Please enable JavaScript.
Coggle requires JavaScript to display documents.
Dziady część II Adam Mickiewicz (Duchy (Widmo Złego Pana (Po śmierci…
Dziady część II
Adam Mickiewicz
Duchy
Zosia
Za życia była pasterką, która lekceważyła miłość. Jeden z chłopców zakochanych w niej umarł.
Jest uwięziona między niebem a ziemią. Prosi, aby przyciągnięto ją do ziemi - chce dotknąć ją stopami, lecz uniemożliwia jej to wiatr, który ją porywa.
Duch pośredni.
„Kto nie dotknął ziemi ni razu, ten nigdy nie może być w niebie”.
Widmo Złego Pana
Po śmierci cierpi okropny głód i pragnienie.
Pragnie zmniejszyć swoje cierpienie i prosi o jedzenie. Nie dostaje jednak pomocy.
Pozostał na ziemi - tam gdzie krzywdził ludzi. Nie miał litości i współczucia dla innych - głodnych przepędził od drzwi.
„Kto nie był ni razu człowiekiem. Temu człowiek nic nie pomoże”.
Duch ciężki.
Józio i Rózia
Nie zaznały cierpienia na ziemi, dlatego proszą o dwa ziarnka gorczycy.
„Kto nie doznał goryczy ni razu, ten nie dozna słodyczy w niebie”.
Duchy lekkie.
Widmo
Młody mężczyzna, na którego piersi widać krwawiącą ranę.
Wpatruje się w jedną z kobiet, która nosi żałobę od jakiegoś czasu.
Pojawia się pod koniec obrzędu, mimo że nie był wzywany.
Mimo zaklęć Guślarza widmo nie znika.
Guślarz
Przewodnik obrzędu - wzywa duchy i ofiaruje im pomoc.
Potrafi odsyłać dusze w zaświaty.
Bohater drugoplanowy.
Gromada wieśniaków
Pragną dowiedzieć się od duchów jak mają żyć, aby po śmierci iść do nieba.
Mają dla duchów posiłki i modlą się za nich.
Mieszkańcy wsi.