Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

Right... EThics... and code of Ethics, นางสาวจิราพัชร บุญเพ็ง 61117735…

- - - - พยาบาลมีสิทธิที่จะเข้าใจและยอมรับ
        ความรู้สึกของตนเอง ซึ่งการตระหนักและ
        เข้าใจถึงความรู้สึกของตนเองย่อมจะ
        ควบคุมความรู้สึกของตนเองได้
        
        พยาบาลมีสิทธิที่จะดํารงไว้ซึ่งศักดิ์ศรี
        และการแสดงออกของตนเอง หมายถึง พยาบาล
        มีสิทธิที่จะรับฟัง ซักถาม สงสัยหรือไม่ตอบ
        ในกรณีที่จะต้องใช้เหตุผลเลือกตัดสินใจ
        ทางจริยธรรม และพยาบาลมีสิทธิที่จะได้รับ
        คําแนะนํา ช่วยเหลือร่วมมือจากผู้อื่น แล
        ให้ผู้อื่นรับรู้และขจัดความหวาดกลัวคับข้องใจ
        ของตนเองได้ เช่นเดียวกัน
        
        พยาบาลมีสิทธิที่จะพ้นจากสภาพการ
        ทํางานที่มีผลต่อการบั่นทอนสุขภาพอนามัย
        ที่ดีของตนเอง ในฐานะของปุถุชน เพราะการให้
        การบริการพยาบาลอย่างมีคุณภาพต้อง
        อาศัยสภาวะที่ดี (Wellbeing) ของตัวบุคคล
        ผู้เป็นพยาบาลสิทธิของบุคคลแต่ละคน
        มีพื้นฐานสำคัญอยู่บนความรู้สึกยอมรับ เคารพสิทธิ
        และเสรีภาพของบุคคลอื่นเช่นเดียวกับตนเอง
        ในการปฏิบัติการพยาบาลจะต้องยึดถือหลัก
        สำคัญของกระบวนการพยาบาลที่มุ่งเน้น
        คุณค่าของความเป็นมนุษย์ของผู้ป่วย
        
        พยาบาลมีสิทธิที่จะสร้างรูปแบบการพยาบาล
        และการปฏิบัติการพยาบาลตามที่เห็นสมควร
        และเหมาะสมกับผู้ป่วยแต่ละรายตามหลักการ
        ของวิชาชีพ และมีสิทธิได้รับการยอมรับ
        เชื่อถือความเคารพและรางวัลตามที่
        สมควรจะได้
    - - พยาบาลแต่ละคน มีความรับผิดชอบที่จะ
        ต้องให้รายรายละเอียดแก่สถาบันหรือ
        หน่วยงานที่ตนปฏิบัติงานอยู่เกี่ยวกับคุณวุฒิ
        ทางการศึกษาทั้งในอดีต ปัจจุบัน และ
        อนาคต ประสบการณ์ความสามารถทางคลินิก
        และความเชื่อทางศีลธรรมของตนที่
        มีผลต่อการปฏิบัติงาน
        
        พยาบาลแต่ละคน มีความรับผิดชอบ
        ที่จะเปลี่ยนแปลง ปรับตัวหรือถอนตัว
        ออกจากสถานการณ์ เหตุการณ์ที่ก่อให้เกิด
        ความขัดแย้งกับความรู้ ความสามารถ
        และความเชื่อของตน
        
        สถาบันหรือหน่วยงานที่พยาบาล
        ปฏิบัติงานอยู่จะต้องจัดสรรวัสดุอุปกรณ์
        สำหรับใช้เพื่อบริการสุขภาพอนามัย
        ได้อย่างเพียงพอกับผู้รับบริการ
        
        พยาบาลมีสิทธิและความรับผิดชอบ
        ที่จะร่วมมือกับสถาบันหรือหน่วยงานที่
        ตนอยู่ในการที่จะเสริมสร้างสภาพแวดล้อม
        ให้สามารถให้บริการทางสุขภาพอนามัย
        ได้ดียิ่งๆ ขึ้น
        
        หน่วยงานหรือสถาบันที่พยาบาล
        ปฏิบัติงานอยู่ต้องให้ความเคารพเชื่อถือ
        ต่อความรู้ ความสามารถ ค่านิยมและ
        บุคลิกส่วนตัวของพยาบาลแต่ละบุคคลในการปฏิบัติหน้าที่
  - - - ผู้ป่วยทุกคนมีสิทธิพื้นฐานที่จะได้รับบริการ
        ด้านสุขภาพ ตามบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ
      - ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะรับบริการจากผู้ประกอบ
        วิชาชีพด้านสุขภาพโดยไม่มีการเลือกปฏิบัติ เนื่องจากความแตกต่างด้านฐานะ เชื้อชาติ
        สัญชาติ ศาสนา สังคม ลัทธิการเมือง
        เพศ อายุ และลักษณะของความเจ็บป่วย
      - ผู้ป่วยที่ขอรับบริการด้านสุขภาพมีสิทธิที่
        จะได้รับทราบข้อมูลอย่างเพียงพอ และเข้าใจชัดเจน จากผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพ เพื่อให้
        ผู้ป่วยสามารถเลือกตัดสินใจในการยินยอม
        หรือไม่ยินยอมให้ผู้ประกอบวิชาชีพด้าน
        สุขภาพปฏิบัติต่อตน เว้นแต่เป็นการช่วยเหลือรีบด่วนหรือจำเป็น
      - ผู้ป่วยที่อยู่ในภาวะเสี่ยงอันตรายถึง
        ชีวิต มีสิทธิที่จะได้รับการช่วยเหลือรีบด่วน
        จากผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพโดยทันที
        ตามความจำเป็นแก่กรณี โดยไม่คำนึงว่า
        ผู้ป่วยจะร้องขอความช่วยเหลือหรือไม่
      - ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะได้รับทราบชื่อ สกุล
        และประเภทของผู้ประกอบวิชาชีพด้าน
        สุขภาพที่เป็นผู้ให้บริการแก่ตน
      - ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะขอความเห็น
        จากผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพอื่น
        ที่มิได้เป็นผู้ให้บริการ แก่ตน และมีสิทธิ
        ในการขอเปลี่ยนผู้ให้บริการและสถานบริการได้
      - ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะได้รับการปกปิดข้อมูล
        เกี่ยวกับตนเอง จากผู้ประกอบวิชาชีพ
        ด้านสุขภาพ โดยเคร่งครัด เว้นแต่จะได้
        รับความยินยอมจากผู้ป่วยหรือการปฏิบัติ
        หน้าที่ตามกฎหมาย
      - ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะได้รับทราบข้อมูล
        อย่างครบถ้วนในการตัดสินใจเข้าร่วม
        หรือถอนตัวจากการเป็นผู้ถูกทดลองในการ
        ทำวิจัยของผู้ประกอบวิชาชีพด้านสุขภาพ
      - ผู้ป่วยมีสิทธิที่จะได้รับทราบข้อมูลเกี่ยวกับ
        การรักษาพยาบาลเฉพาะของตนที่ปรากฏ
        ในเวชระเบียนเมื่อร้องขอ ทั้งนี้ข้อมูลดังกล่าว
        ต้องไม่เป็นการละเมิดสิทธิส่วนตัวของบุคคลอื่น
      - บิดา มารดา หรือผู้แทนโดยชอบธรรม
        อาจใช้สิทธิแทนผู้ป่วยที่เป็นเด็กอายุยัง
        ไม่เกินสิบแปดปีบริบูรณ์ ผู้บกพร่องทางกาย
        หรือจิต ซึ่งไม่สามารถใช้สิทธิด้วยตนเองได้
  - - - 1.เสนอแนะนโยบายและข้อเสนอในการปรับปรุงกฎหมายกฎหรือข้อบังคับ ต่อรัฐสภาและคณะรัฐมนตรีเพื่อส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิมนุษยชน
        
        ตรวจสอบและรายงานการกระทำหรือ
        ละเลยการกระทำเป็นการละเมิดสิทธิ มนุษยชน
        และเสมอมาตรการแก้ไขที่เหมาะสมต่อบุคคล
        หรือหน่วยงานที่กระทำ หรือละเลยการกระทำ
        ดังกล่าวเพื่อดำเนินการ ในกรณีที่ไม่มีการดำเนินการตามที่เสนอให้ รายงานต่อรัฐสภาเพื่อดำเนินการต่อไป
        
        3 . ส่งเสริมให้เกิดความร่วมมือและการประสานงานกันระหว่างหน่วยงานราชการองค์กรเอกชนและองค์การอื่นในด้านสิทธิมนุษยชน
        
        ส่งเสริมการศึกษา การวิจัยและการเผยแพร่ความรู้ต่างๆ ด้านสิทธิมนุษยชน
    - - มนุษย์ทุกคนเกิดมามีอิสรภาพและมี
        ความเสมอภาค ปฏิบัติต่อกันด้วยการให้เกียรติกัน
        
        ทุกคนมีสิทธิและอิสรภาพ โดยปราศจากความแตกต่างกัน ทั้งในเรื่อง เชื้อชาติ ผิว เพศ ภาษา ศาสนา กำเนิด สังคม ทรัพย์สิน
        
        ทุกคนมีสิทธิในการดำรงชีวิตเสรีภาพ
        และความมั่นคงแห่งตน
        
        บุคคลจะถูกยึดเป็นทาสหรือภาระจำยอมไม่ได้
        
        บุคคลจะถูกทรมานหรือได้รับการลงโทษ
        ที่โหดร้ายผิดมนุษย์ต่ำช้าไม่ได้
        
        บุคคลเสมอภาคกันตามกฎหมายและมี
        สิทธิได้รับการคุ้มครองของกฎหมายเท่าเทียมกัน
        
        บุคคลจะถูกกักขัง เนรเทศ จับกุม โดยพลการไม่ได้
        
        บุคคลมีสิทธิที่จะปกป้องตนเองจากการ
        ถูกกล่าวหา และจะได้รับการพิจารณา
        อย่างเป็นธรรม
        
        บุคคลจะถูกสอดแทรกโดยพลการไม่ได้
        
        บุคคลมีสิทธิที่จะออกจากประเทศใดๆ ไป รวมทั้งประเทศของตนและมีสิทธิจะกลับมาอีก
        
        บุคคลมีสิทธิจะแสวงหาและพำนักใน
        ประเทศอื่นเพื่อลี้ภัยจากการประหัตประหาร
        
        ชาย หญิง ที่มีอายุตามกฎหมายมีสิทธิที่จะทำการสมรส ได้โดยปราศจากการจำกัดใดๆ อันเนื่องจากเชื้อชาติ ศาสนา สัญชาติ
        
        บุคคลจะถูกริบทรัพย์โดยพลการไม่ได้
        
        บุคคลมีสิทธิในเสรีภาพแห่งความคิด นโนธรรมและศาสนา
        
        บุคคลมีสิทธิเลือกในการทำงาน การเลือกงาน โดยอิสระในเงื่อนไขอันยุติธรรม
        
        บุคคลมีสิทธิในการได้รับการรักษาทางการแพทย์ การบริการทางสังคมที่จำเป็น
        
        บุคคลมีสิทธิในการได้รับการศึกษาภาคบังคับ
        
        บุคคลมีสิทธิเข้าร่วมกิจกรรมทางวัฒนธรรม
        ของสังคมโดยอิสระ
        
        บุคคลมีหน้าที่ต่อประชาคมใน
        การพัฒนาบุคลิกภาพแห่งตนโดยอิสระและเต็มที่
    - - ประการที่ 1. ประชาชนทุกคนมีสิทธิของตนเองเพราะทุกคนล้วนเป็นมนุษย์
        
        ประการที่ 2. สิทธิมนุษยชนเป็นสากล หลักการสิทธิมนุษยชนใช้กับทุกคนทั่วโลกได้เหมือนๆกันไม่ขึ้นอยู่กับว่าเขาเป็นใคร อยู่ที่ไหน สิทธิมนุษยชนอาจมีรายละเอียดเฉพาะภูมิภาคหรือแต่ละประเทศ ดังนั้นการเคารพและปกป้องหลักการสิทธิมนุษยชนของแต่ละพื้นที่/ประเทศจึงมีระดับที่แตกต่างกันเพราะมีพื้นฐานทางวัฒนธรรมหรือภาวะแวดล้อมที่แตกต่างกันออกไปตามสภาพภูมิศาสตร์
        
        ประการที่ 3. ตามหลักการที่ว่า “มนุษย์ทุกคนล้วนมีเสรี เสมอภาคและมีศักดิ์ศรี ติดตัวมาแต่เกิด” สิทธิมนุษยชนจึงปฏิบัติกับทุกคนเท่าเทียมกัน ในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าจะต้องได้รับการปฏิบัติกับทุกคนเหมือนกัน(Treated the Same) ทุกประการ แต่สิทธิมนุษยชนปฏิบัติกับทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน (Treated Equally) และให้ “โอกาส” แก่ทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ฉะนั้นรัฐพึงเคารพและปกป้องสิทธิมนุษยชนแก่ทุกๆ คนอย่างเต็มความสามารถแม้จะมีความแตกต่าง แต่สิทธิมนุษยชนพึงตอบสนองแก่ความต้องการเฉพาะบุคคล
        
        ประการที่ 4. สิทธิมนุษยชนสนับสนุนสิทธิในระดับปัจเจกชนเป็นเบื้องแรก มนุษย์ทุกคนต้องได้รับการปกป้องคุ้มครองสิทธิของตนจากสังคมหรือรัฐบาล สังคมและรัฐบาลมีพันธกิจที่จะสนับสนุนความเป็นไปได้ของสิทธิมนุษยชนให้เป็นจริง
        
        ประการที่ 5. สิทธิมนุษยชนห่อหุ้มด้วยหลักการพื้นฐานของมนุษย์ภาพ (Humanity) สิทธิบางประการ เช่น สิทธิในชีวิต (The Right to Life) เป็นสิ่งที่มิอาจละเมิดได้ไม่ว่ากรณีใด ๆ
        
        ประการที่ 6. การส่งเสริมและปกป้องสิทธิมนุษยชนไม่สามารถผูกติดอยู่ภายใต้พรมแดนของรัฐชาติได้ ชาติทุกชาติต้องรับผิดชอบส่งเสริมและเคารพในสิทธิมนุษยชน ปัจเจกชน ชาติ หรือรัฐต้องมีความรับผิดชอบที่จะสนับสนุนและให้ความสำคัญกับสิทธิมนุษยชนข้ามพรมแดนในทุก ๆ ที่และทุก ๆ เวลา
  - - - 2.สิทธิที่จะได้รับการพัฒนา – มีครอบครัวที่อบอุ่น ได้รับการศึกษาที่ดี และภาวะโภชนาการที่เหมาะสม
        
        3.สิทธิที่จะได้รับความคุ้มครอง - ให้รอดพ้นจากการทำร้าย การล่วงละเมิด การละเลย การนำไปขาย การใช้แรงงานเด็ก และการแสวงประโยชน์โดยมิชอบในรูปแบบอื่นๆ และ
        
        4.สิทธิที่ในการมีส่วนร่วม – ในการแสดงความคิดเห็น แสดงออก การมีผู้รับฟัง และมีส่วนร่วมในการตัดสินใจในเรื่องที่มีผลกระทบกับตนเอง
        
        1.สิทธิที่จะมีชีวิตรอด – ได้รับการดูแลสุขภาพขั้นพื้นฐาน มีสันติภาพ และความปลอดภัย
    - - มาตรา 52 เด็กและเยาวชนมีสิทธิในการอยู่รอด และได้รับการพัฒนาด้านร่างกายและจิตใจ และสติปัญญาตามศักยภาพในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม โดยคำนึงถึงการมีส่วนร่วมของเด็กและเยาวชนเป็นสำคัญ
        
        เด็กเยาวชน สตรี และบุคคลในครอบครัวมีสิทธิได้รับความคุ้มครองจากรัฐ ให้ปราศจากการใช้ความรุนแรงและการปฏิบัติอันไม่เป็นธรรม ทั้งมีสิทธิได้รับการบำบัดฟื้นฟู ในกรณีที่มีเหตุดังกล่าว
        
        การแทรกแซงและการจำกัดสิทธิของเด็กและเยาวชนและบุคคลในครอบครัวจะกระทำมิได้ เว้นแต่โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย เฉพาะเพื่อสงวนและรักษาไว้ซึ่งสถานะของครอบครัวหรือประโยชน์สูงสุดของบุคคลนั้น
        
        เด็กและเยาวชนซึ่งไม่มีผู้ดูแลมีสิทธิได้รับการเลี้ยงดูและการศึกษาอบรมที่เหมาะสมจากรัฐ
    - - พึงได้รับสิทธิเท่าเทียมกัน
        
        2. พึงได้รับการพิทักษ์และคุ้มครองเป็นพิเศษ
        
        3. มีสิทธิที่จะได้มีชื่อ มีสัญชาติแต่กำเนิด
        
        4. พึงได้รับความมั่นคงทางสังคม
        
        5. เด็กพิการมีสิทธิได้รับการรักษาพิเศษ
        
        6. พึงได้รับความรักความอบอุ่นจากครอบครัว
        
        7. มีสิทธิได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐาน
        
        8. พึงได้รับการคุ้มครองและสงเคราะห์ทุกกรณี
        
        9. พึงได้รับการปกป้องให้พ้นจากการถูกทอดทิ้ง
        
        10. มีโอกาสแสดงความคิดเห็นด้วยจิตสำนึกต่อสังคม
- - - - การสนองตอบต่อสิทธิพื้นฐานที่
        จะรับบริการด้านสุขภาพตามที่บัญญัติ
        ไว้ในรัฐธรรมนูญนั้นผู้ประกอบวิชาชีพ
        พยาบาล
        จะต้องใช้ความรู้ในวิชาชีพและวิจารณญาณ
        ในการตัดสินใจดูแลผู้ใช้บริการเป็นราย ๆ
        ตามความเหมาะสมและรู้สิทธิพึงมีพึงได้ของ
        ผู้ใช้บริการทุกลักษณะเพื่อให้การดูแล
        ที่ถูกต้องเหมาะสม
      - สิทธิที่จะได้รับบริการจากผู้ประกอบวิชาชีพ
        ด้านสุขภาพโดยไม่มีการเลือกปฏิบัตินั้น
        ผู้ประกอบวิชาชีพพยาบาลจะต้องปฏิบัติต่อผู้ใช้บริการ
        ทุกรายเท่าเทียมกันอย่างสุภาพอ่อนโยน
        เอื้ออาทรเคารพในความเชื่อเกี่ยวกับศาสนา
        และละเว้นจากการปฏิบัติที่มีอคติ
      - สิทธิที่จะได้รับทราบข้อมูลอย่างเพียงพอ
        ในด้านบริการด้านสุขภาพเพื่อประกอบการ
        ตัดสินใจการรับบริการของผู้ป่วยประเด็น
        นี้เป็นบทบาทสำคัญของพยาบาลที่จะ
        ต้องเผชิญตลอดเวลาของการปฏิบัติงานพยาบาล
        จึงต้องให้ความสำคัญของบทบาทในการที่จะให้ข้อมูล
        เกี่ยวกับระเบียบกฎเกณฑ์ของหน่วยงาน
        ข้อมูล
        ที่เป็นข้อปฏิบัติในการ
        ให้บริการสุขภาพข้อมูลเกี่ยวกับการวินิจฉัยพยากรณ์โรคการ
        บำบัดรักษา
        และการเสี่ยงต่ออันตรายโดยต้องคำนึงถึง
        ประเด็นจริยธรรมเกี่ยวกับการบอกความจริง
        รวมถึงข้อมูลที่จะให้บริการและ
        ปฏิบัติการต่อผู้ป่วยในทุกครั้ง
        ทั้งนี้เพื่อการรับทราบและ
        เป็นข้อมูล
        ในการตัดสินใจของผู้ป่วย
      - ผู้ประกอบวิชาชีพพยาบาลจะต้องมี
        บทบาทในการช่วยเหลือผู้ป่วยที่อยู่ใน
        ภาวะเสี่ยงอันตรายถึงชีวิตทันทีและต้อง
        ไม่ปฏิเสธการช่วยเหลือผู้ที่อยู่ในระยะ
        อันตรายจากการเจ็บป่วย
      - ผู้ประกอบวิชาชีพพยาบาลต้องแสดง
        ข้อมูลบ่งชี้ชื่อสกุลตำแหน่งและคุณวุฒิของ
        ตนเองแก่ผู้รับบริการรวมทั้งยอมรับและ
        เข้าใจสิทธิของผู้ป่วยในการขอทราบ
        ความเห็นในการดูแลรักษาปรับเปลี่ยน
        ผู้ให้บริการหรือสถานบริการ
      - บทบาทของผู้ประกอบวิชาชีพพยาบาล
        ที่สำคัญประการหนึ่งในเรื่องข้อมูลข่าวสาร
        เกี่ยวกับผู้ป่วยคือการเก็บรายงานเกี่ยวกับ
        ความเจ็บป่วยของผู้ป่วยไว้เป็นสัดส่วนเป็นระบบ
        ไม่เปิดเผยความลับของผู้ป่วยเว้นแต่จะได้รับ
        ความยินยอมจากผู้ป่วยและหรือ
        การปฏิบัติตามหน้าที่ตามกฎหมาย
      - บทบาทของพยาบาลในการให้ข้อมูล
        อย่างครบถ้วนเพื่อประกอบในการตัดสินใจ
        ร่วมหรือถอนตัวจากการเป็นผู้ถูกทดลองใน
        การวิจัยด้านสุขภาพทั้งนี้บทบาทของพยาบาล
        จะต้องกำหนดระเบียบปฏิบัติขั้นตอนการปฏิบัติ
        ไว้อย่างชัดเจนโปร่งใสเพื่อผู้ร่วม
        การทดลอง
        โดยเฉพาะผู้ถูกทดลองทราบทุกขั้นตอน
      - ผู้ประกอบวิชาชีพพยาบาลต้องมีบทบาท
        ในการกำหนดระเบียบขั้นตอนการปฏิบัติเพื่อ
        สิทธิของผู้ป่วยในการขอทราบข้อมูลเกี่ยวกับ
        การรักษาของตน
      - ผู้ประกอบวิชาชีพพยาบาลต้องมีบทบาท
        ในการปกป้องการละเมิดสิทธิของผู้ป่วยทั้ง
        ในด้านของการปฏิบัติการพยาบาลและการเป็น
        ผู้แทนโดยชอบธรรมโดยการวิเคราะห์ตัดสินใจ
        ด้วยความรู้และข้อมูลที่ถูกต้องของผู้ป่วย
- - - - -ได้รับการดูแลที่มีคุณภาพปลอดภัย
      - -ได้รับการปกป้องรู้สึกมั่นใจมีที่พึ่งและพึงพอใจ ต่อผู้ประกอบวิชาชีพ
      - -มีควาพึงพอใจในการทำงาน
      - -มีผลการปฏิบัติงานที่ดีมีคุณภาพสูง
      - -มีความมุ่งมั่นในการปฏิบัติงาน การคงอยู่ในวิชาชีพนานขึ้น
      - -แสดงประมาทในการทำหน้าที่แทนผู้ป่วย,ได้รับความเชื่อถือไว้วางใจ
- - - - มาตรา 7 ที่ระบุว่า ข้อมูลด้านสุขภาพของบุคคล เป็นความลับส่วนบุคคล ผู้ใดจะนำไปเปิดเผยและอาจทำให้บุคคลนั้นเสียหายไม่ได้ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากบุคคลนั้นโดยตรง และไม่ว่าในกรณีใด ๆ ผู้ใดจะอาศัยอำนาจหรือสิทธิตามกฎหมายว่าด้วยข้อมูลข่าวสารของราชการ เพื่อขอเอกสารเกี่ยวกับข้อมูลสุขภาพของบุคคลไม่ได้และมาตรา 49 ที่ระบุว่า ผู้ใดฝ่าฝืนมาตรา 7 หรือมาตรา 8 ต้องระวางโทษจำคุก ไม่เกิน 6 เดือน หรือปรับไม่เกิน 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
        ประมวลกฎหมายอาญา)
      - มาตรา 32 ที่ระบุว่า ผู้ใดล่วงรู้หรือได้มาซึ่งความลับของผู้อื่นโดยเหตุที่เป็นเจ้าพนักงานผู้มีหน้าที่ โดยเหตุที่ประกอบอาชีพเป็นแพทย์ เภสัชกร คนจำหน่ายยา นางผดุงครรภ์ ผู้พยาบาล นักบวช หมอความ ทนายความ หรือผู้สอบบัญชีหรือโดยเหตุที่เป็นผู้ช่วยในการประกอบอาชีพนั้นแล้วเปิดเผยความลับนั้นในประการที่น่าจะเกิดความเสียหายแก่ผู้หนึ่งผู้ใด ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 6 เดือน หรือปรับไม่เกิน 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ
  - - - ตามพระราชบัญญัติวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ ได้กำหนดโทษไว้มี 2 ประเภท คือ
        
        โทษสำหรับผู้ประกอบวิชาชีพที่
        ประพฤติผิดจริยธรรมแห่งวิชาชีพตามที่
        กำหนดไว้
        
        โทษทางอาญาตามที่กฎหมายวิชาชีพกำหนดไว้
        
        1) ว่ากล่าวตักเตือน
        
        การว่ากล่าวตักเตือนหรือการภาคทัณฑ์ก็ดี เป็นโทษที่ใช้สำหรับความผิดที่ไม่ร้ายแรง และให้โอกาสแก่ผู้กระทำผิดได้ปรับปรุงแก้ไขพฤติกรรมในการประกอบวิชาชีพของตน
        
        2) ภาคทัณฑ์
        
        3) พักใช้ใบอนุญาต
        
        ถือว่าเป็นโทษที่ร้ายแรงใช้สำหรับผู้ประกอบวิชาชีพที่ประพฤติผิดอย่างร้ายแรง ในการประกอบวิชาชีพ สำหรับการพักใช้ใบอนุญาตและการเพิกถอนใบอนุญาตก็ดี ถือว่าเป็นการลิดรอนสิทธิของผู้ประกอบวิชาชีพ จึงจำเป็นต้องมีการกลั่นกรองจากสภานายกพิเศษเป็นผู้วินิจฉัยชี้ขาด
        
        (มาตรา 26 (4))อย่างไรก็ดี หากสภานายกพิเศษมีความเห็นที่ขัดแย้งกับมติของคณะกรรมการในการพักใช้ใบอนุญาตหรือการเพิกถอนใบอนุญาตดังกล่าว ให้คณะกรรมการสภาการพยาบาลได้มีการประชุมพิจารณาอีกครั้งภายในสามสิบวันนับตั้งแต่วันได้รับทราบการยับยั้ง ถ้ามีการยืนยันมติไม่น้อยกว่าสองในสามของจำนวนกรรมการทั้งคณะก็ให้ดำเนินการตามมตินั้นได้ ถือได้ว่าเป็นคานอำนาจของสภานายกพิเศษประการหนึ่ง และยังถือเป็นการให้ผู้บริหารระดับสูงหรือระดับนโยบายในการกลั่นกรองความคิดเห็นของตนเองอีกครั้งหนึ่ง สำหรับโทษพักใช้อนุญาตนั้นกฎหมายกำหนดให้พักใช้ใบอนุญาตได้ไม่เกิน 2 ปี ดังนั้นทางคณะกรรมการฯจะกำหนดไว้เท่าใดก็ได้แต่ต้องไม่เกิน 2 ปีตามที่กฎหมายกำหนดไว้
        
        ส่วนการเพิกถอนใบอนุญาตนั้น ผู้ได้รับโทษนี้ยังมีโอกาสที่จะขอใบอนุญาตได้อีก 2 ครั้งโดยใน ครั้งแรกต้องขอต่อคณะกรรมการแต่ต้องรอให้พ้น 2 ปี นับตั้งแต่วันที่ถูกสั่งเพิกถอนก่อน ซึ่งหากคณะกรรมการปฏิเสธแล้ว ก็มีโอกาสอีกครั้ง โดยต้องรอให้ครบหนึ่งปีนับตั้งแต่วันที่คณะกรรมการฯปฏิเสธการออกใบอนุญาต หากในครั้งที่สองยังได้รับการปฏิเสธจากคณะกรรมการฯ ก็ถือว่าผู้นั้นหมดสิทธิที่ขอรับใบอนุญาตเป็นการถาวร
        
        4) เพิกถอนใบอนุญาต
        
        โทษทางอาญา
        
        ไม่ว่าจะเป็น การจำคุก หรือปรับหรือทั้งจำทั้งปรับนั้น ได้กำหนดไว้ในมาตรา 46,47,48และ48 ทวิ ในมาตราดังกล่าวใช้บังคับทั้งผู้ประกอบวิชาชีพและบุคคลที่ไม่ใช่ผู้ประกอบวิชาชีพด้วย ตัวอย่างเช่น บุคคลภายนอกมาแอบอ้างว่าตนเป็นผู้ประกอบวิชาชีพ หากผู้ประกอบวิชาชีพที่ถูกพักใช้หรือถูกเพิกถอนใบอนุญาตก็ไม่มีสิทธิในการประกอบวิชาชีพเช่นกัน (มาตรา 43,27) หากมีการฝ่าฝืนก็ต้องได้รับโทษตามกฎหมาย ข้อสังเกต สภาการพยาบาลไม่มีสิทธิที่จะให้ผู้ฝ่าฝืนจำคุกหรือได้รับโทษทางอาญาอื่น ๆ แต่จะต้องให้ศาลเป็นผู้วินิจฉัยชี้ขาดตามกระบวนการยุติธรรมทางอาญา สิ่งที่น่าพิจารณาประการถัดมา คือ หากผู้ประกอบวิชาชีพฯถูกพิพากษาจนถึงที่สุดให้จำคุก ผลที่ตามมาตามพระราชบัญญัติวิชาชีพการพยาบาลและการผดุงครรภ์ ทำให้ผู้นั้นต้องขาดคุณสมบัติการเป็นสมาชิกสามัญ และไม่มีสิทธิที่จะสอบขึ้นทะเบียนและรับใบอนุญาตต่อไป จึงเป็นเรื่องที่ต้องระมัดระวังในการปฏิบัติหน้าที่ด้วย
        
        ในการประกอบวิชาชีพ กฎหมายกำหนดให้ผู้ที่จะมาประกอบวิชาชีพฯ ต้องรักษาจริยธรรมแห่งวิชาชีพ ตามที่กำหนดไว้ในข้อบังคับ (มาตรา 32) ดังนั้นหากมีการฝ่าฝืนต้องได้รับโทษ ซึ่งบทโทษสำหรับผู้ประกอบวิชาชีพ มีสาระสำคัญดังนี้ คือ
- - - - การให้ความรักและให้เกียรติแก่ผู้ร่วมวิชาชีพ ไม่คิดร้ายหรือทำลายเกียรติ ไม่ว่าจะเป็นทางความคิด พูด หรือการกระทำ
      - ร่วมกันสร้างเสริมเพื่อการผดุงเกียรติ ชื่อเสียงขององค์กรที่ทางานและวิชาชีพของตน
      - ให้ความร่วมมือกับองค์กรวิชาชีพทุก
        ระดับอย่างจริงใจและทุกโอกาส
      - ร่วมกระทำกิจกรรมเกี่ยวกับวิชาชีพทั้ง
        ด้านความคิด แรงงาน และทรัพย์สินตาม
        ศักยภาพของตนเพื่อประโยชน์สูงสุดแก่ส่วนรวม
      - มีแนวทาง หรือแสวงหาวิธีการผดุง
        ความสามัคคีในกลุ่มผู้ร่วมวิชาชีพ และธำรง
        รักษาไว้อย่างเข้มแข็ง
      - เมื่อมีปัญหาเกิดขึ้นเพียรพยายามแสวงหา
        วิถีทางเพื่อคลี่คลายหรือแก้ไขปัญหาด้วย
        ความอดทน
        และจริงใจให้เกิดสันติสุขในสังคม
- - - - สิทธิของผุ้ป่วยในการตัดสินใจอย่างเป็นอิสระ
      - การกระทำเพื่อประโยชน์ของผู้ป่วยเป็นสำคัญ
      - การกระทำเพื่อหลีกเลี่ยงสาเหตุหรือ
        ป้องกันอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้น
      - การกระทำด้วยความซื่อสัตย์ตามพันธะ
        สัญญาของวิชาชีพ
      - การกระทำต่อผู้ป่วยและครอบครัวด้วยความยุติธรรม
      - การบอกความจริงกับผู้ป่วย
  - - - พยาบาลรับผิดชอบต่อประชาชนผู้ต้องการ
        การพยาบาลและบริการสุขภาพ
        
        พยาบาลรับผิดชอบต่อประชาชนผู้ต้องการการพยาบาลและบริการสุขภาพทั้งต่อปัจเจกบุคคล ครอบครัว ชุมชน และระดับประเทศ ในการสร้างเสริมสุขภาพ การป้องกันความเจ็บป่วย การฟื้นฟูสุขภาพ และการบรรเทาความทุกข์ทรมาน
      - พยาบาลประกอบวิชาชีพด้วยความเมตตา กรุณา เคารพในคุณค่าของชีวิต ความมีสุขภาพดี และความผาสุกของเพื่อนมนุษย์
        
        พยาบาลประกอบวิชาชีพด้วยความเมตตา กรุณา เคารพในคุณค่าของชีวิต ความมีสุขภาพดี และความผาสุกของเพื่อนมนุษย์ ช่วยให้ประชาชนดำรงสุขภาพไว้ในระดับดีที่สุด ตลอดวงจรของชีวิต นับแต่ปฏิสนธิทั้งในภาวะสุขภาพปกติ ภาวะเจ็บป่วย ชราภาพ จนถึงระยะสุดท้ายของชีวิต
      - พยาบาลมีปฏิสัมพันธ์ทางวิชาชีพกับผู้ใช้บริการ ผู้ร่วมงาน และประชาชนด้วยความเคารพในศักดิ์ศรี และสิทธิมนุษยชนของบุคคล
        
        พยาบาลมีปฏิสัมพันธ์ทางวิชาชีพกับผู้ใช้บริการ ผู้ร่วมงาน และประชาชนด้วยความเคารพในศักดิ์ศรี และสิทธิมนุษยชนของบุคคลทั้งในความเป็นมนุษย์ สิทธิในชีวิต และสิทธิในเสรีภาพเกี่ยวกับการเคลื่อนไหว การพูด การแสดงความคิดเห็น การมีความรู้ การตัดสินใจ ค่านิยม ความแตกต่างทางวัฒนธรรม และความเชื่อทางศาสนา ตลอดจนสิทธิในความเป็นเจ้าของและความเป็นส่วนตัวของบุคคล
      - พยาบาลยึดหลักความยุติธรรมและ
        ความเสมอภาคในสังคมมนุษย์
        
        พยาบาลยึดหลักความยุติธรรมและความเสมอภาคในสังคมมนุษย์ ร่วมดำเนินการเพื่อช่วยให้ประชาชนที่ต้องการบริการสุขภาพได้รับความช่วยเหลือดูแลอย่างทั่วถึง และดูแลให้ผู้ใช้บริการได้รับการช่วยเหลือที่เหมาะสมกับความต้องการอย่างดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ด้วยความเคารพในคุณค่าของชีวิต ศักดิ์ศรี และสิทธิในการมีความสุขของบุคคลอย่างเท่าเทียมกัน โดยไม่จำกัดด้วยชั้น วรรณะ เชื้อชาติ ศาสนา เศรษฐานะ เพศ วัย ชื่อเสียง สถานภาพในสังคม และโรคที่เป็น
      - พยาบาลประกอบวิชาชีพโดยมุ่งความเป็นเลิศ
        
        พยาบาลประกอบวิชาชีพโดยมุ่งความเป็นเลิศ ปฏิบัติการพยาบาลโดยมีความรู้ในการกระทำและสมารถอธิบายเหตุผลได้ในทุกกรณี พัฒนาความรู้และประสบการณ์อย่างต่อเนื่อง รักษาสมรรถภาพในการทำงาน ประเมินผลงาน และประกอบวิชาชีพทุกด้านด้วยมาตรฐานสูงสุดเท่าที่จะเป็นไปได้
      - พยาบาลพึงป้องกันอันตรายต่อสุขภาพ
        และชีวิตของผู้ใช้บริการ
        
        พยาบาลพึงป้องกันอันตรายต่อสุขภาพและชีวิตของผู้ใช้บริการ โดยการร่วมมือประสานงานอย่างต่อเนื่องกับผู้ร่วมงาน และผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่ายทุกระดับ เพื่อปฏิบัติให้เกิดผลตามนโยบายและแผนพัฒนาสุขภาพ และคุณภาพชีวิตของประชาชน พึงปฏิบัติหน้าที่ รับมอบหมายงาน และมอบหมายงานอย่างรอบคอบ และกระทำการอันควรเพื่อป้องกันอันตรายซึ่งเห็นว่าจะเกิดกับผู้ใช้บริการแต่ละบุคคล ครอบครัว กลุ่มหรือชุมชน โดยการกระทำของผู้ร่วมงาน หรือสภาพแวดล้อมของการทำงาน หรือในการใช้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีขั้นสูง
      - พยาบาลรับผิดชอบในการปฏิบัติให้สังคม
        เกิดความเชื่อถือ ไว้วางใจต่อพยาบาล
        และต่อวิชาชีพพยาบาล
        
        พยาบาลรับผิดชอบในการปฏิบัติให้สังคมเกิดความเชื่อถือ ไว้วางใจต่อพยาบาลและต่อวิชาชีพพยาบาล มีคุณธรรมจริยธรรมในการดำรงชีวิต ประกอบวิชาชีพด้วยความมั่นคงในจรรยาบรรณและเคารพต่อกฎหมาย ให้บริการที่มีคุณภาพเป็นวิสัย เป็นที่ประจักษ์แก่ประชาชน ร่วมมือพัฒนาวิชาชีพให้เจริญก้าวหน้าใน
      - พยาบาลพึงร่วมในการทำความเจริญก้าวหน้า
        ให้แก่วิชาชีพพยาบาล
        
        พยาบาลพึงร่วมในการทำความเจริญก้าวหน้าให้แก่วิชาชีพพยาบาล ร่วมเป็นผู้นำทางการปฏิบัติการพยาบาล หรือทางการศึกษา ทางการวิจัย หรือทางการบริหาร โดยร่วมในการนำทิศทาง นโยบายและแผนพัฒนาวิชาชีพ พัฒนาความรู้ ทั้งในขั้นเทคนิคการพยาบาล ทฤษฎีขั้นพื้นฐานและศาสตร์ทางการพยาบาลขั้นลึกซึ้งเฉพาะด้าน ตลอดจนการรวบรวมและเผยแพร่ความรู้ข่าวสารของวิชาชีพ ทั้งนี้ พยาบาลพึงมีบทบาททั้งในระดับรายบุคคล และร่วมมือในระดับสถาบัน องค์กรวิชาชีพ ระดับประเทศและระหว่างประเทศ
      - พยาบาลพึงรับผิดชอบต่อตนเองเช่นเดียว
        กับรับผิดชอบต่อผู้อื่น
        
        พยาบาลพึงรับผิดชอบต่อตนเองเช่นเดียวกับรับผิดชอบต่อผู้อื่น เคารพตนเอง รักษาความสมดุลมั่นคงของบุคลิกภาพ เคารพในคุณค่าของงาน และทำงานด้วยมาตรฐานสูง ทั้งในการดำรงชีวิตส่วนตัว และในการประกอบวิชาชีพ ในสถานการณ์ที่จำเป็นต้องเสียสละหรือประนีประนอม พยาบาลพึงยอมรับในระดับที่สามารถรักษาไว้ซึ่งความเคารพตนเอง ความสมดุลในบุคลิกภาพและความมั่นคงปลอดภัยในชีวิตตน เช่นเดียวกับผู้ร่วมงาน ผู้ใช้บริการและสังคม
  - - - ประกอบวิชาชีพด้วยความมีสติ ตระหนักในคุณค่าและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์
      - ปฏิบัติต่อประชาชนด้วยความเสมอภาค
        ตามสิทธิมนุษยชน โดยไม่คำนึงถึง เชื้อชาติ
        ศาสนา และสถานภาพของบุคคล
      - ละเว้นการปฏิบัติที่มีอคติ และการใช้อำนาจหน้าที่เพื่อผลประโยชน์ส่วนตน
      - พึงเก็บรักษาเรื่องส่วนตัวของผู้รับบริการ
        ไว้เป็นความลับ เว้นแต่ด้วยความยินยอมของผู้นั้น
        หรือเมื่อต้องปฏิบัติตามกฎหมาย
      - พึงปฏิบัติหน้าที่โดยใช้ความรู้
        ความสามารถอย่างเต็มที่ในการวินิจฉัย
        และการแก้ไขปัญหาสุขภาพอนามัย
        อย่างเหมาะสมแก่สภาพของบุคคล ครอบครัว
        และชุมชน
      - พึงป้องกันภยันตรายอันจะมีผลต่อ
        สุขภาพอนามัยของประชาชน
  - - - พึงประกอบกิจแห่งวิชาชีพให้
        สอดคล้องกับนโยบายอันยัง
        ประโยชน์แก่สาธารณชน
      - พึงรับผิดชอบร่วมกับประชาชนในการริเริ่ม สนับสนุนกิจกรรมที่ก่อให้เกิดสันติสุข และยกระดับคุณภาพชีวิต
      - พึงอนุรักษ์และส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมประจำชาติ
      - พึงประกอบวิชาชีพโดยมุ่งส่งเสริม
        ความมั่นคงของชาติ ศาสนา และสถาบันกษัตริย์
  - - - พึงตระหนักและถือปฏิบัติในหน้าที่
        ความรับผิดชอบตามหลักการแห่งวิชาชีพ
        การพยาบาล
      - พัฒนาความรู้และวิธีปฏิบัติให้ได้
        มาตรฐานแห่งวิชาชีพ
      - พึงศรัทธาสนับสนุนและให้ความร่วมมือ
        ในกิจกรรมแห่งวิชาชีพ
      - พึงสร้างและธำรงไว้ซึ่งสิทธิอันชอบธรรม ในการประกอบวิชาชีพการพยาบาล
      - พึงเผยแพร่ชื่อเสียงและคุณค่าแห่งวิชาชีพ
        ให้เป็นที่ปรากฏแก่สังคม
  - - - ให้เกียรติ เคารพในสิทธิและหน้าที่ของผู้ร่วมวิชาชีพและผู้อื่น
      - เห็นคุณค่าและยกย่องผู้มีความรู้ ความสามารถในศาสตร์สาขาต่าง ๆ
      - พึงรักษาไว้ซึ่งความสัมพันธ์อันดี กับผู้ร่วมงานทั้งภายในและภายนอกวิชาชีพ
      - ยอมรับความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ และชักนำให้ประพฤติปฏิบัติในทางที่ถูกที่ควร
      - ละเว้นการส่งเสริมหรือปกป้องผู้ประพฤติผิด เพื่อผลประโยชน์แห่งตนหรือผู้กระทำการนั้น ๆ
      - พึงอำนวยความสะดวกและให้ความร่วมมือ
        แก่ผู้ร่วมงานในการปฏิบัติภารกิจอันชอบธรรม
  - - - ประพฤติตนและประกอบกิจแห่งวิชาชีพ
        โดยถูกต้องตามกฎหมาย
      - ยึดมั่นในคุณธรรมและจริยธรรมแห่งวิชาชีพ
      - ประพฤติปฏิบัติตนให้เป็นแบบอย่างที่ดี ทั้งในด้านการประกอบกิจแห่งวิชาชีพและส่วนตัว
      - ประกอบกิจแห่งวิชาชีพด้วยความเต็มใจ และเต็มกำลังความสามารถ
      - ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความมีสติ รอบรู้ เชื่อมั่นและมีวิจารณญาณอันรอบคอบ
      - ใฝ่รู้พัฒนาแนวคิดให้กว้าง และยอมรับการเปลี่ยนแปลง