษา
การอพยพย้ายถ่นฐาน ทำให้มีการนำเข้าภาษาและวัฒนธรรมของกลุ่มผู้อพยพ
ภาษาถิ่นหรือภาษาพื้นเมือง
ภาษาเฉพาะกลุ่ม
Non-verbal communication
เป็นการสื่อสารโดยปราศจากคำพูด แต่แสดงออกทางท่าทางหรือองค์ประกอบอื่นๆ มีการเรียนรู้ถึง Body language
ข้อแนะนำในการจัดการเรียนการสอนเชิงภาษาในสังคมพหุวัฒนธรรม
ครูควรดูพฤติกรรมของนักเรียน สังเกตสีหน้า ท่าทางระหว่างเรียน ใช้การเรียนในรูปแบบสองภาษา
ภูมิศาสตร์ (Geography)
ภูมิประเทศ
ประเทศมีเนื้อที่กว้างใหญ่ ทำให้มีความแตกต่างของภูมิประเทศ
สภาพภูมิอากาศ
สภาพภูมิอากาศที่ค่อนข้างหลากหลายและแตกต่างกันไปแต่ละเขต
ข้อแนะนำในการจัดการเรียนการสอนเชิงภูมิศาสตร์ในสังคมพหุวัฒนธรรม
ในสหรัฐอเมริการมีการแบ่งเป็นรัฐซึ่งจะช่วยในการจำแนกผู้คนในแต่ละเขตต่างๆได้ เนื่องจากความแตกต่างของภูมิประเทศ จำนวนประชากร แล้วยังจะส่งผลต่อวัฒนธรรม การศึกษา จำนวนนักเรียน และเงินเดือนของครูอีกด้วย
อายุ (Age)
วัยเด็ก (Childhood)
ชนชั้นและความยากจน แสดงผลและความเสี่ยงที่จะเกิดตามมา
การตายของทารกแรกเกิด
อัตราการเสียชีวิตของเด็ก
วัยรุ่นจะเสียชีวิตโดยอุบัติเหตุ การฆาตกรรมและการฆ่าตัวตาย
วัยรุ่นไม่ได้เรียนและไม่ได้ทำงาน
เด็กน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์
การละเมิดต่อเด็ก
การกระทำให้เกิดอาการบาดเจ็บทางกาย
การล่วงละเมิดทางเพศ
การกระทำที่เป็นการละเมิดต่อจิตใจ
การปล่อยให้เด็กถูกทอดทิ้งหรือขาดการดูแลตามสมควร
วัยรุ่น (Aldolescence)
มีการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นตลอดเวลา
พัฒนาการทางกาย
พัฒนาการทางอารมณ์
พัฒนาการทางสังคม
พัฒนาการทางสติปัญญา
การดำเนินชีวิต
เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิต ส่วนบุคคลและครอบครัว
ช่วงต่อระหว่างวัยเด็กกับวัยผู้ใหญ่เพียง 6 ปี
ต้องการความอิสระ หรือพยายามเป็นอิสระ
เป็นช่วงเวลาที่ยากสำหรับรับผิดชอบเท่ากับผู้ใหญ่
ไม่ค่อยมีความสัมพันธ์กับผู้ปกครอง จะเห็นเพื่อนสำคัญกว่า
เป็นช่วงที่เสี่ยง
พฤติกรรมที่มีความเสี่ยง
วัยรุ่นฆ่าตัวตาย
ความรุนแรงของวัยรุ่น
วัยผู้ใหญ่/หนุ่มสาว (Young Adulthood)
เป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในชีวิตของแต่ละคน เนื่องจากเป็นช่วงเวลาแห่งความสมหวัง และแรงบันดาลใจที่จะเริ่มต้นกับอะไรบางอย่าง ซึ่งความฝันของแต่ละคนต่างกัน บางคนคิดเรื่องแต่งงาน การประกอบอาชีพ เริ่มที่จะเรียนรู้การทำงานหรือศึกษาต่อ
รุ่นของกลุ่มคน (Generation)
กลุ่มคนรุ่น Baby Boomers
Generation X
Generation Y
Generation Z
ขอบเขตของพหุวัฒนธรรมศึกษา
องค์ประกอบหลักและจุดเน้นสำคัญในการพัฒนาพหุวัฒนธรรมศึกษา 5 ด้าน
กระบวนการสร้างความรู้
การลดอคติ
การจัดการเรียนการสอนอย่างเท่าเทียมและเสมอภาค
การเสริมสร้างศักยภาพของพหุวัฒนธรรมศึกษาและโครงสร้างทางสังคมในโรงเรียน
การบูรณาการเนื้อหา
โรงเรียนแนวพหุวัฒนธรรมศึกษา มีคุณลักษณะ 8 ประการ
เจตคติ มุมมอง ความเชื่อ และการปฏิบัติของบุคลากรในโรงเรียน
การเรียนการสอนและรูปแบบวัฒนธรรมของโรงเรียน
ภาษากลางและภาษาท้องถิ่นของโรงเรียน
สื่อและวัสดุการสอน
การประเมินและวิธีการทดสอบ
วัฒนธรรมโรงเรียนและหลักสูตรเพิ่มเติม
แบบแผนของหลักสูตรและวิชาที่สอน
โปรแกรมให้คำปรึกษา
การจัดการเรียนการสอนแนวพหุวัฒนธรรม
การเรียนการสอนแบบพหุวัฒนธรรม
การสอนโดยคำนึงถึงวัฒนธรรม
การเรียนการสอนเพื่อความเสมอภาคในสังคม
บรรยากาศในโรงเรียน
การพัฒนาความชำนาญด้านพหุวัฒนธรรม
รู้จักตนเองและผู้อื่น
นำการฝึกฝนมาใช้
การสอนในฐานะกิจกรรมการสังคม
มุ่งที่ห้องเรียน (Classroom focus)
บทสรุป
ครูแลผู้บริหารควรให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อการจัดการเรียนการสอนที่เน้นพหุวัฒนธรรมศึกษาแ่นักเรียน เพื่อขจัดความแบ่งแยกในระหว่างจัดการเรียนการสอนด้วยการดำเนินกิจกรรมที่ชัดเจนของแต่ละองค์ประกอบของพหุวัฒนธรรมศึกษา
https://www.youtube.com/watch?v=-9bl9gWFZns
บทที่ 18 ความเป็นครู-พหุวัฒนธรรมศึกษา
นางธนิดา วงศ์สัมพันธ์ 6220160339 เลขที่ 1