Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
gender and swearing: a community practise (vrouwen schelden vaak subtiel…
gender and swearing: a community practise
vroeger: scheldwoorden zorgen voor een mannelijke identiteit in de maatschappij
scheldwoorden = taboe in westerse landen dus mensen gebruikten ze niet zo vaak om reputatie hoog te houden
vrouwen hebben hier meer van gemerkt dan mannen
schelden/vloeken heeft consequenties voor spreker, maar effecten hangen af van geslacht en/of hiërarchie
vrouwen die scheldwoorden gebruiken krijgen meer negativiteit over zich heen dan mannen
stereotype = lower class scheldt meer dan upper class
vrouwen kunnen zich hier eerder los van maken
non-local vrouwen die schelden (of dialect gebruiken) worden vaak gezien als leden van een lagere morale klasse, puur op basis van taalgebruik
vrouw die scheldt nodigt niet alleen negatieve sociale benaderingen uit, maar ook (voor)oordelen over haar morale status en persoonlijkheid
zal overeenstemming met taboes vergroten
sociale+culturele facoteren hebben het 'vrouwen horen niet te vloeken'-idee vastgesteld
het taalgebruik van vrouwen is beperkt om dergelijke uitspraken te vermijden = is geen kwestie van zelfpromotie, maar kwestie van vermijding (elizabeth gordon, 1997)
schelden werd/wordt gezien als een agressieve en indirngende gewoonte/activiteit
vrouwen die hieraan meedoen kunnen worden gezien als het doorbreken van stereotyperende ideëen en verwachtingen van vrouwen (liefhebbend, zorgzaam, gevoelig voor behoeftes van anderen)
onderzoeken
vrouwen schelden wel
gasp
en nog vaak ook
GASP
context en verschillende levels van beleefdheid en structuur hebben gebruik van scheldwoorden aangetast
schelden in gestructureerde en ongestructureerde situaties hangt volledig af aan het geslacht en context
mannen schelden wat meer dan vrouwen, maar er zit bijna geen verschil in de krachttermen die ze gebruiken
gestructureerde gesprekken: mannen schelden minder dan vrouwen = contrastrerend met bovenstaande resultaat
bayard+krishnayy (2001)
vrouwen schelden vaak subtiel en context-specifiek = creëert een krachtige identiteit en bron voor vrouwen om samen te komen
scheldende vrouwen hebben gezorgd voor nieuwe en modernere versies van het vrouw zijn
sutton (1995): jonge vrouwen die schelden willen niet 'praten zoals mannen', maar het schelden is meer een imitatie van vrouwen op wie ze willen lijken/wie ze bewonderen en die anders zijn dan de stereotypes en sociale norm
vloeken heeft niet alleen de functie van een groepsidentiteit vormen, maar ook van het actief bevestigen van deze identiteit