Şiirin başlarında memleket uçan kuşlar, sümbüller gibi şaire mutluluk veren nesnelerle betimlenirken, üçüncü dörtlükten itibaren mutluluk veren kelimeler, feryat, yangın, kül gibi negatif bağlamlarda kullanılan kelimelere bırakır. Şiir mutlu anılarla başlar ve bu anılar özleme, bir kedere dönüşür.