Please enable JavaScript.

Coggle requires JavaScript to display documents.

บทที่ 14 ความเป็นครู ความอดทน ความเสียสละ ความเมตตากรุณา และความผิดชอบ -…

- - - - ความอดทนทางใจ
        
        ความอดทนต่อการกระทบกระทั่งยั่ยุให้เจ็บใจและความอดทนต่อกิเลส คือ ความโกรธและความโลภ
      - ความอดทนทางกาย
        
        ความอดทนต่อความลำบากในการทำงานหรือการเรียน และความอดทนต่อความทุกข์เวทนาทางกาย ความเจ็บปวด ความเหนื่อย ความหิว
  - - - ทำให้เราเป็นคนสุขุม รอบคอบ มีสติ
      - งานหรือกิจกรรมต่างๆสำเร็จลุล่วงไปอย่างดี
      - เสริมสร้างให้เป็นคนมีมานะมีความพยายามในการทำงานหรือความทุกข์ยากใลำบากต่างๆในชีวิต
      - มีความเป็นผู้นำ เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น
      - สอนให้เราไม่ยอมแพ้หรือท้อถอย
      - เป็นที่รักของทุกคน
    - - มีนิสัยวู่วาม ไม่มีความรอบคอบ
      - งานหรือกิจกรรมต่างๆไม่สำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนดไว้
      - เป็นคนหนักไม่เอา เบาไม่สู้ สร้างนิสัยเกียจคร้าน
      - ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่
      - ไม่เป็นที่รักของคนอื่น
    - - จงเป็นคนอดทน เพราะจะทำให้เราประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน/การเรียน
      - จงเป็นคนใจคอหนักแน่น ไม่โกรธง่ายและยิ้มแย้มแจ่มใส
      - ให้อดทนต่อความเหนื่อยยากและอุปสรรคต่างๆ ที่กำลังประสบอยู่
  - - - ต้องคำนึงถึง"หิริโอตัปปะ" ให้มากและต้องรู้จักเชิดอารมณ์ที่มากระทบนั้นให้สูงขึ้น
      - ต้องฝึกสมาธิให้มาก เพราะทัั้งความอดทนและสมาธิเป็นคุณธรรมที่เกื้อหนุนกัน ความอดทนจะหนักแน่นก็ต้องมีสมาธิมารองรับ
    - - เป็นความรู้สึกของจิตใจอันหนักแน่นมั่นคง พร้อมเผชิญกับเหตุการณ์ต่างๆ ได้ อย่างไม่ย่อท้อจนสำเร็จได้ด้วยดี ไม่รู้สึกหวั่นไหวหรือพ่ายแพ้ต่อเหตุการณ์นั้นๆ
      - ความอดทนในกรอบของอัล-กรุอานและอัล-หะดีษ : ความอดทนจะเกิดขึ้นกับบุคคลที่ศรัทธา
      - ความอดทนเส้นทางสู่สวรรค์
      - เรามีหน้าที่ต้องหมั่นบริหารหัวใจของเราให้มีความแข็งแกร่งตลอดชั่วชีวิตของเรา "...และเจ้าจงอดทนต่อเหตุการณ์ที่แระสบแก่เจ้า เพราะนั่นคือส่วนหนึ่งของกิจการที่แข็งแกร่ง"
  - - - 1) มีทั้งความสำเร็จและความล้มเหลว
      - 2) มีทั้งยากและง่าย
      - 3) มีทั้งถูกและผิด
      - 4) มีทั้งแพ้และชนะ
      - 5) มีทั้งการได้มาและการสูญเสีย
  - - - 1) ความอดทนต่อความยากลำบากในการงานหรือการเรียน
      - 2) ความอดทนต่อทุกขเวทนาทางกาย
    - - 1) ความอดทนต่อการกระทบกระทั่งกัน การยั่วยุ ความเจ็บแค้นใจ
      - 2) อดทนต่อกิเลส (ความโกรธ)
- - - - การให้ปัน
      - การเห็นแก่ส่วนรวม
      - ความมีน้ำใจ
      - การไม่เอาเปรียบผู้อื่น
    - - การให้ทางกาย
      - การให้ด้วยวาจา
      - การให้ทางกำลังสติปัญญา
      - การให้ด้วยกำลังทรัพย์
      - การให้ทางใจ
  - - - พระราชวิสุทธิโมลี กล่าวถึงความเสียสละมีคุณค่าทางจริยธรรม
        
        ทำให้สังคมอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข
        
        ทำให้สังคมช่วยเหลือกัน รักและสามัคคีกัน
        
        เกิดสวัสดิภาพและความมั่นคงในสังคม
        
        คนในสังคมเกิดความอบอุ่น ไม่รู้สึกว้าเหว่
        
        เกิดความเจริญมั่นคงแก่ประเทศชาติ
        
        ดำรงไว้ซึ่งหลักมนุษยธรรม
        
        ฝึกบุคคลให้รับผิดชอบต่อสังคม
      - พระเทพวิมลโมลี ได้กล่าวถึงปรโยชน์ของคุณธรรมด้านความเสียสละไว้ว่า ธรรมดาของคนเราที่อยู่ในสังคมจะต้องรู้จักเป็นคนเสียสละในคราวที่ควรเสียสละ แก่คนที่ควรแบ่งปัน ซึ่งเป็นการแสดงน้ำใจเพื่อผูกมิตรไมตรี
    - - ความเสียสละตามแนวความคิดของ อีหม่ามหะสัน อัลบันนา แบ่งการเสียสละออกเป็น 3 ประเภท
        
        การเสียสละร่างกายในวิถีทางของอัลลอฮฺ
        
        การเสียสละทรัพย์สินในหนทางของอัลลอฮฺ
        
        การเสียสละเวลาและการทุ่มเทในหนทางของอัลลอฮฺ
  - - - ปัจจัยที่ส่งผลต่อการให้เหตุผลเชิงจริยธรรมด้านความเสียสละของผู้เรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย
    - - การพัฒนาความเสียสละของผู้เรียนที่มีแรงจูงใจต่างกันในการเข้าร่วมกิจกรรมยุวกาชาดของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 พบว่าหลังเข้าร่วมสูงกว่าก่อนเข้าร่วม
    - - การเสียสละและการให้ภัยที่มีต่อการรั้งสติเกี่ยวกับความรุนแรง พบว่า ความเข้าใจอย่างหลักแหลมเกี่ยวกับการโยนความผิดและกระบวนการของการให้อภัยเป็นพื้นฐานที่จำสร้างแบบการสอนการรั้งสติ
    - - วิจัยผลของการสอนแบบบูรณาการด้วยการสอนแบบห้องเรียนกลับด้าน สื่อประสม และนวัตกรรมคุณลักษณ์ศึกษาด้านทักษะทางสังคมที่มีผลต่อพฤติกรรมและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสาระการเรียนรู้ศาสนประวัติ พบว่า ทำให้ผู้เรียนเริ่มเปลี่ยนพฤติกรรมของตัวเอง จากคนที่ไม่มีความเสียสละ ความเมตตากรุณา และความมีมนุษยสัมพันธ์ค่อยๆพัฒนาดีขึ้น
- - - - ความรักใคร่ ความเยื่อใยปรารถนาจะให้สัตว์ทั้งปวงให้พ้นทุกข์และมีความสุข คิดทำประโยชน์ให้แก่มนุษย์และสัตว์ทั้งปวง ความอ่อนโยน ความสุภาพ การบริจาค การสงเคราะห์ผู้อื่น
    - - ความสงสาร ความคิด และความต้องการช่วยให้ผู้อื่นที่ได้รับทุกข์ พ้นทุกข์ ใฝ่ใจในสิ่งที่จะปลดเปลื้องความทุกข์ยากเดือดร้อนของปวงมนุษย์และสรรพสัตว์ถ้วนหน้า มีจิตใจเอื้อเฟื้อช่วยเหลือผู้อื่น โดยการสละส่วนที่เป็นของตนเองเพื่อส่วนรวม
    - - การแสดงออกถึงความรู้สึกสงสาร เห็นอกเห็นใจผู้อื่น รู้จักการให้อภัยซึ่งกันและกัน รู้จักการแบ่งปันช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความเต็มใจ
  - - - จะมีปราณีต่อผู้อื่นก็จะไม่ทำร้ายผู้อื่นหรือสัตว์อื่น
      - ก็จะไม่ลักไม่โกงทรัพย์ของผู้อื่น เพราะจะทำให้เขาเดือดร้อน
      - ก็จะไม่แย่งคู่ครองของผู้อื่น เพราะเป็นการทำลายเกียรติของผู้อื่น
      - ก็จะไม่หลอกลวง ไม่ใส่ร้าย ไม่ทำให้ผู็อื่นเข้าใจผิด
      - ก็จะไม่ค่าฝิ่นหรือเฮโรอีน ยาบ้าให้แก่ใคร
    - - เข้าใจกัน
      - ทำให้เห็นใจกัน
      - ทำให้พึ่งพากันได้
  - - - ไม่ฆ่า ข่มเหง รังแก ตลอดจนทำร้ายด้วยลักษณะต่างๆ ต่อมนุษย์และสัตว์
      - เสียสละทรัพย์สินส่วนตัวให้กับผู้ที่ขาดแคลนและมีความจำเป็นกว่า
      - ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
      - มีกาย วาจา ใจ ที่แสดงต่อผู้อื่นด้วยความสุภาพ
      - ไม่ข่มขู่ ดูหมิ่น เสียดสี พูดจาด้วยความกริ้วโกรธเคียดแค้น
  - - - กฎแห่งกรรม
        
        ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
      - พรหมวิหาร 4
        
        เมตตา
        
        กรุณา
        
        มุทิตา
        
        อุเบกขา
      - ท่านพุทธทาสได้อธิบายลักษณะของเมตตาผ่านตัวตนหรืออัตตาและแบ่งออกเป็น 3 ระดับ
        
        เมตตาขั้นต่ำ
        
        เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติของสัญชาตญาณ
        
        เมตตาของแม่ที่มีต่อลูก
        
        เมตตาขั้นกลาง
        
        มีสติปัญญาคอยควบคุมปัญญา เกิดพัฒนาการเพื่อลดตัวตน
        
        แม่ลูกอ่อนที่ให้นมเลี้ยงดูเด็กทารกที่ถูกทอดทิ้ง
        
        เมตตาขั้นสูงสุด
        
        เตตาที่กำจัดการเห็นแก่ตนออกไป กระทั่งไม่ยึดถือว่ามีตัวตน ไม่ต้องอาศัยอัตตา
    - - "และเรามิได้ส่งเจ้ามาเพื่อสิ่งใด นอกจาก เป็นความเตตาแก่ประชาชาติทั้งหลาย"
      - เมตตาธรรม
        
        ความรัก ความอดทน ความปรารถนาดีที่ไม่เจือด้วยราคะ ปรารถนาความสุข ความเจริญต่อผู้อื่น เป็นภาวะของจิตใจที่มีเยื่อใยไมตรี ปราศจากความอาฆาตพยาบาท โกรธเคือง เป็นการแสดงออกทางกายด้วยกิริยางดงาม ยิ้มแย้มแจ่มใส แสดงออกทางวาจาด้วยถ้อยคำไพเราะน่าฟัง มีจิตใจสงบเยือกเย็น ความประเสริฐของความเมตตาต่อคนอื่น จากญะรีรฺ บิน อับดุลลอฮฺ
  - - - เปรียบเทียบการพัฒนาจริยธรรมด้านความเมตตากรุณาของผู้เรียนจากการอ่านหนังสือภาพที่นำเสนอพฤติกรรมของตัวละครเอกในทางบวกและทางลบ พบว่า มีการพัฒนาจริยธรรมด้านเมตตากรุณาแตกต่างจากผู้เรียนที่ไม่ได้อ่าน
    - - การสร้างคู่มือพัฒนาความเมตตากรุณาของเด็กปฐมวัย พบว่าคู่มือพัฒนาความเมตตากรุณาทำให้เด็กปฐมวัยมีความเมตตากรุณาเพิ่มขึ้น
- - - - การให้ความเอาใจใส่
      - การเลี้ยงดูแบบประชาธิปไตย
      - การอบรมให้มีวินัยโดยการให้เหตุผล
    - - ลักษณะนิสัยการเรียน
    - - เพศ อายุ สภาพทางเศรษฐกิจของครอบครัว
    - - ความเชื่อมั่นในตนเอง
      - ความมีระเบียบวินัย การปรับตัว
    - - การรู้คุณค่า ความชาญฉลาด
      - มีความมั่นใจในตนเอง ไม่ชอบมักง่าย
  - - - ระบุเป็นประเภทพฤติกรรมที่เกี่ยวกับความรับผิดชอบโดยรวมเป็นการระบุภาพรวม
      - ระบุเป็นประเภทพฤติกรรมหลัก
      - ระบุโดยจำแนกเป็นรายละเอียดของความรับผิดชอบ
    - - มีวิสัยทัศน์ในการพัฒนางาน
      - รู้หน้าที่
      - 5.แสวงหาความรู้ใหม่ที่เกิดประโยชน์ต่อการทำงาน
      - ช่วยเหลือผู้อื่น
      - ยอมรับผลการกระทำของตน
      - มีความมุ่งมั่นและทุ่มเทให้กับงาน
      - 7.เสียสละ
      - มุ่งมั่นพัฒนา